Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-09-19 13:13

Geplaatst: 30-09-19 13:13

Fijn dat de arts wat voorschrijft.

Ik lag van de week ook misselijk en kotsend in het ziekenhuis.. toen dacht ik ook even.. het hoeft van mij zo niet meer. Het is zo naar..
Bij mij heeft medicatie toen geholpen.

**Geplaatst**: 30-09-19 13:16

Geplaatst: 30-09-19 13:16

Hoe zie je het straks voor je om je paard te combineren met eventueel een kind? Denk je de zorg voor je paard nog te kunnen dragen? Of te willen dragen? Alsmede de financiele kosten die daarbij horen?

Harde vraag natuurlijk, maar voor veel 'paardenmeisjes' die twijfelen over kinderen is dat echt een heel moeilijk vraagstuk. En wellicht 1 om ook mee te nemen in je besluit.

**Geplaatst**: 30-09-19 13:31

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 13:31

Hier is baby prima te combineren met de paarden (5 eigen, 2 op pension). Nu rij ik het meerendeel niet want of jong of Shetlander. Maar daar we een eigen paddock paradise hebben kost het wel veel arbeid.

Zoontje gaat vanaf deze week 2 hele en een halve dag naar de opvang (17,5 uur per week). Hij gaat regelmatig mee of mijn man of ik blijf thuis.

Financieel veranderd er niet veel, buiten dat we minder kunnen sparen. Maar naar wat ik begreep zit het financieel wel goed bij TS.

Ik was ook heel misselijk, emesafine (of hoe je het ook schrijft) hielp deels maar ik heb er wel enkele weken door op bed gelegen.

**Geplaatst**: 30-09-19 13:40

Geplaatst: 30-09-19 13:40

Lastige situatie Ts.

Ik herken je gevoel heel erg over het kwijtraken van vrijheid. Dat vond ik ook mega spannend.
En nu.. loopt er een meisje rond van 1,5 jaar en ik ben nog nooit nooit zo gelukkig geweest.

Dat is het enige wat ik erover kan zeggen

Veel kracht gewenst en succes! Luister goed naar jezelf en je partner.

**Geplaatst**: 30-09-19 13:43

Geplaatst: 30-09-19 13:43

Hier ook nooit problemen gehad met de combi kind en paard. Kind is ook al heel jong mee naar stal gegaan. Is nu 9 en zelf ook gek van paarden. Naarmate je kind(eren) groter worden wordt het ook steeds makkelijker

Ts fijn dat je iets tegen de misselijkheid krijgt hoop voor je dat het snel aanslaat.

**Geplaatst**: 30-09-19 13:49

Geplaatst: 30-09-19 13:49

Irene2 schreef:
Lastige situatie Ts.

Ik herken je gevoel heel erg over het kwijtraken van vrijheid. Dat vond ik ook mega spannend.
En nu.. loopt er een meisje rond van 1,5 jaar en ik ben nog nooit nooit zo gelukkig geweest.

Dat is het enige wat ik erover kan zeggen Veel kracht gewenst en succes! Luister goed naar jezelf en je partner.

Same here, maar dan een kleine jongen

**Geplaatst**: 30-09-19 14:25

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 14:25

wij zijn jaren bezig geweest met zwanger worden en uiteindelijk met hulp zwanger geworden. En nog steeds vlogen de hele periode van behandeling en zwangerschap de praktische bezwaren door mijn hoofd. Bloednerveus werd ik er van. Was dit nou echt wel een goed idee? Kon ik niet beter....

En nu, nu loopt het gewoon.... Alle bezwaren vallen hartstikke mee. Maar ik herken het wel heel erg TS. En dan was ons zoontje nog meer dan gewenst en hadden wij geen enkele twijfel of we wel aan kinderen wilden beginnen.

Als ik dan nu nog iets moet noemen dat ik zwaar vind is het inderdaad het verlies van vrijheid. En dan heb ik dat vooral thuis. Mijn zoon is nu bijna een jaar, kan net lopen en is nog een soort losgeslagen kamikazepiloot die in 38 sloten tegelijkertijd loopt en nee nu net een beetje begint te begrijpen, dus gewoon even heel relax een filmpje kijken is vrij lastig. Even doelloos met verstand op 0 op mijn tablet hangen kan alleen als hij ligt te maffen, of als hij in de box wil spelen. En dat is niet zo vaak als ze net 1 zijn

En eerlijk, nu we heel langzaam beginnen te denken aan "willen we misschien nog een tweede", komt er weer een waterval van praktische bezwaren. Ondanks dat ik weet dat het bij die eerste prima ging en alles op z'n pootjes terecht kwam, toch komen ze weer allemaal stuk voor stuk omhoog. Het getuigt er ook van dat je gewoon een hele verantwoordelijke moeder wil zijn (áls je moeder wil zijn) en iemand die het dan ook écht goed wil doen als je besluit er voor te gaan. En ik denk dat je iemand bent die graag in zijn hoofd duikt en minder in je gevoel, klopt dat?
Besef je dat gevoel in deze veel belangrijker is. Want die praktische bezwaren die los je wel op met elkaar, die lopen wel los. Als je gevoel besluit dat het goed is, dan komt de rest vanzelf wel. Focus op gevoel en minder op praktische kleine zaken. Want van tevoren kun je nooit bedenken hoe het gaat zijn en hoe je het gaat doen. De randvoorwaarden heb je op orde dus dat loopt wel los. Probeer nu naar jullie gevoel te luisteren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-19 14:55

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-19 14:55

quera schreef:
Fijn dat de arts wat voorschrijft.

Ik lag van de week ook misselijk en kotsend in het ziekenhuis.. toen dacht ik ook even.. het hoeft van mij zo niet meer. Het is zo naar..
Bij mij heeft medicatie toen geholpen.

Ach maar lieverd dit is toch niet te vergelijken! Jou situatie is zo anders! En jij bent zo sterk! Lekker gaan genieten van je vakantie nu en niet zulke nare dingen denken hoor!

Ik ben inderdaad heel praktisch ingesteld en overdenk altijd alles 20x voor ik een beslissing maak. Dit kan ik heel praktisch willen overdenken maar dat is in deze situatie dus bijster lastig. Mijn vriend is net zo. dat helpt niet echt :Y)

**Geplaatst**: 30-09-19 15:34

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 15:34

#meelezer meld zich#

Ts, ik wil je veel sterkte wensen met deze beslissing.
Zoals meerdere keren al gezegd is, er is geen goed of fout.

Misschien helpt het om terug te blikken op het moment dat je een positieve test in handen had.
Wat je reactie daarop was, zeg maar blijdschap, of een onee gevoel.

Verder lees ik hier veel dat anderen het niet voor elkaar krijgen zich te laten steriliseren (ook bij de mannen).
Wij zijn bewust kinderloos, en mijn man heeft zich vorig jaar gewoon met 32 jaar laten steriliseren.
Buiten de HA om, bij een kliniek.
Zonder problemen.

**Geplaatst**: 30-09-19 16:40

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 16:40

Lieve TS, ik heb alleen jou posts gelezen.

Wat moet dit lastig zijn! Kon je het probleem maar even 2 jaar voor je uit schuiven!

Ik wilde nooit kinderen, althans, ik zei altijd, nu nog niet. Mogelijk later. En dit later kwam toen mijn leven veranderde omdat mijn paard (dat ik al 22 jaar had) dood ging.. wat wilde ik nu eigenlijk nog van het leven (was inmiddels bijna 35)? Nou ja, ineens was daar mijn biologische klok..
Mijn meisje is mijn alles, een allesoverstijgende, meest intense liefde ooit! Van haar zou ik nooit spijt krijgen. En wrs krijgen jullie dat ook niet als jullie kleintje er eenmaal is.
Ik kan je vertellen, ik was ook behoorlijk overbezorgd bij mijn dieren en dat is nu nog erger, wat mijn leven niet altijd makkelijker maakt.

Je hebt nog tijd zat om moeder te worden.. maar ik begrijp ook heel goed wat je zegt: het is geen inwisselproduct.. maar stel je kiest nu voor abortus, is het niet zo dat jij nooit meer 'recht' hebt op een kindje.
Nu voelt het nog niets, zenuwbanen zijn nog niet aangelegd en rationeel weten we ook dat dit klompje celletjes er niets van voelt als je het weg laat halen, maar waarom voelt het dan zo moeilijk hè?

Ik kan je hierin niets adviseren. Volg je gevoel.. Wat wil je echt? Diep in je hart? In jullie hart?

**Geplaatst**: 30-09-19 16:46

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 16:46

Ik vindt het wel gevaarlijk om te zeggen dat je er geen of hoogstwaarschijnlijk geen spijt van gaat krijgen. Want dat kan je nu nog niet zeggen. Er zijn inderdaad mensen die geen spijt hebben, maar er zijn ook mensen die dolgelukkig waren toen ze zwanger waren maar eenmaal toen het kind er was, zich ineens realiseerde dat het de grootste fout van hun leven was.

**Geplaatst**: 30-09-19 16:49

Geplaatst: 30-09-19 16:49

Daarom zeg ik, wrs.. niet geen, niet hoogstwrs

**Geplaatst**: 30-09-19 16:49

Geplaatst: 30-09-19 16:49

Whale schreef:
Ik vindt het wel gevaarlijk om te zeggen dat je er geen of hoogstwaarschijnlijk geen spijt van gaat krijgen. Want dat kan je nu nog niet zeggen. Er zijn inderdaad mensen die geen spijt hebben, maar er zijn ook mensen die dolgelukkig waren toen ze zwanger waren maar eenmaal toen het kind er was, zich ineens realiseerde dat het de grootste fout van hun leven was.

Als je de keuze maakt met het echte gevoel van je hart geloof ik niet dat je spijt krijgt van je keuze. Hormonen kunnen gekke dingen met je doen. Zo had ik dus tijdens mijn zwangerschap spijt dacht ik, en erna kreeg ik een pnd, en had ik weer spijt dacht ik. Maar uiteindelijk is dat wel goedgekomen en ben ik enorm blij met mijn kinderen en zou niet anders willen.
Omdat ik diep in mijn hart moeder wilde worden. Als ik dat diep in mijn hart niet gewild had, had ik mogelijk wel echte spijt gehad.

Dus wat je keuze ook is, maak hem met je hart. Dan worden alle beren die je nu ziet echt afgeschoten.

**Geplaatst**: 30-09-19 17:19

Geplaatst: 30-09-19 17:19

Twijfelmam schreef:
Ik ben inderdaad heel praktisch ingesteld en overdenk altijd alles 20x voor ik een beslissing maak. Dit kan ik heel praktisch willen overdenken maar dat is in deze situatie dus bijster lastig. Mijn vriend is net zo. dat helpt niet echt

Let er wel op dat je de keuze niet té rationeel neemt. Ik heb zelf ooit een abortus gehad en deze beslissing heb ik toen heel rationeel genomen. Heb hier later veel last van gehad.

**Geplaatst**: 30-09-19 19:45

Geplaatst: 30-09-19 19:45

Twijfelmam schreef:
quera schreef:
Fijn dat de arts wat voorschrijft.

Ik lag van de week ook misselijk en kotsend in het ziekenhuis.. toen dacht ik ook even.. het hoeft van mij zo niet meer. Het is zo naar..
Bij mij heeft medicatie toen geholpen.
Ach maar lieverd dit is toch niet te vergelijken! Jou situatie is zo anders! En jij bent zo sterk! Lekker gaan genieten van je vakantie nu en niet zulke nare dingen denken hoor!

Ik ben inderdaad heel praktisch ingesteld en overdenk altijd alles 20x voor ik een beslissing maak. Dit kan ik heel praktisch willen overdenken maar dat is in deze situatie dus bijster lastig. Mijn vriend is net zo. dat helpt niet echt

Maar zo vervelend kan misselijk en overgeven dus zijn

En t gaat verder goed hoor

**Geplaatst**: 30-09-19 21:25

Geplaatst: 30-09-19 21:25

Lieve TS, allereerst heb ik veel respect voor hoe je alles aanpakt. De beslissing die je maakt, daar heb je echt over na gedacht. Dat zal de keuze die je maakt, makkelijker te dragen maken.

Wat ik me afvraag? Hoe lang heb je nog tijd voordat je een keuze moet maken? En ga je deze keuze ook delen met ons?

Ik wens je heel veel sterkte toe. Ik heb gelukkig nooit in jouw schoenen gestaan, mijn kinderwens had ik al toen ik zelf kind was, mede daarom kan ik je geen raad geven.
Maar ik weet nog wel dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap heel erg misselijk was. Ik spuugde zoveel. Soms wilde ik niet meer zwanger zijn omdat ik zo ziek was. En dat terwijl zwanger worden mijn allergrootste wens was, ik werd gek van mezelf en snapte niks van mijn gedachten. Ik kreeg ook emesafene, en dat werkte wel iets. Wat nog beter werkte waren hamburgers van de Mac en salt and vinigar chips van Pringles

**Geplaatst**: 30-09-19 21:27

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 21:27

In Nederland mag je zeker tot 20 weken aborteren, geloof zelfs tot 24. Wel kan het na een bepaald aantal weken niet meer met een vrij eenvoudige curettage

**Geplaatst**: 30-09-19 21:28

Geplaatst: 30-09-19 21:28

Liselot schreef:
In Nederland mag je zeker tot 20 weken aborteren, geloof zelfs tot 24. Wel kan het na een bepaald aantal weken niet meer met een vrij eenvoudige curettage

Dat is erg lang zeg...

TS, heb je jezelf ook een ultimatum gegeven?

**Geplaatst**: 30-09-19 21:31

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 21:31

Heeft ook te maken dat je nog kan aborteren als er bijvoorbeeld bij de 20 weken echo dingen aan het licht komen waardoor het beter zou zijn als het kindje niet geboren zou worden.
Ik zou voor een “gewone” abortus persoonlijk de grens van het currateren aanhouden, maar dat moet uiteraard ook ieder voor zich weten

**Geplaatst**: 30-09-19 22:18

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 22:18

Veel klinieken houden 22 weken aan.. Ik vind dat wel erg laat hoor.

**Geplaatst**: 30-09-19 22:48

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 30-09-19 22:48

Ik ben pro choice maar ik vind 22 weken eigenlijk absurd laat. Dan ben je al over de helft nota bene.

**Geplaatst**: 30-09-19 22:54

Geplaatst: 30-09-19 22:54

TS.. Wat je ook kiest. Er is geen goed of fout.. Dit is jullie keuze en van niemand anders.. Ik wil je dan ook heel veel sterkte en kracht toewensen..

Laatst bijgewerkt door Polly op 01-10-19 08:06, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: pers. aanval verw.

**Geplaatst**: 01-10-19 05:33

Geplaatst: 01-10-19 05:33

Liselot schreef:
Heeft ook te maken dat je nog kan aborteren als er bijvoorbeeld bij de 20 weken echo dingen aan het licht komen waardoor het beter zou zijn als het kindje niet geboren zou worden.
Ik zou voor een “gewone” abortus persoonlijk de grens van het currateren aanhouden, maar dat moet uiteraard ook ieder voor zich weten

In België ligt het op 12 weken, maar je kan bij een levensbedreigende aandoening die bij de 20 weken echo naar boven komt de zwangerschap echt nog laten afbreken

Enigste nadeel is (als ik mij niet vergis) dat er toestemming moet zijn van 1 of andere commissie (de ethische denk ik)

**Geplaatst**: 01-10-19 06:37

Geplaatst: 01-10-19 06:37

IMJ schreef:
Veel klinieken houden 22 weken aan.. Ik vind dat wel erg laat hoor.

Is dat dan niet alleen als er met 20weken afwijkingen gevonden worden?
Ik dacht dat een ‘gewone’ abortus niet tot zo laat kon? Dat vind ik best absurd eigenlijk...

**Geplaatst**: 01-10-19 07:33

Re: Ongepland zwanger. Houden of niet?

Geplaatst: 01-10-19 07:33

Wanneer willen jullie uiterlijk een beslissing maken? (Als je te lang wacht wordt de beslissing voor jullie gemaakt

)

Zo te lezen zijn jullie echte denkers. Maar bezitten jullie zeker over verantwoordelijkheid en liefde. Ik denk dat jullie het dus wel redden mochten jullie het laten komen. Die beren op de weg die gaan jullie aankunnen.

Maar je vrijheid tsja. Ik mis het innd wel eens. De kids zijn 5 en 3. Ik ben sinds kort weer meer gaan werken (32 uur). En dan voel ik me schuldig on daarnaast nog heel veel weg te zijn. Vooral als de kids ook wat in een mindere periode zitten.

Maar toch probeer ik ook zeker aan mezelf te denken. Op mijn werk ben ik geen moeder en ik kan genieten van t paardrijden. Even de kop leeg en focus.

Het kost ceel energie, belangrijk om tijdig op te laden.

Sons denk ik wel eens: ooh als ik geen kids had dan dit en dit. Maar zou zeker niet terug willen.

Die onvoorwaardelijke liefde die een kind voor je heeft is onbeschrijflijk en hoe vervangend trots je kan zijn is niet normaal.

Dus met de rest eens, ja je leven gaat veranderen, maar dat hoeft niet slecht te zijn. En wat betreft reizen, dat us afhankelijk van jullie als ouders alswel van het kind.