Bokt.nl

anjali schreef:

Ik vind dat dit nu ts haar kindje is en dat ze het moet houden.

verootjoo schreef:

Naar de huisarts voor emesafene en/of primperan.

CharleyT schreef:

anjali schreef:

Ik vind dat dit nu ts haar kindje is en dat ze het moet houden.

Twee opmerkingen: wat jij in deze situatie vind is totaal onbelangrijk en van nul waarde. En TS moet helemaal niets omdat jij iets vind.

anjali schreef:

Iedereen vindt hier wat. Ts vraagt toch zelf om meningen.

Citaat:

Zoals gezegd zoek ik hier niet het antwoord maar wil ik er graag over praten en zijn er misschien mensen die voor dezelfde keuze hebben gestaan. Ik zou het erg waarderen als hier geen discussie komt over abortus zelf (voor en tegen standerds). De situatie is echt al moeilijk genoeg.

secricible schreef:

verootjoo schreef:

Naar de huisarts voor emesafene en/of primperan.

Dit ja. Misselijkheid is poedersuiker, maar in jou geval driedubbel zoveel omdat het maakt dat je minder objectief kan kijken naar wat je nu wil.
Misselijkheid is tijdelijk, als dat de reden is om meer naar abortus te neigen lijkt het me goed die misselijkheid vol te bestrijden want als je kiest voor abortus moet dat niet vanwege zoiets zijn. Als dan de misselijkheid weg is krijg je spijt.

(Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat je spijt krijgt van abortus. Dat kan alleen jij bepalen. Maar als de misselijkheid je keuze beïnvloed lijkt me dat niet goed)

Sclimpre schreef:

Maar geadopteerde kinderen zijn nu net de meest gewenste kinderen die er zijn. Ze krijgen ouders die al heel lang op hen wachten en een lang voortraject doorlopen hebben. Een kind adopteren doe je niet toevallig.
Bovendien is er ergens iemand die genoeg voor hen over had om hen 9 maanden te dragen en dan los te laten om een betere toekomst te bieden.
Dus ongewenst? Heel zeker niet.

Rakkie123 schreef:

Sclimpre schreef:

Maar geadopteerde kinderen zijn nu net de meest gewenste kinderen die er zijn. Ze krijgen ouders die al heel lang op hen wachten en een lang voortraject doorlopen hebben. Een kind adopteren doe je niet toevallig.
Bovendien is er ergens iemand die genoeg voor hen over had om hen 9 maanden te dragen en dan los te laten om een betere toekomst te bieden.
Dus ongewenst? Heel zeker niet.

Dat kan zijn dat ze in die zin niet ongewenst zijn.
Maar als je een beetje volgt wat er gebeurt in adoptie land, weet je dat dat geen garantie voor geluk is, in tegendeel....

Citaat:

En dat een hoop adoptieouders zeker niet het beste met het kind voor hebben enof ook niet de klik hebben met het kind.

Citaat:

Dus, behalve dat ik niet vrijwillig 9 maanden een kind zou dragen om het af te staan, zeker niet als je een hart vol liefde hebt.
Ga je je kleine kwetsbaar mormeltje wat vlees van jou en je partner is, zo´n onzekere wereld nooit insturen.

Twijfelmam schreef:

Dankjewel lieve bokkers . Ik heb de huisarts gebeld. ik had gedacht dat deze toch niks zou doen omdat het er gewoon bij hoort maar blijkbaar zijn er wel opties dus! Zij is op de hoogte van ons dilemma en is echt super open en eerlijk in haar hulp. Ik kom er momenteel wekelijks om te kijken hoe het gaat en staat met ons. Zij helpt ons super. Hopelijk kan ze mij hierin ook helpen want dit is echt niet tof!
Ik word vanmiddag terug gebeld.

Gember staat genoteerd! Straks even langs de kruidvat voor tabletten (in afwachting van de huisarts) want ik vind me dat een partij smerig

verootjoo schreef:

Naar de huisarts voor emesafene en/of primperan.

Rakkie123 schreef:

sclimple
Garantie op geluk bestaat niet, klopt.
Maar gezien de toch wel grote kans op grote problemen voor adoptiekinderen, zou ik dat bewaren voor NOOD, dus er is een kind en er zijn geen ouders en geen goede oplossing binnen de familie.

Verder, is wat mij betreft adoptie een no go.
En als er een adoptie noodzakelijk is, dan met een voogd erbij, omdat het te vaak niet goed gaat.

By the way, kortgeleden kwamen de buitenlandse kinderen in het nieuws, maar de nederlandse adoptie kinderen zijn ruim 2 jaar geleden ruimschoots aan het woord geweest.
Gezien mijn vak, ben ik veel gesprekken gaan voeren maar het is te vaak geen rozengeur en manenschijn, maar ook te weinig affectie en vaak ook erg slechte omstandigheden voor kinderen....dus nee.

Twijfelmam schreef:

Sclimpre geen probleem hoor. Dat het voor ons geen optie is, wil niet zeggen dat het voor andere mensen geen optie is. En wellicht zijn er meer mensen die dit topic lezen die in deze situatie zitten en er wel iets aan hebben!

Ik geef alleen over in de ochtend als ik te vroeg of te snel op ben gestaan. rond 10:00 uur is het sein veilig nadat ik rond 8/9 uur een klein bakje vanilla vla heb gegeten.... Ja een hele handleiding ondertussen.
Drinken voelt echt bagger aan. Dat lukt alleen als ik net een crackertje op heb. Drinken zonder eten = spugen. Dus iedere 2/3 uur 1 of 2 crackers met kaas of jam (dat gaat er het beste in en ik houd helemaal niet van jam!) en dan halve kop thee erbij.

In de namiddag is meestal mijn beste moment en probeer ik naar stal te gaan. Mijn paard staat op half pension dus ik draag wel de zorg. Gelukkig helpt mijn vriend ook als het echt niet gaat. Super lief natuurlijk! En als ik zin heb in iets geks, dan gaat hij het halen hahahaha. Te schattig. Wat dat betreft, ik heb gewoon een topvent.

Verder is netflix mijn beste vriend. Ow en Disney+!

JEEEJ IK KRIJG EMESAFE VAN de HUISARTS! Ik hoop zo dat dit helpt!