Ik had het de afgelopen weken even druk met examens. Dus antwoorden was er even bij ingeschoten.
Ik weet niet of hij de kaartjes uit Duitsland heeft ontvangen. Ik vraag me af of hij het zelf weet, hij is door de medicatie erg vergeetachtig. Maar ik zal hem er eens naar vragen.
Met mij gaat het wel goed, doordat ik dus niet in Nederland woon, heb ik er noodgedwongen afstand van moeten nemen. De keren dat hij weg was gelopen, waren wel echt verschrikkelijk, zit je dan op (maar) ruim 1000 kilometer afstand. Mijn moeder is zelfs nog een weekendje op bezoek geweest. Ik baal ervan dat ik dit jaar niet meer naar Nederland kan, dus dat wordt iets voor 2017.
Heb je voor mij ook het adres van jr broertje? Dan stuur ik hem ook een kaart. Zal mijn kids er 1 laten maken voor hem krijgt hij er nog 3 extra bij
Jerom
Berichten: 1
Geregistreerd: 14-12-16
Geplaatst: 04-01-17 18:08
Beste Paardenmeisjes en Bokkers,
Behalve dat ik het komisch vind om een paard op zijn neus de kietelen, zodat het lijkt alsof het paard aan het lachen is, heb ik niks met paarden. Toch zag ik reden om een account te maken op jullie forum. Ondanks ik niks met paarden heb, is er namelijk wel iets wat mij met jullie verbind. In de afgelopen drie maanden hebben jullie mij meer als honderd kaartjes en uitgebreide brieven met vaak persoonlijke verhalen gestuurd. Op mijn kamer op de afdeling vullen zij allen mijn muur tegenover mijn bed. Zodat als ik wakker word ik gelijk zie hoeveel mensen mij steunen. Veel kaartjes en brieven lees ik wekelijks -al dan niet dagelijks- opnieuw. Het ontvangen van deze steun is een gamechanger geweest in de weg die ik in de afgelopen weken heb gelopen. Zeker in de eerste paar weken van mijn opname was het crisis. Ik zag geen reden om me te laten behandelen en wou maar één ding: weg van de afdeling en mijn leven beëindigen. Vaak had ik uitgebreide plannen om te ontsnappen die mij bij uitvoering deden denken aan scenes uit Prison Break. De meeste van die plannen zijn niet uitgevoerd; omdat ik er de energie niet voor had, of omdat ik na het ontvangen van de post toch weer een klein beetje licht zag.
Lieve, Lieve zus, Wat woon jij vreselijk ver weg, en wat mis ik jou zo vaak! Wat jij hebt gedaan met dit topic is het mooiste cadeau wat ik ooit gekregen heb. De post die ik ontvangen heb is een van de bouwstenen geweest die mijn leven heeft gered, en waardoor ik nu een behandeling aanga. Je bent een top-zus!
Fijn dat je zelf bericht stuurt en je ons even bedankt!
Jerome, Graag gedaan, en juist dat je kracht kreeg, via deze steun om de positieve zin in het leven weer te krijgen , was iig voor mij de reden om je kaartjes te sturen!
Mag 2017 voor jou een start maken, om weer te genieten van het leven!
Wat lief dat je de moeite neemt iedereen hier te bedanken! Maar bovenal: wat ontzettend fijn dat je zus dit heeft gestart. En dat het jou een heeft kunnen helpen in de stappen die je hebt moeten nemen. Goed om van je te horen en heel veel sterkte!
Wat een fijn bericht Jerome, een hele dikke virtuele knuffel voor jou en heel veel succes met het verdere traject! Mocht je ooit eens van je af willen praten met iemand die je niet kent (ik weet zelf hoe fijn dat dit kan zijn) dan mag je me altijd een pb sturen
Goed zo Jerome, fijn dat onze kaartjes jou de kracht gegeven hebben!! En wat sterk van je om op deze pagina nu te reageren, hou deze stijgende lijn vast, jij komt er wel!!
Wat onwijs fijn om van je te horen. Normaal ben ik niet van het meedoen met een kaartenactie of iets dergelijks. Maar iets in de oproep va je zus sprak me aan en ik heb er ook 2 verstuurd.
Het doet me onwijs goed dat je toch de kracht in jezelf gevonden hebt om er voor te vechten. Zet hem op! Er wordt massaal aan je gedacht en met je meegeleefd.