Anoeska schreef:Tja, dan kom je wel weer een beetje bij 'geven en nemen'. Ik vind het al een behoorlijke consessie van je vriend dat hij niet moeilijk doet over het feit dat jij niet wil omgaan met zijn vrienden.
Hoezo een behoorlijke concessie? Dan doe ik ook een behoorlijke concessie: want hij hoeft van mij ook niet met mijn vrienden om te gaan.
Wat is dat toch voor onzin, dat je vrienden zou moeten worden met de vrienden van je partner. Het is nog nooit 1 tel bij me opgekomen om te bedenken of mijn vriend wel bevriend zou kunnen zijn met mijn vriendinnen.
Voor de rest vindt ik je bijdrage wel nuttig.
En hij kan inderdaad als hij dronken is thuis gaan slapen, maar wat ik zeg: ik zou ook wel eens willen gaan samenwonen...
Nee, fulltime zijn tijd aan mij besteden is ook niet gezond en ook niet wenselijk.




, sorry hoor maar je mag tegenwoordig als vrouw ook je mening geven, de wereld draait niet om wat de man zo erg NODIG heeft en dat t vrouwtje dat allemaal maar heeft te pikken, nog ff zeg
. Het moet zoiezo van twee kanten komen, de inzet, het begrip, zoals met alles in een relatie en dan heb je niets aan opmerkingen als: jeeetje hij hoeft niet naar jou pijpen te dansen, eh neeee inderdaad niet maar waarom zij dan wel naar de zijne> wat ze dus al jaren doet. No way, kies maar eens voor jezelf. He aint worth it. Ik heb juist een pokke hekel aan van die meeloperige slijmerige schijnheilige meiden, bah....
Want hier "zeur" je niet maar zeg je gewoon heel eerlijk wat jouw probleem is. En wat je zegt klinkt zo supergoed , daar zit niks met een rare ondertoon bij maar is gewoon heel logisch. Daar moet hij toch wel gevoelig voor zijn ? 