Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
candalisa schreef:Dat mijn grote honden vriendin zojuist in mijn schoot is overleden ... het is niet te bevatten niet te begrijpen ... ik wil dat ze opstaat en naar me kwispelt
luuntje schreef:Moniekj heel veel sterkte.
Marocje veel sterkte met al het verdriet.
Candalisa, gecondoleerd met dit grote verlies.
Orthopeed belde, beide heupen zijn echt stuk.
Ik wist/voelde het wel. Maar nu is het ‘echt’.
Kaatastrof schreef:Jessica_1998 Ik hoop dat je inmiddels hetgene waarvoor je met je neus op de feiten gedrukt werd een beetje een plaatsje hebt kunnen geven
Jessica_1998 schreef:Kaatastrof schreef:Jessica_1998 Ik hoop dat je inmiddels hetgene waarvoor je met je neus op de feiten gedrukt werd een beetje een plaatsje hebt kunnen geven
Zoals het nu lijkt, viel het mee, maar niet te vroeg juichen.
Ging dus over mijn hond, die 10 wordt in februari. Was steeds mank met wandelen, op staan werd lastig, zn evenwicht verliezen tijdens het wandelen en dergelijke, maandag kon hij niet zelf meer opstaan, toen naar de dierenarts gegaan en nu met ene kuur prednison heb ik mn hond weer terug, maar zoals ik al zei niet te vroeg juichen want weet niet wat er gebeurd als we de prednison afgebouwd hebben
Zertab schreef:Het doet pijn... en ik maar denken dat we perfect bij elkaar passen, maar blijkbaar niet, anders was het niet zo gelopen. Maar ik moet doorzetten. Het zal nog véél meer pijn gaan doen, het zal waarschijnlijk meerdere keren gaan voelen alsof de grond onder mijn voeten vandaan valt. Alsof het allemaal geen zin heeft zonder hem. Een grote leegte diep in mijn borstkas, een schrijnende pijn. Maar face it Zertab, hij was nooit de jouwe. Zal dat nooit zijn. En uiteindelijk kom ik hier veel sterker uit en kan ik openstaan voor een man die mij wel kan en wil geven wat ik nodig heb. Maar nu... nu voelt het poedersuiker en wil ik alleen maar huilen en even niet meer bestaan.
MoniekJ schreef:Iedereen die vorige week reageerde op mijn bericht.. dankjewel voor sterkte wensen.
Voor alle mensen hier een hele dikke knuffel!
Candalisa: heel veel sterkte met het verlies van je trouwe viervoeter![]()
Ik zit nogal in de knoop. Depressie gehad en toen naar psycholoog geweest plus medicatie gehad. Tijd volgehouden, maar moest het zelf betalen en met EMDR was het een dubbele sessie. Nu kan ik het gewoon niet meer betalen.
Dus al paar maanden zonder en ik voel gewoon dat ik weer afglijd. Er zijn hier in de omgeving bijna geen psychologen en anders lange wachtlijst of weer zelf betalen. Plus ik ben een lastig geval zeggen ze.. want er spelen meerdere dingen. Fijn, ik weet nu dus echt niet wat ik moet doen en het maakt me verdrietig.