Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird



Ilzas schreef:En het is wel heel typerend voor al diegenen die vallen over mijn MBO/openingspost dat die daar meteen over beginnen te bleren. Hoezo jezelf aangesproken voelen en totaal uit zijn verband trekken en niet verder lezen. In die openingspost schets ik een totaal beeld van verschillen. Als je dat niet kunt zien/begrijpen, dan wil je dat gewoon niet zien ofzo. Mijn eigen zus heeft nota bene MBO gedaan en die voelt zich ook niet aangesproken.
) vrienden nieteens zo heel veel, (of laat ik zeggen, ik voel me alleen een beetje aangeschoten als ik die hoeveelheden drink) maar hebben een kwade dronk en gaan dan heel lomp schreeuwen, op fietsen schoppen en van het balkon af pissen. (of iig dingen ervanaf gooien in de tuin van onze (niet student) buren)
) vriendengroep ook, over het algemeen gaat dat nergens over en das juist wel relaxed.Ilzas schreef:En nog even over dat argument van: ik ken ze al 20 jaar. Hij kent mij ook al 7 jaar. En de eerste twee jaar van onze relatie, voer hij negen maanden per jaar en waren we de rest van de tijd samen, toen had ie dus twee jaar ook niet zoveel behoefte aan ze. Dus dat argument van elkaar 20 jaar kennen heeft voor mij ook niet zoveel waarde, als je ze kennelijk ook zo maar 2 jaar niet kan zien. Omdat je andere dingen te doen hebt (eigen zaak opstarten).
Ilzas schreef:Kijk, ik zal nooit degene worden die op vrijdagmiddag 20 man iedereen opbelt of smst van: "Kom een borrel bij mij drinken". Maar ik kan wel degene worden die dan ook eens zegt: "Ja, leuk, ik kom". Ook al denk ik eigenlijk misschien: "Pizza, Grey's Anatomy DVD?".
En hij zal nooit degene worden die een uitnodiging afslaat en dat hoeft ook niet. Maar hij kan wel degene worden die dan tot half één blijft, in plaats van tot half vijf en 7 of 8 bier drinkt in plaats van 15. En DAT zou toch niet teveel gevraagd moeten zijn.
(ik denk ergens dat dit mijn "final standpunt" is)
Jij stelt je ergens voor open en hij moet dat dan ook doen. (y) Poenarie schreef:Ilzas schreef:En nog even over dat argument van: ik ken ze al 20 jaar. Hij kent mij ook al 7 jaar. En de eerste twee jaar van onze relatie, voer hij negen maanden per jaar en waren we de rest van de tijd samen, toen had ie dus twee jaar ook niet zoveel behoefte aan ze. Dus dat argument van elkaar 20 jaar kennen heeft voor mij ook niet zoveel waarde, als je ze kennelijk ook zo maar 2 jaar niet kan zien. Omdat je andere dingen te doen hebt (eigen zaak opstarten).
Wat ik me dan afvraag als je hem al 7 jaar kent. Ben je dan in die 5 jaar nogsteeds niet eens goed met hem gaan praten en samen tot een besluit gekomen? Dan is er toch iets heel goed mis?
Jij had namelijk ook ergens gezegd dat je zijn vrienden pas na 2 jaar had ontmoet..
Poenarie schreef:Ilzas schreef:Kijk, ik zal nooit degene worden die op vrijdagmiddag 20 man iedereen opbelt of smst van: "Kom een borrel bij mij drinken". Maar ik kan wel degene worden die dan ook eens zegt: "Ja, leuk, ik kom". Ook al denk ik eigenlijk misschien: "Pizza, Grey's Anatomy DVD?".
En hij zal nooit degene worden die een uitnodiging afslaat en dat hoeft ook niet. Maar hij kan wel degene worden die dan tot half één blijft, in plaats van tot half vijf en 7 of 8 bier drinkt in plaats van 15. En DAT zou toch niet teveel gevraagd moeten zijn.
(ik denk ergens dat dit mijn "final standpunt" is)
En dat vind ik dan nog redelijk!Jij stelt je ergens voor open en hij moet dat dan ook doen. (y)
) Ilzas schreef:We hebben nu inderdaad een eigen huis. Maar, zoals ik dus in mijn openingspost aangaf, maak ik mij dus zorgen over de toekomst, latten is voor mij niet een eindstation, ik wil wel graag samenwonen. En dat zie ik dus zo niet gebeuren.


) Als mijn kerel zich zo egoistisch gaat gedragen en geen rekening houd met mijn gevoelens, dan zal hij dat merken ook!

Ilzas schreef:Ik krijg zo langzamerhand het idee dat ik echt een idioot ben...
Ilzas schreef:Ik heb ook geen eettafel en ook geen wok. En waarom niet? Omdat ik niet het type ben dat etentjes organiseert. Ik ben meer het type dat uit eten gaat. Ik kan het ook niet helpen. Er is ook nog zoiets als trouw blijven aan jezelf. En ik ga mijn manier van leven en leefstijl niet veranderen omdat mijn vriend toevallig een paar vrienden heeft waar ik mee zou moeten socializen.
Ilzas schreef:En dat was de vraag in het topic ook niet. Het was ook niet van: "He, mensen, geef eens tips hoe ik met de vrienden van mijn vriend om kan gaan". Ik ga namelijk niet met ze om, die intentie heb ik ook totaal niet en mijn vriend weet dat en accepteert dat ook.