Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-10-10 12:05

Geplaatst: 17-10-10 12:05

Lasorda schreef:
Hier weer even een update.
Gisteren heeft hij zijn brief geschreven aan onze zoon, hij heeft er bijna de hele
dag over gedaan en het was zwaar voor hem.
Ik mocht steeds een stukje lezen als hij even stopte.
Er stonden dingen in die in zijn jeugd gebeurd waren die hij zelfs mij nog nooit had verteld.
Hoeveel pijn hem dat had gedaan, en de uitwerking die het op zijn leven heeft gehad.
Hoeveel boosheid hij daarvan dagelijks nog meedraagt.
En hoe enorm veel liefde hij heeft voor zijn kind.
Het was erg emotioneel om te lezen, en ik krijg ook steeds meer begrip voor wat er allemaal speelt.
Als we maar met z'n tweetjes waren geweest was het gewoon niet eerlijk geweest om hem te vragen
om te blijven. Maar we zijn nu met z'n drieën en dat is alle reden om er extra voor te knokken.
Zelf heb ik een onbezorgde jeugd gehad, op het saaie af zelfs, maar ik ga me steeds meer beseffen
wat een gouden stabiele ondergrond dit me heeft gegeven.

Klinkt alsof je er zelf niet toe doet, maar dat doe je echt wel hoor. Ik begrijp hoe je het bedoelt, maar je bent wel degelijk belangrijk!!

**Geplaatst**: 17-10-10 12:08

Geplaatst: 17-10-10 12:08

TS, wat een enorm moeilijke tijd voor jullie. Ik wens jullie allereerst veel sterkte.

Bij één van je posts waarin je min of meer schrijft dat je hem niet alleen kunt laten, bekruipt me wel een heel bezorgd gevoel. Namelijk stel dat het een keer voorkomt dat hij even alleen is, dat jij even ergens je kind moet ophalen of dat je even indut omdat je stuk zit, en hij grijpt zijn kans dan.... wat dan?
Ik krijg uit hoe je het beschrijft het idee dat jij het dan als ´jouw´ schuld zou voelen omdat je de verantwoordelijkheid van het hem niet alleen kunnen laten zo op je hebt genomen. En dat kan natuurlijk niet zo zijn.
Ik kan me niet eens voorstellen hoe moeiljik het is, maar begrijp zeker dat je een zekere verantwoordelijkheid neemt en hem ook echt niet alleen wil laten.
Ik hoop gewoon dat je wel blijft bevatten dat zijn leven uiteindelijk zijn verantwoordelijkheid is en dat het als het fout gaat dus ook nooit ´jouw´ schuld kan zijn.

**Geplaatst**: 17-10-10 12:22

Geplaatst: 17-10-10 12:22

Dit is erg heftig allemaal, lees vanaf begin mee.
Ik heb het met mijn vriend ook grotendeels mee gemaakt.

Wil je als tip kwa medicatie mee geven Seroxat met werkzame stof paroxetine. Mijn vriend heeft 10 jaar geleden een poging gedaan. ( op tijd gevonden door politie) Hij knapte heel erg op van dit medicijn. Momenteel is hij ook weer erg depressief en gebruikt het nu weer. Hij wordt er erg vrolijk van, maar slaapt wel ruim 12 uur op een dag. De eerder genoemde risperdal heeft hij ook gehad maar als depot (spuit) vorm. Dit hield hem enigszins stabiel maar gaf niet DE juiste werking. Maar op ieder werkt het anders.

Mocht je nog vragen hebben kan je altijd bij me terecht. Heb helaas ookal te veel mee gemaakt met me vriend dat ik me inmiddels ook ervaringsdeskundige mag noemen. Ook kan ik voor je uitzoeken of de psychologe vergoed kan worden. (werk voor ziektekostenverzekering)

Nogmaals heel veel sterkte

**Geplaatst**: 17-10-10 12:23

Geplaatst: 17-10-10 12:23

Jeetje.. Wat een moeilijke tijd voor jullie allen Lasorda..

Allereerst wil ik jullie ontzettend veel sterkte wensen. Wat hou jij veel rekening met je man zeg! Denk ook om jezelf he!
Vraag bij de huisarts eens om Benzodiazepines, Dit zijn snelwerkende antidepressieva's (o.a valium, rivotril). Je kunt ook eens naar Seroxat vragen. Het wordt ook voorgeschreven als slaapmiddel en kalmeringsmiddel.

Ik hoop dat de zon gauw voor jullie weer gaat schijnen.. Ik weet wat je meemaakt.. Je kunt mij altijd Pb'en als je meer wilt weten/gewoon je verhaal kwijt wilt.

**Geplaatst**: 17-10-10 12:35

Geplaatst: 17-10-10 12:35

heb vanaf het begin megelezen, ts heb echt heel veel bewondering voor je. Probeer jezelf niet te vergeten.. Nu ben je sterk omdat je in het nauw zit, maar als het zo meteen allemaal beter gaat krijg je zelf misschien pas de echte klap, pas daar voor op! Dat ook JIJ genoeg hulp krijgt bedoel ik er mee te zeggen. Heeel erg veel sterkte toegewenst in deze strijd!

**Geplaatst**: 17-10-10 12:39

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 17-10-10 12:39

Ik heb enorm veel respect hoe jij hiermee omgaat. Maar denk wel goed aan jezelf! Heel veel sterkte..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-10-10 13:40

Geplaatst door de TopicStarter : 18-10-10 13:40

Kukkie schreef:
Bij één van je posts waarin je min of meer schrijft dat je hem niet alleen kunt laten, bekruipt me wel een heel bezorgd gevoel. Namelijk stel dat het een keer voorkomt dat hij even alleen is, dat jij even ergens je kind moet ophalen of dat je even indut omdat je stuk zit, en hij grijpt zijn kans dan.... wat dan?
Ik krijg uit hoe je het beschrijft het idee dat jij het dan als ´jouw´ schuld zou voelen omdat je de verantwoordelijkheid van het hem niet alleen kunnen laten zo op je hebt genomen. En dat kan natuurlijk niet zo zijn.
Ik kan me niet eens voorstellen hoe moeiljik het is, maar begrijp zeker dat je een zekere verantwoordelijkheid neemt en hem ook echt niet alleen wil laten.
Ik hoop gewoon dat je wel blijft bevatten dat zijn leven uiteindelijk zijn verantwoordelijkheid is en dat het als het fout gaat dus ook nooit ´jouw´ schuld kan zijn.

Hier had ik de eerste dagen enorme moeite mee, ik durfde snachts eigenlijk niet eens te gaan slapen.
Maar nu krijg ik steeds meer iets van; zijn leven, zijn keuze, maar wel met consequenties voor ons.
Als hij echt niet meer wil kan hij bij wijze van spreken de deur uit glippen als ik sta te koken of zo,
dat kan ik toch niet tegenhouden, het is hier Thuis en geen gesloten inrichting.
Gelukkig kan ik dat nu een beetje loslaten, en zie het meer als dat ik er ben om hem te ondersteunen
als hij slechte momenten heeft.

Vanochtend heb ik hem naar zijn werk gebracht, hij moest nog wat dingetjes klaar zetten en regelen
voor degene die zijn taken overneemt.
Thuis gekomen heb ik die psychiater gebeld, maar we konden er pas 4 november terecht.
Toen ik wilde vertellen dat mijn man suicidaal is en we dus sneller geholpen moesten worden
kwam ik niet meer uit mijn woorden en begon te huilen. Verdorie.
Maar nu kunnen we er wel morgen terecht.

Meteen maar naar de huisarts gelopen om een verwijzing te regelen, die kan ik straks ophalen.
Ik zal blij zijn als we alle regeldingen klaar hebben en de boel op de rit staat.
De boel komt maar traag op gang.

**Geplaatst**: 18-10-10 13:44

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 13:44

Zijn je tranen iig wel goed geweest.

Gelukkig kunnen jullie morgen terecht!

Veel sterkte hoor! Jeetje...ik volg dit topic echt met grote bewondering voor jullie! Jij ben echt oersterk voor je man, maar ik vind het ook erg knap van je man dat hij er toch zo eerlijk over praat met je. Petje af!
Ik hoop dat morgen voor jullie een echte stap is naar de toekomst.

**Geplaatst**: 18-10-10 13:46

Geplaatst: 18-10-10 13:46

Fijn dat je zo snel terecht kan bij de psych Lasorda!

En wat betreft dat 'oppassen' heb je zeker gelijk, je kan hem niet overal en altijd aan zijn handje vasthouden...

Duurt idd even voor je alles hebt wat je voor hem hebben wil, maar hopelijk heb je dan ook echt wat. Ik hoop echt dat hij baat heeft bij deze hulp. Ik hoop dat jullie nog lang een gezin mogen zijn met zijn drieën.

**Geplaatst**: 18-10-10 13:46

Geplaatst: 18-10-10 13:46

Helemaal niet erg dat je moest huilen :(:)

Het is ook niet zomaar iets, wat je moet uitleggen! Gelukkig kunnen jullie morgen terecht

Ik heb echt bewondering hoe je het doet! Top!

**Geplaatst**: 18-10-10 13:51

Geplaatst: 18-10-10 13:51

Ik heb het al eerder gezegdt in dit topic maar vindt jou echt een sterke vrouw!
Hoop dat je op deze manier ook elke keer een beetje je hart kan luchten.

**Geplaatst**: 18-10-10 13:51

Geplaatst: 18-10-10 13:51

Jee wat lijkt me dit moeilijk om mee te maken zeg!!! Indd. erg grote bewondering voor jullie! En fijn dat je morgen al terecht kan heel veel sterkte voor jullie allemaal. :(:)

**Geplaatst**: 18-10-10 14:06

Geplaatst: 18-10-10 14:06

blauw00gje schreef:
Helemaal niet erg dat je moest huilen
Het is ook niet zomaar iets, wat je moet uitleggen! Gelukkig kunnen jullie morgen terecht

Ik heb echt bewondering hoe je het doet! Top!

Daar kan ik mij slechts bij aansluiten. Wat ben jij een sterke vrouw!!

**Geplaatst**: 18-10-10 14:09

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 14:09

Wat ben je ontzettend goed bezig!
Je man mag in zijn handen knijpen met zo'n vrouw als jij!

**Geplaatst**: 18-10-10 14:10

Geplaatst: 18-10-10 14:10

Lasorda schreef:
Bedankt allemaal!

Jilleroo, bedankt voor de naam van het medicijn.
Vandaag te veel bezig om er zelf naar op zoek te gaan,
zijn er nog meer mensen die zoiets gebruikt hebben
en mij er de naam van kunnen geven?

Vanavond weer een update.

Ik volg je verhaal al een poosje, wat moet het nu een zware tijd voor jullie zijn. Ik hoop dat je man er snel boven op komt en lekker samen oud kunnen worden.

Ik heb zelf ook een poosje AD gehad ik heb 4 verschillende gehad helaas weet ik ze alle 4 niet meer alleen de laatste 2 die ik heb gehad, die bij mij erg goed werkte cytalopram en rispedal (kan zijn dat het anders geschreven wordt) M?aar wat mijn psychiater altijd zei, AD is als een schoen het past je of het past je niet en dan moet je verder zoeken ( klinkt heel raar maar zo is het wel)

**Geplaatst**: 18-10-10 14:15

Geplaatst: 18-10-10 14:15

Heel veel succes bij de psychiater morgen!

Hij schrijft in zijn brief aan zijn zoon dat de dingen die gebeurd zijn in zijn jeugd veel te maken hebben met wat er nu speelt en jij zegt dat je nu ziet hoe waardevol een stabiele jeugd is. Dit vind ik mooi om te lezen en een goed uitgangspunt om ervoor te knokken dat jullie zoon ook mag genieten van een stabiele en liefdevolle jeugd zonder trauma's :(:)

**Geplaatst**: 18-10-10 14:16

Geplaatst: 18-10-10 14:16

**Heb alleen TS posts gelezen**

Ik vind het bewonderingswaardig hoe 'sterk' je met zijn suicidale houding om gaat en je zo goed en zo kwaad als het gaat staande lijkt te houden.

De situatie is voor mij, helaas, bekend. Ook in ons geval kwamen de instanties traag op gang, maar toen ik in blinde paniek naar een HA ben gerend (eigen HA was op vakantie) en daar hortend en stotend mijn verhaal heb 'gerateld' gingen de alarmbellen rinkelen en binnen een week zat de desbetreffende persoon op de gesloten afdeling. Met een grote dosis medicatie, een jaar lang pychologische hulp en SPORTEN is het gelukkig 99% goed gekomen.

Het is inderdaad jammer dat medicatie een week of 3-4 weken nodig heeft om resultaten te bereiken. Wat in mijn situatie nadelig was dat de medicatie in zeer groot getal opgehaald kon worden bij de apotheek, waardoor er veel pillen in huis waren. Wij waren dus extra huiverig op dat de 'aangegeven' hoeveelheid werd ingenomen en de rest bleef achter slot en grendel...................

Ik hoop van harte dat jullie er met z'n 3-tjes uit gaan komen!

Sterkte!

**Geplaatst**: 18-10-10 14:25

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 14:25

Heel erg herkenbaar verhaal. Ik heb hetzelfde mee moeten maken als je man. Uiteindelijk ben ik toch naar de psychiater gegaan en ben aan de medicijnen gegaan. Na heel wat middelen uitproberen heeft hij de juiste medicatie voor mij gevonden.
We zijn wel anderhalf jaar verder en 13 kilo aangekomen maar het voornaamste is dat mijn leven eindelijk na 30 jaar stabiel is. Ik ben niet suïcidaal meer, heb weer energie en lol in het leven.
Ik hoop heel erg dat je man nog een aantal maanden de moed heeft om ervoor te gaan want tegenwoordig kunnen ze ontzettend veel regelen met medicijnen.
Ik hoop dat ik dmv deze mail jullie wat kracht heb gegeven om door te gaan, hoe moeilijk het ook is.
Heel veel sterkte!!!

**Geplaatst**: 18-10-10 14:31

Geplaatst: 18-10-10 14:31

Ik denk (als leek) dat je heel goed bezig bent. Je hebt hem de brief naar jullie zoon laten schrijven, dit zal vast therapeutisch voor hem werken. Je praat er met hem over en je laat hem gaan als hij echt wil gaan.

Ik denk dat de manier waarop jij ermee omgaat, de juiste is. Als je man een partner zou hebben die er niet met hem over wil praten (alles negeren) en hem met alle geweld in deze wereld zou willen houden, zou dit juist averechts werken.

En voor het huilen hoef je je echt niet te schamen, laat je gaan. Ik heb veel respect voor jou en de manier waarop je het oppakt. Hou vol en ik wens je alle kracht die je nodig zal hebben.

**Geplaatst**: 18-10-10 15:16

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 15:16

Wat fijn dat jullie morgen terecht kunnen. Heel knap van jou!!

**Geplaatst**: 18-10-10 15:29

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 15:29

Wat fijn zeg! Morgen al! Hopelijk gaat dit jullie helpen!

Meis ik heb echt heel veel bewondering voor jou! Maar vergeet je zelf niet!

**Geplaatst**: 18-10-10 16:20

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 16:20

Wat knap dat je man morgen al terecht kan bij de psychiater.
Heeft alleen je man een gesprek of jij ook?

**Geplaatst**: 18-10-10 16:49

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 16:49

Ik heb net alle posts van je gelezen Ts en wat een bewondering heb ik voor jouw!
Af en toe denk ik dat ik het zwaar heb, maar vergeleken bij jouw situatie vallen al mijn "problemen" in het niets....
Knap ook om toch je zoontje een leuk verjaardagsfeestje te geven, voor jou zal het ook niet makkelijk zijn om gezellig te doen met van alles in je achterhoofd...

ik wil je heel veel sterkte toewensen en ik hoop van harte dat jullie er met z'n 3tjes bovenop komen!!!

**Geplaatst**: 18-10-10 16:51

Geplaatst: 18-10-10 16:51

jeetje wat erg.
ik wens je veel sterkte toe. en dat alles goed komt

**Geplaatst**: 18-10-10 17:49

Re: Hij wil er een eind aan maken

Geplaatst: 18-10-10 17:49

Wat ben jij ongeloofelijk sterk!! Diep respect