Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-01-19 23:47

Geplaatst: 06-01-19 23:47

Citaat:
Een brommer? Wat verwend.. wij fietsten gewoon een uur naar school

Doet mij denken aan de tijd dat ik naar de middelbare ging, ik moest natuurlijk weer zo nodig kiezen voor een school 25km verder op, dat hebben ik, mijn kont en mijn fiets geweten ook

Het was feest als het eens sneeuwde en te gevaarlijk was om te fietsen bijvoorbeeld, want dan had je de luxe van de over volle stinkende bus

Sorry even off topic

**Geplaatst**: 06-01-19 23:48

Geplaatst: 06-01-19 23:48

Ghostattack $_/-\o_$
Dat zou niet iedereen doen, de familie bijstaan.

Ik zag ergens staan: je werkt om te leven.
Dat klopt toch ook? Je werkt in eerste instantie voor primaire levensbehoeften, alles wat meer is, is mooi meegenomen.
Je werkt om te leven betekend doorgaans niet: mijn ouders werken om mij een luxe leven te laten leven

Maar als je als ouders graag wilt dat je kinderen er warmpjes bijzitten en kunnen skieen dan is dat ook gewoon je goed recht.
Ik heb mijn eigen buitenland stage bekostigt, maar als je ouders dat voor je doen is dat ook prima.
Er zijn toch ook mensen die meeliften op een salaris van een partner?

Zolang alle partijen het maar met elkaar eens zijn.

Hoe dan ook kun je nooit een hele generatie over 1 kan scheren, dat slaat nergens op.

**Geplaatst**: 06-01-19 23:49

Geplaatst: 06-01-19 23:49

Wij betaalden kostgeld vanaf het moment dat we fulltime gingen werken.
Ik vind dat heel normaal. Het was geen vetpot bij ons en ik vind dat je dan als kind echt wel moet meebetalen

**Geplaatst**: 06-01-19 23:51

Geplaatst: 06-01-19 23:51

Sizzle schreef:
Ghostattack $_/-\o_$
Dat zou niet iedereen doen, de familie bijstaan.

Ik zag ergens staan: je werkt om te leven.
Dat klopt toch ook? Je werkt in eerste instantie voor primaire levensbehoeften, alles wat meer is, is mooi meegenomen.
Je werkt om te leven betekend doorgaans niet: mijn ouders werken om mij een luxe leven te laten leven
Maar als je als ouders graag wilt dat je kinderen er warmpjes bijzitten en kunnen skieen dan is dat ook gewoon je goed recht.
Ik heb mijn eigen buitenland stage bekostigt, maar als je ouders dat voor je doen is dat ook prima.
Er zijn toch ook mensen die meeliften op een salaris van een partner?

Zolang alle partijen het maar met elkaar eens zijn.

Hoe dan ook kun je nooit een hele generatie over 1 kan scheren, dat slaat nergens op.

Dat was ik. Ik doelde erop dat je werkt om te leven, niet leeft om te werken. Oftewel, je moet werken zodat je je vaste lasten kan betalen en leuke dingen kan doen. Niet dat je jezelf "dood" moet werken omdat je eigenlijk veel te veel wilt wat je eigenlijk niet kan betalen.

**Geplaatst**: 06-01-19 23:56

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 06-01-19 23:56

Ik vind sowieso dat je ook nog moeten genieten van het leven. Als je alleen maar werkt heb je geen tijd om het op te maken aan leuke dingen. :)*

**Geplaatst**: 06-01-19 23:59

Geplaatst: 06-01-19 23:59

Ik fietste ook gewoon drie kwartier naar school.
Maar toen ik ging werken permitteerde ik me de ‘luxe’ van een tweedehands brommer, ja

die ik tot op de cent terug kon betalen aan mijn ouders. Ik had ook liever een auto gehad die vrienden wel hadden.
Maar ja, zoals een oud spreekwoord zegt: ‘Liever’ koekjes worden niet gebakken.

**Geplaatst**: 07-01-19 00:01

Geplaatst: 07-01-19 00:01

snuffie123 schreef:
Whajoh wat een aannames. Iemand vroeg welke kosten er dan gemaakt worden en die noem ik simpelweg op. Ik heb er helemaal niet bij gezegd dat ik dit zie als dingen die noodzakelijk zijn. Tuurlijk kan je zonder netflix. Verder is een tas wel nodig, maar geen 10 tassen, maar goed dat staat dan ook nergens geschreven...

Ja maar sorry hoor, er werd gesteld dat het je onmogelijk wordt gemaakt om te sparen als je 150 euro kostgeld afdraagt aan je ouders (wat ik in het geval van 1000 euro pm verdienen heel redelijk vind, afhankelijk van de situatie). Dus er werd gevraagd wat je nou helemaal voor kosten hebt als thuiswonende en 'alleen niet' huur/GWL/belastingen hoeft te betalen. Ik zou werkelijk waar niet weten waar ik het geld aan op zou moeten maken.

Even optellend:
Zorgverzekering: 120 euro in de maand (gaat 99 euro toeslag nog vanaf dus kost je weinig)
Telefoon: 7 euro
Spotify: 10 euro
Kleding: hooguit 10-20 per maand, ik koop amper wat nieuws
Verzorgingsproducten: hetzelfde
Huisdieren: die zijn wat duurder en die zou ik ook niet zomaar wegdoen, ik denk dat die 50 euro in de maand kosten (2 katten op goed voer)
Eigen boodschappen: doe ik momenteel voor 40-80 euro in de maand ongeveer
Uitjes/vakantie doe ik niet aan want arm

En leuke dingen kunnen ook gratis zijn.
Overige verzekeringen: weinig

Als ik bij mijn ouders zou wonen zou ik als ik het zo zie met 1000 euro salaris (wat weinig is en dan zou ik waarschijnlijk ergens een half betaald onbaantje hebben) elke maand echt wel driekwart daarvan over hebben om te sparen :oo

Mijn hemel ik ga direct mijn ouders bellen wanneer ik weer bij ze in kan trekken :')

Nee zonder dollen, als je dan 150 euro kostgeld moet betalen bijvoorbeeld heb je dus NOG STEEDS 600 euro per maand over om te sparen. En dat vind ik nog een voorzichtige schatting. Wat is daar nadelig aan? Ik zou echt in mijn handjes knijpen als ik elke maand 600 euro kon sparen zeg. Zelfs als je daarvan elke maand 100 euro gebruikt om iets leuks te gaan doen is dat nog een prima bedrag. (Maar ik neem aan dat je graag zelf ook wilt sparen, dus ik zie niet helemaal in waarom je dan nu niet even een wat spartaanse levensstijl aanhoudt zodat je je later wat meer kunt permitteren)

**Geplaatst**: 07-01-19 00:16

Geplaatst: 07-01-19 00:16

Jeetje wat zijn sommige reacties hard zeg (niet op deze pagina, maar op eerdere pagina’s).

Door de jaren heen veranderen nog wel eens wat situaties waardoor financiele problemen kunnen ontstaan. Is dat de schuld van de ouder, nee niet altijd. Aan ziekte kan niemand wat doen. Maar zelfs als zou het wel de schuld zijn van de ouder, nogsteeds is een ouder ook maar een mens die fouten kan maken. En sommige fouten zijn nou eenmaal duurder dan andere.

Ik vind zelf, dat als je ouders het financieel niet helemaal kunnen dragen, omdat je dus 18+ bent of 21+ zonder opleiding en daardoor dus veel financiele steun vanuit de overheid of whatever verliest je als kind zijnde best wat mag terug doen voor de ouders die je al die jaren wél volledig hebben kunnen ‘onderhouden’ (onderhouden is het verkeerde woord, maar weet even niks beters). In een andere vorm dan enkel de vaatwasser uitruimen of stofzuigen. En inderdaad in de vorm van geld. Het leven is nou eenmaal niet gratis, voor niemand niet.

Het is voor het kind misschien niet helemaal leuk en fijn. Want sparen word vertraagt. Dat klopt.

Echter vind ik het zelf een zeer slap excuus om kinderen kostgeld te vragen ‘om ze te leren dat er maandelijks geld de deur uit gaat’. Nu ga ik vast heel erg veel mensen beledigen. Maar zelfs een kind van 14 weet dat een huis maandelijks geld kost, even als dat water niet gratis is. Het is toch basis opvoeding om een kind te leren sparen. De waarde van geld te leren. Als je iets wilt hebben, spaar je er maar voor. Zorgt er ook meteen voor dat speelgoed minder snel in een hoek verdwijnt, omdat ze er meer waarde aan hechten, omdat ze het maar 1x kunnen uitgeven.

Maar ja ik kan me wel vinden in kostgeld. Mits het een rieel bedrag is.

**Geplaatst**: 07-01-19 00:19

Geplaatst: 07-01-19 00:19

Ik vind dit per huishouden verschillend. Bij mij thuis kinnen Mn ouders alles goed opbrengen, klinkt niet fijn om te zeggen maar het is zo. Ik ben bijna 20 en kan alles wat ik verdien op Mn spaarrekening zetten, dit motiveren mijn ouders dan ook. Bij Mn vriend niet dus die betaald alles zelf en haalt ook vaak boodschappen. Nu doe ik dit ook wel eens thuis omdat het kan, niet omdat het nodig is. Als je je kind de kans kunt geven om ge sparen is dat mooi, kan dit niet is het jammer. Ik vind het ook niet meer dan normaal om te helpen wanneer het kan/ moe en ik vind het ook fijn om te doen. Een stukje waardering terug aan je ouders voor wat zij allemaal gedaan hebben voor je

**Geplaatst**: 07-01-19 00:23

Geplaatst: 07-01-19 00:23

iirrssjjee schreef:
Froukje schreef:
Kinderen met modaal of erboven inkomen horen sowieso niet meer bij de ouders thuis. Helemaal niet als je al op jezelf woont en weer terug wil/moet.

En dan is bij papa en mama logeren voor een week of wat ter overbrugging nog iets, daar gaan geen toeslagen en dergelijke aan verloren.

Mag toch hopen dat je dan als de donder zorgt dat je weer een plek voor jezelf zoekt.

Binnen een week??
Mijn broer ging scheiden. Had zijn huis verkocht en was allang blij dat hij het verkocht had (was in de crisis en een huis van een hoge prijsklasse (boven de 4 ton). Zijn huis was in aanbouw (nieuwbouw) en kreeg hij de sleutel voor, een week nadat hij die van zijn oude huis moest afgeven aan de nieuwe bewoners.... Toen hij de sleutel had, was het huis casco. Keuken, badkamer, vloeren alles moest er nog in... Heeft toen toch echt 2 maanden bij onze vader gewoond om deze reden... Had ook een half jaar kunnen zijn als de bouw was uitgelopen bv!

Er bestaat ook nog zoiets als een huisje huren op een vakantiepark.
Heeft mijn dochter ook gedaan toen haar huis werd verbouwd. Want hoe leuk ze het thuis ook vindt, éénmaal op jezelf is het bij pa en ma eventjes leuk maar niet maandenlang.
Zo heb ik in het verleden ook een tijdje op een vakantiepark gewoond met kind en honden.
Als ouders hoef je niet van het geld van je kinderen te gaan leven, maar als kind kun je ook je verantwoording nemen en je eigen leven zo inplannen dat je je ouders er niet mee overbelast wanneer je tijdelijk een iets andere organisatie moet opzetten door verandering.

**Geplaatst**: 07-01-19 00:33

Geplaatst: 07-01-19 00:33

Batlow schreef:
Zoiets als kostgeld kennen wij thuis niet... ik ben nu 24 woon thuis en werk sinds half jaar full time, maar een vet pot is het ook niet. Ik zie er tegenop om uit huis te gaan, omdat ik dan helemaal alleen moet wonen. Mijn ouders hebben zelfs ook liever dat ik nog even lekker thuis blijf

Wel heb ik altijd mijn stufi en zorgtoeslag afgedragen aan mijn vader, dat vond ik altijd normaal. Zorgverzekering gaat nu uiteraard via mezelf. Ik vond het altijd apart dat vrienden dat mochten houden en dat de ouders alles betaalden. Je krijgt die toeslag niet voor niets

Ik woon ook nog thuis maar mijn ouders laten me juist de zorgtoeslag en stufi houden zodat ik daar alles van kan doen. Dus Mn auto betalen bijvoorbeeld. Het is dus soort van Mn kleedgeld, autogeld en overige voor een maand. Ik werk niet naast school omdat er heeel weinig tijd over blijft naast het leren en reizen van school naar huis (7 uur sochtends op de trein en savonds 6a7 uur thuis). Ik vind dit een prima oplossing. Wel grappig dat dat zo verschilt per gezin!

**Geplaatst**: 07-01-19 00:41

Geplaatst: 07-01-19 00:41

Van mijn stufi werd in principe school betaald, mijn vader betaalde het in eerste instantie en met stufi kon dat worden overbrugd. Wb zorgtoeslag, mijn vader regelde mijn zorg verzekering dus daarom ging die toeslag naar hem. Bij anderen zag ik dat ook ouders de verzekering regelde maar dat zij wel zelf de toeslag mochten houden. Ik heb vanaf mijn 15e ook altijd gewerkt en was ook geen probleem, op die leeftijd had ik ook geen kosten. Als je niet werkt begrijp ik dat, anders heb je ook gewoon niks..

Edit: moet zeggen dat ik nu best wel wat vaste lasten heb. Vooral mijn auto verzekering, die kost 150 per maand, pony die gestald staat voor 100 (en cushing heeft, dure tabletten), zorg is 80, auto betaling 106, belasting 33 per maand, telefoon 19, zo tikt het aardig aan

**Geplaatst**: 07-01-19 00:45

Geplaatst: 07-01-19 00:45

Wat een luxe. Ik moest mijn school en zorgverzekering gewoon zelf betalen. En dan kom je ondanks stufi en zorgtoeslag nog aardig wat geld te kort, want die dingen zijn duur!

O en de tandarts rekening, en die van de psycholoog en zo waren er nog een aantal rekeningen. Als je dat allemaal betaald hebt blijft er verdomd weinig over, als daar dan ook nog kostgeld van af gaat kun je het sparen helemaal wel vergeten.

Want áls we dan kostgeld zouden moeten betalen was dat wel vanaf 18 en niet pas bij een "grote mensen baan".

**Geplaatst**: 07-01-19 00:52

Geplaatst: 07-01-19 00:52

BrittOllie schreef:
Fitzroy schreef:
Kinderen zijn tegenwoordig gewoon echt veel meer verwend.
Ik hield van mijn eerste fulltime baantje f 1250,- netto over en ondanks dat mijn ouders niet onbemiddeld waren kon ik meteen fl 250,- kostgeld betalen. Eerlijk gezegd vond ik dat heel normaal.
Ik wilde sparen, maar dat kon nog prima van het overgebleven geld.
Maar ik ging gewoon op de brommer naar het werk, een eigen auto was er niet bij. En ik had bijrijdpaarden en geen eigen paard. Keuzes, keuzes ... tegenwoordig is iedereen echt zo verwend ...

Een brommer? Wat verwend.. wij fietsten gewoon een uur naar school

@Vjestagirl, jij schrijft alles af als luxe (deels mee eens) maar als je 1000€ verdient dan hoef je toch geen kleren te kopen op marktplaats enz? Sorry hoor, maar waarom zou je werken als je nooit iets nieuws voor jezelf mag kopen of ook vakantie mag, waar spaar je dan eigenlijk voor

Volgens mij bedoelt Vjestagirl niet te zeggen dat je niets leuks zou mogen doen van dat geld, of dat je er geen nieuwe kleren van mag kopen. Maar wel dat dat soort dingen(en de mate waarin) luxe zijn. Ik snap heel goed dat je van dat bedrag ook leuke dingen wilt doen en daardoor geen 700, maar maar 500 euro spaart. Maar wat ik niet snap(en volgens mij Vjestagirl ook niet) is dat mensen die 500 euro te weinig vinden, en dan niet vinden dat ze zelf met minder luxe zouden kunnen, of nog steeds blij zijn met 500 euro sparen, maar dat ze dat als reden zien om geen kostgeld te betalen.

Kijk, als je als kind daadwerkelijk maar heel weinig verdiend, of misschien maar een paar euro kunt sparen dan snap ik dat het als onredelijk gezien kan worden dat je moet bijdragen aan je eigen onderhoud, maar wanneer je 500 euro opzij kunt leggen, en op vakantie kunt gaan, en nieuwe kleren kunt kopen, en uitjes kunt hebben, en een Netflix abonnement, etc, etc, dan kun je ook iets minder hebben en wat bijdragen in je kosten. Hier werd een aantal keer gezegd dat het 'huur betalen' aan je ouders zou zijn, maar ik denk dat de bedragen waar de meesten van ons het over hebben (tussen de 0-250euro) niet eens in de buurt van huur betalen komen. Ondr de 150 euro zullen ze misschien niet eens kostendekkend zijn, en dan heb je wel een gratis dak boven hoofd, met alle eventuele luxe van thuis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-01-19 01:46

Geplaatst door de TopicStarter : 07-01-19 01:46

Bonna schreef:
BrittOllie schreef:
Een brommer? Wat verwend.. wij fietsten gewoon een uur naar school

@Vjestagirl, jij schrijft alles af als luxe (deels mee eens) maar als je 1000€ verdient dan hoef je toch geen kleren te kopen op marktplaats enz? Sorry hoor, maar waarom zou je werken als je nooit iets nieuws voor jezelf mag kopen of ook vakantie mag, waar spaar je dan eigenlijk voor

Volgens mij bedoelt Vjestagirl niet te zeggen dat je niets leuks zou mogen doen van dat geld, of dat je er geen nieuwe kleren van mag kopen. Maar wel dat dat soort dingen(en de mate waarin) luxe zijn. Ik snap heel goed dat je van dat bedrag ook leuke dingen wilt doen en daardoor geen 700, maar maar 500 euro spaart. Maar wat ik niet snap(en volgens mij Vjestagirl ook niet) is dat mensen die 500 euro te weinig vinden, en dan niet vinden dat ze zelf met minder luxe zouden kunnen, of nog steeds blij zijn met 500 euro sparen, maar dat ze dat als reden zien om geen kostgeld te betalen.

Kijk, als je als kind daadwerkelijk maar heel weinig verdiend, of misschien maar een paar euro kunt sparen dan snap ik dat het als onredelijk gezien kan worden dat je moet bijdragen aan je eigen onderhoud, maar wanneer je 500 euro opzij kunt leggen, en op vakantie kunt gaan, en nieuwe kleren kunt kopen, en uitjes kunt hebben, en een Netflix abonnement, etc, etc, dan kun je ook iets minder hebben en wat bijdragen in je kosten. Hier werd een aantal keer gezegd dat het 'huur betalen' aan je ouders zou zijn, maar ik denk dat de bedragen waar de meesten van ons het over hebben (tussen de 0-250euro) niet eens in de buurt van huur betalen komen. Onder de 150 euro zullen ze misschien niet eens kostendekkend zijn, en dan heb je wel een gratis dak boven hoofd, met alle eventuele luxe van thuis.

Nou precies dat bedoelde ik te zeggen.

Ik heb het gevoel dat mensen denken recht te hebben op al deze dingen. Recht op een auto, recht op nieuwe kleren, recht op vaak naar de kapper, recht op een Netflix abonnement, recht op een mooie smartphone met een ruime bundel, recht op vakanties, recht op stappen, recht op uit eten, recht op tassen, recht op een paard enz enz enz en dan ook nog het recht op veel kunnen sparen, want ze hebben recht een koophuis met mooie nieuwe meubels en een grote tv. En daar hebben ze recht op, want ze werken om te leven en leven niet om te werken.

Het is allemaal luxe, luxe die je als mens kunt missen, waar je op kunt bezuinigen als je zo nodig wil sparen.

Maar doordat ze recht hebben op al deze dingen, kunnen ze niet of maar minimaal meebetalen aan hun eigen levensonderhoud zolang ze bij hun ouders wonen. En daar blijven ze ook langer wonen, want ze hebben er recht op om hun droomhuis te kunnen kopen, en dat is geen tochtig oud flatje, dus duur. Daardoor hebben ze recht op een gratis dak boven hun hoofd, een recht op een gratis warme maaltijd op tafel, het recht op gratis warm water uit de douche, een recht op een gratis inboedelverzekering, een recht op gratis gemeentelijke belastingen, een recht op gratis verwarming, een recht op het gratis gebruik van spullen en machines. Dat wordt dan goedgepraat door te zeggen "ik heb er niet om gevraagd om geboren te worden" of "dan hadden ze maar geen kinderen moeten nemen" of "de verwarming staat toch aan". Maar ik heb het gevoel dat mensen hiermee zichzelf heel veel rechten toekennen, en het klinkt zo verschrikkelijk ondankbaar.

Ik kan me zo voorstellen dat je als ouder(s) zijnde na 18/21/25/30 jaar je kind(eren) in huis, misschien ook weleens andere plannen had/hebt met je geld. Dat je misschien ook weleens meer wil gaan sparen voor die droomreis of als aanvulling op je pensioen. Of dat er ergens in die tijd iets gebeurd is waardoor je het je niet of slechter kunt veroorloven om je volwassen kind te onderhouden. Met het recht wat kinderen zich toe lijken te eigenen, ontneem je ouders hun recht om hun eigen geld uit te geven aan iets waar ze zelf voor kiezen.

En natuurlijk: als je ouders er oké mee zijn dat je er gratis woont dan moet je er lekker van genieten. Als je ouders willen dat je lekker spaart en een huis koopt en een auto en kleren en weet ik het wat allemaal: fantastisch. Ieder gezin zijn eigen keuzes, ieder huisje zijn eigen kruisje en je kunt nooit in andermans portemonnee kijken. Ik zeg ook niet dat mensen hun totale inkomen aan hun ouders af moeten staan. Ik zeg niet dat mensen niets mogen sparen. Of dat mensen niets mogen kopen. Maar in ieder geval de bereidheid mee te betalen aan je eigen levensonderhoud vind ik logisch.

Footnote: dit slaat niet op iemand persoonlijk. Dit slaat niet op mensen die weet ik het wat gedaan of meegemaakt hebben. Dit is mijn algemene gevoel bij mensen die weigeren mee te betalen aan hun eigen levensonderhoud omdat ze het onzin vinden, omdat ze willen sparen etc. Dit is geen persoonlijke aanval, ondanks dat ik uitspraken van mensen aanhaal. Dit is geen feit, dit is mijn mening.

**Geplaatst**: 07-01-19 09:06

Geplaatst: 07-01-19 09:06

snuffie123 schreef:
Overigens ben ik ook zo'n 600 euro pm kwijt (studeer nog wel). Doe echt geen gekke dingen, dat rijtje zoals ik beschreef is ongeveer aan wat ik het uitgeef. Kan zeker goedkoper, maar moet ik dan als een arme sloeber gaan leven terwijl dat niet hoeft? Zodat mijn ouders iedere maand een keer extra uit eten kunnen of weekendjes weg? Dat vind ik pas raar...

Ik vind jouw situatie anders, omdat je nog studeert. Maar stel dat je fulltime zou werken en dan bovenstaande zou schrijven, vooral het dikgedrukte, zou ik dat echt zwaar bizar vinden

want natuurlijk hebben je ouders recht om uit eten te gaan zo vaak ze willen en weekendjes weg te gaan van HUN geld waar zij voor werken, ze kunnen het immers betalen en hebben jaren opgebouwd naar dit punt! Dat konden zij waarschijnlijk als starters ook niet. Over het algemeen start je inderdaad als arme sloeber, ja.

Ik vind dat vanaf dat een kind fulltime werkt, het moet leren dat levensonderhoud niet gratis is. Dan zou ik zelf wss nog gaan voor de optie 'kostgeld stiekem storten op een rekening en meegeven bij het uit huis gaan'. Maar vanaf dat je zelf werkt ben je gewoon zelf verantwoordelijk en dat moet je stap voor stap leren.

**Geplaatst**: 07-01-19 09:16

Geplaatst: 07-01-19 09:16

IK val werkelijk bijna van mij stoel van sommige reacties. In en in triest hoe sommigen over hun (hardwerkende?) ouders schrijven, vind het totale minachting. Waarom zou je als kind met een full time of bijna full time baan en inkomen alles gewoon mogen verbrassen en je ouders keihard werken voor het huis, boodschappen en alle andere vaste lasten? Omdat zij nu eenmaal voor kinderen gekozen hebben? Maar er staat niet voor niets een leeftijd bij volwassenheid hé? Zou een mooie boel zijn om levenslang je kinderen te moeten onderhouden. Er bestaat ook nog iets als een stukje respect naar je ouders toe. Zelfs als je ouders het financieel goed hebben, lijkt het mij vrij normaal om maandelijks een bedrag af te spreken, wat dan eventueel op een spaarrekening gezet wordt. Natuurlijk naar alle redelijkheid in verhouding van het inkomen, maar welkom in de echte wereld: het leven kost geld!

**Geplaatst**: 07-01-19 09:21

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 07-01-19 09:21

Ik vraag me nog iets af. Ik huur momenteel, studeer nog, amper inkomen. Ik had er dus nog nooit bij stilgestaan dat ik in het nadeel ben omdat ik ten eerste bijna al mijn meubels tweedehands heb, ten tweede geen (significante) spaarrekening kan opbouwen voor wanneer ik ga kopen in de toekomst. (Want dat is dus wat ik hier steeds lees: als je ook maar een beetje zou moeten bijdragen aan je eigen levensonderhoud word je erin belemmerd om een goede start te maken op de woningmarkt.)

Ik had het nog helemaal niet zo ervaren en herken mezelf er eerlijk gezegd ook niet in

**Geplaatst**: 07-01-19 09:22

Geplaatst: 07-01-19 09:22

Ok, vraagje voor de voorstanders van kostgeld.

Stel, het zprgstelsel hier gaat nog verder achter uit en komt op een punt dat pa en ma bij jou in huis moeten wonen als zelfstandig niet meer gaat.
Ga je dan kost geld aan je ouders vragen? Of valt dat onder het mom, ze hebben al zo lang voor ons gezorgd nu is het onze beurt?

**Geplaatst**: 07-01-19 09:26

Geplaatst: 07-01-19 09:26

Froukje schreef:
Ok, vraagje voor de voorstanders van kostgeld.

Stel, het zprgstelsel hier gaat nog verder achter uit en komt op een punt dat pa en ma bij jou in huis moeten wonen als zelfstandig niet meer gaat.
Ga je dan kost geld aan je ouders vragen? Of valt dat onder het mom, ze hebben al zo lang voor ons gezorgd nu is het onze beurt?

... Ik zal je opmerking over "nog verder achteruit" maar even negeren want we hebben echt een prima zorgstelsel in Nederland (niet perfect maar goed in de USA zouden ze in de handjes knijpen voor dat van ons).

Ten eerste denk ik niet dat mijn ouders echt bij mij in huis zouden willen wonen. Misschien een aanleunwoning. En in dat geval zou ik kijken naar hoe de situatie is. Kan ik de ruimte / het geld missen? Zo nee, dan zou ik vragen of en zo ja wat ze kunnen bijdragen. Ze ontvangen namelijk gewoon AOW en pensioen, oh en trouwens dan zouden ze ook hun huis waarschijnlijk verkopen dus geld zat aan die kant

ik denk niet dat ik me dan zorgen moet maken om hun financiële situatie.

**Geplaatst**: 07-01-19 09:27

Geplaatst: 07-01-19 09:27

Froukje schreef:
Ok, vraagje voor de voorstanders van kostgeld.

Stel, het zprgstelsel hier gaat nog verder achter uit en komt op een punt dat pa en ma bij jou in huis moeten wonen als zelfstandig niet meer gaat.
Ga je dan kost geld aan je ouders vragen? Of valt dat onder het mom, ze hebben al zo lang voor ons gezorgd nu is het onze beurt?

Als de ouders een inkomen hebben? Ja, dan lijkt het mij vrij normaal dat als je ergens inwoont en er voor je gezorgd wordt dat je daar een bijdrage betaald.

**Geplaatst**: 07-01-19 09:28

Geplaatst: 07-01-19 09:28

Nog afgezien van het feit trouwens dat mijn ouders allebei kerngezond zijn op het moment dus het zorgstelsel moet wel heeel erg achteruit gaan voor ze mijn zorg nodig hebben (die moet ze namelijk actief ziek maken dan

)

**Geplaatst**: 07-01-19 09:35

Re: Kostgeld aan je kinderen vragen: logisch of not-done?

Geplaatst: 07-01-19 09:35

Ik zeg toch ook stel dat, niet dat het direct aan de orde is of komt..

**Geplaatst**: 07-01-19 09:37

Geplaatst: 07-01-19 09:37

Als die situatie zich zou voordoen vraag ik kostgeld, geheel in lijn met mijn opvoeding.

**Geplaatst**: 07-01-19 09:46

Geplaatst: 07-01-19 09:46

Vjestagirl, ik snap wat je bedoeld, maar je beschrijft hier wel een beetje het stereotype van een verwent nest, niet iedereen die zo veel over houd is zo..
Ik hou naast mijn vaste lasten en eigen keuze uitgaven omdat ik zo nu en dan wil genieten van het leven ruim 500 p.m. over. Ik draai elk dubbeltje wat betreft de uitgaven om, elke cent die ik over hou gaat op de spaarrekening, niet omdat ik vind dat ik daar allemaal maar recht op heb, maar omdat ik/wij het ons kunnen permitteren en mijn ouders het mij gunnen, ze weten ook dat ik super veel en hard werk om zo veel geld op mn spaar te kunnen zetten, niet om een luxe leven te lijden. Kan ik dan wat bijdragen bij mijn ouders (die het niet nodig hebben) Ja natuurlijk kan ik dat, maar is het handig? Nee, dat denk ik van niet.

Kijk even naar de huizenmarkt op dit moment.

Ik mag met mijn fulltime inkomen +-80.000 aan hypotheek lenen, dat betekent dat ik straks heel, heel veel eigen geld bij moet gaan leggen, reken maar even uit hoe lang je daar over doet als je 500 per maand spaart en laten we zeggen dat ik een goedkoop oud klushuis neem, niks luxe nieuwbouw dus, dan is het in deze regio met een beetje geluk 160.000. (al vind je voor zo weinig waarschijnlijk niks) Dat betekent dat ik nog eens 80.000 eigen geld in moet leggen. Ik spaar dan dus gemiddeld 6000 per jaar , dan duurt het dus minstens 13 jaar als alles mee zit voor ik "iets" aan kan schaffen en dan is dat dus nog een oude bouwval waarschijnlijk ook, wat ik overigens helemaal niet erg zou vinden.

Dan is er nog de optie vrije huursector.. Dat kan ik simpelweg niet betalen, hier is het gemiddeld 800 huur per maand en ik hou als ik alle luxe dingen er af trek, en mijn paard weg doe nog steeds net niet dat bedrag over, en dan moet ik nog boodschappen doen.. Dat kan dus niet.

Dan is en nog sociale huur, leuk en aardig, maar de wachtlijst hier staat op gemiddeld 10-12 jaar, dan ben ik als nog niet voor mijn 30ste het huis uit.

Ik verwacht in de toekomst geen groot luxe nieuwbouw huis en een mooie dure auto met paard en dat ik kan kopen wat ik wil.
Ik verwacht wel een degelijk dak boven mijn hoofd en voldoende geld om boodschappen te kunnen doen en mij te kunnen verplaatsen naar werk zonder dat ik mij zelf op jonge leeftijd al in de schulden moet werken. En ja misschien is dat een "te" hoge verwachting voor sommige, maar ik denk toch dat dit iets is dat gemiddeld nederlander graag wil en hier ook voor zal gaan als dat een reële optie is.