Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-07-22 13:22

Geplaatst: 22-07-22 13:22

Balko schreef:
Maar dat zeg ik ook er moet altijd over gepraat worden, maar ik vind de nee niet belangrijker dan de ja.

Dat is gebeurd en haar partner wilt er niet nog 1.
Je hebt het niet over een hond/kat of bankstel, maar over een leven waar je de rest van je leven verantwoordelijk voor bent (en voelt).

**Geplaatst**: 22-07-22 13:29

Geplaatst: 22-07-22 13:29

Neevoor2 schreef:
We hebben afgesproken het onderwerp even los te laten voor nu. Geeft even lucht. We gaan binnenkort weer een nachtje weg samen en afgesproken daar weer te praten. Daar wil ik nogmaals relatietherapie aankaarten. Mocht hij dan niet open staan daarvoor ga ik in elk geval zelf in gesprek met een therapeut

Ik vind dit wel een goed idee. Even los laten. Ik zou met je man afspreken dat je hem tijd gunt bvb. 6 maanden of een jaar om er over na te denken en dat jij het idee in die periode ook probeert los te laten en dat je het onderwerp op het afgesproken moment weer op tafel legt en dan wel een echt gesprek zonder ontwijkende en evasieve antwoorden wil erover.

Na een kind is het voor een man ook niet altijd makkelijk om zijn vrouw terug te vinden. Vele mannen knappen af op vrouwen die alleen nog aan hun kinderen denken en enkel zwaar beladen met kind, koets en luiers op stap gaan. Dat is alles behalve sexy en in sommige relaties een echte dooddoener. Zou dus ook nadenken hoe je ook buiten het moeder zijn om een volwaardige partner kunt zijn die regelmatig ook tijd voor zichzelf neemt.

Misschien wilt hij ook gewoon op dit moment geen 2de en is hij er daar binnen een jaar wel klaar voor, maar zou er eerst echt voor zorgen dat jullie relatie goed zit. Soms is dat net door minder aandacht te geven aan je gezin en meer buitenhuis activiteiten/sociale contacten te hebben dat het binnen het gezin ook beter gaat.

**Geplaatst**: 22-07-22 13:33

Geplaatst: 22-07-22 13:33

Ts, ik haal uit je woorden dat je nog liefde genoeg hebt voor de tweede, ik weet niet of dit ook voor jou opgaat maar uit ervaring weet ik dat er ook vrouwen zijn die een hele goede relatie hadden en na de bevalling van de eerste alleen maar moeder ipv partner werden.
Dat is logisch dat dit gebeurd maar sommigen vinden nooit de weg terug naar ook partner zijn.
Vraag jezelf eens af of dat bij jou ook het geval is, je geeft aan dat er voor je man niets is veranderd maar misschien ben jij wel heel erg veranderd en zie je dat zelf niet.
Dus is je man nu vader en inwoner en komt hij vier keer per jaar in aanmerking voor een kort weekendje weg. Dan zou ik als man denken van laat maar, heb een kind en ben mijn partner kwijt.

**Geplaatst**: 22-07-22 13:39

Geplaatst: 22-07-22 13:39

Mias schreef:
elnienjo schreef:
Wat is de reden dat jouw man zich nog niet heeft laten steriliseren?

Even off topic:

Dat durft hij niet is wel ter sprake gekomen.
Daarom hebben wij voor nu besloten om een hormoon spiraal te nemen en dit bevalt prima vwb anticonceptie.

Ik heb wel naar hem genoemd dat als de spiraal eruit moet (hij mag nog een jaar blijven zitten) ik niet meer aan de hormonen wil (dit omdat ik het idee heb dat de hormonen toch een aanslag hebben op mijn lichaam). Hij zou dan zelf zijn verantwoordelijkheid moeten nemen.

Haha, wat 'n watje

en dat terwijl hij zelf het risico op ongelukjes op 0 kan zetten.
Mijn vader had zich al best jong laten steriliseren omdat hij eentje genoeg vond, volgens mij was ik toen kleuter ofzo. M'n moeder had nog wel 'n 2e gewild, maar ik ben blij dat mijn vader mans genoeg was om de doorslag te geven.

**Geplaatst**: 22-07-22 13:42

Geplaatst: 22-07-22 13:42

ivy_power89 schreef:
Ik heb geen kinderwens, dus ik kan mij niet inleven in een diepgewortelde wens.

Maar wat ik mij afvraag, de man in kwestie wil niet in relatie therapie, TS wil die therapie perse wel. Wat is de toegevoegde waarde in deze voor therapie?

Ik vind het zelf best heftig om vraagtekens bij een relatie te zetten die voor het gesprek over een 2e schijnbaar goed in elkaar stak. Is die wens zo sterk dat je als vrouw je relatie op het spel zet?

Voor TS is therapie nuttig, maar waarom ook voor haar man? Die is tevreden met de huidige situatie tenslotte. Een therapeut is er niet om iemand om te laten praten maar om zelf met je situatie te leren dealen.

**Geplaatst**: 22-07-22 13:44

Geplaatst: 22-07-22 13:44

elnienjo schreef:
Voor TS is therapie nuttig, maar waarom ook voor haar man? Die is tevreden met de huidige situatie tenslotte. Een therapeut is er niet om iemand om te laten praten maar om zelf met je situatie te leren dealen.

Ik denk dat relatietherapie heel nuttig is als 1 van de 2 ongelukkig is.

**Geplaatst**: 22-07-22 13:46

Geplaatst: 22-07-22 13:46

Urbanus schreef:
elnienjo schreef:
Voor TS is therapie nuttig, maar waarom ook voor haar man? Die is tevreden met de huidige situatie tenslotte. Een therapeut is er niet om iemand om te laten praten maar om zelf met je situatie te leren dealen.

Ik denk dat relatietherapie heel nuttig is als 1 van de 2 ongelukkig is.

Misschien op een later moment, maar nu is het vooral TS die zich niet gelukkig voelt, dus kan ze beter eerst alleen in therapie gaan en mocht de relatie onder haar gevoelens blijven lijden kan er altijd nog relatietherapie gevolgd worden.

**Geplaatst**: 22-07-22 13:48

Re: Partner wil geen 2e kind

Geplaatst: 22-07-22 13:48

Ik vind het zo bijzonder dat jij dat allemaal zo goed weet :')

**Geplaatst**: 22-07-22 13:48

Geplaatst: 22-07-22 13:48

Een goede relatietherapeut gaat ook individuele gesprekken doen. Het is altijd een goed idee, al is het maar om de communicatie te begeleiden.

**Geplaatst**: 22-07-22 13:51

Re: Partner wil geen 2e kind

Geplaatst: 22-07-22 13:51

Ik kan wel tevreden zijn met de situatie. Maar als mijn man dat niet is EN ik wil wel met hem verder gaan als stel, dan zal ik toch echt zelf daar ook moeite voor moeten doen. Ik kan niet verwachten dat hij in zo’n geval dat alleen oplost. Relatietherapie is daar een mooie manier voor, om ons te helpen weer op één lijn te komen, elkaar te begrijpen en met elkaar te praten op een andere manier.

**Geplaatst**: 22-07-22 14:46

Re: Partner wil geen 2e kind

Geplaatst: 22-07-22 14:46

En de vraag is: waarom wil de partner geen relatietherapie? Stond er niet iets dat hij niet wilde omdat hij bang was dat het uiteindelijk enkel om dat tweede kind zou gaan?

**Geplaatst**: 22-07-22 14:49

Geplaatst: 22-07-22 14:49

Hier samen geroepen maar 1 kind te willen. Inmiddels zijn we, na 1.5 jaar proberen zwanger te raken, gezegend met een dochter. Het eerste half jaar vonden we verschrikkelijk. Toch kriebelt het bij mij soms: nooit meer zo'n kleintje in je buik, de babytijd, al die ontwikkelingen.. Mijn man blijft bij ons standpunt en ik voel ook dat de huidige situatie het best bij ons past. We werken allebei, hebben het goed geregeld qua opvang, hebben elke 2 weken savonds oppas en we zijn fijn in balans. Maar toch.. ik gooi het maar op hormonen.

Mijn wens voor onze dochter was ook onwijs groot, mijn man had die wens niet echt maar is nu ook erg blij met onze dochter. Als je zo'n onwijze wens hebt voor een kind dan is dat zo lastig los te laten. Ik hoop dat je rust mag vinden en dat jullie er samen uit komen.

**Geplaatst**: 22-07-22 15:11

Geplaatst: 22-07-22 15:11

Balko schreef:
Ben beetje aan het terug lezen maar toch vind ik het bijzonder om te lezen dat de TS zo word ‘aangevallen’ op het doordrammen.
Want Nee is Nee. Waarom is de Nee sterker dan de Ja?
Je moet samen tot een oplossing komen. Ik vind het dan ook gemeen van je man om het bij jou neer te leggen.
Je moet er samen over praten om samen tot een goed besluit te komen, wat dit dan ook mag zijn.
Het niet praten van je man en star nee roepen is ook geen oplossing.

Ik vind deze reactie eigenlijk best shocking...

Voor die man is Nee = Nee en dat is zijn goed recht. Als TS zijn argumenten niet valide vind en daar tegenin gaat, is dat drammen. Die man voelt dat hij geen 2e kind wil (in ieder geval niet in deze setting) en accepteert daarbij alle mogelijke consequenties die daaraan vast zitten zoals een mogelijke scheiding. Dat betekent dat dit een zeer sterk gevoel is. Dat hoort TS ook te respecteren.

TS wil een Ja, maar wil die eigenlijk alleen door de Nee van haar man in een Ja te veranderen. Het is haar goed recht om ook te zeggen Ja = Ja maar ook zij zal dan bereid moeten zijn om daar alle mogelijke consequenties van te accepteren. Dus op zoek naar een andere man of alleenstaande moeder worden met een donor, en sowieso dat ze haar huidige kind nog maar "half" heeft als het tot co-ouderschap komt.

Dus nee, het is niet gemeen van die man.

**Geplaatst**: 22-07-22 15:19

Geplaatst: 22-07-22 15:19

elnienjo schreef:
Voor TS is therapie nuttig, maar waarom ook voor haar man? Die is tevreden met de huidige situatie tenslotte. Een therapeut is er niet om iemand om te laten praten maar om zelf met je situatie te leren dealen.

Bijna alle koppels zouden gebaat zijn bij relatietherapie. Júist ook voor de partner die wel 'tevreden is'.

**Geplaatst**: 22-07-22 15:20

Geplaatst: 22-07-22 15:20

Wat ik niet snap in het verhaal is dat TS zo vast houdt aan datgene wat ze ooit besproken hebben, namelijk het krijgen-hebben van 2 kinderen als dat gegeven is. Dat is besproken voordat ze de 1ste hadden. Je kunt je van te voren proberen zo goed mogelijk in te lezen, te praten met anderen en samen met wat je verwacht van een kind(je) en hoe dat je leven gaat beïnvloeden. Alleen zal de werkelijkheid als dat kleintje er eenmaal is wel heel erg kunnen verschillen in wat je allemaal bedacht hebt. Ik kan me voorstellen dat dan 1 van beide partners zegt oké dit is wel heel veel of heel anders en ik vind dit eigenlijk wel genoeg. Waarom kan die gedachte, dat gevoel niet voldoende zijn om het dan bij 1 te laten? Is de wens dan zo belangrijk om eventueel alles op het spel te zetten?

**Geplaatst**: 22-07-22 15:24

Geplaatst: 22-07-22 15:24

Ja, natuurlijk, die wens kan ontzettend heftig zijn. Ik zou er ook extreem verdrietig van worden, ik wil geen enig kind en als zo'n man dat van tevoren had gezegd was je waarschijnlijk op zoek gegaan naar iemand die er ook hetzelfde instaat.

Dus tja, je kan die man niet dwingen en zijn nee is inderdaad een nee. Maar de deur dichtgooien, er mag niet meer over gesproken worden, relatietherapie is geen optie en we gaan door alsof er niks aan de hand is? Natuurlijk niet.

**Geplaatst**: 22-07-22 15:26

Re: Partner wil geen 2e kind

Geplaatst: 22-07-22 15:26

Jeetje.. "zo'n man"?
Alsof je ze alleen gebruikt als zaaddonor.. Iets meer respect mag ook wel. -O-

**Geplaatst**: 22-07-22 15:30

Geplaatst: 22-07-22 15:30

Captain schreef:
Jeetje.. "zo'n man"?
Alsof je ze alleen gebruikt als zaaddonor.. Iets meer respect mag ook wel.

Wat een rare conclusie. Ik gebruikte 'zo'n man' omdat ik het niet specifiek over de man van TO had. Raar om dat als respectloos aan te merken en dat ik ze 'alleen gebruik als zaaddonor' en ik ben er heel eerlijk gezegd ook niet van gediend.

**Geplaatst**: 22-07-22 15:31

Geplaatst: 22-07-22 15:31

Overigens vind ik ook dat je het krijgen van een kind eigenlijk nooit 'groter/moeilijker' kan maken dan het is. Het is echt iets groots waar je je hele leven aan vast zit en veel zorgen over hebt. Daar kan niet lichtzinnig over besloten worden...

**Geplaatst**: 22-07-22 15:38

Geplaatst: 22-07-22 15:38

Urbanus schreef:
Ik vind het zo bijzonder dat jij dat allemaal zo goed weet

En dat niet alleen bij dit onderwerp :')

Moet ook altijd 1 hier de kont in de krib gooien.

--

Ik heb geen ervaring met je verhaal TS , het moet vast voor beide kanten erg moeilijk zijn. Fijn dat jij en je partner het voor nu even los laten! Lijkt mij een verstandig besluit.

Ik denk dat je partner ook het stukje samen met jouw zijn wel mist. Ik zat laatst een artikel op nu.nl te lezen dat mannen zich soms wat op de tweede plek gezet voelen zodra er kinderen in het spel zijn. Dit had dan wel meer te maken met vreemdgaan :')

( specifiek werd geanalyseerd waarom Waylon vreemd gegaan zou zijn ). Maar ik denk wel dat mannen een kind soms wat zien als een bedreiging en minder aandacht krijgen van zijn partner. Of het echt zo is geen idee, maar vond het wel een interessante theorie.

Ik heb zelf niet echt een kinderwens maar als je iets heel graag wilt hebben wat niet lukt kan je wel heel verdrietig maken.

Maar gewoon nu lekker tijd doorbrengen met je kind en je partner , en vooral denk ik inderdaad wat leuke dingen ondernemen als gezin samen.

**Geplaatst**: 22-07-22 15:41

Geplaatst: 22-07-22 15:41

Ik denk dat als dat altijd jouw beeld is geweest van de toekomst, dat het afscheid van dat idee best wel heel heftig kan zijn hoor meggiemeg. Er zijn genoeg mensen waar het wel of niet hebben van een kinderwens een reden is voor het stuklopen van een relatie, gewoon omdat zo'n fundamenteel onderdeel van je leven niet simpel af te schuiven is met een compromis. In het geval van geen of wel kinderen vindt bijna iedereen dat ook nog wel te begrijpen.
In het geval van 1 naar 2 vind ik het ook veel lastiger. Ik denk dat het grootste probleem hier is dat dit voor TS redelijk uit de lucht lijkt te komen vallen en dat er ook nog eens niet over te praten valt. Tuurlijk kan er altijd iets veranderen na het krijgen van een kind, maar ik zou wel verwachten dat mijn partner dat van begin af aan bespreekt.

In dit geval is het voor ze aan kinderen begonnen besproken, beide ideeen van hun toekomst leken overeen te komen en ze zijn ervoor gegaan. Zeg maar wat iedereen op bokt altijd aanraadt voor je aan kinderen begint.
Nu is man degene die van gedachten veranderd, dat is door de tijd heen niet (voldoende) duidelijk geworden aan TS, en nu verwachten sommige mensen hier dat TS dat hele beeld van de ene op de andere dag aan de kant schuift met: Joh jammer dan, 1 is ook leuk.

Dat betekent niet dat man zijn nee een ja moet worden, want imo moeten mensen zeker niet voor een 2e gaan als ze daar niet allebei achter staan, maar dan is het toch helemaal niet gek dat TS daar veel moeite mee heeft, daar verdrietig en boos over is en moeite heeft met het idee dat haar gezinsbeeld van de ene op de andere dag verandert terwijl haar wensen helemaal niet veranderd zijn?
Daarom lijkt het me ook zeker de moeite om daar met iemand over te praten. Je kan man niet veranderen, je kan wel een manier vinden om om te leren gaan met die emoties en daarna rustig overwegen wat het voor jouzelf betekent.

Man heeft alle recht om van mening te veranderen he, begrijp me niet verkeerd. Niemand zou voor een 2e (3e, 4e, 5e) kind moeten gaan omdat dat 8 jaar geleden op date nummer 5 zo besproken is. Maar het bespreken als 2 volwassenen en in relatietherapie gaan om te zien waar het mis is gelopen in de communicatie en hoe ze dit wel of niet een plek kunnen geven in hun relatie lijkt me niet gek. Zoiets zeggen en dan vinden dat het onderwerp klaar is is niet fair naar TS toe.

Laatst bijgewerkt door TeSzZz op 22-07-22 15:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-07-22 15:45

Geplaatst: 22-07-22 15:45

Jij verwoordt het beter dan ik TeSzZz, ben het volledig met je eens

**Geplaatst**: 22-07-22 16:04

Geplaatst: 22-07-22 16:04

Ik heb alleen jouw berichten gelezen en niet de reacties, dus wie weet ben ik een beetje spuit 11.

Maar als ik je bericht zo lees dan is mijn gedachte daar over, dat jouw behoeftes net zo belangrijk zijn als zijn behoeftes. Als hij echt niet wil, dan is dat zo. Als jij echt wel wil, dan is dat ook zo, en zal dat inderdaad tussen jullie in gaan staan als 1 van de 2 zich niet neer kan leggen bij andermans behoefte, en zich daar toch in gaat leren vinden.

Zie jij mogelijkheden om het gevoel te krijgen dat 1 kindje "genoeg" is?

Door jezelf voor te houden dat een 2e voor veel problemen kan zorgen? Met je man, met het eventueel vinden van een andere man die de vader dan moet worden, dat het kindje iets mankeert waardoor je er enorm veel energie in moet stoppen de rest van je leven, dat het totaal niet klikt met je eerste, dat je steeds moet zitten politie-agenten enzo.

Stel je de meest vervelende scenario's voor.... en voel je dan alsnog dat je alles op alles wilt zetten om voor een 2e kindje te gaan....?

Dan zal je moeten kijken naar of je toch je man een goed gevoel kan geven om het toch wel te doen.
En als dat niet lukt, dat je dan een andere vader zal moeten zien te vinden? Als het zó belangrijk voor je is, wat ik me best voor kan stellen :(:)

Ik kan me ook voorstellen dat hij niet direct enthousiast wordt van het risico van een tweede kindje, en van het idee van relatie-therapie. Maar als het voor jou een onstuitbare behoefte is, dan is het wel handig om duidelijk te krijgen of er voor hem voorwaarden zijn waaronder hij het toch wel zou willen. Als je er achter kan komen waar zijn bezwaren / onzekerheden / angsten liggen, dan kan je er wellicht wat mee.

Als het jou niet lukt om de voordelen van 1 kind dermate in te zien dat je er oprecht vrede mee kan hebben, wellicht lukt het dan wel om hem de (potentiële...) voordelen van een 2e kind in te laten zien? En kan je de potentiële nadelen voor hem verkleinen zodat hij een beter gevoel er bij krijgt?

Het lijkt me een lastige situatie TS :(:)

Vooral het idee dat als je behoefte dermate diep gaat dat je niet verder kan met deze relatie omdat je het scenario van een 2e kindje waar wilt maken. Maar dan "klopt" het alsnog niet omdat je eerste kindje dan ook niet meer het standaard gezin heeft dat je voor ogen had.... en in het ergste geval blijf jij alleen over met je ene kindje, dat je vervolgens dan ook nog eens de helft van de tijd naar het huis van vader ziet vertrekken....

Ik kan me goed voorstellen dat je het gevoel hebt dat je een koude douche hebt gekregen en je toekomstbeeld in duigen ziet vallen. Hopelijk vind je een manier om hier toch tevreden uit te komen :(:)

**Geplaatst**: 22-07-22 16:35

Geplaatst: 22-07-22 16:35

TeSzZz schreef:
Ik denk dat als dat altijd jouw beeld is geweest van de toekomst, dat het afscheid van dat idee best wel heel heftig kan zijn hoor meggiemeg.

Maar wat als het beeld van kinderen hebben van te voren ook 2 was maar dat het in de praktijk toch heel anders is geworden/gebleken? Dat je dan het gevoel hebt gekregen dat 1 genoeg is, dat kan toch ook?

Ik ben het wel eens met TS dat dit besproken moet worden, hoe moeilijk het ook is. Wellicht dat ze dan ook het beter kan begrijpen waarom hij nu dit gevoel heeft.

**Geplaatst**: 22-07-22 16:45

Re: Partner wil geen 2e kind

Geplaatst: 22-07-22 16:45

3 jaar geleden hadden we waarschijnlijk allemaal een ander beeld van de toekomst als nu, dat kan ook nog een rol spelen bij niet nog een kind met deze toekomst op willen zadelen