Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-12-18 08:41

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 08:41

Dat is net als wanneer ga je trouwen en dan wanneer komt het kind... En dan wanneer de derde
En daarvoor waar blijft je vriend..

Vooral de ben je nog niet zwanger vraag is zo dom... Het duurt soms ook even of onvruchtbaar.. of men wil helemaal geen kids

**Geplaatst**: 22-12-18 09:38

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 09:38

Mijn broer kreeg net zijn 3, vroeg mijn moeder wanneer de vierde kwam

En nee, niet om te lachen, ze was echt heel serieus.
Dusja, het is nooit genoeg :')

**Geplaatst**: 22-12-18 10:02

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 10:02

Nou wij zitten gelukkig (naja helaas) nog in de “Wanneer gaan jullie samenwonen” vragen fase. Maar wanneer we dit jaar samen gaan wonen ben ik er bang voor.

**Geplaatst**: 22-12-18 10:56

Geplaatst: 22-12-18 10:56

Smallheal schreef:
Dat werd zelfs gevraagd toorn ik nog zwabber was; wanneer komt de 2e

Wát was je? :')

**Geplaatst**: 22-12-18 11:03

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 11:03

Zwabber omschrijft denk ik wel aardig de toestand...

**Geplaatst**: 22-12-18 11:04

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 11:04

Ik ben gelukkig gezegend met een vriend die ook écht geen kinderen wilt!

**Geplaatst**: 22-12-18 11:30

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 11:30

Gelukkig willen mijn vriendin en ik beide geen kinderen. We vinden ze niet zo heel leuk maar we willen ze beide ook niet krijgen. Mensen kunnen daar zo over doorzeuren. Wat soms best wel voor ons beide steekt. Jullie hebben toch beide een baarmoeder? En als ze dan horen waarom niet begint men altijd over adoptie. Als we het over een vieze misselijk makende wereld hebben is het dat wel. Men zou eens waarheidsgetrouwe documentaires over moeten gaan kijken. Over hoe het werkelijk daar aan toe gaat.

Ik ben vruchtbaar maar heb een aandoening die mijn dagelijks leven in de weg zit. Dat wil ik kinderen niet doorgeven. Mijn vriendin heeft een auto immuun ziekte wat haar hoogstwaarschijnlijk onvruchtbaar maakt. Maar ook deze is nogal vervelend en willen we ook niet doorgeven.

**Geplaatst**: 22-12-18 11:30

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 11:30

Vriend en ik zijn er steeds meer over uit geen kinderen te willen.
Hij is ook best wat ouder dan ik en nu voelt hij zich (meestal) prima, op wat mankementjes na.
Maar wie heeft er geen mankementjes

Vooral deze ochtend was het weer raak, jengelende katten, kitten die je rug op klimt, drukte in huis van die katten...
Toen dacht ik echt, hier wil ik geen kinderen bij. Die katten wil ik al achter het behang plakken en daar kan je tenminste nog een beetje tegen schelden en mopperen zonder dat ze meteen getraumatiseerd zijn

**Geplaatst**: 22-12-18 11:39

Geplaatst: 22-12-18 11:39

xApple schreef:
Smallheal schreef:
Dat werd zelfs gevraagd toorn ik nog zwabber was; wanneer komt de 2e

Wát was je?

Vroeg ik me ook al af _O-

**Geplaatst**: 22-12-18 11:41

Geplaatst: 22-12-18 11:41

DeMolenhoek schreef:
Die verklaren blijft ook doorgaan. Zelfs heb je een kind. Waarom ga je niet voor een 2de? Krijg je dat over jou hart om haar zonder broer of zus op te groeien? Of die k*topmerkingen: Ik ben benieuwd wanneer de 2de komt. Is nummer 2 niet onderweg? Wacht maar, jij bedenkt jou nog wel. Vooral mijn schoonouders willen het niet vatten...

Mensen vinden jou niet compleet zonder kind/met maar 1 kind. Precies alsof je voorbij gaat aan 1 of ander opgelegd levensdoel?

Is toch ook zielig, zo zonder soortgenootjes :')

**Geplaatst**: 22-12-18 12:09

Geplaatst: 22-12-18 12:09

Ik verwacht me er op kerstavond ook weer aan, ook al geven we al jaren steeds hetzelfde antwoord: niet. Voel wel dat het steeds lastiger wordt om beleefd te blijven reageren.

**Geplaatst**: 22-12-18 12:30

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 12:30

Mijn man en ik zijn en waren het er ook vanaf het allereerste begin over eens: geen kinderen. En we hebben ook nooit van familie, ook niet van onze ouders, de vraag te horen gekregen: wanneer komen de kinderen. Mijn ouders stonden er sowieso achter (mijn vader zei altijd: dit is geen wereld om kinderen op te zetten, ik ben het er helemaal mee eens, mijn moeder wilde absoluut geen oma worden), mijn schoonmoeder vond het op zich wel jammer (maar is uiteindelijk wel oma geworden via de jongste zoon), mijn schoonvader hoefde ook niet zo nodig. Schoonzus wilde en heeft ook geen kinderen, enige die daar dus voor gezorgd heeft is m'n zwager (en dan maar meteen 3 stuks bij 3 verschillende vrouwen)

**Geplaatst**: 22-12-18 12:54

Geplaatst: 22-12-18 12:54

xApple schreef:
Smallheal schreef:
Dat werd zelfs gevraagd toorn ik nog zwabber was; wanneer komt de 2e

Wát was je?

Het was nog vroeg :')

**Geplaatst**: 22-12-18 13:07

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 13:07

Zwabber

Haha Ibbel, je zwager heeft de genetische spreiding van de familie goed gered

**Geplaatst**: 22-12-18 14:40

Geplaatst: 22-12-18 14:40

Aria_zz schreef:
Dat is het natuurlijk wel een beetje.
Als je lichaam het je gewoon sowieso al onmogelijk maakt.
Gelukkig heeft ze geen kinderwens, anders zou het wel erg moeilijk zijn er vrede mee te nemen.

Hoezo gelukkig? Dat maakt het echt niet anders hoor.

Iemand had ooit ook het lef om te zeggen "maar gelukkig had je geen kinderwens". Dat heeft ie geweten, die lamlul die zelf maar doorfokt.
Dat maakt echt helemaal niets uit, je lichaam laat je in de steek. In mijn geval groeiden daar dingen die er niet hoorden te groeien. Bovendien wordt de keuze dan voor je gemaakt, ondanks dat dit niet echt afwijkt van de keuze die je zelf zou maken, is het niet minder erg ofzo.

Edit: ik vind het verhaal van Demolenhoek ook heel heftig. Heel eerlijk gezegd zou ik me afvragen of je je vriend nog wel kunt vertrouwen als hij echt zo graag een tweede wil. Het is hem immers bij de eerste ook gelukt en misschien gaat hij wel dezelfde soort trucs toepassen als een aantal vrouwen doen... de horror. Omdat hij misschien de hoop heeft dat als je maar zwanger bent, je het niet laat weghalen ofzo.
In jouw plaats zou ik me echt heel ongemakkelijk voelen denk ik.

Maar voor mij was het idd ook een dealbreaker geweest als mijn vent kinderen had gewild. Dan had hij echt een ander moeten zoeken.

**Geplaatst**: 22-12-18 15:13

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 15:13

Ik bedoelde meer, als ze wel een kinderwens had, was het nog veel erger geweest. Heeft niets met het ontnemen van de keuze of lijf te maken, maar gewoon met de consequenties.
Want het is gewoon erger dat je en kinderen wil en onvruchtbaar bent. Lijkt me logisch, toch.

**Geplaatst**: 22-12-18 15:32

Geplaatst: 22-12-18 15:32

Ik vind je reactie best heftig Achterom, heel vervelend als je lijf je in de steek laat, maar als ze ze toch al niet wilde? Mijn lijf heeft bedacht om onverklaarbare gewrichtsontstekingen op me los te laten, ook de keus om geen topturnster te worden is niet de mijne geweest bij wijze van spreken, maar reageer niet zo heftig op mijn omgeving als ze me een stijve hark noemen. Of is dit nou het effect uit het artikel uit VN wat magrathea hier plaatste, dat onze cultuur bepaalt dat we een vrouw niet compleet vinden zonder kinderwens?

**Geplaatst**: 22-12-18 16:21

Geplaatst: 22-12-18 16:21

Als ik om een of andere reden (die verder geen andere heftige consequenties heeft) geen marathons zou kunnen lopen zou ik ook denken 'gelukkig, was ik dat toch niet van plan. Ik zou het ook niet echt erg vinden om onvruchtbaar te blijken. Ik zou het wel vervelend vinden dat mijn lichaam wat mankeert, maar het gevolg 'geen kinderen' kan me niets schelen

**Geplaatst**: 22-12-18 16:23

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 16:23

Het zou mij heel wat stress (en de pil

) schelen als ik zeker wist dat ik geen kinderen kon krijgen. Ik acht de kans dat ik ze ooit nog wil 0,00 dus ik zou het niet erg vinden om zoiets te horen. Ik zie het ook niet als het in de steek laten door mijn eigen lichaam. Dat vind ik van andere dingen wél (en daarom wil ik ook geen kinderen

) maar onvruchtbaar zijn terwijl ik toch al geen kinderen wilde.. Geen probleem.

Heftig verhaal DeMolenhoek.

**Geplaatst**: 22-12-18 19:59

Geplaatst: 22-12-18 19:59

Ik snap het verhaal van DeMolenhoek wel. Mijn man heeft ook een kinderwens die ik nooit zo heb gehad. Meeste kinderen vind maar irritant en maken herrie. Nou moet ik zeggen dat ik dat van de meeste honden ook vind, en toch heb ik zelf de 2 allerleukste

Maargoed, we hebben het er uitgebreid over gehad en als het er niet van komt, dan is het zo. Toch merk ik dat ik het laatste jaar er steeds meer over denk en wie weet toch wel. Ik vind sommige kindjes best leuk, maar het is wel een hele definitieve beslissing. Een die ik best spannend vind. Ik wil ook kunnen blijven sporten met mijn honden zoals ik nu doe, en het moet wel echt gelijk verdeeld zijn. Ik denk dat dat wel goed zou komen. Ik zou het hem zeker gunnen. Voor nu geen overhaaste beslissingen nog, we zullen zien hoe het loopt.

Nog een edit: Overigens lees ik hier graag mee, maar zo negatief als sommigen zie ik het niet. Dat maakt denk ik best verschil. Ik denk dat ik niet ongelukkig zou worden van een kind, maar dat het ook wat kan toevoegen aan je leven. Tuurlijk zijn er ook veel niet leuke kanten maar bepaalde dingen lijken me ook wel weer bijzonder. Ik zou alleen wel graag zelf een leven van mezelf houden en ben nog aan het kijken hoe dat in mijn omgeving gaat :Y)

**Geplaatst**: 22-12-18 20:26

Geplaatst: 22-12-18 20:26

Mijn kinderwens was alleen bestaand in combinatie met mijn partner. Ik kon me helemaal voorstellen wat een geweldige vader hij zou zijn en dat wilde ik meemaken (het blijkt ook zo te zijn).
Ik moet zeggen dat ik wel vaak gedacht heb tijdens de zwangerschap en het eerste jaar: maar wat nou als hij ineens dood gaat of zo, dan zit ik met die baby......(uit elkaar gaan kwam dan weer niet in me op

)
Het is helemaal goedgekomen. Het blijft echter wel bij 1.

Dat gevoel kwam met 34, tot die tijd had ik enkel nachtmerries over kinderen. Toch dat hormoon alarm blijkbaar :')

**Geplaatst**: 22-12-18 20:29

Geplaatst: 22-12-18 20:29

Ik heb nooit het gevoel gehad, ik wil een kind, of hoe zou het zijn om een kindje te hebben. En ik heb toch echt geprobeerd om moedergevoelens te krijgen :')

....maar niet gelukt.

Voor mij was het meer een gevoel, maar ook wat is er leuk aan een kind. Tja iets van twee mensen, maar daar hoef ik geen kind voor. Er zijn genoeg mensen op de wereld, en btw zo leuk is de wereld niet.

**Geplaatst**: 22-12-18 20:42

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 20:42

Ik denk dat ik het altijd wel kinderen wilde maar nooit met de partners die ik toen had tot ik mijn huidige partner ontmoette. En ik vind andere kinderen nog steeds mweh en tuurlijk is mijn leven wel veranderd maar ik zie het als een toevoeging en geen opoffering. Maar dat ben ik.

**Geplaatst**: 22-12-18 20:57

Geplaatst: 22-12-18 20:57

wittepit schreef:
Ik vind je reactie best heftig Achterom, heel vervelend als je lijf je in de steek laat, maar als ze ze toch al niet wilde? Mijn lijf heeft bedacht om onverklaarbare gewrichtsontstekingen op me los te laten, ook de keus om geen topturnster te worden is niet de mijne geweest bij wijze van spreken, maar reageer niet zo heftig op mijn omgeving als ze me een stijve hark noemen. Of is dit nou het effect uit het artikel uit VN wat magrathea hier plaatste, dat onze cultuur bepaalt dat we een vrouw niet compleet vinden zonder kinderwens?

Tja, ik was vooral boos omdat iemand meende voor mij te kunnen bepalen dat het niet zo ernstig was, want ik wilde toch al geen kinderen.
Nou, dat bepaal ik toch echt nog wel zelf.
Überhaupt heeft het geen zin om voor een ander in te schatten hoe erg iets is, iets wat voor mij totaal geen probleem is, kan voor een ander een compleet drama zijn en andersom. En dat is prima.
Ik ga bij wijze van spreken ook niet een ander veroordelen omdat hij verdrietig is als zijn oma overlijdt, omdat mijn vader al op veel jongere leeftijd is overleden. Als diegene dan verdrietig is, is dat zijn goed recht.
Wie weet had hij wel een heel speciale band met zijn oma, of is het überhaupt de eerste die dicht bij staat die overlijdt, of wat dan ook, het maakt eigenlijk niet zoveel uit.
Volgens mij is er nog steeds niemand die kan bepalen hoe erg iets voor een ander is. Het is ook totaal zinloos om leed te gaan vergelijken.
Overigens heb ik niet uitgesproken richting diegene wat ik hier neerzet, ik heb hem alleen heel duidelijk laten weten dat hij daar geen idee over had, maar dat het feit dat ik geen kinderen wilde het niet echt minder heftig maakte wat er gebeurd was.
Om even terug te komen op dat artikel: in mijn geval merkte ik dat er veel mensen zijn die vinden dat je ook geen complete vrouw meer bent als je geen baarmoeder meer hebt, maar ook vrouwen die dat zelf zo voelen.
Dat was echter niet mijn probleem, maar wel dat iemand even voor mij wilde aangeven dat het niet zo erg was wat er aan de hand was, omdat ik immers toch geen kinderwens had.
Hoe erg dat voor mij is, bepaal ikzelf en niemand anders.

**Geplaatst**: 22-12-18 21:11

Re: [HK] Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 22-12-18 21:11

Volgens mij was de reactie meer bedoeld als: als je wél een kinderwens had gehad was het nóg erger voor je geweest. Dat betekent niet: het is nu dus niet erg voor je. Dat betekent: het had nóg erger kunnen aanvoelen dan het nu doet. Dat is misschien niet de goede manier van meeleven, net zoals 'je kunt het toch nog een keer proberen?' na een miskraam ook niet zo handig is uitgedrukt, maar zal ongetwijfeld niet onaardig bedoeld zijn geweest.