Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Annelien92 schreef:Mijn moeder had 2 boekjes gekocht voor mij en mijn broer.. Ik heb die van mijn broer toen gevonden.. Stonden lieve teksten in. Ik was boos omdat ik er geen had. Vond die van mij later nog verpakt in het plastic. Ze was er niet aan toegekomen.
Ik heb niks van de begravenis.. Behalve een graf op een hele rustige plek waar ik heel graag kom om mijn hart te luchten.
Ik heb heel lang alles opgekropt, nu houd ik een dagboek bij waarin ik brieven schrijf aan mijn moeder, heb het boekje al regelmatig open op de grond aangetroffen als ik smorgens wakker werd. Ik ben er dus van overtuigd dat ze ze leest. Dit is echt een tip van mij aan jullie.. Ik word er iig heel rustig van.. Ook al is het 9 jaar geleden dat ze is overleden. Ik mis haar nog steeds even veel..
K_im schreef:Wat ontzettend fijn dat je moeder een brief geschreven heeft. Dat lijkt mij zo mooi! Je weet dan wel niet wat erin staat, maar het zal vast heel lief zijn en wellicht wat bevestiging geven of juist andere ideeën die je kunnen helpen..
Het is inderdaad belangrijk er goed over na te denken, maar gelukkig heb je die keuze!
Mews schreef:Ik zag ook heel erg op tegen mijn trouwerij (vorige zomer, bijna een jaar geleden); die wilde ik namelijk eerst gaan doen zodat papa er nog bij kon zijn, maar hij is toen in 2 maanden tijd helaas heel snel achteruit gegaan en overleden. Uiteindelijk viel het me erg mee, mijn moeder had het er wel zwaar mee toen hij genoemd werd maar ik voelde me echt heel fijn, alsof hij er gewoon bij was, zo voelde het...
__PSM__ schreef:We praten best veel en ze kan er ook met haar nieuwe vriend goed over pratenze praat wel eens in een praatgroep. En ik wil best meer met haar praten maar aangezien haar vriend tegenwoordig bijna overal bij is, heb ik daar niet altijd zin in..
__PSM__ schreef:qua trouwen, het weggeven wat een vader doet is eigenlijk echt iets Amerikaans. Gebeurt niet zo heel veel in Nederland