Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Wendy_Komen schreef:Bedankt voor de nieuwe reacties en de vermelding in BNB.
Hoe het gaat? Tja.... Weet ik soms zelf ook niet. Wat Bokkiej hier boven mij zegt klopt wel redelijk. Het verdriet komt en gaat. Ene moment denk ik: "Nou, gaat eigenlijk wel redelijk goed met me." om het volgende moment toch weer eventjes in te storten.
We zouden afgelopen zaterdag naar mijn schoonouders gaan. Echter is mijn schoonmoeder van vrijdag op zaterdag gevallen, en had ze dusdanige pijn dat ze geen visite kon ontvangen. Gelukkig heeft ze nu wat minder pijn, en staat er een nieuwe afspraak gepland voor komende zaterdag. Ze is al wel zo slecht dat ze haar bed in de woonkamer heeft. Ben dus bang dat het snel over is voor haar.
En dat maakt het voor mezelf ook zo lastig. Het verdriet van mijn broer nog dragend, en tegelijkertijd huilt mijn hart ook al voor mijn schoonmoeder... En dat maakt het zo verdomd lastig. En het leven gaat door. Elke dag weer. En het ene moment gaat het beter dan de ander. Gewoon maar door, dag na dag. Tegelijkertijd opzoek naar een gouden stalletje voor Bambi, want moet toch prioriteiten gaan stellen in mijn leven. Want zo kan ik het niet heel lang meer volhouden. Wat moet dat moet, maar beetje meer ademruimte is soms wel fijn.
Dus hoe het gaat? Redelijk. Ik kan relativeren, overdenken, uithuilen en weer doorgaan. Maar verdomme, wat doet het soms zeer....
Wendy_Komen schreef:Pfff na het topic van Bambi moest ik gelijk weer aan dit topic denken,En als je denkt dat je hart bijna ontploft van verdriet, moet je ook nog een zeer moeilijke en pijnlijke beslissing nemen:
[IM] Vaarwel lieve lieve lieve Bambi! Je hebt je rust verdient.