Suliko schreef:Maar hoe kan je van één ervaring in een 'school setting' concluderen dat je kind geen behoefte heeft aan onderwijs? Wat voor schoolse settings worden er gegeven aan kinderen jonger dan 4? Dat is toch niet te vergelijken en daarnaast is elke school weer anders, maar kan je daar pas een uitspraak over doen als een kind het voor een tijd ervaren heeft.
Ik vind het heel rot dat je zoon zo'n vervelende ervaring heeft gehad, maar op zo'n jonge leeftijd kan een kind echt nog wel flexibel omgaan en leren van andere ervaringen en het is totaal niet te voorspellen hoe hij een andere schoolse setting zal beleven.
Ik vind het een vaag verhaal, omdat ik nog steeds nergens uit je verhaal kan lezen, wat nu de directe aanleiding is om hem niet te laten ervaren hoe een school daadwerkelijk is. Richtingsbezwaard lees ik als een reden die je gebruikt om hem niet naar school te hoeven sturen, maar is volgens mij niet de daadwerkelijke reden, klopt dat? Zo niet, kan je dat toelichten?
Ik begrijp de keus voor een andere vorm van onderwijs met een ouder in het buitenland, maar kan dit niet in een samenwerkende vorm? Meer hybride? Ik werk zelf in de zorg met kinderen, waarvan de meeste cliënten moeite hebben met het fenomeen school an sich om diverse redenen, en mijn ervaring is dat veel scholen, de gemeente en andere betrokkenen enorm meedenkend en meewerkend zijn.
Dat de reden enkel is dat je kind van 4 het niet wilt, vind ik een erg onwaarschijnlijke reden. Elk kind zal na een slechte ervaring zeggen dat hij het nooit meer wil, maar dan leert hij ook niet fietsen, veters strikken, opstaan na vallen en weer doorgaan. Slechte ervaringen horen erbij in het leven.
Verder krijg ik een aantal alarmbellen bij je eigen berichten. Je beroep is orthopedagoog. Maar je bent ook moeder. Je kan vanuit die positie nooit een objectieve conclusie trekken vanuit je beroepspet over je eigen kinderen en ik lees wel dat je dat doet. Natuurlijk zet je die kennis in als moeder, maar je kan niet als behandelaar dergelijke conclusies trekken over je eigen kind zonder te erkennen dat die enorm gekleurd zijn vanuit je positie als moeder. Verder lees ik dat je in je omgeving veel mensen hebt verzameld die met de neus dezelfde kant op zijn, fijn, maar vooral om bevestiging te vinden in je gedachtegoed en niet meer de andere kant ervan te zien. Je start van je topic was om die andere kant ook te lezen, als ik dat goed heb begrepen. Maar je gaat op niemands weerwoord inhoudelijk in, terwijl mensen hun best doen om argumenten en onderzoeken aan te dragen. Je reageert stellig en passief-agressief, totaal niet vriendelijk en ondermijnt behoorlijk wat mensen. Niet gek dat anderen jou en je visie dan ook gaan ondermijnen, want die komt behoorlijk discutabel over.
Om er nog aan toe te voegen. Iemand zette mooi uiteen hoeveel tijd het kost, thuisonderwijs. Daarop gaf je als weerwoord dat alles online makkelijk te vinden is, dat scheelt tijd. Dat is toch een nonsens antwoord? Alle informatie ter wereld is beschikbaar online, zorgt dat ervoor dat mensen opeens ergens kennis over hebben en nog beter, dit ook daadwerkelijk kunnen overbrengen? En laat staan alle niet geverifieerde kennis die beschikbaar is, hoe ga je daarop filteren? Hoe kies je welke perspectieven van geschiedenis en de wetenschap je overbrengt?
Hier ben ik het helemaal mee eens. Vooral om als moeder mogelijke hechtingsproblematiek te kunnen (h)erkennen als factor in de problematiek van je kind.
Ik vind het ingewikkeld. Enerzijds: heel mooi hoe je als moeder kan staan voor de behoeften van je kind. Anderzijds: door een gekleurde bril en van daaruit een zeer sterk gekleurd pad kiezen voor je kind kan juist heel verwaarlozend zijn. Want wie weet had je kind de mooiste stappen kunnen maken met gerichte behandeling en een fijne school. Het angstige van opvoeden: je kan ze hun blauwdruk maar één keer meegeven..
Dan laat ik de factor "je kind weghouden van school zodat hij meer bij vader kan zijn" buiten beschouwing. Persoonlijk vind ik dat misdadig en vind ik dat je als ouder de plicht hebt zelf te zorgen dat je bij je kind kan zijn.
Laatst bijgewerkt door VogeltjeM op 31-03-24 22:40, in het totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 31-03-24 22:15 
er is vast een goede verklaring voor.
Jij bent toch degene die het wil weten? Ik niet. Ik heb geen kinderen in de eerste plaats. 
