moonsparkle schreef:Ik kan natuurlijk niet spreken voor alle kappers, maar ik ken meerdere kappers die besmet zijn geraakt en die het vervolgens ook weer door hadden gegeven omdat ze nog niet wisten dat ze besmet waren, maar het hoorde nadat klanten positief waren getest.
Over scholen kinderen worden niet erg ziek, maar ik denk toch wel dat ze het makkelijk overbrengen. Ik hoor zoveel scholen om me heen die waarvan klassen steeds weer thuis zijn omdat er binnen no time weer iemand besmet is. En ook ouders die het van kinderen krijgen.
De maatregelen worden niet versoepelt, vraag me wel af of ze nog aangescherpt worden.
Wat jij aangeeft zie ik hier ook om me heen.
En geen versoepelingen had ik verwacht, alleen die avondklok vind ik een dingetje. Ik wil soms zo graag ´s avonds eens even alleen weg kunnen om even bij iemand te praten. Hier zijn er altijd extra oortjes. Ik mag toch hopen dat die er over 2-3 weken af gaat. Het mist hier volgens mij echt zijn doel.
Mensen gaan niet minder op bezoek, maar gaan eerder en dan eerder naar huis. Gisteren ben ik met de kinderen bij een vriendin gaan eten en mijn dochter wilde blijven logeren. Om 20:40 haar spullen snel gehaald en ik was uiteindelijk klokslag 21:00 thuis. Het was tussen 20:30 en 21:00 echt druk op de weg.
Maar ook meer mensen die zich er niet aan houden en het erop gokken dat ze niet worden gecontroleerd. Ik houd me er praktisch altijd aan, maar laatst zo´n nood aan een praatje met een vriendin. Overdag zouden de kinderen bij haar rondlopen en die van mij mee moeten. Dan heb je veel meer mensen in huis, dus ik ben een keer ´s avonds gegaan en ´s nachts terug. De boete had ik netjes betaald als ik staande was gehouden. Ik had er zo´n nood aan.
Ik heb echt behoefte om even weg te kunnen, vrienden om me heen. Ik geef geen feestjes en nodig geen mensen tegelijk uit van verschillende huishoudens, maar ik zie inmiddels gewoon mijn vrienden weer. Ik denk gemiddeld 2 keer per week dat ik op visite ga of ontvang. Kwaliteit van leven is ook gewoon enorm belangrijk. Ik houd het anders echt niet meer vol.
Ik ben er eerlijk in dat ik versoepel en ik zie dat om me heen ook steeds meer. In het begin ben ik enorm streng geweest en had ik het gevoel van ´even met zijn allen goed de schouder eronder´. Maar dat even is ver te zoeken. Het voelt als uitzitten tot de vaccins hun werk gaan doen. Ik trek het niet meer om mezelf aan de strenge regels en adviezen te houden.
De kleine van mijn broer is 5,5 maand. Gelukkig hebben we hem van baby af aan vast mogen houden en kroelen en nu nog steeds. Mijn kinderen ook en mijn ouders ook. Ik moet er niet aan denken dat je zo´n dierbare tijd gemist zou hebben. Mijn kinderen knuffelen ook met mijn ouders. Hier hebben we duidelijk over gesproken en vooral mijn ouders hebben hier gewoon nood aan. Ik ben iets voorzichtiger nu met de scholen weer open. Maar na de negatieve test van mijn dochter even gebruik ervan gemaakt om naar mijn ouders te rijden. Mijn moeder is al gevaccineerd en ik ook. Het is gewoon een rottijd die al zolang duurt en mijn persoonlijke situatie is rot. Ik probeer het gewoon zo te doen waarbij het voor mij allemaal net vol te houden valt.
En dat zie ik eigenlijk iedereen om me heen doen. Het lijkt wel of strengere regels en avondklok daarin zelfs averechts gaan werken. Het draagvlak lijkt gewoon weg bij iedereen.