meggiemeg schreef:Ik heb me geërgerd aan het feit dat er ouders zijn die het gedrag van hun kids goed blijven praten terwijl het kind het gedrag toe heeft gegeven. Dit vergt enige uitleg als ik het zo lees. Mijn werk bestaat onder andere uit het aannemen van de binnenkomende telefoontjes. Er belt dus een meisje op, ik zeg netjes goedemorgen en dan de bedrijfsnaam, zij begint een heel verhaal af te steken dus ik zeg verder niets en luister gewoon, vervolgens zegt ze ben je er nog? Ja ik ben er nog, reactie terug was o je zegt helemaal niets, ik terug: nee klopt jij was continu aan het woord. Haar reactie: krijg de paasei tyus en krijg kanker enzovoorts.... Toen verbrak ze de verbinding. Nu heb ik helaas al 2 zussen op veel te jonge leeftijd aan kanker verloren dus ik kan er erg slecht tegen als iemand een ander dat toewenst. Dus ik belde haar terug en vroeg of ze enig idee had wat ze allemaal zegt, dat ik dus 2 zussen aan die ziekte had verloren, haar reactie: nou en... kwam nog meer onzin uit voordat ze wederom de verbinding verbrak. Heb haar 's avonds rond etenstijd gebeld in de hoop één van de ouders te treffen, gelukt, aan haar vader uitgelegd wat zijn dochter dus doet, hij vroeg het en ze bevestigde inderdaad dat ze dat had gedaan, zijn reactie terug naar mij: ach ja het zijn kinderen hé.... Dan valt je mond toch open.
Verbaas me ook over de tegenwoordige manier van opvoeden. Vroeger zou je flink gestraft worden, maar tegenwoordig...