Bokt.nl

maaikemuis schreef:

Ach, zo heb ik gisteren tijdens mijn avonddienst weer het een en ander geleerd over het studentenleven. En ik kwam tot de conclusie dat mijn groep echt onwijs braaf en verstandig was en dat ik onwijs oud aan het worden ben. Een kleine bloemlezing (echt, hoe later op de avond, des te meer kom je te weten ):

- Er heerst op dit moment een uitbraak van schurft in Leiden. Wassen is iets dat in sommige kringen niet al te vaak gebeurd en iedereen kruipt bij elkaar in bed.
- Chlamidya is niet erg en dat is ook een soort uitbraak te noemen. Een condoom is uit en je doet gewoon een testje en slikt even een kuurtje.
- in de gay-scene zet je op je profiel dat je 'on prep' bent en zo ben je extra veilig (om het mee te doen) zonder condoom.

Kennen jullie het moment dat je beseft dat je mond openstaat en dat je hem nodig dicht moet doen. Ik ben soms zo blij dat ik een mondmasker voor heb en mijn gezichtsuitdrukking voor de helft wordt gemaskeerd.

Kom ik aan, ik ga voor het eerst in 2 jaar naar een concert. Een theaterconcert in een zaaltje waar 12,5 paardenkop in kunnen. Raad eens wie er COVID heeft?!?!

Eretria schreef:

Oh, welke ik echt niet aan kan horen: ‘mn moederhart huilt’. Nee karen, het is een verdrietige situatie. Klaar.

_San87_ schreef:

Nee, je moet kinderen hebben om je te kunnen voorstellen hoe erg het is mogelijk iemand op een zelfde manier te verliezen.

corinep schreef:

Ja dat is minderwaardig en kun je je pas voorstellen als je kinderen hebt inderdaad.

smurffie schreef:

Weet je welke ik slecht kan hebben:
Wacht maar als je kinderen hebt, dan weet je pas wat slecht slapen is.
En alles in die trend.

Ik vind het zo irritant als mensen vinden dat ze op moeten bieden op persoonlijke verhalen en gevoelens.
Het zelfde geld voor verlies trouwens, waarom moet een ouder toch even doordrammen dat je dat pas echt snapt als je kinderen hebt?
Want wie ben jij om te bepalen dat dat zo is?

En zo komt er dus ook een ontzettende taboe op het bespreken van psychische problematiek en gevoelens. Want er zijn constant mensen die vinden dat ze het slechter hebben, dat je de wereld nog niet goed genoeg begrijpt of het verkeerd ziet.
Ik zie zooo vaak op mijn werk mensen die door hun omgeving weggevuifd zijn bij de eerste signalen dat er hulp nodig was ( psychiatrisch verpleegkundige). Zo ikke ikke ikke..

Relaxed schreef:

_San87_ schreef:

Nee, je moet kinderen hebben om je te kunnen voorstellen hoe erg het is mogelijk iemand op een zelfde manier te verliezen.

En we weten allemaal dat dat gel*l is, je weet pas hoe het is om een kind te verliezen als je dat hebt meegemaakt..
Net als dat ik niet weet hoe het is om mijn ouders te verliezen, terwijl ik gewoon ouders heb

Roosch schreef:

We hebben er weer een in het kader van "mooi weer, lekker in de tuin zitten".

Ik lag geconcentreerd naar mijn laptop te turen aan de andere kant van de schutting was kruisgespuis aan het klooien blijkbaar. Had ik niet eens door. Totdat ie het op een brullen zet, echt krijsen zeg ik je.

Ik hoor moeders naar hem toelopen. "Het is maar een vlinder!"

Ik dacht op zn minst dat ie al zn tanden uit zn bakkes was gevallen.