slimmerik schreef:Maar een bruiloft wordt toch gezien als een familiefeest. Als men keihard zou stellen dat mijn kinderen niet "gewenst" zijn dan was inderdaad de vriendschap over.
Als men de uitnodiging zou richten aan de heer en mevrouw, zou ik het niet in mijn hoofd halen om mijn kinderen mee te nemen en zouden we even goede vrienden zijn.
Gewoon, het gevoel wat ze me erbij zouden geven, zou mijn stemming bepalen dus.
Ik verlang respect naar mij toe maar ook naar mijn kinderen.
En als ik zo weinig respect zou hebben voor de kinderen van mijn vrienden, dan waren het mijn vrienden niet.
Ik ben dit eerlijk gezegd helemaal met je eens. Godzijdank heb ik niet zulke vrienden en zal ik sowieso mijn kind op de leeftijd die ze nu heeft (5 jaar) ook niet zo snel meenemen naar een bruiloft, dus ik zal dit probleem ook niet snel mee gaan maken. Ik trek ook geen mensen die mijn kind niet moeten, die hoef ik niet in mijn leven.
Ik overleg ook altijd even als ik uitgenodigd wordt voor feestjes en andere dingen, als ik wel met mijn dochter zit. Wordt nooit moeilijk over gedaan, al doe ik meestal wel mijn best om iets voor haar te regelen, want ik zit een stuk relaxter op een feessie zonder kind (tenzij er meerdere kinderen zijn e.d.).
.
. Ik zou persoonlijk ook geen feest willen geven waar ik maar de helft van de mensen ken/mag en de rest meegesleepte kinders en partners zijn die vaak ook helemaal geen lol hebben in het bezoeken van de bruiloft oid van een volstrekt vreemde.
).
Met kinderen (zeker jonge kinderen) ben je erg gebonden

