Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-02-08 21:21

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 23-02-08 21:21

lekker makkelijk gezegd,het kan wel jouw eigen leven zijn,maar soms word dat door anderen geleefd of overhoop gegooid.
of door ziektes en gebeurtenissen

**Geplaatst**: 23-02-08 23:16

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 23-02-08 23:16

Eva_ schreef:
Niet eerlijk? Ik heb van thuis uit altijd meegekregen: maak er zelf iets van, het is jouw leven en niet dat van iemand anders, in de zin van: het leven is een feestje, je moet alleen zelf de slingers ophangen.
Maar ik ben nog jong, ik moet nog veel levenservaring op doen, dus ik weet het niet....

En wat maak je van je leven als je ongeneeslijk ziek blijkt te zijn? Of als je op jonge leeftijd beide ouders verliest, of whatever? Je hebt niet heel je leven in eigen hand, als dat zo zou zijn zou de wereld een stuk gelukkiger zijn Knipoog

Ik hoop voor jou dat je zo naief mag blijven...

**Geplaatst**: 23-02-08 23:40

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 23-02-08 23:40

Laura / Eva: het is allebei een beetje waar. Je hebt in het leven niet alles in de hand, wat Laura ook zegt: je kunt ziek worden of in de problemen komen en daar heb je niet altijd invloed op. We zijn in deze maatschappij soms erg snel met veroordelen van dingen waar eigenlijk niemand schuld aan heeft. ("Ja, dan had je maar...", "eigen schuld, dikke bult" etc.)

Maar tegelijkertijd is het ook je eigen houding en hoe je omgaat met problemen die veel invloed heeft. Er zijn mensen met een ongeneeslijke ziekte die gelukkiger zijn dan ooit tevoren in hun leven. Mensen die vanaf hun nek verlamd zijn en die desondanks een levenswerk neerzetten. Mensen die alles verliezen en dat gebruiken om kracht en wijsheid uit te halen.

Wat in elk geval NIET waar is, is dat je een zwakkeling bent als dat je niet lukt. Het is geen zwart-of-wit. Sommige omstandigheden zijn niet te overleven, hoe groot je optimisme en vasthoudendheid ook is. Het is geen zwakheid als iemand besluit een andere kant op te gaan. Maar je kunt wel veel leren over het omgaan met tegenslag - en iedereen krijgt daar wel wat mee te maken.

En het leven gebeurt ergens op de grens van wat je zelf kunt beinvloeden, en wat je gewoon overkomt. Het is niet waar dat je alles naar je hand kunt zetten, maar je bent ook niet helemaal overgeleverd aan het lot - het zit er ergens tussenin.

**Geplaatst**: 23-02-08 23:50

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 23-02-08 23:50

ik ben het met je eens shadow... Inderdaad, hoe je met leed omgaat is een 2e... Mijn reactie was dan ook puur naar degene op wie ik reageerde, die deed alsof je alles zelf in de hand hebt. Dagelijks werk ik met mensen met kanker, en velen daarvan ongeneeslijk ziek. Velen kunnen hier ontzettend goed mee omgaan, waar ik dan ook erg veel bewondering heb. Toch zie ik soms de sterkste mensen knappen als een twijgje, terwijl mensen waarvan ik het nooit verwacht had, alles heel nuchter opnemen en verder gaan met het leven dat ze nog hebben. Inmiddels heb ik me hier ook meer mee bezig gehouden, omdat ik dat heel bijzonder vond. Ik ben er inmiddels achter dat je ook té hard kan vechten, té hard je best kan doen om alles positief te zien. Bij alle trauma's, ziektes enzovoort, heb je verwerking nodig, en bij verwerking hoort ook een minder positieve periode. Soms moet je ook uit kunnen huilen, je rot kunnen voelen, daar heb je ook genoeg reden toe. Het geldt niet voor iedereen (uiteraard, niemand is hetzelfde), maar veel mensen komen er sterker uit als ze een periode depressieve gevoelens hebben. Helaas weet niet iedereen uit die put omhoog te klimmen.

**Geplaatst**: 24-02-08 22:00

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 24-02-08 22:00

Ik vind eigenlijk dat je zo niet mag oordelen over zelfmoorden omdat diegene die het doen de enige zijn die de waarheid weten.
Ikzelf vind het verschrikkelijk als mensen zeggen dat het niet eerlijk is en dat het egoïstisch is , maar die mensen hebben ook hun eigen meningen , ik ook , iedereen , en daar moeten we gewoon respect voor hebben.
Ik had al vertelt dat ze vader van een vriendin van mij en mijn zus zelfmoord pleegde , dat vond ik , en vind ik verschrikkelijk , en het doet me nog pijn omdat ik precies weet hoe hij dr uit zag en ik hem dan opeens ergens lijk te zien en dan schrik je wel even Boos!

Hij had ook zijn redenen , teveel stress van het werk , en dan wil je niet weten wat een beetje stress met je kan doen en uitgroeit tot een levenrovende stress.

**Geplaatst**: 24-02-08 22:54

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 24-02-08 22:54

Ik woon naast het spoor, tussen de bomen en een perfecte bocht om zelfmoord te plegen. Als ik wil kan ik die bocht
zien in mijn ouders slaapkamer raam, als ik op de schommel zit, trampoline spring, de hond uitlaat,.. vaak genoeg heb ik het
dus ook gezien. En waarneer je het gezien hebt, dit de schrik er goed in. Vroeger ging mijn mond open, dacht ik aan zijn/haar
familie, 'haalde ik mijn schouder op' en ging ik verder met mijn leven.

Maar de laatste keer was anders, anders dan de andere keren dat ik het groot en deels had gezien. Dit keer was het
aangrijpend, en heb ik zelfs gehuild, overgegeven en ik kon die nacht niet slapen. Ik had alles gezien behalve het stukje dat
deze jongeman (onder invloed van drugs*) onder de trein kwam, en daar ben ik god/mijzelf/de jongeman eeuwig dankbaar
voor want ik wist niet of ik het dan allemaal wel had kunnen verwerken dit keer. Ik heb het nooit verteld, dat ik alles van zo
dichtbij heb meegemaakt, de eerste paar keren stroomde de tranen dan ook over mijn wangen waarneer ik over 'ons' spoor
liep.

Zelfmoord vind ik trouwens niet egoïstisch en ik begrijp heel goed waarom iemand dat zou doen waarneer hij/zij hier een goede
reden voor heeft. Misschien heb ik zelfs een soort van 'respect' voor dat soort mensen, tsja ik weet niet dit ligt allemaal erg
ingewikkeld/persoonlijk denk ik. Maar waarneer je onder invloed van drugs was (zoals die keer) wel en krijg je van mij dus ook
geen 'respect'. Ik heb nooit drugs gebruikt en daarom weet ik dus ook niet wat voor een inpack dat op je lichaam/geest heeft
maar toch, duidelijk had deze jongeman geen flauw benul hoeveel verdriet hij zijn familie/zijn vrienden/de treinbestuurder(/en mij?)
heeft aangedaan.

Laura24 schreef:
Eva_ schreef:
Niet eerlijk? Ik heb van thuis uit altijd meegekregen: maak er zelf iets van, het is jouw leven en niet dat van iemand anders, in de zin van: het leven is een feestje, je moet alleen zelf de slingers ophangen.
Maar ik ben nog jong, ik moet nog veel levenservaring op doen, dus ik weet het niet....

En wat maak je van je leven als je ongeneeslijk ziek blijkt te zijn? Of als je op jonge leeftijd beide ouders verliest, of whatever? Je hebt niet heel je leven in eigen hand, als dat zo zou zijn zou de wereld een stuk gelukkiger zijn Ik hoop voor jou dat je zo naief mag blijven...

Waarneer je ongeneeslijk ziek blijkt te zijn zou ik toch echt nog een 'feestje' van mijn leven maken, alles doen wat ik nog wil en kan
doen en nog willen genieten van mijn leven. Als ik op jonge leeftijd mijn ouders verlies? Ik zou nog steeds de positieve kanten zien
hoe verschrikkelijk het ook klinkt.

Je hebt dan wel niet je eigen leven in je hand, maar je kan wel ondanks alles je eigen leven een stuk positiever gaan inzien en
gaan beleven. In ieder geval ik dan.

**Geplaatst**: 25-02-08 08:08

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 08:08

ik kan heel misschien begrip opbrengen voor iemand die dit zou doen.het leven kan heel zwaar zijn.
maar respect?nee,sorry.

ieder zijn keuze,maar in sommige gevallen kan ik er geen respect voor opbrengen.

**Geplaatst**: 25-02-08 08:22

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 08:22

Lydiaaa schreef:
Waarneer je ongeneeslijk ziek blijkt te zijn zou ik toch echt nog een 'feestje' van mijn leven maken, alles doen wat ik nog wil en kan
doen en nog willen genieten van mijn leven. Als ik op jonge leeftijd mijn ouders verlies? Ik zou nog steeds de positieve kanten zien
hoe verschrikkelijk het ook klinkt.

Je hebt dan wel niet je eigen leven in je hand, maar je kan wel ondanks alles je eigen leven een stuk positiever gaan inzien en
gaan beleven. In ieder geval ik dan.

Dat zei ik ook altijd... En ik hoop nog steeds dat ik er zo over denk op het moment dat mij iets naars overkomt. Sommige mensen kunnen dat uiteindelijk ook, maar heel veel mensen niet. Het waren ook meer voorbeelden om aan te geven dat je je leven niet zelf in de hand hebt, en dat je nooit weet hoe je op zulke situaties zult reageren voordat je het meegemaakt hebt. En zelfs dan, een nieuwe (soms zelfde) situatie kan opeens weer een hele andere invloed op je hebben. Je gevoelsleven blijft onvoorspelbaar...

**Geplaatst**: 25-02-08 12:05

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 12:05

Laura24 schreef:
[Ik denk niet dat dr leuke huis in de sjieke wijk, het pensioen van haar man etc perse betekenen dat ze gelukkig is. Sterker nog, om een depressie te hebben hoeft er niet altijd iets naars te zijn gebeurd, dat kan "zomaar" de kop opsteken. Ik weet natuurlijk niet wat voor reden zij heeft genoemd, maar het kan heel goed zijn dat er nog veel meer speelt, waar niemand weet van heeft!!

Je schrijft dat niemand het pikt in de familie... Ik hoop maar van harte dat dat niet betekent dat jullie haar laten vallen, maar zo klinkt het wel helaas... Ze heeft alle steun nodig die ze kan krijgen. Jullie vinden haar dan wel egoistisch, maar eigenlijk vind ik het egoistischer om zoveel onbegrip te tonen, je noemt het zelfs zieligdoenerij!! Het wordt totaal niet serieus genomen, en ik heb dan ook heel veel medelijden met je schoonmoeder dat ze zo'n familie (en schoondochter) heeft :o

Je haalt me de woorden uit de mond, ik wou ook zo reageren, en dan met name je laatste zin en de 1e alinea!

**Geplaatst**: 25-02-08 12:21

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 12:21

ben het ook helemaal eens met laura haar reactie.

**Geplaatst**: 25-02-08 12:50

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 12:50

Zelf ken ik dr 2 die het gedaan hebben, op een stal waar we gestaan hebben heeft de staleigenaar zich door het hoofd geschoten.
Later de eigenaresse van een paard die ik verzorgde heeft een overdosis medicijnen ingenomen.

Zelf zou ik het me niet voor kunnen stellen, ben zelf van mening dat er op alle problemen uiteindelijk wel een oplossing te vinden is met de juiste hulp.
Het zal misschien niet in 1x lukken maar met wat wilskracht kom je een heel eind. Maar goed, kan me voorstellen dat niet iedereen die instelling heeft.

**Geplaatst**: 25-02-08 14:19

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 14:19

Zelf heb ik het van erg dichtbij meegemaakt in mijn familie, tenmiste een poging tot.

Eerder vond ik die mensen die het deden ook egoistisch, maar als je het dan meemaakt, praat je wel anders.
Het is iets van je denk ik altijd bij blijft, althans, het is nu een dik jaar geleden en het spookt nog vaak rond helaas.......

Het vervelende eraan, is dat je de hele dag telkens opnieuw beleeft............

**Geplaatst**: 25-02-08 14:47

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 14:47

Ik lees vaak dat de betrokkene de mensen achterlaat met de "waarom" vraag.
Ach...waarom?
Betrokkene zal dit ook vaak hebben afgevraagd. "Waarom kan men mij niet begrijpen"?
Waarom pijnigt dit leven mij zo dat ik het niet kan dragen?
Het hele leven draait om een waarom. Dus waarom(daar is ie weer) is het ene waarom egoïstisch en het andere waarom leedveroorzakend?
Waarom weegt het ene waarom zwaarder dan het andere waarom?

"Ik zou dat nooit gedaan hebben. Als mij dat zou overkomen zou ik het positief in blijven zien".
Vaak komen deze stellingen van personen die alles nog hebben. Die geen echt lijden hebben gekend.
Goede raad komt meestal van mensen die nog niks hebben meegemaakt, die zich niet in andere situaties kunnen inleven.
Totdat...............

**Geplaatst**: 25-02-08 14:51

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 14:51

Eyes schreef:
Ik lees vaak dat de betrokkene de mensen achterlaat met de "waarom" vraag.
Ach...waarom?
Betrokkene zal dit ook vaak hebben afgevraagd. "Waarom kan men mij niet begrijpen"?
Waarom pijnigt dit leven mij zo dat ik het niet kan dragen?
Het hele leven draait om een waarom. Dus waarom(daar is ie weer) is het ene waarom egoïstisch en het andere waarom leedveroorzakend?
Waarom weegt het ene waarom zwaarder dan het andere waarom?

"Ik zou dat nooit gedaan hebben. Als mij dat zou overkomen zou ik het positief in blijven zien".
Vaak komen deze stellingen van personen die alles nog hebben. Die geen echt lijden hebben gekend.
Goede raad komt meestal van mensen die nog niks hebben meegemaakt, die zich niet in andere situaties kunnen inleven.
Totdat...............

Klopt. Ergens hoop ik natuurlijk voor die mensen dat ze hun "onschuld" kunnen bewaren en het nooit zo zwaar krijgen. Aan de andere kant is er maar 1 manier om tot die mensen door te laten dringen dat het niets met sterk of zwak zijn te maken heeft, of met de positieve of negatieve kijk die je op het leven hebt.

Mezelf als voorbeeld: ik heb soms best een negatieve kijk op het leven Bloos

Vooral dat van mezelf Knipoog

Toch ben ik absoluut niet ongelukkig of depressief. Ik zou dat natuurlijk best kunnen worden, net als mijn oh zo vrolijke vriendin die nergens iets negatiefs in ziet Knipoog

**Geplaatst**: 25-02-08 15:20

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 15:20

Ha ha, net zoals jij hoop ik ook dat iedereen positief in het leven zal blijven staan. Ik veroordeel daar de mensen niet op hoor, ik juich het ten sterkste toe

.
Waar ik alleen voor wil waarschuwen is dat men moet oppassen met veroordelende uitspraken.
Deze kunnen heel grievend overkomen bij mensen die deze verdrietige zaken wel van heel dichtbij meemaken of mee hebben gemaakt.

Verder wens ik een ieder een heel 'zonnig' leven.

**Geplaatst**: 25-02-08 15:37

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 15:37

Vaak lijken mensen zo gelukkig van buiten... maar of ze het ook van binnen zijn?
Ik kan zelf ook heel goed de schijn ophouden dat alles goed met mij is, terwijl ik nu op dit moment van binnen huil. Ik ben verdrietig dat ik nog steeds ziek (lichamelijk) ben en dat alles stil ligt. Mijn droom om volgend jaar februari klaar te zijn met de studie ligt in duigen. Alweer heb ik vertraging...
Mijn inkomsten zijn 0,0 terwijl je altijd uitgaven zult hebben....
Het ergste? mensen zien aan mij niet dat ik ziek ben. Altijd moet ik mij verantwoorden als ik ergens niet bij kan zijn...
Elke keer weer uitleggen is zo vermoeidend.
Vriendin van mij is deels verlamd en zit in de rolstoel en ze zei tegen mij: ik zit liever in de rolstoel dan wat jij hebt. Aan mij zien mensen direct dat ik niet alles kan doen...

Mijn eigen ouders hebben er veel moeite mee, pa en ma zijn altijd gezond geweest (oké paar jaar geleden had pa een hartinfarct, maar hij was al ruim in de 50. ik ben 22).

Mensen snappen niet dat een jonge meid als ik eigenlijk leeft als een 80-er. Dat ik mijn hele leven al bij het ziekenhuis loop, sja... mensen zien het gewoon niet.
Dan houd ik maar de schijn op en doe ik alles wat een normale persoon ook doet. Over mijn grenzen heen... waardoor ik weer ziek word.

Nu is de knop om: ik leef voor mijzelf, niet voor een ander! Ik ben nu vanaf september al ziek thuis en vreemd genoeg leer ik mijn ziekte nu zelf goed te accepteren en alles wat er bij hoort en wat ik vooral mis.
Mijn directe omgeving had eigenlijk nooit door dat het niet goed met mij was. Hetr ziekenhuis heeft mij eindelijk helemaal binnenste buiten gekeerd en mijn medicatie aangepast. Hopelijk kan ik over een maand weer écht leven.

Wat ik er eigenlijk mee wil zeggen: kiezen voor je eigen leven en gezondheid is vreselijk moeilijk. Daarmee geef je je eigen zwakheden bloot.
Het is moeilijk om tegen de stroom in te gaan door niet mee te gaan met de verwachtingen van je omgeving.
Daarom heb ik veel respect voor de mensen die ik ken die voor hun eigen dood hebben gekozen!

Soms denk ik: als ik morgen niet meer wakker word, ben ik gelukkig. Dan hoef ik niet meer op te boksen tegen de wereld...
maar ik heb nog veel te veel om voor te leven. Ik zal laten zien wie ik ben en wat ik waard ben, ondanks mijn ziekte!
De strijd is nog niet gestreden!

**Geplaatst**: 25-02-08 15:46

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 15:46

Heftig topic...
In mijn omgeving heb ik het nooit echt meegemaakt, wel toen ik een tijdje in een kliniek zat. Ik heb ik zelf 4x een TS gedaan. Nu, vandaag op dit moment kan ik me niet voorstellen dat ik dat heb gedaan, maar op dat moment dacht ik dat ik geen andere keuze had... de wanhoop nam het over. De eerste keer hebben mijn ouders me gevonden, ze kregen me niet wakker en lag te stuip trekken...

Alle keren stond ik een paar dagen voordat ik het uitvoerde bij de crisisdienst, bij de huisarts. Niet letterlijk gezegd dat ik er een einde aan wou maken, maar wel dat ik het niet meer trok.. en het niet meer zag zitten. Maar je wordt gewoon weer naar huis gestuurd met de mededeling dat je 22 oktober een afspraak hebt met een psycholoog en dan is het nog maar 4 oktober..

**Geplaatst**: 25-02-08 18:57

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 18:57

Eyes schreef:
"Ik zou dat nooit gedaan hebben. Als mij dat zou overkomen zou ik het positief in blijven zien".
Vaak komen deze stellingen van personen die alles nog hebben. Die geen echt lijden hebben gekend.
Goede raad komt meestal van mensen die nog niks hebben meegemaakt, die zich niet in andere situaties kunnen inleven.
Totdat...............

ook lekker makkelijk gezegd.
ik ken mensen die door een diep dal zijn gegaan en eruit zijn gekomen.

beetje raar,mensen die niet meteen iets heel ergs hebben meegemaakt(of wat is erg?)kunnen zich niet inleven.
of hebben geen echt lijden meegemaakt

ook als je vreselijke dingen meemaakt,kán je daar uiteindelijk uitkomen.
maar niet iedereen heeft die kracht

Laatst bijgewerkt door Snoevie op 25-02-08 19:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-02-08 19:05

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 19:05

Mijn halfbroertje's vader heeft zelfmoord gepleegd. Hij had suikerziekte en hij had te hoog suiker, en dat wist hij. Toen heeft hij insuliene erbij gedaan en raakte toen in coma, waar hij nooit meer uitkwam.

Ik vind het erg ookal woonde hij niet bij ons (alcohol en drugs verslaafde huis). Hoe mensen dit zo kunnen doen, ik weet het niet.. 't lijkt me zo moeilijk

**Geplaatst**: 25-02-08 19:06

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 19:06

Wat ik echter nog steeds niet kan begrijpen hoe mijn schoonopa zijn 2 jonge zonen bewust weeskinderen heeft gemaakt....
Het is al erg genoeg dat de kids hun moeder zo jong moesten verliezen aan kanker, maar dat daarna pa 3 week later de hand aan zichzelf slaat? Dat is een hel....

**Geplaatst**: 25-02-08 19:07

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 19:07

wat erg,welshcobfan,arme arme kinderen.......

**Geplaatst**: 25-02-08 19:13

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 19:13

Snoevie: het is niet bedoeld als 'makkelijk gezegd', maar het punt is dat je gewoon nooit weet wat je in een bepaalde situatie doet of kunt doen totdat je in die situatie bent, want je kent nooit alle omstandigheden. Je weet niet wat een ander doormaakt, je weet niet wat de ander voelt. Je weet niet hoe diep het dal is waar anderen doorheen gegaan zijn.. Een ander ervaart dingen misschien heel anders, en dat hoeft niet met kracht te maken te hebben. (Fysiek voorbeeldje: zo heb ik mijn enkel gebroken en op geen moment heeft dat extreem veel pijn gedaan. Maar daarmee kan ik niets zeggen over anderen die hun enkel gebroken hebben en juist heel veel pijn hebben gehad. Ik kan niet denken: "oh, ik kon doorlopen met een gebroken enkel dus iedereen moet dat kunnen" en met mijn kracht heeft het zeker niet te maken.) Omgekeerd kan ik me heel beroerd voelen van mijn ongesteldheid, terwijl anderen er nauwelijks last van hebben. En ook dat heeft niet zoveel te maken met kracht - maar simpelweg dat andere mensen dat soort 'omstandigheden' anders ervaren. Op het eerste gezicht gaat het om dezelfde omstandigheden, maar van binnen zijn er toch enorme verschillen die je van buiten niet kunt zien. En dan gaat het hier over betrekkelijk algemene, veelvoorkomende en niet al te gecompliceerde lichamelijke problemen.
Als het gaat om het geheel van je leven, je psychische gesteldheid, je lichamelijke gesteldheid, je omgeving, dan zijn er nooit 2 situaties precies gelijk...

Van buitenaf is het dan heel makkelijk om te zeggen dat je dit of dat zou doen, en dat je sterk genoeg bent om het aan te kunnen, maar dat weet je gewoon niet, nooit helemaal. En als je het al weet over jezelf, dan nog kun je niet oordelen over anderen.

Het is in elk geval niet zo dat het alleen maar een kwestie van 'kracht' is. Het is altijd een samenspel van veel factoren. Je eigen kracht, instelling hebben daar veel mee te maken, maar ze bepalen zeker niet alles.

**Geplaatst**: 25-02-08 19:19

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 19:19

sorry,zo zal het idd vast niet bedoeld zijn,maar het komt wel heel vervelend over.(vooral de opmerking over dat je dan waarschijnlijk geen echt lijden hebt meegemaakt,hoe kan je dat nou zeggen!dat kan je niet zeggen voor een ander)
precies zoals word gezegd,je kan niet iedereen over een kam scheren.

**Geplaatst**: 25-02-08 19:48

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 19:48

Eyes schreef:
"Ik zou dat nooit gedaan hebben. Als mij dat zou overkomen zou ik het positief in blijven zien".
Vaak komen deze stellingen van personen die alles nog hebben. Die geen echt lijden hebben gekend.
Goede raad komt meestal van mensen die nog niks hebben meegemaakt, die zich niet in andere situaties kunnen inleven.
Totdat...............

Ik heb al heel veel gezien, heel veel meegemaakt en ik leef me altijd verschrikkelijk veel in.
Ik ben onzeker, verlegen en mijn vertrouwen in mensen is niet groot, maar toch blijf ik positief en hang ik dus
zelf de slingers op. Ik vind je theorie dus niet helemaal passen.

**Geplaatst**: 25-02-08 19:51

Re: Vrijwillig uit het leven stappen.....

Geplaatst: 25-02-08 19:51

beter uitgelegd,dat bedoel ik ook dus een beetje