KellyR schreef:Heel lang geleden eens in dit topic binnen gedropt.
Stond er toen op bepaalde dingen anders is het leven, ik dacht zeker te weten wat ik wilde.
Inmiddels ben ik vrij zeker van mijn zaak wb kinderen, ik wil ze niet.
Ik ben 25 en moet continu verantwoording afleggen en " het komt nog wel ". Soms denk ik er aan, of ik het leuk zou vinden. Maar ik gruwel er van, ik zie m'n leven in een treinvaart voorbij gaan en ik vind het niks.
Relatie was even op pauze omdat het niet zo lekker ging en bepaalde dingen goed over nagedacht moest worden, waaronder dit onderwerp.
Ik ben altijd duidelijk geweest met "ik wil het niet, kan zijn dat ik er anders over denk als ik 30 ben, maar ik acht de kans heel klein"
Een hele tijd wilde hij geen kinderen, maar begint nu zelf steeds meer te trekken naar "ik wil wel kinderen".
De gelegenheden waarin het ons gevraagd wordt voel ik me enorm voor het blok gezet en ik wil het eigenlijk vermijden. Vanavond weer een ongemakkelijke situatie waarin ik zeg, ik wil het niet, en hij, op zijn tijd wil ik het wel.
Hebben jullie in zo een zelfde positie gezeten? We hebben nu 6 a 7 jaar relatie. En het is nog nooit zo goed gegaan tussen ons als dat het nu is. We zijn echt gelukkig.
Maar ik ben gewoon zo bang dat het hier uiteindelijk alsnog op stuk gaat lopen.
Schoonmoeder én moeder zeggen ook "dat komt nog wel".
Soms word ik er gewoon een beetje verdrietig van, omdat het bijna als een verplichting voelt en dat ik mensen teleur moet stellen. Ze kijken me allemaal aan alsof ik gek ben.
Het heeft me aan het denken gezet dat het nog veel vaker gaat komen nu ik in de "fokbare" periode kom. En ik weet niet of ik deze terug komende vraag trek als we er niet hetzelfde over denken.
Wat vervelend, zeg
. Laat je niet ompraten naar iets wat je nu en waarschijnlijk in de toekomst niet wil, dat kan maar op twee dingen uitdraaien, imo. Je bent blij met je keuze, of je hebt spijt voor de rest van je leven.
Daarin moet je richting je vriend ook een keuze maken. Als hij zeker wel wil en jij zeker niet, dan is er maar één oplossing. Misschien niet leuk, maar jezelf vast laten leggen door een kind die je niet wil, is ook niet leuk. Maar wel voor je hele leven.