Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-08-10 23:37

Geplaatst: 03-08-10 23:37

pmarena, hihi, ik lach er ook hard om, hoor, vooral naderhand.

Als die hele trukendoos weer open gaat van haar, man man, haha!

Oma Tingeling verhalen, ja, inderdaad, heel herkenbaar. Heerlijk is dat, maar ook dodelijk vermoeiend, hoor, de hele dag.... Ik ben vaak helemaal uitgeteld 's avonds, haha..... Maar ach, ik ben blij dat ze zo leergierig is, dat ze dingen vrij snel snapt (op haar niveau natuurlijk of misschien ietsje hoger voor haar leeftijd). Ze trekt andere kinderen daardoor aan, ook oudere kinderen, daar gaat ze ook veel mee om. Maar ook voor jongere is ze zo lief. Net als voor dieren, maar daar hebben we het idd al eens eerder over gehad. Ze snappen dat ook eerder, he, lijkt wel....... dat ze lief moeten zijn voor dieren, rustig moeten doen......

**Geplaatst**: 03-08-10 23:38

Geplaatst: 03-08-10 23:38

@Kosta, amen!

@Blue_eyes: Ik heb het dan ook niet uit opleidingen, die kloppen vaak ook maar gedeeltelijk of stellen het te simpel. Ik heb het hier gewoon over geobserveerd oorzaak-gevolg gedoe. Nogmaals, ik stel het ook te simpel, maar dat is wel de basis van waaruit de rest van het denkbeeld ontstaat. Als ik zeg ik wil geen ellenlange discussies waarbij mijn kind z'n zin krijgt, omdat je bv. dan geren en gegil in restaurants krijgt, kinderen die zich niet even zelf kunnen vermaken (wij konden urenlang op ons eentje spelen vroeger, dat zie ik heel weinig meer nu), kinderen die altijd aandacht van ouders moeten vragen en daarvoor andere gesprekken zomaar onderbreken, en ouders die daar dan nog op ingaan ook...
En dat voetstuk, tjonge jonge je kind is dan wel je kind en je moet er dan wel van houden en dat zul je ongetwijfeld doen, maar zoveel ouders presenteren hun eigen kind als heilig! Terwijl juist je eigen houding en eigen kind de dingen zijn waar je iets aan kunt doen. En het soort kind dat uit bovenstaande dingen ontstaat, wil ik graag voorkomen. Doe je je kind geen plezier mee, maar de rest van de wereld ook niet!

Mijn broertje loog bv. vroeger alles aan elkaar en kan nu nog steeds liegen dat ie barst, en mijn moeder heeft dat vrij snel doorgekregen. Gewoon kijken per kind, wat is dit voor kind en hoe zit het in elkaar, hoe moet ik ermee omgaan. Ze weet van mij bv. dat ik haar niet eens durf voor te liegen, ook al heeft ze me er nooit hard voor gestraft ofzo, ik vertel gewoon altijd de waarheid. Kan ook slecht tegen andere mensen liegen trouwens, maar mijn broertje heeft daar geen moeite mee. Dus hem stelde ze toen we kinderen waren andere vragen dan dat ze bij mij deed.

@Twiggy: Daar zeg je iets heel waars!
Ik woonde tot voor kort naast een kinderopvang. Ik zag soms die kinderen om 8 uur 's ochtends al gedumpt worden, en dan om half 7 of soms 7 uur 's avonds werd het laatste kind opgehaald! Er waren kinderen die gewoon jankten omdat ze uit hun vertrouwde omgeving weg moesten, weer naar huis. Dat kan toch niet? Je kunt toch tenminste iets minder gaan werken dat je kind je aandacht en liefde krijgt?
Ik heb zelfs van een collega van mijn moeder gehoord, die het vreselijk vond dat ze het hele weekend met de kinderen thuis was geweest. Pardon? Waarom heeft zo iemand kinderen?
Als je aan kinderen begint, moet je wel zeker weten dat je ze de liefde en warmte en emotionele ontwikkeling kunt geven die ze nodig hebben. Heel veel kinderen eindigen als slordige hoopjes woede en frustratie tegenwoordig, en dat is zo, zo zonde...

Edit: Verder bedoelde ik inderdaad de vergelijking zoals Kanelly die uitlegt. Dank je.

Laatst bijgewerkt door Nummus op 03-08-10 23:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-08-10 23:38

Geplaatst: 03-08-10 23:38

Nemurin schreef:
Wat betreft de opmerking dat ik het niet kan weten als ik zelf nog geen kinderen heb (ik heb het meerdere mensen in dit topic zien roepen), heb ik maar één ding te zeggen: bullshit.
Dat ik geen kind heb, betekent niet dat ik geen hersens in mijn hoofd heb en geen ogen in mijn kop, etc. Als ik hier op Bokt iets zeg over andermans paard, wordt dat gewoon geaccepteerd, ook al zeg ik er zelfs bij dat ik zelf geen paard heb. Mensen leren wat ik zeg op waarde te schatten en gaan er geen labeltje aan plakken "Ja maar die heeft geen paard, die weet niets!"
Zou een kind dan anders zijn? Paarden of honden ofzo voed je toch net zo goed op?

Dikke onzin, en bovendien denigrerend.

Ah , dat vind ik ook altijd enorm irritant !

Die dooddoener van : wacht maar totdat je zelf kinderen hebt....

Maar toch denk ik dat die opmerking vaak wel klopt , namelijk....op het moment dat je met je eigen kind middenin een probleem zit is je beleving heel anders , omdat het om je kleine oogappeltje gaat en je een beetje verblindt wordt doordat je middenin de situatie zit , in plaats van dat je helder na kunt denken vanaf de zijlijn waar je het hele plaatje beter kunt overzien

Ik als iemand die (nog ?) geen kind heeft , vindt dit soort discussies dan ook altijd hartstikke interessant

Vooral omdat ik echt als de dood ben dat de goede visie en het inzicht dat ik nu naar mijn mening heb , dan gewoon helemaal beneveld raakt als het om mijn eigen oogappeltje gaat die niet wil eten o.i.d.

Nu zie ik nog bij anderen waar het fout gaat , maar als je er middenin zit....pffffft.

Dus het klopt naar mijn mening wel dat je het anders kunt zien doordat je zelf geen kinderen hebt , maar dat hoeft zeker niet negatief te zijn !

Ik vind het ook kleinerende opmerking , je kunt je prima inleven in een andere situatie hoor als je een beetje sociaal bent

**Geplaatst**: 03-08-10 23:41

Re: Ben toch zooo boos he!!!

Geplaatst: 03-08-10 23:41

pmarena: Inderdaad! En eerlijk gezegd ken ik ook wel ouders die gewoon die gezonde kijk blijven houden! Zo vind ik bv. Blue_eyes prima rationeel overkomen en zie ik haar er niet voor aan dat ze haar kinderen als kleine heiligen behandelt, maar ze gewoon geeft (of in ieder geval goed haar best doet) wat het kind nodig heeft.

Maar je hebt ook mensen die gelijk zo veranderen zodra die eerste zwangerschap er zit. Met mijn jongste tante heb ik dit o.a. van dichtbij mogen observeren.
Hoe die kinderen gaan eindigen wil ik niet eens weten, maar wij als volwassen neven en nichten doen ons best de kinderen dan maar te geven wat ze te kort komen...

**Geplaatst**: 03-08-10 23:42

Geplaatst: 03-08-10 23:42

Ik vind dat iedereen die geen kind heeft zeker een mening mag hebben, maar als kanttekening zet ik er wel bij dat ik ook heel anders over kinderen dacht toen ik ze nog niet had. Als je ze dan hebt blijkt dat al je goede voornemens toch anders uitkomen als gehoopt. Ik dacht ook altijd, die van mij zal dit niet en dat wel, maar helaas blijkt zo'n klein kindje dan toch een heel eigen karaktertje te hebben, het enige dat wij als ouders kunnen doen is het karakter kneden, de scherpe kantjes eraf proberen te halen en hopen dat ze uiteindelijk de goede dingen begrijpen en in praktijk brengen.

**Geplaatst**: 03-08-10 23:42

Geplaatst: 03-08-10 23:42

Nou, eerlijk gezegd trek ik me ook niet altijd wat aan van andere wel of niet paardeneigenaren, hoor, wat mijn paard betreft.

Soms wel, maar vaak ook niet. Maar goed, ik ben ook wel iemand met een geheel eigen mening, dat geef ik eerlijk toe.

Maar ik vind mijn paard toch wel weer wat anders dan mijn kind. Mijn kind staat wel heel dichtbij mij. Ik praat graag met mijn vriendinnen, wel of niet moeder, over haar en krijg dan ook heus wel hun mening. En soms kan ik daar iets mee, maar vaak ook niet. Omdat sommigen van hen gewoon niet weten hoe het voelt. Je eigen kind, de zorgen daarover, vragen waar je mee zit. Maar ik heb ook hele wijze vriendinnen en ook vriendinnen die juist doordat ze geen kids hebben, je een hele andere kijk kunnen geven. En daar sta ik echt wel open voor, hoor.
Maar ik zeg ook heel eerlijk dat ik er soms niets mee kan, omdat ik merk dat je toch tegen een soort onbegrip kunt aanlopen.......... Ik neem dat ze niet kwalijk. Ik hoop zij mij ook niet.

**Geplaatst**: 03-08-10 23:45

Geplaatst: 03-08-10 23:45

Twiggy2008 schreef:
pmarena, hihi, ik lach er ook hard om, hoor, vooral naderhand.
Als die hele trukendoos weer open gaat van haar, man man, haha!

Oma Tingeling verhalen, ja, inderdaad, heel herkenbaar. Heerlijk is dat, maar ook dodelijk vermoeiend, hoor, de hele dag.... Ik ben vaak helemaal uitgeteld 's avonds, haha..... Maar ach, ik ben blij dat ze zo leergierig is, dat ze dingen vrij snel snapt (op haar niveau natuurlijk of misschien ietsje hoger voor haar leeftijd). Ze trekt andere kinderen daardoor aan, ook oudere kinderen, daar gaat ze ook veel mee om. Maar ook voor jongere is ze zo lief. Net als voor dieren, maar daar hebben we het idd al eens eerder over gehad. Ze snappen dat ook eerder, he, lijkt wel....... dat ze lief moeten zijn voor dieren, rustig moeten doen......

Ja echt , ik voel met je mee , na zo'n dagje denk ik al van pfffft lekker rustig zonder steeds *kwek-kwek-kwek-kwek* bloemetje in de lucht *kwek-kwek-kwek* torretje in de lucht *kwek-kwek-kwek* banjert achter vlindertje aan

*kwek-kwek-kwek "als ik 6 ben , dan..." *kwek-kwek-kwek*

Nu is het ook zo dat deze kleine van 5 nog een zus van 12 en een zus van 16 heeft , en ze is dus echt de baas over die van 16 hè , die lült ze zo onder tafel

**Geplaatst**: 03-08-10 23:46

Geplaatst: 03-08-10 23:46

Tja, fijn is het hele verhaal natuurlijk niet, maar ik vind ergens dat de TS overdrijft...Ik kan de moeder van het meisje goed snappen, ik heb zelf groeipijnen gehad en die komen ellendig genoeg vaak 's nachts....Ik lag gillend van pijn beneden op de bank en mijn moeder heeft mijn knieholtes gemasseerd in de hoop dat dit naast tabletten de pijn zou verlichten...Ik kan je vertellen, als je echt groeipijn hebt ga je door een hel, als kind helemaal.

Ja, de moeder in kwestie moet de volgende keer de tabletten afgeven, zie ik ook zo, maar imo was daar een telefoontje met de begeleiding genoeg geweest, die moeder had ook alleen maar het beste met haar kind voor, denk ik althans...En ja, uitleggen aan je eigen dochter, dat ze zoiets niet zo maar mag aannemen laat staan tot zich nemen.

**Geplaatst**: 03-08-10 23:46

Geplaatst: 03-08-10 23:46

Nogmaals Twiggy, het ging om de vergelijking "Waarom dan wel en nu niet?"

Moeders kunnen zo ontzettend fel reageren op hun kinderen, terwijl voor veel mensen hun paarden ook als hun kinderen voelen. Als de mening redelijk en vooral als mening naar voren wordt gebracht en goed onderbouwd wordt, kun je daar toch op zijn minst naar luisteren en dan zelf beslissen van "Hier ben ik het wel mee eens, hier niet mee."
Gewoon nadenken is dat, en gelukkig ben jij daar dan vrij makkelijk in tot nu toe, maar veel mensen komen echt met die lompe dooddoener aan van "Wat weet jij nou, jij hebt geen kinderen!"

Mag ik straks ook niet aan jullie paarden zitten als ik afgestudeerd ben, maar zelf nog geen paard heb?
Prima. Your loss.

Maar goed, heb mijn zegje gedaan. Vond dat er ook eens anders naar gekeken mocht worden, zeker omdat ik er gewoon echt mee zit. Ben echt bang hoe sommige kinderen worden als ze later opgroeien. Ongelukkig, waarschijnlijk. Sommigen ook niet, dat zeker.

Daarom wou ik het even gezegd hebben. Wat jullie er allemaal mee doen mogen jullie natuurlijk zelf weten, maar ga ons kinderlozen (die misschien ook wel kinderen krijgen) niet lopen afzeiken omdat we niet zouden weten waar we over praten.

Laatst bijgewerkt door Nummus op 03-08-10 23:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-08-10 23:48

Re: Ben toch zooo boos he!!!

Geplaatst: 03-08-10 23:48

Nemurin, mag ik even tussendoor zeggen dat je een geniaal onderschrift hebt.

**Geplaatst**: 03-08-10 23:48

Geplaatst: 03-08-10 23:48

Mag ik hem jatten?

**Geplaatst**: 03-08-10 23:49

Geplaatst: 03-08-10 23:49

Nemurin schreef:
@Twiggy: Daar zeg je iets heel waars!
Ik woonde tot voor kort naast een kinderopvang. Ik zag soms die kinderen om 8 uur 's ochtends al gedumpt worden, en dan om half 7 of soms 7 uur 's avonds werd het laatste kind opgehaald! Er waren kinderen die gewoon jankten omdat ze uit hun vertrouwde omgeving weg moesten, weer naar huis. Dat kan toch niet? Je kunt toch tenminste iets minder gaan werken dat je kind je aandacht en liefde krijgt?
Ik heb zelfs van een collega van mijn moeder gehoord, die het vreselijk vond dat ze het hele weekend met de kinderen thuis was geweest. Pardon? Waarom heeft zo iemand kinderen?
Als je aan kinderen begint, moet je wel zeker weten dat je ze de liefde en warmte en emotionele ontwikkeling kunt geven die ze nodig hebben. Heel veel kinderen eindigen als slordige hoopjes woede en frustratie tegenwoordig, en dat is zo, zo zonde...

Ja, ik ken ze ook. Ook met au pairs e.d., die tot 21.00 uur werken vaak. Ouders zijn er zelf nooit en oh, wat hebben ze het zwaar. Tja, kies je zelf voor en je mist ook een hoop. Snap het ook niet, maar ja......

Ik vind het ook wel eens zwaar, hoor, maar doe het met alle liefde. Ben juist blij dat ik er zo kan zijn voor haar. Ik werk onder schooltijd nu, de ochtenden. Wil haar gewoon bij me hebben, ze is nog zo jong. En ik kan ook niet alles kopen en doen, zou wel meer kunnen als ik mijn paard zou verkopen. Maar dat wil ik (natuurlijk) niet en mijn dochter wil ook niet dat hij weg gaat (heb het er wel eens met haar over gehad trouwens). Dus daar zijn we het gelukkig over eens.

**Geplaatst**: 03-08-10 23:49

Geplaatst: 03-08-10 23:49

Haha dank je Kosta. Het leuke is dat het er ter herinnering voor mezelf staat. Voor het geval ik weer eens te hard van stapel loop en op het punt sta iets dergelijks te zeggen.

Je mag hem eventueel jatten, maar zet er dan wel graag bij dat hij van mij komt. Ik heb hem zelf verzonnen namelijk.

@Twiggy: respect. Ik heb lang het geduld niet om de hele dag met kinderen om te gaan, maar hoop uiteraard dat ik de mijne een fijn leven zal kunnen geven later. Als ze ook maar iets op mij gaan lijken ga ik de hele dag in het gebabbel zitten maar ik zal ze respecteren en goed behandelen zodat ze niet met alle frustratie en verwendheid hoeven vast te zitten in de rest van hun levens.
Overigens is het okee om het zwaar te vinden, en het af en toe gewoon ronduit vervelend te vinden. Wat belangrijk is, is dat je niet vanuit die gevoelens reageert, want kinderen voelen dat onmiddellijk. Dan gaan ze later, met in hun onderbewuste het "mijn mama had altijd last van mij!" vastgelegd, hun leven in, en weten niet waarom ze nou toch zo onzeker zijn.
Hoe ik dat weet?
Ik ben zelf zo'n kind.

Laatst bijgewerkt door Nummus op 03-08-10 23:52, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-08-10 23:51

Geplaatst: 03-08-10 23:51

Oke bedankt

**Geplaatst**: 03-08-10 23:51

Geplaatst: 03-08-10 23:51

pmarena schreef:
Ja echt , ik voel met je mee , na zo'n dagje denk ik al van pfffft lekker rustig zonder steeds *kwek-kwek-kwek-kwek* bloemetje in de lucht *kwek-kwek-kwek* torretje in de lucht *kwek-kwek-kwek* banjert achter vlindertje aan *kwek-kwek-kwek "als ik 6 ben , dan..." *kwek-kwek-kwek*

Nu is het ook zo dat deze kleine van 5 nog een zus van 12 en een zus van 16 heeft , en ze is dus echt de baas over die van 16 hè , die lült ze zo onder tafel

Hahaha, ik vrees dat ik er hier nog eentje heb, die mij zelfs onder de tafel banketstaaf!!!

Ik doe nu wel eens een wedstrijdje 'wie het langst stil kan zijn'. En dan is ze bloedserieus stil.
Tja, je moet toch wat soms.......

**Geplaatst**: 03-08-10 23:53

Geplaatst: 03-08-10 23:53

Nemurin schreef:
pmarena: Inderdaad! En eerlijk gezegd ken ik ook wel ouders die gewoon die gezonde kijk blijven houden! Zo vind ik bv. Blue_eyes prima rationeel overkomen en zie ik haar er niet voor aan dat ze haar kinderen als kleine heiligen behandelt, maar ze gewoon geeft (of in ieder geval goed haar best doet) wat het kind nodig heeft.

Maar je hebt ook mensen die gelijk zo veranderen zodra die eerste zwangerschap er zit. Met mijn jongste tante heb ik dit o.a. van dichtbij mogen observeren.
Hoe die kinderen gaan eindigen wil ik niet eens weten, maar wij als volwassen neven en nichten doen ons best de kinderen dan maar te geven wat ze te kort komen...

O , dat bedoel ik , ik ben echt serieus als de dood daarvoor , dat ik zo'n miep wordt die met de nageboorte ook het verstand verliest en de hele tijd dat kind op de nek zit , brrrrr

Maargoed , wellicht is die kans minder groot als je vantevoren heel duidelijk jezelf je denkbeelden hierover inprent , dus daarom trekken die topics me , kan ik m'n eigen nog onbenevelde mening misschien eens terugzoeken als het prinsje of prinsesje (brrrr) zich misdraagt als het zover komt

**Geplaatst**: 03-08-10 23:54

Geplaatst: 03-08-10 23:54

Nemurin schreef:
pmarena: Inderdaad! En eerlijk gezegd ken ik ook wel ouders die gewoon die gezonde kijk blijven houden! Zo vind ik bv. Blue_eyes prima rationeel overkomen en zie ik haar er niet voor aan dat ze haar kinderen als kleine heiligen behandelt, maar ze gewoon geeft (of in ieder geval goed haar best doet) wat het kind nodig heeft.

Thanks

Kosta schreef:
Ik vind dat iedereen die geen kind heeft zeker een mening mag hebben, maar als kanttekening zet ik er wel bij dat ik ook heel anders over kinderen dacht toen ik ze nog niet had. Als je ze dan hebt blijkt dat al je goede voornemens toch anders uitkomen als gehoopt. Ik dacht ook altijd, die van mij zal dit niet en dat wel, maar helaas blijkt zo'n klein kindje dan toch een heel eigen karaktertje te hebben, het enige dat wij als ouders kunnen doen is het karakter kneden, de scherpe kantjes eraf proberen te halen en hopen dat ze uiteindelijk de goede dingen begrijpen en in praktijk brengen.

Dat is wat ik bedoel inderdaad

Twiggy schreef:
Maar ik vind mijn paard toch wel weer wat anders dan mijn kind. Mijn kind staat wel heel dichtbij mij. Ik praat graag met mijn vriendinnen, wel of niet moeder, over haar en krijg dan ook heus wel hun mening. En soms kan ik daar iets mee, maar vaak ook niet. Omdat sommigen van hen gewoon niet weten hoe het voelt. Je eigen kind, de zorgen daarover, vragen waar je mee zit. Maar ik heb ook hele wijze vriendinnen en ook vriendinnen die juist doordat ze geen kids hebben, je een hele andere kijk kunnen geven. En daar sta ik echt wel open voor, hoor.
Maar ik zeg ook heel eerlijk dat ik er soms niets mee kan, omdat ik merk dat je toch tegen een soort onbegrip kunt aanlopen.......... Ik neem dat ze niet kwalijk. Ik hoop zij mij ook niet.

En dat heeft er ook veel mee te maken

Anyway. Ik ben even een paar dagen weinig online, want mijn hubbie heeft zomaar ineens ook vrij genomen

Dus wij gaan vooral leuke dingen doen. Bye bye :wave:

**Geplaatst**: 03-08-10 23:55

Geplaatst: 03-08-10 23:55

Haha goed plan pmarena. Maar met zoveel als ik banketstaaf, en dat kinderen krijgen ws. nog een jaar of tien van me verwijderd is, denk ik niet dat ik het nog terug ga kunnen lezen.

Blue_eyes: Veel plezier! Dat is ook belangrijk. Je ziet ook veel ouders wiens leven zodra ze kinderen krijgen alleen maar om de kinderen draait. Groeien ze uit elkaar van.

Jij dus mooi niet!

**Geplaatst**: 03-08-10 23:56

Geplaatst: 03-08-10 23:56

B.E., zijn wij niet leuk dan

veel plezier.

**Geplaatst**: 03-08-10 23:56

Geplaatst: 03-08-10 23:56

Nemurin schreef:
@Twiggy: respect. Ik heb lang het geduld niet om de hele dag met kinderen om te gaan, maar hoop uiteraard dat ik de mijne een fijn leven zal kunnen geven later. Als ze ook maar iets op mij gaan lijken ga ik de hele dag in het gebabbel zitten maar ik zal ze respecteren en goed behandelen zodat ze niet met alle frustratie en verwendheid hoeven vast te zitten in de rest van hun levens.
Overigens is het okee om het zwaar te vinden, en het af en toe gewoon ronduit vervelend te vinden. Wat belangrijk is, is dat je niet vanuit die gevoelens reageert, want kinderen voelen dat onmiddellijk. Dan gaan ze later, met in hun onderbewuste het "mijn mama had altijd last van mij!" vastgelegd, hun leven in, en weten niet waarom ze nou toch zo onzeker zijn.

Dank je wel!!!

Nou, ik zal je een geheimpje vertellen; ik kan ook niet de hele dag met kinderen omgaan, hoor, geloof me! Wel met de mijne, ik zal ook wel moeten, hahaha, maar ik ben dus geen ubermoeder ofzo, verre van zelfs. Gelukkig speelt ze veel buiten met haar vriendjes en vriendinnetjes en heb ik mijn rustige momenten. En ze is natuurlijk regelmatig bij haar vader (die ook echt goed voor haar is) en dan kan ik lekker mijn eigen dingen doen. Die balans is wel fijn, ondanks dat een scheiding helemaal niet fijn is verder. Maar dit is er dan wel weer een enorm voordeel van.

Maarre.... we hebben het supergezellig samen, hoor, en ik geniet echt van alles wat ze me vertelt. Hoop stiekem dat dat zo blijft, want dit contact is goud waard. En ik besef dat dat grotendeels aan mezelf ligt, dus....... doe mijn best.

Van je eigen kind(eren) kun je veel hebben, hoor!!! Dus komt ook met jou vast goed, haha....

Laatst bijgewerkt door Twiggy2008 op 03-08-10 23:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-08-10 23:57

Re: Ben toch zooo boos he!!!

Geplaatst: 03-08-10 23:57

Nou wacht maar, er gaat een tijd komen dat je d'r wel kunt wurgen. Dat kan puberteit zijn, al zijn veel meiden er ook wel makkelijk in, maar dan komt daarna toch het nest-verlatings-gedrag.

Dan ga je je tegen je moeder afzetten zodat het weggaan niet zo erg is. Want dan wil je!

**Geplaatst**: 03-08-10 23:59

Geplaatst: 03-08-10 23:59

Nemurin schreef:
Nou wacht maar, er gaat een tijd komen dat je d'r wel kunt wurgen. Dat kan puberteit zijn, al zijn veel meiden er ook wel makkelijk in, maar dan komt daarna toch het nest-verlatings-gedrag. Dan ga je je tegen je moeder afzetten zodat het weggaan niet zo erg is. Want dan wil je!

Oh ja, daar vrees ik ook voor. Maar weet ook dat als de basis goed zit, het daarna wel weer goed komt.
Daar hoop ik dan op en die basis ben ik nu aan het opbouwen.

Blue_Eyes, lekker genieten dan, he!!! Tot later!!! :wave:

**Geplaatst**: 04-08-10 00:01

Geplaatst: 04-08-10 00:01

Twiggy, volgens mij is dat niet echt een geheim, maar iets dat wij als moeders niet uit mogen spreken. Nee, wij worden geacht het lieft 24 uur per dag met ons kind bezig te zijn en onszelf helemaal we te cijferen en dat moeten we nog leuk vinden ook. En harop uitspreken dat we dat niet vinden is helemaal taboe. Ik weet nog dat iedereen zei voor mijn dochter geboren was, als je straks je kindje vast hebt, dan ben je zo verliefd en vergeet je helemaal hoe je leven van te voren was. Nou helaas, ik kon me nog zeker een jaar goed voor de geest halen hoe heerlijk ik het vond om zonder na te denken weg te gaan en hoe vervelend ik het vond dat ik nu van alles moest regelen. En dat moedergevoel is ook moeten groeien, dat overviel me ook niet zomaar, tuurlijk was ik weg van mijn baby, maar ze hadden me ook de baby van heel iemand anders in mijn handen kunnen stoppen, die had ik net zo leuk gevonden. Ik ben wel een echt moedertje, maar soms denk (en zeg) ik weleens dat het ook heel heerlijk zonder een kind was geweest.

**Geplaatst**: 04-08-10 00:03

Geplaatst: 04-08-10 00:03

Nemurin schreef:
Nou wacht maar, er gaat een tijd komen dat je d'r wel kunt wurgen. Dat kan puberteit zijn, al zijn veel meiden er ook wel makkelijk in, maar dan komt daarna toch het nest-verlatings-gedrag. Dan ga je je tegen je moeder afzetten zodat het weggaan niet zo erg is. Want dan wil je!

Die van mij kan ik nu soms al wat doen en die is pas net 12 jaar, volgens mij is die met 1 jaar gaan puberen en het blijft maar duren, helppppp

**Geplaatst**: 04-08-10 00:04

Geplaatst: 04-08-10 00:04

Nemurin schreef:
Haha goed plan pmarena. Maar met zoveel als ik banketstaaf, en dat kinderen krijgen ws. nog een jaar of tien van me verwijderd is, denk ik niet dat ik het nog terug ga kunnen lezen.

Mja , ik ben nu net 30 dus tja.... dan is het laatste decennium toch ingegaan zeg maar

Nu heb ik het geluk dat vriendlief echt een heel rustig tiepje is , het liefste en rustigste en meest verstandige en te vertrouwen kind aller tijden is geweest , ook de absolute favoriet van de 3 van zijn moeder

Dat biedt nog hoop