Helaas toch als een dweil geslapen
hoofd zat toch echt nog een stuk voller dan gedacht.
pmarena schreef:Zouden ze iets gedacht hebben in de trant van mevrouwtje wil even snikkend haar beklag doen maar daar stampen we wel overheen...?
Nee, zo extreem niet. Maar ik heb hier echt heel veel werk in gestopt. Ik denk niet dat ik overdrijf dat ik 300-500 tuchtklachten doorgelezen heb en even zoveel uren aan voorbereidingswerk heb gedaan. Ik had echt alles bij aan papierwerk, tot mijn eigen medisch dossier aan toe. Ik denk dat ze niet door hadden dat ik zo beslagen ten ijs zou konen.
Daarnaast doe ik de aanname dat hun aandacht vooral lag bij het medisch inhoudelijke. De klacht rondom het niet doen van een calamiteitenmelding hebben zij, denk ik, als een detail gezien en gedacht dat ze dat konden pareren met het onderzoeks"rapport". Het feit dat ik een heel andere weg in zou slaan met mijn argumentatie (namelijk de kwaliteit vh onderzoek in twijfel stellen en wijzen op hun eindverantwoordelijkheid daarin) had de advocaat niet aan zien komen. Dat icm het feit dat de artsen blijkbaar de wetgeving totaal niet kenden trok ineens een beerput aan mankementen open.
Whizz schreef:Voor jouw man is het te laat maar wie weet hoeveel mensen in de toekomst profiteren van wat jij nu hebt gedaan. Hulde!
Daar was mijn pleitnota idd ook op gestoeld, het leren voor toekomstige vergelijkbare situaties.
Wat ik ook nog wel heel bizar vond was dat 1 vd huisartsen de casus had voorgesteld uit te werken voor hun leercirkel. De calamiteitencommissie vond de casus echter "eerder afschrikwekkend dan dat er van geleerd kon worden" dus hij werd niet ingebracht.