Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-02-22 00:37

Geplaatst: 01-02-22 00:37

Snadrem schreef:
En anders kan je nog altijd je manke lijf het kanaal in slepen

Dat is wel het laatste wat ik doe!

**Geplaatst**: 01-02-22 00:44

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 01-02-22 00:44

En je kunt ook een groot sociaal netwerk hebben zonder koters

**Geplaatst**: 01-02-22 01:16

Geplaatst: 01-02-22 01:16

Achterom schreef:
Een paar pagina's terug ging het over de wens om te zien hoe een kind van jou er uit zou zien. Nou, dat weet ik van mezelf aangezien ik een nichtje heb dat sprekend op mij lijkt in uiterlijk en gedrag lijkt meer op mij dat op mijn zusje (haar moeder). leuk kind is dat, uiteraard
Maar dat doet letterlijk helemaal niets wat betreft het ontbreken van mijn kinderwens hoor, de kinderwens blijft gewoon afwezig

There is an app for that!

Babygenerator, en vast nog wel meer maar dat is de eerste die ik vond.

**Geplaatst**: 01-02-22 01:53

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 01-02-22 01:53

Sinds mijn vader me heeft laten zien hoe de Stones nog over het podium stuiteren heb ik besloten dat ik gewoon fit ga blijven.

En dan blijf ik gewoon een keer in bed liggen of in m'n stoel zitten. En dan mag om het even wie het vuile werk opknappen.

**Geplaatst**: 01-02-22 02:07

Geplaatst: 01-02-22 02:07

axel_1997 schreef:
Sinds mijn vader me heeft laten zien hoe de Stones nog over het podium stuiteren heb ik besloten dat ik gewoon fit ga blijven.

En dan blijf ik gewoon een keer in bed liggen of in m'n stoel zitten. En dan mag om het even wie het vuile werk opknappen.

De sleutel is misschien drank en drugs

Maar even nieuwsgierig, hoe doen jullie het andersom?
Ik heb geen verwachtingen voor mijn toekomst wat betreft zorg en gezelschap, ik zie wel hoe het loopt, en zou het dus niet erg vinden om alleen te zijn de meeste tijd.

Maar tegelijkertijd voel ik wel een soort “verplichting” naar mijn moeder en ga bijna elke dag wel even langs, soms wat langer, soms alleen even een sigaretje roken en even kijken hoe het gaat. En ik zeg verplichting, maar zo voel ik het ook niet per se, maar ik vind het wel een beetje sneu om mijn moeder “in de steek te laten” na alles wat ze voor mij gedaan (en gelaten) heeft.

Dit doe ik al sinds mijn vader ziek is geworden, dat is nu zo’n 5/6 jaar geleden. Hij wilde mij (en mijn broer) graag wat vaker zien en voor mij is dat praktisch elke dag geworden. Sinds zijn overlijden is dat dus niet minder geworden.

Nu heb ik wel de luxe dat mijn moeder aan de andere kant van het dorp woont en eerder woonden ze dichterbij. En mijn dorp is niet zo groot. Dus ondanks dat dit misschien niet een natuurlijk verloop is van het leven, is het een kleine moeite.

Het is misschien ook dat omdat ik zo bewust geen kinderen wil, vanwege 10 miljoen redenen, dat ik ook besef wat het voor mijn ouders ingehouden heeft. En zo mijn schuldgevoel een beetje inlos

Hoe staan jullie daar in?

**Geplaatst**: 01-02-22 07:06

Geplaatst: 01-02-22 07:06

daffie1986 schreef:
Ik kom even binnenvallen met een vraag die mij heel erg bezig houd de laatste tijd. Hoe kijken/denken jullie dan aan jullie oude dag? Als je partner weg valt, zijn jullie dan niet 'bang' om alleen achter te blijven? Even los van alle ouderen waar dus niet naar omgekeken wordt. Wie regelt eigenlijk alles na het overlijden waneer er niemand meer overblijft?

Daar kun je mensen voor betalen.

**Geplaatst**: 01-02-22 07:12

Geplaatst: 01-02-22 07:12

Niobe schreef:
axel_1997 schreef:
Sinds mijn vader me heeft laten zien hoe de Stones nog over het podium stuiteren heb ik besloten dat ik gewoon fit ga blijven.

En dan blijf ik gewoon een keer in bed liggen of in m'n stoel zitten. En dan mag om het even wie het vuile werk opknappen.

De sleutel is misschien drank en drugs

Maar even nieuwsgierig, hoe doen jullie het andersom?
Ik heb geen verwachtingen voor mijn toekomst wat betreft zorg en gezelschap, ik zie wel hoe het loopt, en zou het dus niet erg vinden om alleen te zijn de meeste tijd.

Maar tegelijkertijd voel ik wel een soort “verplichting” naar mijn moeder en ga bijna elke dag wel even langs, soms wat langer, soms alleen even een sigaretje roken en even kijken hoe het gaat. En ik zeg verplichting, maar zo voel ik het ook niet per se, maar ik vind het wel een beetje sneu om mijn moeder “in de steek te laten” na alles wat ze voor mij gedaan (en gelaten) heeft.

Dit doe ik al sinds mijn vader ziek is geworden, dat is nu zo’n 5/6 jaar geleden. Hij wilde mij (en mijn broer) graag wat vaker zien en voor mij is dat praktisch elke dag geworden. Sinds zijn overlijden is dat dus niet minder geworden.

Nu heb ik wel de luxe dat mijn moeder aan de andere kant van het dorp woont en eerder woonden ze dichterbij. En mijn dorp is niet zo groot. Dus ondanks dat dit misschien niet een natuurlijk verloop is van het leven, is het een kleine moeite.

Het is misschien ook dat omdat ik zo bewust geen kinderen wil, vanwege 10 miljoen redenen, dat ik ook besef wat het voor mijn ouders ingehouden heeft. En zo mijn schuldgevoel een beetje inlos

Hoe staan jullie daar in?

Ik zie mijn ouders niet zo veel. Dat komt ook door de afstand, dus even langswippen wordt hem niet. We hebben regelmatig contact via telefoon of app en af en toe gaan we op visite. Ik vind t prima zo. Wanneer we dichterbij gewoond hadden, was ik wel vaker langs gegaan, denk ik.

Ik heb naar mijn ouders toe helemaal geen schuldgevoel. Het was hun keuze mij op de wereld te zetten, niet de mijne.

Mijn schoonouders wonen in hetzelfde dorp, die zien we wel regelmatig. Alleen al omdat we dezelfde hobby hebben (zeilen).

**Geplaatst**: 01-02-22 08:38

Geplaatst: 01-02-22 08:38

Mijn schoonouders wonen 1km verderop en schoonpa nodigt zichzelf dus uit op zondag

Ik ben "toevallig" elke zondag naar stal voor training of wedstrijd. Sinds hij op vervroegd pensioen is heeft de beste man bedacht dat hij zijn oudste zoon vaker wil zien. Dus die loopt hier elke zondagochtend binnen, want enkel op donderdagavond gezellig samen eten is onvoldoende. Mijn moeder en stiefpaps wonen 6km verderop, kwartiertje auto. En die zie ik soms 2 maand niet. Hoor ze wel regelmatig via de app of we bellen. Ik ben gewoon niet zo van het constant elkaars deur platlopen, de rest van mijn familie ook niet. Laat staan jezelf uitnodigen.

Mijn vriend zei ook "kinderen zorgen later voor je" en heeft nu nog steeds die stille hoop dat zijn peetdochter dat later zal doen. Ik werk echter in de ouderenzorg en kan je ze zeggen dat dat heel vaak erg vies tegen valt. Moet je dringend naar toilet en verpleging is even druk? Schijt/pis dan maar je broek vol waar we bij zitten. Zij moeten je maar op de pot heisen, worden ze voor betaald. Wij zijn "maar" visite.
Geldkwesties genoeg om boeken mee te vullen. Thuiszorg? Er is inderdaad veel mogelijk maar als je kinderen gillen dat zij geen tijd of zin hebben om dat allemaal te regelen, dan zit je alsnog mooi alleen weg te rotten in je zeteltje achter je geranium.

Je nalatenschap kan je perfect laten vastleggen vooraf. Je kan dan zelf iemand aanstellen als executeur en anders voor je overlijden een bewindvoerder aanstellen die tot 6 maanden na overlijden aan blijft. Of de notaris. Zij voeren je laatste wil dan uit. Qua begrafenis kan je je uitvaart ook op voorhand regelen én betalen. Gebeurt niet zo vaak maar sommige ouderen doen dat wel. Scheelt een hoop zorgen kan ik je zeggen

**Geplaatst**: 01-02-22 08:49

Geplaatst: 01-02-22 08:49

Mijn dochter vroeg laatst of ik een zwangerschapstest wilde kopen.Kreeg bijna een hartverzakking

Was het voor nieuwe anticonceptie.

**Geplaatst**: 01-02-22 08:56

Geplaatst: 01-02-22 08:56

Een oudtante van mij heeft inderdaad zelf haar crematie inclusief feest erna aan het strand geregeld. Ze had alleen tegen de feestlocatie de reden van het gebeuren niet verteld dus toen zij vroegen naar het feestvarken vonden zij het niet zo grappig.

Maar het werkte prima en zoals ze zelf zei, in het hospice verveelde ze zich toch. Kon ze beter wat nuttigs doen :')

het was een leuk mens

**Geplaatst**: 01-02-22 09:02

Geplaatst: 01-02-22 09:02

Mag ik zeggen dat die oudtante een geweldig gevoel voor humor had :))

**Geplaatst**: 01-02-22 09:22

Geplaatst: 01-02-22 09:22

daffie1986 schreef:
Ik kom even binnenvallen met een vraag die mij heel erg bezig houd de laatste tijd. Hoe kijken/denken jullie dan aan jullie oude dag? Als je partner weg valt, zijn jullie dan niet 'bang' om alleen achter te blijven? Even los van alle ouderen waar dus niet naar omgekeken wordt. Wie regelt eigenlijk alles na het overlijden waneer er niemand meer overblijft?

Ik doe nu vw-werk bij oudere mensen.
Gewoon even praatje maken.
En waarom zijn daar vrijwilligers voor?

Juist ja.... de meeste hebben kinderen maar zijn blij 1 keer in de 2 weken iemand een uurtje te zien op zondag.

Dus zo los staat dat niet, is meer regel dan uitzondering heb ik wel gemerkt.

**Geplaatst**: 01-02-22 09:39

Geplaatst: 01-02-22 09:39

Niobe schreef:
axel_1997 schreef:
Sinds mijn vader me heeft laten zien hoe de Stones nog over het podium stuiteren heb ik besloten dat ik gewoon fit ga blijven.

En dan blijf ik gewoon een keer in bed liggen of in m'n stoel zitten. En dan mag om het even wie het vuile werk opknappen.

De sleutel is misschien drank en drugs

Maar even nieuwsgierig, hoe doen jullie het andersom?
Ik heb geen verwachtingen voor mijn toekomst wat betreft zorg en gezelschap, ik zie wel hoe het loopt, en zou het dus niet erg vinden om alleen te zijn de meeste tijd.

Maar tegelijkertijd voel ik wel een soort “verplichting” naar mijn moeder en ga bijna elke dag wel even langs, soms wat langer, soms alleen even een sigaretje roken en even kijken hoe het gaat. En ik zeg verplichting, maar zo voel ik het ook niet per se, maar ik vind het wel een beetje sneu om mijn moeder “in de steek te laten” na alles wat ze voor mij gedaan (en gelaten) heeft.

Dit doe ik al sinds mijn vader ziek is geworden, dat is nu zo’n 5/6 jaar geleden. Hij wilde mij (en mijn broer) graag wat vaker zien en voor mij is dat praktisch elke dag geworden. Sinds zijn overlijden is dat dus niet minder geworden.

Nu heb ik wel de luxe dat mijn moeder aan de andere kant van het dorp woont en eerder woonden ze dichterbij. En mijn dorp is niet zo groot. Dus ondanks dat dit misschien niet een natuurlijk verloop is van het leven, is het een kleine moeite.

Het is misschien ook dat omdat ik zo bewust geen kinderen wil, vanwege 10 miljoen redenen, dat ik ook besef wat het voor mijn ouders ingehouden heeft. En zo mijn schuldgevoel een beetje inlos

Hoe staan jullie daar in?

Ik sta er hetzelfde in als jij. MIjn ouders wonen ook redelijk in de buurt en ik regel behoorlijk wat dingen voor ze. Ze zijn niet heel erg handig met internet en computers dus daar help ik bij. Mijn vader heeft een zwakke gezondheid en is slecht ter been. Maar ze redden zich nog prima met zijn tweetjes.

Ik vind het soms lastig, maar eigenlijk is het een kleine moeite. Mijn ouders zijn 79 en 80 jaar oud.

**Geplaatst**: 01-02-22 10:00

Geplaatst: 01-02-22 10:00

daffie1986 schreef:
Ik kom even binnenvallen met een vraag die mij heel erg bezig houd de laatste tijd. Hoe kijken/denken jullie dan aan jullie oude dag? Als je partner weg valt, zijn jullie dan niet 'bang' om alleen achter te blijven? Even los van alle ouderen waar dus niet naar omgekeken wordt. Wie regelt eigenlijk alles na het overlijden waneer er niemand meer overblijft?

Als dat de reden is om kinderen te krijgen is dat wel de slechtste reden.

Ze hebben nog nooit een dood persoon boven de grond laten staan. Dus dat komt vast goed.

**Geplaatst**: 01-02-22 10:02

Geplaatst: 01-02-22 10:02

Mijn ouders zijn (nog) niet zorgbehoevend, dus we doen vooral gezellige dingen en ik ga binnenkort weer naar het buitenland, dus voor mij wordt het in de toekomst sowieso niet echt een optie om wekelijks langs te gaan en zorgtaken op me te nemen.

Ik kwam bij het opruimen van mijn desktop net deze screenshots tegen uit een potje online Cards Against Humanity met wat vrienden. :')

**Geplaatst**: 01-02-22 10:07

Geplaatst: 01-02-22 10:07

Yipee schreef:
daffie1986 schreef:
Ik kom even binnenvallen met een vraag die mij heel erg bezig houd de laatste tijd. Hoe kijken/denken jullie dan aan jullie oude dag? Als je partner weg valt, zijn jullie dan niet 'bang' om alleen achter te blijven? Even los van alle ouderen waar dus niet naar omgekeken wordt. Wie regelt eigenlijk alles na het overlijden waneer er niemand meer overblijft?

Als dat de reden is om kinderen te krijgen is dat wel de slechtste reden.

Ze hebben nog nooit een dood persoon boven de grond laten staan. Dus dat komt vast goed.

Bodyworlds

**Geplaatst**: 01-02-22 10:11

Geplaatst: 01-02-22 10:11

Qimm schreef:
Yipee schreef:

Als dat de reden is om kinderen te krijgen is dat wel de slechtste reden.

Ze hebben nog nooit een dood persoon boven de grond laten staan. Dus dat komt vast goed.

Bodyworlds

Touché...

Is overigens wel heel leuk om naartoe te gaan. Of misschien ook een optie als je kinderloos blijft en toch wat voor de volgende generaties wilt achterlaten.

**Geplaatst**: 01-02-22 10:11

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 01-02-22 10:11

Tegen de tijd dat ik mezelf niet meer aan kan kleden of naar de wc kan hoop ik dat we eindelijk die Drion pil erdoor hebben want dan stop ik er liever mee. Lijkt me ook zo rot om je kinderen mee te gaan belasten.

Als dat een reden moet zijn om een kind op de wereld te plempen…

**Geplaatst**: 01-02-22 10:15

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 01-02-22 10:15

Als ik zie hoe schuldig mijn moeder zich voelt als ze ze mijn hulp weer nodig heeft... (totaal onnodig, dat schuldgevoel. Hallo dit is de persoon die mijn luiers verschoonde en mij met een vork heeft leren eten. I owe her some!)

Maar ik zou waarschijnlijk de zelfde moeite hebben om hulp te vragen aan mijn niet bestaande kinderen.

**Geplaatst**: 01-02-22 10:19

Geplaatst: 01-02-22 10:19

Mars schreef:
Tegen de tijd dat ik mezelf niet meer aan kan kleden of naar de wc kan hoop ik dat we eindelijk die Drion pil erdoor hebben want dan stop ik er liever mee. Lijkt me ook zo rot om je kinderen mee te gaan belasten.

Als dat een reden moet zijn om een kind op de wereld te plempen…

Same - ik zou het vreselijk vinden om van ouderrol naar kinderrol te gaan. Als je in dat stadium bent, ben je eigenlijk alleen nog aan het wachten op de dood en dan kap ik er liever meteen mee.

**Geplaatst**: 01-02-22 10:33

Geplaatst: 01-02-22 10:33

Zo, wat gaat het hard met het nieuwe topic!

Ik meld me ook weer. :wave:

Ik ben niet zo heel actief, maar lees wel graag mee en probeer af en toe iets bij te dragen.

**Geplaatst**: 01-02-22 11:29

Geplaatst: 01-02-22 11:29

Alleen maar wachten op de dood is ook weer het andere uiterste hoor. Meer dan genoeg mensen die inderdaad (zwaar) hulpbehoevend zijn en niet eens alleen naar het toilet kunnen, maar die verder wel nog heel veel plezier uit het leven halen. Omkadering is hierin heel erg waardevol, goede zorg kan dan heus nog wel een hele goede levenskwaliteit geven.

Alleen zijn kinderen daarin niet noodzakelijk de hoofdrolspelers.

**Geplaatst**: 01-02-22 11:32

Re: [HK]Geen geklier, veel plezier hier is kindervrij #4!

Geplaatst: 01-02-22 11:32

Meelezer hier. Iemand met 'heb ik wel of geen kinderwens, ik weet het niet, maar momenteel is kinderloos prima.' Maar: ben dan ook single AF. Dus dat speelt denk ik ook mee _O-

. Geloof dat kinderen hier geen prio zijn om gelukkig te zijn en denk dat dat helemaal prima is. Compenseer dan op die manier mijn vliegtuig CO2uitstoot O:)

**Geplaatst**: 01-02-22 11:35

Geplaatst: 01-02-22 11:35

Varekaj schreef:
Alleen maar wachten op de dood is ook weer het andere uiterste hoor. Meer dan genoeg mensen die inderdaad (zwaar) hulpbehoevend zijn en niet eens alleen naar het toilet kunnen, maar die verder wel nog heel veel plezier uit het leven halen. Omkadering is hierin heel erg waardevol, goede zorg kan dan heus nog wel een hele goede levenskwaliteit geven.

Alleen zijn kinderen daarin niet noodzakelijk de hoofdrolspelers.

Wachten op de dood betekent imo ook niet dat je geen plezier meer kunt hebben, alleen dat het leven een beetje aflopende zaak aan het worden is. Hoe iemand daarmee omgaat, is ieders eigen keuze, maar op het moment dat ik m'n onafhankelijkheid kwijtraak en er ook geen uitzicht is op het terugkrijgen ervan, is het voor mij wel mooi geweest.

**Geplaatst**: 01-02-22 11:37

Geplaatst: 01-02-22 11:37

Bwoah, zolang ik rolstoelraces kan houden of om ter hardste scheten laten (met een luier om eventuele bijkomstigheden op te vangen) zit dat wel snor :))