Trots is ook het eerste wat in mij op komt, op jou, maar ook trots op de bokkers die zo massaal gereageerd hebben en je voorzien hebben van goede, stevige adviezen en medeleven.
Ik kan me in bijna alles vinden wat je doet en zegt, maar 1 ding zou ik nog een keertje over nadenken en dat is over een gesprek tussen jullie twee.
Ik denk dat je geen eerlijke antwoorden gaat krijgen, omdat hij van nature al niet eerlijk is. Bovendien is zijn leven nu (terecht) overhoop gegooid, dus de kans dat hij rustig zal zijn schat ik vrij klein in, tot nihil.
Bovendien, en ik denk dat dat het belangrijkst is, denk ik dat jij er uiteindelijk niet beter van wordt.
Jij zit nog met een (onterecht) schuldgevoel, dus je bent nog steeds beïnvloedbaar. Dat wil je deze meneer niet laten zien.
Uiteraard blijft het je eigen keus en moet je vooral doen wat goed voelt, ook al druist het tegen ieders advies in.
Je hebt maar 1 jij
