Net zoiets als ik eet kip, maar nooit m'n eigen kip.... Zitten dan teveel emoties en herinneringen in die diertjes. Ik vind het as van m'n kat al een raar idee.... Maar ik krijg 't niet over m'n hart dat weg te gooien/begraven of iets.Gevoel en emoties zijn soms gekke dingen, die niet te verklaren of onderbouwen zijn.
Bedenk dat er aan het einde een met vloeistof gevuld ballonnetje zit om m in de blaas te houden, auw!!