Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Lasorda schreef:Minder goed nieuws vandaag.
De psychiater vindt dat het minder goed gaat maar durft nu niet over te stappen op andere medicijnen.
Mijn man's gedrag komt overeen met iemand die tik op tik op tik heeft gekregen (alleen maar zitten in z'n stoel,
niets doen, vaak ogen dicht) en bij de volgende tik zijn we weer helemaal terug bij af....oftewel.....![]()
Kan het nog niet helemaal bevatten, ik wil er ook niet aan denk ik.
Het gekke is dat ik juist de laatste tijd iets over me heb van 'ik ben wel klaar met wachten tot het beter gaat.'
Wel dat ik hem steun en dit erg vind en er verdrietig om ben, en zeker niet dat ik het bijltje er bij neer gooi of zo.
Maar meer dat ik verder wil met léven en m'n eigen lijn uit wil zetten.
Waarschijnlijk ga ik als ik hersteld ben kijken of ik wat meer kan gaan werken, dat zal financieel wel zo prettig zijn.
Eens kijken of ik dan meteen een opleiding er bij kan pakken op het werk.
Misschien heb ik het gewoon wel nodig gehad om overspannen te zijn, even helemaal terug naar mezelf en dan vanaf nul weer verder.
Ik voel me ook veel rustiger nu, heb ook veel meer geduld met alles.
Vanavond ben ik met een grote groep collega's uit eten geweest, en dat is in alle opzichten hééérlijk geweest.
Lekker er uit, veel gelachen, heerlijk gegeten
en de batterij zit weer vol.
Toen ik net overspannen was zei de huisarts tegen mij; waar is je eigenliefde?
Die ben ik nu aan het vinden, ik zit op de goede weg.