cooper schreef:Maar mag ik dan wat vragen?
Natuurlijk!

Goed, persoonlijk vind ik "je mee laten slepen door de sfeer en het onbekende en ongekende" oprecht een absolute bullshit reden. Als mijn partner daarmee zijn spijt zou willen betuigen heeft hij het niet goed aangepakt en kan hij zeker een initiële exit verwachten.
Ik zeg initieel, want zoals jij ook hebt genoemd is de liefde nog steeds groot (dat gevoel en alle geschiedenis samen zal niet zomaar verdwijnen) en zou ik debiel zijn om dat dat direct door de plee te spoelen.
Echter zou ik diep, diep, diep geraakt zijn omdat hij niet alleen de mijne, maar ook zijn eigen regels -althans wat hij mij al die jaren heeft voorgehouden- keihard heeft verbroken. Dit gezegd hebbende zou een "Sorry, het spijt me" ook niet afdoende zijn. Ik zou een tijdelijke break nodig hebben, waarin we beiden onze normen en waarden moeten herzien waarna we opnieuw tot elkaar zouden moeten komen. Of niet.
Kijk, mijn relatie is gebouwd op wederzijds respect, vertrouwen en communicatie. Het is voor ons belangrijk dat we in de kern gelijk zijn (onze normen en waarden) en hebben elkaar daar ook op uitgezocht. Een "slippertje", zoals hypothetisch gesteld, zou dus ook een slippertje zijn in eigen gestelde waarden. Dat zou ik als partner niet pikken. En andersom hij ook niet.
Ik begrijp dat mijn partner behoeften kan hebben die ik zelf niet heb. Hierover praten vind ik belangrijk, en waarschijnlijk zou bovenstaande hypothetische kwestie anders verlopen zijn als hij dat eerst kenbaar en bespreekbaar had gemaakt.