Ik moet zeggen dat ik het prachtig vind als dat kan, als je elkaar die ruimte kan geven.
Maar ook daarin, zal er denk ik ook een bepaalde openheidsclausule zijn, maar hoever die gaat???
Dan vind ik het zo van de zijlijn lastig: wanneer heb je gewoon je geheimen waar niemand last van heeft en waar wordt het heimelijk. Of is het misschien niet erg als het heimelijk is....Dat zal allemaal persoonlijk zijn.
Dus ik denk dat dan dubbel zo belangrijk is dat je blijft praten al is het maar dat je kunt zeggen, er gaat hier iets niet helemaal lekker en dan gaat het daarom.
Maar ik persoonlijk zou het teveel gedoe vinden, al dat geregel
Ik denk dat niet alle open relaties over dezelfde kam te scheren zijn eigenlijk... Iedereen is daar net weer anders in toch.
Ik heb aan mijn vriend aangegeven dat ik niet zo geloof in monogamie en open sta voor een open relatie. Niet in de zin dat we elke week op een ander moeten gaan snoepen en dat we het echt moeten opzoeken, maar sporadisch eens als het ons pad zou kruisen en de verleiding wordt wat groot, waarom dan niet vind ik. Dus dat is ook nog zoiets. Bij de ene betekent een open relatie dit en bij de andere dat. Je kan daar geen lijn in trekken, de afspraken die gemaakt worden zullen bij elk koppel anders zijn. Net zoals er in een monogame relatie bij het ene koppel wel al eens gekeken mag worden naar een ander en dat je mag zeggen 'amai!