Bokt.nl

slimmerik schreef:

@ pharagirlke: prachtige voorbeelden maar door de bokkers hier op dit topic en bokkers in andere topics totaal oncontroleerbaar. Nu geloof ik ook in voorbeelden die door mij gegeven zijn (en zelf heb meegemaakt) dat er best meer is tussen hemel en aarde. Maar iemand die ook aan die hocus pocus doet heeft mij verteld dat je er wél voor "open moet staan" en dat het anders niet lukt. Net zo iets als wichelroede lopen....(hetgeen waar ik goed in schijn te zijn).

En dát gaat bij dieren niet op.

katiavl schreef:

Ik niet heb geen gevoel voor beiden, als ik een foto zie zie ik een foto. Hoe zie jij dat dan? Zie je iets in de foto of voel je iets, zegt die foto iets tegen jou. Nu dat we er toch bezig over zijn, vraag ik me af hoe je iets aanvoelt.

Al je het niet wilt beantwoorden moet je het niet, ik ben daar gewoon nieuwsgierig naar.

Enige dat ik niet kan is op een begraafplaats wandelen dan voel ik mij zo verstikkend

Citaat:

Ik wil je daar gerust op antwoorden. Dit is echter wel hoe ik het 'zie'. Dit kan per reader verschillend zijn Lachen

Als ik naar een foto kijk (of eigenlijk zelfs naar een dier/mens in het algemeen) kijk ik eerst naar de ogen. De ogen zijn de spiegel van de ziel. Daar zie ik gevoelens in. De gevoelens die ik dan al zie daar ga ik achteraan met mijn eigen gevoel. (alsin; ogen sluiten en je laten meevoeren door de gevoelens van het dier.) die leiden me naar beelden. Een paard dat bvb bang is voor een borstel (en dan echt bang) zal me naar het beeld van het enge voorwerp leiden. Ze laten zien wat ze bedoelen. Ze praten niet zoals jij en ik. Niet met taal Maar met gevoelens en beelden. Als het dier me dat heeft getoond is het aan miji om het ook nog juist te decoderen. (wat ik het moeilijkste vind) zo kan het zijn dat sommige dingen wat onduidelijk zijn (er staat dan ook altijd in dat ze me áltijd mogen terug pb'en met vragen over iets omdat ik nog wat moeite heb met het juisit en verstaanbaar omzetten, voor mijmi is het verstaanbaar omdat ik het gezien heb en weet wat ermee bedoeld word. Maar dat weet een ander natuurlijk niet)
Zo ga ik alles af wat ik zie. Als dat gedaan is ga ik het lichaam af. Zo voel/zie je pijntjes. Als ik ergens niet helemaal uit raak vraag ik het paard of hij me wil laten voelen/zien waar de pijn zit. Dit kan op twee manieren; of ik voel het in mijn eigen lichaam maar dan wel minder dan het dier het voelt. Of ik krijg een beeld van het dier en er zit een rode kleur (omdat ik rode kleur aan pijn heb gelinkt) om de plek waar het pijn doet. Soort van 'aura' zeg maar. Lachen alleen dan maar op 1 plek.

Als dat gedaan is concentreer ik me nog een maal op het hele paard, zijn gevoel, zijn lichaam, alles. als me dan nog wat op valt waarvan k denk 'dat heb ik gemist!' ga ik daar ook nog achteraan. Indien ik zo iets heb van 'ja zo is het wel goed' typ ik alles rustig uit en stuur ik het naar de eigenaar, die kan dan eventueel nog vragen stellen (staat er altijd onder, dat ze altijd vragen mogen stellen) Lachen

Ik vraag overigens ook altijd wat ze verwachten van een reading. Veel mensen denken dat door te communiceren met hun paard, je ze kan uitleggen hoe die bv piaffe/passage moet doen, of hoe hij moet lopen (thuis en/of op wedstrijd) maar dat gaat simpelweg niet Zo werkt het niet. Wat ik wel altijd aan raad; 'maak een plaatje in je hoofd en zend het door' Lachen Dat is een tip die ik van iemand heb gekregen die me nog steeds heel veel helpt (waar ik haar heel dankbaar voor ben als ze dit leest!) met mijn huidige merrie. En ik geef die altijd door omdat het mij heel erg geholpen heeft. Lachen

op een begraafplaats hebben meerdere mensen dat omdat daar veel dolende zielen zijn Lachen (maar of je dat geloofd hangt natuurlijk ook weer van het individu af) en omdat er gewoon heel veel verdriet hangt van mensen. (je gaat immers niet naar een begraafplaats om feest te vieren..)

shadowflower schreef:

en dadelijk gaa slimmerik weer zeggen dat ik reclame maak ivm het bevanstaande berichtje van mij .. ik denk ik ben dr even voor aangezien t geen reclame is ..

Citaat:

Rob daarintegen had geen enkele problemen met wat je post, maar dit vind ik toch niet kunnen. Zeker geen respect voor phara

RobvdPK schreef:

Citaat:

Rob daarintegen had geen enkele problemen met wat je post, maar dit vind ik toch niet kunnen. Zeker geen respect voor phara

Waarom zou ik moeten respect hebben voor iemand die vertelt dat er op een
kerkhof 'veel dolende zielen' rondhangen, dat er op een plaats waar een paard
pijn heeft een rood 'aura' opduikt, en dat je in de ogen van een paard 'gevoelens'
kunt zien ?

Als Slimmerik straks komt vertellen dat ze eigenlijk keizerin Josephine-Charlotte is,
die nu aan haar derde of vierde leven begint, heb je daar dan ook 'respect' voor ?

Kijk, ik wil graag op een eerlijke manier discussiëren,
maar dan wel met serieuze argumenten,
en niet met dolende zielen op een kerkhof.

En trouwens, phara noemt zichzelf een reader.
Welnu, ook voor haar staat mijn voorstel open.
Laat ze eerst eens gewoon, simpel, voeten-op-de-grond bewijzen
dat foto-reading concreet werkt, en plaats van hier belachelijke verhaaltjes
te vertellen, die ze uit één of andere sf film heeft gepikt.

Rob

Citaat:

van mi jiuit heb ik al aardige argumenten gelezen, echter van jou heb ik nog geen enkel degelijk argument gelezen. Jij wil miji laten bewijzen dat het bestaat, maar bewijs jij mij maar eens, met goede argumenten, dat het niet bestaat. Overigens heb ik 2 regeltjes;
1. Ik doe geen 'funreadings'
2. Ik heb niets meer te bewijzen.
Rob vertel mij eens wat voor jou een degelijk bewijs is? Danae had je al aangeboden een reading te doen bij haar, daar je te laf bent deze aan te nemen veronderstel ik dat je het bij mij ook niet zal aandurven

1. Ik kan alle kankers genezen, desnoods van op honderden kilometers afstand, met een foto in de mail.
2. Wie zegt dat zoiets niet kan, toont geen respect. Ik wil in mijn waarde gelaten worden, en ik laat me niet beledigen.
3. Ik heb 1 regeltje, ik heb niets meer te bewijzen.
Maw, ik werk niet mee aan een onafhankelijke, concrete test van mijn 'methode'.
4. Bewijzen jullie nu maar eens, met goede argumenten, dat het niet kan.

RobvdPK schreef:

Citaat:

van mi jiuit heb ik al aardige argumenten gelezen, echter van jou heb ik nog geen enkel degelijk argument gelezen. Jij wil miji laten bewijzen dat het bestaat, maar bewijs jij mij maar eens, met goede argumenten, dat het niet bestaat. Overigens heb ik 2 regeltjes;
1. Ik doe geen 'funreadings'
2. Ik heb niets meer te bewijzen.
Rob vertel mij eens wat voor jou een degelijk bewijs is? Danae had je al aangeboden een reading te doen bij haar, daar je te laf bent deze aan te nemen veronderstel ik dat je het bij mij ook niet zal aandurven

Dit vind ik de max.
Op die manier kan ik het eerlijk gezegd ook...

1. Ik kan alle kankers genezen, desnoods van op honderden kilometers afstand, met een foto in de mail.
2. Wie zegt dat zoiets niet kan, toont geen respect. Ik wil in mijn waarde gelaten worden, en ik laat me niet beledigen.
3. Ik heb 1 regeltje, ik heb niets meer te bewijzen.
Maw, ik werk niet mee aan een onafhankelijke, concrete test van mijn 'methode'.
4. Bewijzen jullie nu maar eens, met goede argumenten, dat het niet kan.

Op die manier wordt het wel heel simpel,
mar het is wel de omgekeerde wereld, natuurlijk.
Als je claimt dat je een bepaalde gave, of een bepaald talent hebt,
en je daarvoor laat betalen, moet je ook kunnen bewijzen dat het werkt,
en niet omgekeerd.

Wat het stalbezoek van Danae betreft, dat heeft geen enkele zin,
en dat heb ik eerder al uitgelegd. Danae kan met een paard "communiceren",
en vertellen wat ze gehoord heeft, maar ik heb geen enkele manier om dat op
een behoorlijke manier te controleren.

Rob

RobvdPK schreef:

Phara,

Als jij je beperkte verstandelijke vermogens zou proberen te gebruiken,
dan zou je snappen dan ik niet over jou in het bijzonder aan het spreken ben,
maar wel over de manier van redeneren van zogenaamde readers in het algemeen.

Dan zou je ook snappen dat het kanker-verhaal een voorbeeld is van
de manier waarop 'readers' hun zogenaamde gave proberen recht te praten,
en terzelfdertijd alle bewijslast van zich afschuiven.
Alleen, als je begint met te vertellen dat je niets te bewijzen hebt,
kun je natuurlijk alles staande houden, ook het idee dat je kanker kunt genezen.

En tenslotte nog dit, als je denkt dat het nodig is om grof te worden,
geen probleem, maar ik zou het je niet willen aanraden.
Het staat niet mooi, en ik kan veel grover en smeriger uit de hoek komen dan jij.

Rob

katiavl schreef:

Dank je phara, het is zo moeilijk om iets te begrijpen dat je niet kan waarnemen of voelen, en daar helpt jou post wel bij. Vind het echt enorm dat je er zo open mee bent. Dat jij iets meer hebt was ik al van vertrouwd, je loopt er niet mee te koop, je bent heel erg objectief en nuchter. En dat zijn super eigenschappen... en buiten al ben je heel volwassen voor je leeftijd