Bokt.nl

xDramaQueen schreef:

hoe heten jullie dieren
mijne heet aai omdat ik hem altijd aaide, ik kan ook echt ze naam niet veranderen, het is gewoon al 19 jaar aai

xDramaQueen schreef:

hoe heten jullie dieren
mijne heet aai omdat ik hem altijd aaide, ik kan ook echt ze naam niet veranderen, het is gewoon al 19 jaar aai

xDramaQueen schreef:

hoe heten jullie dieren
mijne heet aai omdat ik hem altijd aaide, ik kan ook echt ze naam niet veranderen, het is gewoon al 19 jaar aai

xDramaQueen schreef:

hoe heten jullie dieren

Citaat:

Is pianovirtuoos werkelijk reïncarnatie van Frans Liszt?

Wibi Soerjadi slaapt met knuffel

AMSTERDAM - Wibi Soerjadi slaapt met een knuffel, Haas, en zijn kat die geheel in tegenspraak met zijn uiterlijk ’kleintje’ heet. De 38-jarige pianovirtuoos is net terug van de Olympische Spelen. Hij was openhartig tijdens een chatsessie op onze redactie. Proest: „Haas is mee geweest naar Hongkong. Bij de douane moest hij uit de tas en door de scan. Om te kijken of hij helemaal in orde was.”

Het had een haar gescheeld of Wibi was nog niet terug in Nederland. Terwijl Anky van Grunsven, die op zijn compositie olympisch goud won, rustig met man Stef en paard Salinero terugvloog, kwam Wibi vast te zitten in Helsinki. „Ze wisten me bij de slurf te melden dat mijn koffers op een latere vlucht waren gezet. Ik moest met mijn koffers mee en dus gewoon vier uur wachten. En ik had al dertien uur in een vliegtuigstoel achter de rug.”

Wibi is echt boos geworden. „Het duurt even voor ik dat word, maar als het eenmaal zover is merk je dat echt wel”, grijnst de 1.68 m lange pianist. „Niet dat ik stampvoet of zo, maar ik krijg gewoon een woedende uitstraling. Ik ontmoette een stel Australiërs die hetzelfde was overkomen. Zij hadden al dertig uur gevlogen en moesten ook naar Amsterdam. We hebben bij elkaar uitgehuild."

Doodstil

Wibi is nog steeds superblij met het resultaat van Anky. „Het stadion was doodstil toen zij haar kür reed. Ik was alleen maar aan het huilen van emotie. Echt, de tranen liepen over mijn wangen. Elke beweging van Salinero klopte met mijn muziek. Dat was nog iets anders dan de aan elkaar geplakte stukjes die normaal tijdens een kür worden gedraaid. Toen ze klaar was, explodeerde het publiek van enthousiasme. Echt, wie zei er dat de Chinezen gematigd zijn in hun reacties? En mijn eigen race begon. Het werd duidelijk dat Anky had gewonnen en ik moest en zou haar feliciteren.” Giert: „Ik heb mijn reputatie van klein en snel waargemaakt. Ik zwaaide naar een beveiliger, haastte me naar het volgende hek, ontweek twee bewakers door over een heg te springen en over een talud te klimmen. Het had een haar gescheeld of ik was afgevoerd naar het politiebureau. Maar ik was wel de eerste bekende die haar feliciteerde. Het was een gelukzalig moment, voor alle twee.”