Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-03-18 17:26

Geplaatst: 20-03-18 17:26

Kennen jullie het gevoel als je denkt dat alles perfect zit? Dat je echt de perfecte partner gevonden hebt? Dat alles wat je nodig hebt in 1 persoon zit?
Dat is wat ik dacht.

We waren nog niet lang samen, maar alles ging perfect. In het begin was ik rustig. Was ik van plan om het heel rustig aan te doen. Maar toen vroeg hij aan mij om er echt voor te gaan. Dus dat deed ik. Ik zei hem waar ik bang voor was. De rede dat ik er eerst niet helemaal voor wou gaan was puur door het feit dat ik enorm bang ben. Altijd als ik voor een relatie wil gaan en mij volledig wil geven laat de andere mij volledig vallen en lig ik 2 weken plat op de zetel te wenen... Ja sorry, maar het lukt mij op zo een momenten niet om er volledig voor te gaan. In ieder geval. Ik deed dus wat hij vroeg. Liet mijn verleden volledig achter mij en ging ervoor. De laatste weken was alles anders. Hij deed geen moeite meer, had amper tijd voor mij, was heel kort tegen mij... In ieder geval, hij was alles wat hij eerst niet was.

3 dagen geleden was hij dan ook langsgekomen om het uit te maken. Zijn uitleg? Hij heeft het enorm moeilijk met zichzelf. Hij is mentaal en fysiek echt in een put en hij wilt mij daar niet in mee sleuren. Hij wilt niet de “klootzak” uithangen tegenover mij gewoon omdat hij zich niet goed in zijn vel voelt. Hij kan geen 2de persoon erbij nemen als hij zichzelf nog niet eens kan verzorgen. Daar komt het op het kort op neer.

Ik ben er helemaal kapot van. Alles was zo goed tussen ons. We voelden ons alletwee echt goed bij elkaar en dat zei hij zelf ook. Maar dit is iets dat hij zelf wilt oplossen.

Nu ga ik hem gewoon tijd geven. Want dat is wat hij vroeg. Dus dan doe ik dat ook. Mijn respect tegenover hem. Ik hoop gewoon dat we later nog eens over zijn beslissing kunnen bijpraten want dit is wat we alletwee niet wouden...

Enja, ik ben nog maar 21 jaar. Maar ik heb voor die jongen dingen gedaan die ik voor niemand anders zou doen, ook niet in vorige relaties... Hij was het. Nee wacht, hij is het. Vanaf ik hem zag.

**Geplaatst**: 20-03-18 21:32

Geplaatst: 20-03-18 21:32

voor iedereen die het nodig heeft. Wat ontzettend rot zeg elisedcl dat je uit elkaar bent met de man die voor jou echt de ware is/was. Misschien heeft hij even wat tijd nodig en komen jullie alsnog bij elkaar. Meant to be, or not.

**Geplaatst**: 20-03-18 21:35

Geplaatst: 20-03-18 21:35

elisedcl schreef:
Kennen jullie het gevoel als je denkt dat alles perfect zit? Dat je echt de perfecte partner gevonden hebt? Dat alles wat je nodig hebt in 1 persoon zit?
Dat is wat ik dacht.

We waren nog niet lang samen, maar alles ging perfect. In het begin was ik rustig. Was ik van plan om het heel rustig aan te doen. Maar toen vroeg hij aan mij om er echt voor te gaan. Dus dat deed ik. Ik zei hem waar ik bang voor was. De rede dat ik er eerst niet helemaal voor wou gaan was puur door het feit dat ik enorm bang ben. Altijd als ik voor een relatie wil gaan en mij volledig wil geven laat de andere mij volledig vallen en lig ik 2 weken plat op de zetel te wenen... Ja sorry, maar het lukt mij op zo een momenten niet om er volledig voor te gaan. In ieder geval. Ik deed dus wat hij vroeg. Liet mijn verleden volledig achter mij en ging ervoor. De laatste weken was alles anders. Hij deed geen moeite meer, had amper tijd voor mij, was heel kort tegen mij... In ieder geval, hij was alles wat hij eerst niet was.

3 dagen geleden was hij dan ook langsgekomen om het uit te maken. Zijn uitleg? Hij heeft het enorm moeilijk met zichzelf. Hij is mentaal en fysiek echt in een put en hij wilt mij daar niet in mee sleuren. Hij wilt niet de “klootzak” uithangen tegenover mij gewoon omdat hij zich niet goed in zijn vel voelt. Hij kan geen 2de persoon erbij nemen als hij zichzelf nog niet eens kan verzorgen. Daar komt het op het kort op neer.

Ik ben er helemaal kapot van. Alles was zo goed tussen ons. We voelden ons alletwee echt goed bij elkaar en dat zei hij zelf ook. Maar dit is iets dat hij zelf wilt oplossen.

Nu ga ik hem gewoon tijd geven. Want dat is wat hij vroeg. Dus dan doe ik dat ook. Mijn respect tegenover hem. Ik hoop gewoon dat we later nog eens over zijn beslissing kunnen bijpraten want dit is wat we alletwee niet wouden...

Enja, ik ben nog maar 21 jaar. Maar ik heb voor die jongen dingen gedaan die ik voor niemand anders zou doen, ook niet in vorige relaties... Hij was het. Nee wacht, hij is het. Vanaf ik hem zag.

Ik heb je even een pb gestuurd, ik hoop dat je er iets mee kunt

**Geplaatst**: 20-03-18 21:42

Geplaatst: 20-03-18 21:42

elisedcl schreef:
Kennen jullie het gevoel als je denkt dat alles perfect zit? Dat je echt de perfecte partner gevonden hebt? Dat alles wat je nodig hebt in 1 persoon zit?
Dat is wat ik dacht.

We waren nog niet lang samen, maar alles ging perfect. In het begin was ik rustig. Was ik van plan om het heel rustig aan te doen. Maar toen vroeg hij aan mij om er echt voor te gaan. Dus dat deed ik. Ik zei hem waar ik bang voor was. De rede dat ik er eerst niet helemaal voor wou gaan was puur door het feit dat ik enorm bang ben. Altijd als ik voor een relatie wil gaan en mij volledig wil geven laat de andere mij volledig vallen en lig ik 2 weken plat op de zetel te wenen... Ja sorry, maar het lukt mij op zo een momenten niet om er volledig voor te gaan. In ieder geval. Ik deed dus wat hij vroeg. Liet mijn verleden volledig achter mij en ging ervoor. De laatste weken was alles anders. Hij deed geen moeite meer, had amper tijd voor mij, was heel kort tegen mij... In ieder geval, hij was alles wat hij eerst niet was.

3 dagen geleden was hij dan ook langsgekomen om het uit te maken. Zijn uitleg? Hij heeft het enorm moeilijk met zichzelf. Hij is mentaal en fysiek echt in een put en hij wilt mij daar niet in mee sleuren. Hij wilt niet de “klootzak” uithangen tegenover mij gewoon omdat hij zich niet goed in zijn vel voelt. Hij kan geen 2de persoon erbij nemen als hij zichzelf nog niet eens kan verzorgen. Daar komt het op het kort op neer.

Ik ben er helemaal kapot van. Alles was zo goed tussen ons. We voelden ons alletwee echt goed bij elkaar en dat zei hij zelf ook. Maar dit is iets dat hij zelf wilt oplossen.

Nu ga ik hem gewoon tijd geven. Want dat is wat hij vroeg. Dus dan doe ik dat ook. Mijn respect tegenover hem. Ik hoop gewoon dat we later nog eens over zijn beslissing kunnen bijpraten want dit is wat we alletwee niet wouden...

Enja, ik ben nog maar 21 jaar. Maar ik heb voor die jongen dingen gedaan die ik voor niemand anders zou doen, ook niet in vorige relaties... Hij was het. Nee wacht, hij is het. Vanaf ik hem zag.

Heel veel sterkte, hopelijk komen jullie er nog uit. Zo niet, so be it, dan is hij toch niet de ware en het is misschien een cliche, maar er zijn nog vissen in de zee. Mijn pb staat altijd open :(:)

**Geplaatst**: 20-03-18 21:58

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 20-03-18 21:58

Sterkte Elise :(:)

**Geplaatst**: 20-03-18 22:06

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 20-03-18 22:06

Heel erg bedankt allemaal. Dit doet mij veel deugd. Ik weet nu dat ik niet alleen ben...

**Geplaatst**: 20-03-18 22:59

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 20-03-18 22:59

Een knuffel voor iedereen die dat nodig heeft! :(:)

Ik ben op t moment even helemaal klaar met mannen, en toch blijven ze opduiken :’)

**Geplaatst**: 20-03-18 23:29

Geplaatst: 20-03-18 23:29

xTammyy schreef:
Een knuffel voor iedereen die dat nodig heeft!
Ik ben op t moment even helemaal klaar met mannen, en toch blijven ze opduiken :’)

Heb ik ook altijd als ik er juist geen interesse in heb, en wanneer dat wel zo is dan zit er niks tussen :')

**Geplaatst**: 21-03-18 00:49

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 00:49

Zou niet weten wat er voorbij zou moeten komen wat wel mijn interesse zou hebben!
Lijk er klaar mee of gewoon niet aan toe..weet t ook niet!
Voorlopig niet meer iig! Ook helemaal niet mee bezig!

**Geplaatst**: 21-03-18 08:25

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 08:25

Ik heb ondertussen al 3x gedacht dat iemand de ware was... -O-

dus nee, ik heb dat niet meer zo nee :')

**Geplaatst**: 21-03-18 10:53

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 10:53

Ik ook, dus ik denk al niet meer dat ze de ware zijn. Het is leuk voor zolang het leuk is

En als dat de rest van mn leven is, helemaal top. En zo niet, dan niet

**Geplaatst**: 21-03-18 13:52

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 13:52

Ik ben er (buiten dan nog met mijn ex) ook totaal niet mee bezig. Ben nu toch al een tijdje alleen, maar niets of niemand lijkt mijn aandacht te kunnen trekken. Zou ook totaal niet weten wat die persoon moet hebben.
Over de ware, ik heb het nog nooit echt gedacht. Bij een iemand wel, maar dit was meer uit wanhoop dan dat het oprecht was denk ik. Wou gewoon heel graag bij hem zijn, maar had in m'n achterhoofd ook wel het besef dat we niet 100% voor elkaar gemaakt waren.

**Geplaatst**: 21-03-18 14:02

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 14:02

Ik vraag me wel echt af of iemand ooit nog zo erg mijn maatje zal zijn.. waarmee ik goede, slechte en maffe dingen kan delen

**Geplaatst**: 21-03-18 18:33

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 18:33

Ik heb 1 keer een date gehad en toen had ik zoiets van, nee hoeft niet van mij.
Dus ik ben er qua daten ook niet mee bezig.
Enige wat ik wel vervelend vind is dat ik bijna 30 ben en weer single en een kinderwens heb.
Maar ik weet gelukkig ook dat ik daar niet de enige in ben.
En over het algemeen kan ik wel zeggen dat het heel goed met mij gaat.

Alleen af en toe dus even een dipje als ik weer geconfronteerd wordt met een zwangerschap.

**Geplaatst**: 21-03-18 18:48

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 18:48

Dat ken ik wel, Renske, ik ben ook 30...
Ben redelijk recent weer single, en hoewel mijn vorige 'vriend' verre van ideaal was was ik wel helemaal gek op hem. Ik voel dat niet zomaar bij iemand. Ben alleen bang dat ik al die spanning die mijn relaties tot nu toe hadden gehad ga verwarren met liefde en niet genoeg open sta voor jongens die gewoon heel goed, lief en aardig zijn maar waar ik niet hoteldebotel verliefd op ben.

**Geplaatst**: 21-03-18 19:07

Geplaatst: 21-03-18 19:07

Gianti schreef:
Ik vraag me wel echt af of iemand ooit nog zo erg mijn maatje zal zijn.. waarmee ik goede, slechte en maffe dingen kan delen

Same here... Alle koosnaampjes, gekke woorden en soms eigen 'taaltjes'... alle eigenaardigheden die we allebei hadden en dezelfde toekomstplannen... en dan de hoeveelheid die we hebben mee gemaakt... maar het komt vast goed met ons

**Geplaatst**: 21-03-18 19:12

Geplaatst: 21-03-18 19:12

niet wanhopen. Eerst vrede met jezelf krijgen en je situatie. Daarna zullen jullie vast wel weer iemnd ontmoeten. Vroeg of laat als je het misschien niet eens verwacht.

waarmee je weer een nieuw verleden opbouwt

entot die tijd van jezelf houden en het leuk maken. $*\o/*$

**Geplaatst**: 21-03-18 19:20

Geplaatst: 21-03-18 19:20

karuna schreef:
niet wanhopen. Eerst vrede met jezelf krijgen en je situatie. Daarna zullen jullie vast wel weer iemnd ontmoeten. Vroeg of laat als je het misschien niet eens verwacht. waarmee je weer een nieuw verleden opbouwt entot die tijd van jezelf houden en het leuk maken. $*\o/*$

Dit is idd wel het beste advies..maar het valt zeker niet allemaal mee!
Eerst maar alles een beetje op de rit krijgen!
En ach mocht de " ware" nog ergens rondlopen hoop ik dat we op elkaars pad komen!

**Geplaatst**: 21-03-18 19:24

Geplaatst: 21-03-18 19:24

Ik weet er alles van.

Ben door een heel diep dal gegaan na mijn scheiding ellende. Nog soms is het even slik (zoals de periode 8 maart tot pak hem beet over paar weken) mijn moeder overleden en veel sjit en gezeik en bozigheid over me heen gekregen nu drie jaar geleden.

Maar zelfs daar kom je overheen en krijgt alles een plekje. En wat betreft mensen tegenkomen. Soms loopt het raar gebeuren dingen die je niet verwacht en opeens hee iemand vindt me leuk $*\o/*$ en omgekeerd.

**Geplaatst**: 21-03-18 19:25

Geplaatst: 21-03-18 19:25

karuna schreef:
niet wanhopen. Eerst vrede met jezelf krijgen en je situatie. Daarna zullen jullie vast wel weer iemnd ontmoeten. Vroeg of laat als je het misschien niet eens verwacht. waarmee je weer een nieuw verleden opbouwt entot die tijd van jezelf houden en het leuk maken. $*\o/*$

Je hebt zeker gelijk

Dankjewel

**Geplaatst**: 21-03-18 19:27

Geplaatst: 21-03-18 19:27

Graag gedaan. Je kunt het :(:)

**Geplaatst**: 21-03-18 19:41

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 19:41

Allemaal toppers jullie!

**Geplaatst**: 21-03-18 21:51

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 21:51

Ik ben inmiddels ruim 5 jaar vrijgezel, heb er ook (nog?) geen behoefte aan om weer iemand op zo'n manier in mijn leven toe te laten.
En ja, soms mis ik die arm om me heen en de intimiteit wel maar 98% van de tijd vind ik het meer dan prima zo.
Ik ben happy met mijn leven zoals het nu is, heb aan mezelf kunnen werken en ben eindelijk langzaam aan echt gelukkig.
Mijn eigenwaarde verbeterd ook een heel eind en in mijn uppie vermaak ik me ook perfect.
Mocht er ooit iemand voorbijkomen waarbij ik wel het gevoel heb er voor open te staan dan is ze meer dan welkom, maar wel als aanvulling ipv als invulling.

**Geplaatst**: 21-03-18 22:56

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 21-03-18 22:56

Opvallend, ik heb dat ook. Voorheen had ik zomaar een ander. Nu helemaal niet. Vind het fijn en eng tegelijk. Mijn ex zit ook nog teveel in mijn hoofd, ondanks alles.

Ik voel me heel veilig in mn eigen huis, maar ik ben wel echt alleen. De ene keer ga ik fluitend door het leven en deze week voel ik me weer moe en alsof ik tijd voor mezelf nodig heb. Ik heb me nu volledig gericht op mijzelf, mijn kinderen en mijn paard.

**Geplaatst**: 21-03-18 23:21

Geplaatst: 21-03-18 23:21

elisedcl schreef:
Kennen jullie het gevoel als je denkt dat alles perfect zit? Dat je echt de perfecte partner gevonden hebt? Dat alles wat je nodig hebt in 1 persoon zit?
Dat is wat ik dacht.

We waren nog niet lang samen, maar alles ging perfect. In het begin was ik rustig. Was ik van plan om het heel rustig aan te doen. Maar toen vroeg hij aan mij om er echt voor te gaan. Dus dat deed ik. Ik zei hem waar ik bang voor was. De rede dat ik er eerst niet helemaal voor wou gaan was puur door het feit dat ik enorm bang ben. Altijd als ik voor een relatie wil gaan en mij volledig wil geven laat de andere mij volledig vallen en lig ik 2 weken plat op de zetel te wenen... Ja sorry, maar het lukt mij op zo een momenten niet om er volledig voor te gaan. In ieder geval. Ik deed dus wat hij vroeg. Liet mijn verleden volledig achter mij en ging ervoor. De laatste weken was alles anders. Hij deed geen moeite meer, had amper tijd voor mij, was heel kort tegen mij... In ieder geval, hij was alles wat hij eerst niet was.

3 dagen geleden was hij dan ook langsgekomen om het uit te maken. Zijn uitleg? Hij heeft het enorm moeilijk met zichzelf. Hij is mentaal en fysiek echt in een put en hij wilt mij daar niet in mee sleuren. Hij wilt niet de “klootzak” uithangen tegenover mij gewoon omdat hij zich niet goed in zijn vel voelt. Hij kan geen 2de persoon erbij nemen als hij zichzelf nog niet eens kan verzorgen. Daar komt het op het kort op neer.

Ik ben er helemaal kapot van. Alles was zo goed tussen ons. We voelden ons alletwee echt goed bij elkaar en dat zei hij zelf ook. Maar dit is iets dat hij zelf wilt oplossen.

Nu ga ik hem gewoon tijd geven. Want dat is wat hij vroeg. Dus dan doe ik dat ook. Mijn respect tegenover hem. Ik hoop gewoon dat we later nog eens over zijn beslissing kunnen bijpraten want dit is wat we alletwee niet wouden...

Enja, ik ben nog maar 21 jaar. Maar ik heb voor die jongen dingen gedaan die ik voor niemand anders zou doen, ook niet in vorige relaties... Hij was het. Nee wacht, hij is het. Vanaf ik hem zag.

Heyhey, veel sterkte allereerst :(:)

Ik snap exact waar je in zit, kan me ook ontzettend erin vinden. Ik was ook niet al te lang in een relatie, maar wel mezelf er al volledig in gegooid (al heb ik de eerste twee weken zo netjes rustig aan gedaan). eigen domme stomme fout, ik had beter moeten weten maar dat wist ik niet, ik had nog nooit een serieuze relatie gehad. Naderhand is mijn mening dat mijn ex me er tegen had moeten beschermen, hij is een stuk ouder dan ik en had dit aan kunnen zien komen. Hij wist hoe afhankelijk ik geraakt was van hem, dat bleef ik hem ook herhaaldelijk zeggen dat als hij iets met me op zou willen bouwen dat hij goed moest nagaan wat voor een belangrijke rol hij in mijn leven zou hebben en dat hij me niet zomaar kon laten vallen. Maargoed, gebeurde toch, gebeurd is gebeurd en nu vinden wat je ermee moet. Ik ben nogal direct hierin geworden, eerste twee weken heb ik gejankt tot ik bekant uitgedroogd was , dat gevoel kan ik ook echt niet beschrijven. Daarna keihard geweest voor mezelf en gezegd dat ik nu waarschijnlijk voor lange tijd beschadigd blijf en daar kan ik nu niks mee. Uberhaubt een relatie zit er voorlopig niet meer in, jammer dan maar. Wat je wel kan doen is de situatie accepteren zoals ie is. Geef niet alleen hem de tijd , maar ook jezelf om even na te denken wat je nu precies wilt met deze situatie. Vind je het het waard om te wachten op hem? Of is het makkelijker voor je om door te gaan met je leven? Een van de twee, maar kies vooral voor jezelf en wat voor jou het makkelijkst /beste is. In een opwelling beslissen is nooit goed, dus tijd tijd tijd en afstand. Again, sterkte Y;(

En pb box staat open , voor iedereen trouwens hier