Weer even een update;
In het bedrijfje van m'n man zit een gestage opgaande lijn.
Het kost hem wel veel energie maar zorgt dat we nu financieel wat meer ruimte hebben
en dat is erg prettig.
Lichamelijk gezien is de boel redelijk stabiel, al heeft hij fietsen intussen van zijn lijstje af moeten strepen.
Dat gaat echt niet meer. Zoonlief wordt dus heel decadent naar school gebracht met de auto.
Het mentale gedeelte is door de medicijnen wel stabiel, maar niet top.
Hij geeft de dagen lage cijfers, zo rond de drie, vier. En dat is jammer want hij heeft hoger gezeten.
Maar goed, we doen het er maar mee. De psychiater houdt hem goed in de gaten en dat geeft me wel een gerust gevoel.
Met mij gaat het best wel goed eigenlijk.
Meer werken duwt me weer in een ritme en tempo dat ik in de afgelopen paar jaar was kwijtgeraakt.
Geen toeschouwer meer in mijn eigen leven maar weer vol met de stroom mee.
Degene die mijn paard least heeft aangegeven dat ze binnenkort gaat stoppen omdat ze het te druk krijgt.
Dus na mijn vakantie ga ik hem weer helemaal zelf doen.
Wat ben ik toch blij dat ik hem een jaar geleden niet verkocht heb zeg.
Het zal wel even schipperen worden om het in de planning allemaal rond te krijgen, maar ik heb er zo'n zin in!
Onze zoon doet het op school heel goed met rekenen, maar het lezen wil maar niet zo lukken.
Daarom hebben we een tijdje geleden samen met de juf besloten om hem een jaartje langer in groep 3 te houden.
We hebben het nieuws langzaam laten binnendruppelen bij hem totdat hij zelf de conclusie trok.
Hij vindt het heel erg dat zijn beste vriendje wel door gaat maar nu mag hij lekker nog een jaartje bij z'n juf blijven.
O en meneer heeft het er door hoor. De kat is een feit.
Jammer voor hem heeft het beest besloten dat mijn man de lekkerste schouder heeft om op te kruipen.