Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
anneliesdj schreef:Maar wanneer er gezegd wordt dat het is omdat het een volwassenen feestje is of op onhandig tijdstip weetikveel, dan is het al een ander verhaal.
Daarom zeg ik ook dat even persoonlijk handiger is, dan kun je 't wat beter uitleggen anders loop je toch het risico dat mensen denken dat de kinderen niet leuk gevonden worden ed, zeker op een tijdstip midden overdag.
Bij twijfel zou ik in zo'n geval even bellen..
anneliesdj schreef:Tuurlijk trek je 't je persoonlijk aan als jouw kinderen er niet bij mogen zijn.
Je kinderen zijn toch een deel van jou, een 'kopie', half je DNA en volledig product van opvoeding, natuurlijk voel je je beledigd als je kinderen niet mee mogen.
Daar gaf ik al eerder aan dat het een kwestie is van hoe het gebracht wordt, als je het een beetje tactisch brengt en uitlegt waarom zijn er vast veel mensen die niet moeilijk doen.
anneliesdj schreef:Een bruiloft vind ik dan ook weer een andere situatie, hoewel ik het erg raar zou vinden als bv mijn zus of broer mijn kinderen niet op de bruiloft zou willen, dan ga ik zelf ook niet. Bij minder close familie zou 't me niet uitmaken.
Serval schreef:Voor mij persoonlijk is het zo dat als mijn kids niet welkom zijn gaan mijn man en ik er niet heen. Gelukkig zijn onze beiden familie's en onze vrienden gek van kinderen en beesten. Daar wij ook altijd onze honden mee nemen. Bovendien kunnen mijn man en ik ons zeer gelukkig schatten dat onze twee kinderen van bijna 2jaar en net 3jaar overal mee naar toe kunnen doordat ze zich weten te gedragen. Zelfs voor meerdere uren achtereen. Vaak krijgen wij de vraag van anderen hoe het komt dat onze kinderen zich wel gedragen voor zulke lange perioden achtereen. Eerlijk gezegd hebben mijn man en ik geen enkel idee waarom onze 2 wervelwinden op zulke momenten gewoon braaf op hun krent zitten, net als de honden trouwens. Ik denk zelf dat het met consequent gedrag tegenover je kinderen te maken heeft, althans het zal er welicht mee te maken hebben.

anneliesdj schreef:Alleen de namen op de envelop zou ik ook niet direkt door hebben denk ik, daar kijk je toch snel overheen, ik kijk zowieso niet op enveloppen. Het gebeurd me hier regelmatig dat ik post openmaak waarna het voor de vorige bewoner blijk te zijn
Citaat:De etiquette of het decorum is een geheel van cultuurgebonden beleefdheidsregels en de omgangsvormen. De kern van de etiquette is: rekening houden met de gevoelens van anderen en met de gebruiken in een samenleving, in alle situaties waarin mensen met elkaar omgaan. Letterlijk betekent etiquette kleine ethiek.
Etiquette op een bal in Londen in de Victoriaanse tijd.De etiquette heeft bijvoorbeeld betrekking op:
Kennismaken;
Begroeten en converseren;
Kleding, versierselen, make-up en geurtjes;
Gedrag aan tafel;
Uitnodigen, gedrag bij feestelijke gelegenheden;
Geschenken kiezen, geven en ontvangen;
Omgaan met mensen in of uit andere landen, culturen en religies;
Hoffelijkheid en behulpzaamheid;
Communicatie per telefoon en brief;
Communicatie via internet, inclusief e-mail (de nettiquette)
hyppolyte schreef:Sorry, ik ben niet helemaal duidelijk geweest. Ik bedoelde niet specifiek de mensen in dit topic, ik heb wel eens vaker topics gevolgd met een discussie over kinderen en daarin kwam dat nogal naar voren, die ervaring nam ik mee in mijn verhaaltje hier. Dus in dit geval was dat niet helemaal terecht, er zijn hier wel degelijk een aantal ouders die mee kunnen denken, maar evengoed ook niet allemaal.
Nog even iets, ik vind een begrafenis juist wel weer iets om kinderen mee naartoe te nemen, tenminste, als het een familielid betreft, bij een vage onbekende natuurlijk niet. Maar ik ben wel van mening dat ieder kind, hoe jong ook, dat ritueel mee moet krijgen en de kans moet hebben om op zijn/haar manier afscheid te nemen.
femke27 schreef:Gewoon in de uitnodiging vermelden, het is iets heel normaals hoor! Heb het ook wel eens in een uitnodiging gelezen: ´gaarne uw kinderen thuis laten, bij voorbaat dank´. Heb zelf niet eens kinderen, maar het was een standaard uitnodiging

. Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen, in elk geval. Niet voor de mensen daar, maar vooral niet voor mijn eigen kind. Ik zal haar dat nooit aandoen, als het niet nodig is, in elk geval...... (ik heb een heel gevoelig meisje thuis rondlopen, die erg empathisch ingesteld is voor zo'n jong kindje). Maar bij bekenden, vind ik het dus een ander verhaal (bv. een van de grootouders, waar ze een goede band mee heeft). Dan heeft ze absoluut recht, net als ieder ander, op het nemen van afscheid! Hoe verdrietig ook. Twiggy2008 schreef:Het lijkt me ook niet dat je je kind mee gaat nemen naar een begrafenis van een vreemde, want er hangt ook nogal een sfeer heen om zoiets. Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen, in elk geval. Niet voor de mensen daar, maar vooral niet voor mijn eigen kind. Ik zal haar dat nooit aandoen, als het niet nodig is, in elk geval...... (ik heb een heel gevoelig meisje thuis rondlopen, die erg empathisch ingesteld is voor zo'n jong kindje). Maar bij bekenden, vind ik het dus een ander verhaal (bv. een van de grootouders, waar ze een goede band mee heeft). Dan heeft ze absoluut recht, net als ieder ander, op het nemen van afscheid! Hoe verdrietig ook.
opisop_shop schreef:waarom trekken sommige ouders zich dit aan alsof het een afwijzing is, want zo is het helemaal niet immers?!
Als ik ga trouwen en ik wil er geen kinderen bij, wat voor vriendin/familielid ben je dan om 1dag in iemands leven koppig te zijn en je eigen gevoel voor dat van een ander te laten gaan?

Pinda_Dipje schreef:opisop_shop schreef:waarom trekken sommige ouders zich dit aan alsof het een afwijzing is, want zo is het helemaal niet immers?!
Als ik ga trouwen en ik wil er geen kinderen bij, wat voor vriendin/familielid ben je dan om 1dag in iemands leven koppig te zijn en je eigen gevoel voor dat van een ander te laten gaan?
Omdat ouders zich sterk verbonden voelen met hun kinderen, en van daaruit ook vaak beredeneren.
Op het moment dat jij de kinderen van je broers/zussen niet uitnodigt laat je toch ook JOUW gevoel voor dat van de ander (die van je broers/zussen) gaan? Wat is het verschil?