Niet geërgerd maar wist even geen betere plek voor mijn bericht.
Triggerwarning: zelfdoding (geen details over hoe het gebeurd is).
Spoiler:
Anderhalf uur geleden telefoon gehad van mijn peetoom dat mijn stiefbroer overleden is aan zelfdoding. Ik heb al zo'n tien jaar geen contact meer met mijn vader of zijn kant van de familie, zodoende ook niet met mijn stiefbroer en had dus ook geen idee dat er iets speelde (zijn familie ook niet, blijkt). Alleen nog met mijn peetoom, de oudste broer van mijn vader, contact.
Ondanks dat ik en hele slechte relatie heb met zowel mijn vader als mijn stiefmoeder (voor mij was/is zij echt een heks en mijn vader is bewezen narcist), ben ik er best wel onthutst van. Ik vind het ongelooflijk erg voor haar, het is toch een moeder die haar kind verliest. Leef enorm met ze mee en het roept bij mij ook emoties op tegenover mijn vader, die ik als de persoon die hij is niet mis, maar ik mis wel "mijn vader".
Besloten niet zelf contact te zoeken om condoleances over te brengen, maar een foto gemaakt van het kaarsje dat ik opgestoken heb en deze doorgestuurd naar mijn peetoom, die het aan mijn vader gestuurd heeft. Weet dat ik in contact alleen maar teleurgesteld ga worden, dus ik bescherm mezelf daarin. Maar het doet wel wat met mij.
Ik hoop dat mijn stiefbroertje nu de rust heeft die hij zoekt.