Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- Achterom
- Berichten: 23615
- Geregistreerd: 28-09-04
Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter
Geplaatst: 28-01-25 20:47
- Froukje_J
-
- Berichten: 2579
- Geregistreerd: 04-05-06
- Woonplaats: Fryslan
Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter
Geplaatst: 28-01-25 20:50
Ik ben heel benieuwd naar je verslag, maar neem de tijd! Wij blijven er wel
- Tiggs
-
- Berichten: 8485
- Geregistreerd: 30-05-11
- Woonplaats: Dunning-Kruger Park
Geplaatst: 28-01-25 21:10
Ik ben het met je eens dat je ingewikkelde dingen eenvoudiger (b1 niveau) moet kunnen verwoorden. Het is wel moeilijker, omdat je echt moet weten waar je het over hebt. Als je rechterlijke uitspraken bekijkt, zie je ook dat ze die veel toegankelijker zijn gaan schrijven (wat ook positieve gevolgen heeft voor hoe een vonnis ervaren wordt).
- tienus63
-
- Berichten: 17495
- Geregistreerd: 09-08-05
Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter
Geplaatst: 28-01-25 21:27
- secricible
-
- Berichten: 26265
- Geregistreerd: 07-07-04
- Woonplaats: Maasbommel
Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-25 22:48
De spanning was vanochtend al intens hoog, maar toen we eenmaal arriveerden in het gerechtsgebouw voelde ik me echt beroerd van de stress. Door de controlepoortjes naar een bode. Daar was de stress ondertussen zo hoog dat ik nauwelijks meer op mijn benen kon staan en zag ik ook de artsen weer voor het eerst in jaren.
Het was druk in die ruimte, dat was het eerste wat me opviel. Ik meldde me bij de bode en die raakte wat in paniek dat er nog 10 man binnen wilde. Toen hij door had dat ik de klacht had ingediend draaide hij gelukkig wat bij
Om 13.45 mochten we naar binnen, de zaal zat dus ook volledig vol. Een volledige klas geneeskundestudenten was aanwezig, mijn support team en, zou achteraf blijken, mensen van de pers.
Ik had me ingesteld op een zakelijke zitting en heel bewust mijn emoties bij de drempel achter gelaten. En toen was de eerste vraag hoe het met me ging. Dat was heel pittig om die emoties er weer bij te laten en daarna weer te proberen te parkeren. Ik vond de menselijkheid fijn, maar het gaf me veel onrust. Ook de artsen kregen de ruimte om te laten weten hoe ze er bij zaten, ik heb dat als heel kil ervaren vanuit mijn eigen oud-huisartsen. De arts van de HAP was wel erg aangeslagen naar mijn idee.
Het college bestond uit 3 huisartsen en 2 juristen. In eerste instantie begonnen de huisartsen met vragen stellen aan de huisartsen. Ik heb het als heel kritisch ervaren, ze bleven maar doorvragen. Ik wist al voor een groot deel hoe de huisartsen het ervaren hadden dus er zat weinig nieuws in voor mij. Wel vond ik het lastig dat ik niet de vraag kreeg hoe ík die consulten ervaren had. Pas toen de laatste juriste vragen stelde vroeg zij aan mij hoe ik het had ervaren die consulten. Ik had wat dingen meegeschreven dus dat hielp en ik heb wel het idee dat ik duidelijk kon aangeven hoe ik daar in stond. Verder is het lastig inschatten. Ik ben geen arts dus ik vind het lastig om te oordelen hoe zij hierin stonden en wat hun verdict zal zijn.
En toen begon het gedeelte over het niet melden van een calamiteit bij de IGJ. En echt, ik weet nog steeds niet wat me daar overkwam. Er ontstond een situatie die meer op een klucht leek dan een tuchtzitting. Huisarts 1 vond het terecht dat er geen melding was gemaakt. Huisarts 2 (zijn collega uit dezelfde praktijk) meldde vervolgens dat hij vond dat er WEL een melding had moeten worden gemaakt.
"waarom heeft u dan niet gemeld?"
"omdat ik dacht dat de HAP al gemeld had"
"maar in het rapport staat dat er niet gemeld is"
"ik heb dat rapport nog nooit gezien"
"maar het zit in uw eigen verweerschrift..."
En dit ging zo maar door. De juriste vroeg naar de rest van het rapport. En alle artsen keken elkaar aan.
"IS er wel nog meer rapport?"
Ja, dat wisten ze eigenlijk ook niet...
En toen kon ik mijn mond niet houden... Want nee, er was niet meer. Het "calamiteitenrapport" dat destijds is opgesteld bestond uit 2 korte gespreksverslagen, beide buiten de wettelijke onderzoekstermijn opgesteld. Voor mij was dat ook 1 van de allerbelangrijkste redenen om deze klacht in te dienen, de manier waarop er na afloop is omgegaan met zijn overlijden, het totale gebrek aan toetsbaarheid. Dit was ook het stuk waar de emoties los kwamen want dat raakt me nog steeds zo intens hoe dit is afgehandeld.
De blik van de juriste was echt onbetaalbaar, ik had het graag op de foto gehad
Die vrouw wist niet waar ze het moest zoeken. Toen ook nog bleek dat de praktijk geen enkele interne procedure had voor het melden of onderzoeken van calamiteiten toen was het feest compleet. De artsen bleken echt geen idee te hebben hoe de wetgeving loopt op dat vlak. En laat dat nou mijn werkgebied zijn, dus die kon ik heel scherp inzetten. Hun advocaat probeerde te redden wat er te redden viel, maar het was echt een onprofessioneel gebeuren... Op dit vlak zou ik dus wel heel verbaasd zijn als de klacht niet gegrond wordt verklaard. Aan het einde mocht ik mijn pleitnota voorlezen. Die paste eigenlijk precies bij wat er verteld was en had ik tot in den treure geoefend dus die kwam er netjes en duidelijk uit.
De tegenpartij had ook een pleitnota en die werd voorgelezen door hun advocaat. Ik had behoorlijk wat schrik van hun advocaat, hij heeft zowel rechten als geneeskunde gestudeerd dus ik had het gevoel dat ik echt tegen een grootwicht zou staan, maar hij viel me tegen. Hij kwam nauwelijks uit zijn woorden, week constant af van zijn pleitnota en begon met allerlei aannames die ik direct kon ontkrachten waar hij eigenlijk niets meer op kon zeggen. Dit stuk heb ik niet heel bewust meegemaakt, ik merkte dat de adrenaline weg viel toen ik mijn pleitnota had gelezen en dat ik begon te rillen als een rietje van alle spanning die van me af viel.
De huisartsen kregen het laatste woord. Daarin zeiden ze eigenlijk niet veel anders als dat ze het heel erg vonden hoe het gegaan is, maar dat ze niets te verwijten viel. En toen was het klaar.
Na de zitting werden mijn schoonmoeder en zwager aangesproken door een journalist van de Gelderlander. Ergens deze week zou er een (kort) verslag van de zitting verschijnen in de krant (of online, ik weet het niet precies) en hij vroeg of ik nog een interview met hem wilde doen. Ik heb hem gezegd dat ik er over na wilde denken maar ik neig er naar dat nog wel te doen.
Overall dus een goed gevoel. Het medische stuk kan ik niet inschatten, maar heb ik wel ervaren als heel kritisch en goed doorvragen. Het stuk rondom de wetgeving was een ander verhaal.
Nu opgelucht, nog aan het bijkomen van de emoties en de spanning. En hopelijk vannacht een nacht beter slapen.
- Froukje_J
-
- Berichten: 2579
- Geregistreerd: 04-05-06
- Woonplaats: Fryslan
Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter
Geplaatst: 28-01-25 22:53
Ik hoop dat je straks wat kunt slapen
- secricible
-
- Berichten: 26265
- Geregistreerd: 07-07-04
- Woonplaats: Maasbommel
- kiki1976
-
- Berichten: 17646
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter
Geplaatst: 28-01-25 22:57
Nu het lange wachten. Duim heel hard dat het jouw kant opvalt
- Janine1990
-
- Berichten: 44708
- Geregistreerd: 13-03-05
Geplaatst: 28-01-25 22:58
Ik word er gewoon een beetje emotioneel van als ik dit lees. Ik gunde je een gunstige uitkomst, maar dit overtrof wel echt mijn verwachtingen! Oké, je bent er nog niet. Maar dit heb je maar wel eventjes gedaan, EN HOE!!!
Lekker van genieten, ook al maakt het jullie lijden nooit goed.
Wanneer hoor je wat de datum wordt voor de uitspraak?
- Femke_Tweety
-
- Berichten: 13427
- Geregistreerd: 02-04-10
- Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug
Geplaatst: 28-01-25 23:00
Bekaf nu? Of nog vol adrenaline en komt dat morgen of overmorgen pas?
__
Wat betreft die pers, dat ligt uiteraard volledig aan hoe je er zelf inzit.
Maar als je je daar even goed kan verwoorden als hier, denk ik dat dat heel waardevol kan zijn.
Niet alleen voor jouw specifieke casus, maar juist om de algemene problemen die er zijn in zorg en procedures weer eens in de pers te krijgen.
Laat ze desnoods dit topic lezen vóór het interview als je je daar goed bij voelt.
Wel een serieuze tip,
Spreek af dat je het artikel wil lezen vóór eigenlijke publicatie, en dat het pas gepubliceerd mag worden na jouw expliciete (schriftelijke) accoord.
Om te voorkomen dat je woorden totaal uit context gebruikt worden.
Bij een echt goede journalist zou dat niet nodig moeten zijn, mijn persoonlijke ervaring is dat het tóch wijs is om dit af te spreken.
Niet iedereen die in een interview face to face prima overkomt is ook in staat om het goed met voldoende context en nuance op papier te krijgen.
En ik gun je niet de frustratie van een artikel met jouw naam erin waar je net eigenlijk niet helemaal achter de inhoud staat.
Een artikel dat wél goed in elkaar zit, kan juist iets heel goeds en positiefs zijn.
Namelijk alsnog, weliswaar op een andere plek, écht gehoord worden.
- balance
- Moderator Over Paarden
-
- Berichten: 19439
- Geregistreerd: 24-08-02
- secricible
-
- Berichten: 26265
- Geregistreerd: 07-07-04
- Woonplaats: Maasbommel
Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-25 23:06
Janine1990 schreef:Wauw... volgens mij mag jij echt heel, heel, héél erg trots op jezelf zijn! Wauw...
Ik word er gewoon een beetje emotioneel van als ik dit lees. Ik gunde je een gunstige uitkomst, maar dit overtrof wel echt mijn verwachtingen! Oké, je bent er nog niet. Maar dit heb je maar wel eventjes gedaan, EN HOE!!!
Lekker van genieten, ook al maakt het jullie lijden nooit goed.
Wanneer hoor je wat de datum wordt voor de uitspraak?
Weet ik niet precies. Ik verwacht dat er de aankomende weken een brief zal komen met een datum.
Femke_Tweety schreef:Klinkt als een voor zover mogelijk goede dag.
Bekaf nu? Of nog vol adrenaline en komt dat morgen of overmorgen pas?
__
Wat betreft die pers, dat ligt uiteraard volledig aan hoe je er zelf inzit.
Maar als je je daar even goed kan verwoorden als hier, denk ik dat dat heel waardevol kan zijn.
Niet alleen voor jouw specifieke casus, maar juist om de algemene problemen die er zijn in zorg en procedures weer eens in de pers te krijgen.
Laat ze desnoods dit topic lezen vóór het interview als je je daar goed bij voelt.
Wel een serieuze tip,
Spreek af dat je het artikel wil lezen vóór eigenlijke publicatie, en dat het pas gepubliceerd mag worden na jouw expliciete (schriftelijke) accoord.
Om te voorkomen dat je woorden totaal uit context gebruikt worden.
Bij een echt goede journalist zou dat niet nodig moeten zijn, mijn persoonlijke ervaring is dat het tóch wijs is om dit af te spreken.
Niet iedereen die in een interview face to face prima overkomt is ook in staat om het goed met voldoende context en nuance op papier te krijgen.
En ik gun je niet de frustratie van een artikel met jouw naam erin waar je net eigenlijk niet helemaal achter de inhoud staat.
Een artikel dat wél goed in elkaar zit, kan juist iets heel goeds en positiefs zijn.
Namelijk alsnog, weliswaar op een andere plek, écht gehoord worden.
Nee, nu wel echt gesloopt merk ik. Zo heerlijk slapen.
Wat je zegt is echt een hele goede tip en heb ik ook benoemd, dat zou uiteraard ook gebeuren waren zijn woorden. We hebben ook even gesproken over het doel van zo'n interview. Ik vond hem prettig, ik zei hem dat ik dat waarschijnlijk wel zag zitten maar hij hield het af eb wilde dat ik er eerst even rustig over zou denken. Dat gaf me een prettig gevoel.
En nu idd even rust. Morgen grotendeels vrij, binnenkort met de kinderen een paar dagen weg. Even aandacht voor elkaar.
balance schreef:Ik vermoed dat ze eigenlijk niet verwacht hadden dat je zo beslagen ter ijs zou komen. Prima gedaan. Goed dat je heel even gewacht hebt met dat interview en ik zou het ook doen als ik jou was. Maar eerst even dit weer laten bezinken.
Dit was het gevoel van mijn supportgroep ook. Dat ze het onderschat hebben doordat ik geen advocaat had. Their loss...
- DuoPenotti
-
- Berichten: 39535
- Geregistreerd: 14-01-21
- Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.
Re: Volgtopic - mijn gang naar de (medisch) tuchtrechter
Geplaatst: 28-01-25 23:15
Echt bewondering wat je hebt gedaan.
Nu inderdaad maar bij gaan komen.
