Mavelle schreef:Het verbaasd mij dat zoveel ouders het geloof op het leven hier en nu betrekken. Het is in mijn ogen vooral een voorbereiding op het eeuwige leven en zo wil ik dat ook overbrengen op mijn kinderen. En ik krijg zelf steeds meer het inzicht dat het allemaal niet zo vrijblijvend en tolerant is als veel christenen het doen voorkomen. De bijbel doet echt wel hele heftige uitspraken over bepaalde keuzes die je kunt maken.
Ik ben calviniste genoeg om het voor driekwart met je eens te zijn.
Dat godsdiensten maar zouden gaan over troost en steun 'en roze koekjes' gaat er bij mij niet in. Uiteraard zijn er altijd types die 'alleen het zoet willen en niet het zuur'. (Heel menselijk, ik hou ook erg van zoet, daar niet van, maar zo simplistisch ligt het niet.)
Maar ik snap niet helemaal dat je het 'hier en nu' een soort van uitspeelt tegen een later leven.
(Maar goed, ik ben nog al van bet hier en nu is de kern van de zaak en 'wat er na de dood komt is een geheimenis'.)
Ik weet niet of ik je hier goed begrijp maar in principe is het aardse leven natuurlijk maar een zuchtje in de wind vergeleken met het eeuwige leven. Ik denk dat daar in het aardse leven dus ook wel wat meer de nadruk op mag liggen en dat het dus niet per se nodig is om alles maar leuk te maken.
Citaat:
Mijn kinderen zijn nog te klein om dat te begrijpen dus we houden het vooral nog bij de rituelen die bij ons geloof horen (bidden en bijbel lezen). Hoe ze hun relatie met God later vorm willen geven is aan hen, maar tzt wil ik ze wel meegeven dat de bijbel heel traditioneel is en dat God ook geen zacht ei is.
Dat zachte ei, daar ben ik het wel mee eens.
Ik ben ook wel benieuwd wat je bedoelt met 'dat de bijbel heel traditioneel is'.
(Veel traditionele zaken gaan totaal niet op de bijbel terug.)
Ik doel bijvoorbeeld op het huwelijk. (Man/vrouw, in principe niet scheiden, etc)
Citaat:
Wat betreft de dreiging die over het gelovig zijn hangt, extremisten en het geweld, dat zijn zaken die eeuwen geleden al door de bijbel voorspelt en besproken zijn.
Ik moet zeggen dat ik hier een beetje duizelig word.
Het was ook de openingsvraag van TS, een soort angst van 'als ik mijn kind gelovig opvoedt, wordt hij of zij dan later geen terrorist...?'
Persoonlijk vind ik de meeste terroristen (voor zover ik weet) iets tussen 'kleingelovigen' en regelrechte Godslasteraars in.
Staat op zich allemaal al in de bijbel.
Ik had het laatst nog over Jonah, 'heeft hij toch zoveel moeite gedaan voor Ninive' (pardon - nu ja, om zijn plicht te doen in Ninive), 'dan had-ie toch wel donder en bliksem en spektakel gewild en nou gaat dat allemaal niet door...!'
Mijn duizeligheid gaat gedeeltelijk over 'voorspellingen' (daar geloof ik niet in)
gedeeltelijk over de valkuil dat je van religie terrorist zou worden.
Alsof er geen white supremacy is, alsof de westerse cultuur (...en ja, het christendom incluis

) geen sloten bloed aan de handen heeft - "en nu zouden moslims opeens gewelddadig zijn"....
Het is veel eerlijker en pijnlijker om te stellen dat de westerse cultuur terrorisme kweekt.
Dat ben ik met je eens, dat de oorzaak van deze oorlogen niet zo zeer in de bijbel ligt. En er zijn natuurlijk vreselijke dingen gedaan “in naam van God” maar dat betekend niet dat God deze dingen daadwerkelijk goedkeurt.
Citaat:
Het leven is in mijn ogen ook niet bedoeld om zo leuk en makkelijk mogelijk te zijn, de kans daarop was verkeken nadat Adam en Eva de eerste zonde begingen.
Dat het leven geen roze wolk is in een zoet sprookje, ben ik roerend met je eens.
Op zich gaat het verlaten van de Hof van Eden daar ook over.
Er zijn mensen die stellen 'dat we niet hadden moeten eten van de boom van goed en kwaad', ik denk dat dat gewoon een kwestie van volwassen worden is.
De echte zonde begint bij Kajin die de hersens van Abel inslaat (ook fel realistisch).