Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-03-12 17:49

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 20-03-12 17:49

Dank je. Maar ik vind t zo moeilijk. Pfff!

**Geplaatst**: 20-03-12 17:51

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 20-03-12 17:51

De makkelijke weg geeft altijd slechter resultaat, onthoud dat wel!

**Geplaatst**: 20-03-12 17:57

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 20-03-12 17:57

Klopt. Daar ging ik altijd voor. Nu zoek ik wel de meeste weerstand op ja.

Ik moet nu even naar de keuken om wat dingen klaar te zetten maar ik kan t niet eens en dat vind ik weer heel moeilijk om daar aan toe te geven.

**Geplaatst**: 20-03-12 17:58

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 20-03-12 17:58

Eén stapje tegelijk, en jezelf belonen voor de stappen die je maakt.

**Geplaatst**: 22-03-12 17:05

Geplaatst: 22-03-12 17:05

Heeej! Ik heb het even knetterdruk met school en werk maar van mij nog even een dikke "houd je taai" en kies echt voor jezelf! Grijp je kansen en dan kom je er helemaal bovenop!!

XXXX

**Geplaatst**: 22-03-12 19:58

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 22-03-12 19:58

Dank je Melis

Ik mis je al op fb

**Geplaatst**: 28-03-12 14:07

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 14:07

Vorige week ging het weer top. Kon veel doen, voelde me 'normaal' en voelde me goed. Maar ik liep iets te hard van stapel. Zondag gingen we naar een tattooshop omdat mijn vriend zijn tattoo liet zetten. Veel mensen, veel drukte, veel herrie. Dat trok ik niet zo lang. Gelukkig kon ik met een vriendin lekker een terrasje pakken.
S'avonds ging het heel hard mis. Toen ik in bed lag raakte ik ontzettend in paniek. Geen idee waarom maar ik had mezelf niet meer in de hand. Het wilde er eerst niet uit komen, bleef in mn hoofd zitten was heel naar en heel heftig voelde. Ik begon rare bewegingen te maken. Pas na een half uur kon ik mezelf triggeren om het los te laten. Toen kreeg ik dus een paniekaanval, huilen, schreeuwen en ongecontroleerde bewegingen. Mijn vriend hield me vast om de ergste klappen op te vangen zeg maar. Dit duurde een paar minuten, daarna was de druk eraf maar was ik lamgeslagen, kapot, verdrietig, geschrokken, verward. Ik heb daarna nog gehuild van de schrik.
Maandag kon ik niks doen, ik was zo moe, zo lamgeslagen dat ik de hele dag op de bank heb gezeten en enkel heb gekookt.
Gister was ik ook nog behoorlijk moe, maar voelde ik me al iets beter. Een vriendin kwam gezellig langs en dat kon ik aan.

Nu is het weer mis. Zodra ik naar buiten wil, raak ik in paniek. Zelfs mijn leukste hobby paardrijden kan ik niet meer. Ik wilde net naar stal gaan maar ik kreeg weer een paniekaanval in mijn hoofd. Alleen eraan toe geven, wat ik niet wil of de reden wegnemen helpt. Dus niet naar stal. Helaas...
Nu nog boodschappen doen. Geen probleem zou je denken, de supermarkt is 300 mter verderop. Ook daar ben ik helemaal zenuwachtig voor. Ik voel me grieperig, misselijk en hoofdpijn. Ik ga het doen, ik wil het doen, maar ik moet er even op voorbereiden...

Nu ben ik heel verdrietig en heb ik zo hard hulp nodig. Ik raak steeds meer verward, ga steeds meer rare dingen doen, raak mezelf steeds meer kwijt. Het maakt me bang en verdrietig.
Mijn hoofd wankelt, ik ben nergens meer zeker van, alles wordt in twijfel gebracht. Ik weet het echt niet meer. Ritalin helpt niet en versterkt mijn paniekaanvallen alleen maar...

Ohhh schiet op met die hulp...

**Geplaatst**: 28-03-12 14:22

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 14:22

Meid, ik weet niet wat ik moet zeggen.... alleen maar veel sterkte wensen!
Heb je iemand die je even kan bellen? Is er al perspectief op je hulp?
:(:)

**Geplaatst**: 28-03-12 14:43

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 14:43

Het perspectief is half april. dus dat is nog even afwachten. Bellen wil ik op zulke momenten niet terwijl ik eigenlijk heel hard iemand nodig heb op dat moment. Maar dat heb ik steeds, vind het heel eng om me bloot te stellen aan anderen, dat durf ik alleen via de pc wel.

**Geplaatst**: 28-03-12 14:46

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 14:46

Ligt dat aan de anonimiteit van het internet? Kan soms erg fijn zijn idd

Half april, nog twee weken.... . Het lijkt zo kort, maar voelt misschien wel heel lang!
Ben je iemand die het vervelend vind om dingen te vragen aan anderen?
Al is het moeilijk, soms lukt het niet om in je eentje een last te dragen...

**Geplaatst**: 28-03-12 14:54

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 14:54

Ik denk dat anonimiteit ja. Dat kan wel fijn zijn. Het lijkt idd kort maar voor mij is elke dag er 1 teveel. Ga zometeen even naar de brievenbus, kijken of er al post is...
Vriend belde net nadat ik hem een berichtje had gestuurd, vind ik dan zo moeilijk he. Ik heb het 25 jaar lang alleen gedaan, hulp vragen of aannemen is erg moeilijk

**Geplaatst**: 28-03-12 19:30

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 19:30

Anti-psychotica kunnen soms wel tot paniekaanvallen leiden heb ik geleerd - misschien toch niet zo'n goed idee om aan de Ritalin te blijven?

**Geplaatst**: 28-03-12 19:37

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 19:37

pff dat valt niet mee!

hou vol! Vanaf hier kan het alleen maar beter worden of niet?

**Geplaatst**: 28-03-12 19:52

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 19:52

Ritalin is geen anti-psychotica.

(sorry,voor het 'inbreken'...lees dit topic wel mee....)

sterkte Joolien. Vervelend dat je je zo naar voelt...en die paniekaanvallen lijken me erg naar.
Maar ik zou niet stoppen met de Ritalin, grote kans dat de begin bijwerkingen zijn hoor.
Al maakt dat het niet makkelijker op....

**Geplaatst**: 28-03-12 19:58

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 19:58

Ah kijk - dat is wel belangrijk om te weten!

**Geplaatst**: 28-03-12 20:07

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 20:07

ja ik dacht,ik meld het toch even.
Ritalin krijg je,algemeen genomen,als je adhd/add hebt. Het is een stof vergelijkbaar met amfetamine(speed,zeg maar)waar de "normale"mens van zou stuiteren,maar de "stuiteraar" juist de rust mee vindt.

**Geplaatst**: 28-03-12 21:35

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 28-03-12 21:35

Ritalin slik ik al ruime week niet meer. Psychiater zei ook dat het niet nodig is momenteel en zie er zelf ook het nut niet echt van in, omdat het minimaal helpt.

Ik ben nu wel iets rustiger, sowieso als vriendlief thuis komt voel ik me al een stuk beter.

**Geplaatst**: 29-03-12 08:22

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 29-03-12 08:22

Hoest nu met je? Heb je een beetje kunnen slapen vannacht?

**Geplaatst**: 29-03-12 10:49

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 29-03-12 10:49

Ja wel een onrustige nacht gehad. Maar goed, ik slaap nu redelijk lang. Gisternacht had ik erge nachtmerries, dan word ik ook heel erg bang.

**Geplaatst**: 29-03-12 10:53

Geplaatst: 29-03-12 10:53

Ritalin wordt zelfs afgeraden bij mensen die depressief/ niet stabiel zijn... dus als ik jou was zou ik even contact opnemen met degene die het heeft voorgeschreven en uitleggen hoe jij je voelt?

Sterkte Jolien!

**Geplaatst**: 29-03-12 10:58

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 29-03-12 10:58

Ik zat in een proeftraject voor ritalin, en heb met de psychiater besproken er voorlopig mee te stoppen ja

Wel raar dat ik het voorgeschreven heb gekregen terwijl ze weten dat ik zo onstabiel ben...

**Geplaatst**: 29-03-12 11:04

Geplaatst: 29-03-12 11:04

Heel veel sterkte meid :(:)

Hoop dat de hulp snel komt!

**Geplaatst**: 29-03-12 11:04

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 29-03-12 11:04

Dank je Maaike

Ik voel me vandaag al een stuk minder down, maar zodra ik er over denk om naar buiten te moeten word ik al gestresst.

**Geplaatst**: 29-03-12 11:06

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 29-03-12 11:06

Tja, klinkt misschien stom, maar denk er dan niet over en doe het gewoon.

Als je in paniek raakt, diep tot in je buik inademen en weer uit, net zo lang tot het wat gezakt is.

Die hulp gaat natuurlijk een hoop voor je doen, maar dit kan je zelf al doen, als je naar buiten moet.

**Geplaatst**: 29-03-12 11:14

Geplaatst: 29-03-12 11:14

Pff ik krijg de rillingen van je verhaal.. Waarom?! Omdat het WEER precies omschrijf hoe ik me voel!! Heb ook ontzettend last van paniek, durf niet meer alleen over straat dus ga de deur ook niet uit. Heb veeel nachtmerries en voel me lichamelijk slap en ziekig.. Ben vandaag ook heel naar omdat ik vandaag iets moet doen waar ik de deur voor uit moet en met ov moet reizen.. Heb zweet handjes en loop te tollen.. Was er maar gewoon een simpel knopje die alles uit kon schakelen.. De dagelijkse strijd met jezelf put zo uit.. Dat weet jij ook maar al te goed! Ik wil je weer sterkte wensen joolien!!