Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-09-20 23:28

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 09-09-20 23:28

Dat ik zo gewend ben om te doen wat andere willen (moeder en ex) dat ik nu niet weet wat ik zelf wil.

**Geplaatst**: 09-09-20 23:40

Geplaatst: 09-09-20 23:40

Sterkte en een knuffel aan iedereen die het nodig heeft :(:)

het is nogal een drempel om een onbekende een berichtje te sturen, maar ook mijn pb staat open.

Ik ben verdrietig omdat mijn paard afgelopen weekend verstoppingskoliek had en er nooit een einde lijkt te komen aan alle pech. In februari stond ze met dubbele einschuss meer dan een week in de kliniek omdat de dierenarts niet op tijd juist behandelde (weigerde AB te geven ondanks herhaaldelijk vragen omdat mijn stalgenoten zeiden dat ik er echt om moest vragen), ik wist niet beter want ik kende de aandoening alleen van naam..
Vervolgens zaten ze er in de kliniek ook naast want ze dachten dat ze mok + stalbenen had terwijl ze daar met koorts stond en alleen maar zieker werd

ook daar moeten smeken om AB en pijnstiller..
Pas bij de second opinion in een andere kliniek kwamen ze met de juiste behandeling.

Ik ben gewoon verdrietig omdat het relatief 'simpel' had kunnen zijn. Door heel veel geld en tijd te investeren in herstel zie je het nauwelijks aan de achterbenen als je het niet weet. Maar toch zit het mij nog steeds dwars dat we niet gewoon direct zijn geholpen en dat niemand echt mn verhaal aan wilde horen naar mijn idee..

Ik vraag me echt af wat mijn paard en ik verkeerd hebben gedaan dat het gewoon nooit eens afgelopen is. Het is net alsof het ook alleen maar erger wordt naarmate je meer je best doet. En dan zie ik sommige mensen dingen doen met hun paard waarvan ik denk: als ik dat doe dan ligt die van mij morgen te creperen of is stokkreupel of weet ik veel wat

Verder loop ik nu al achter met mijn afstudeerscriptie

waar ik ook nogal moedeloos van word.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-20 09:35

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-20 09:35

Even uit mijn eigen post nog; die dikke rekening is balen natuurlijk, maar dat is niet de reden dat ik verdrietig ben natuurlijk. Dat is maar geld, mijn hond was onbetaalbaar! Het was naar om op deze manier herinnert te worden aan zijn laatste dagen en ik mis hem, daaeom ook verdrietig.

luuntje schreef:
Myfairytale dat is naar.
Sterkte.

Dank je wel!

Zertab schreef:
Ik wist het natuurlijk ergens al. Je blokkeert niet iemand als je diegene in je leven wil. Maar de bevestiging dat hij me niet gemist heeft... au... Alsof mijn hart opnieuw gebroken is.

Och, ik gun het je zo om over die man heen te komen. Je verdient zoveel beter!

Cayenne schreef:
Myfairytale schreef:
Dikke knuffel en sterkte voor iedereen!

Net de (dikke) rekening ontvangen voor de dierenartsbezoeken en de euthanasie van onze hond. Het doet nog steeds zóveel pijn.

Heel veel sterkte! Zo herkenbaar!

Dank je wel Cayenne!

pjer schreef:
Vandaag de begravenis gehad van die vriendin. Blijkt dat ze inderdaad met bijna niemand meer contact had. Iedereen zat met vragen. Heel heel triest.

Sterkte! Wat triest voor haar en de nabestaanden.

Robijntjah schreef:
Vrijdag ga ik trouwen en vandaag gaat er zo ongeveer alles mis wat mis kan gaan.

Verkeerde jurk geleverd, stiefdochter verkouden, vriend van mijn getuige verkouden en gedoe met schoonfamilie.
Ik ben echt even klaar gewoon

Wat een stress, bah. Hopelijk komt vandaag alles nog in orde en heb je morgen een superdag.
Gefeliciteerd alvast en wens jullie een stralende dag toe!

candalisa schreef:
Robijntjah wat sneu probeer van de kleine dingen te genieten en laat de rest los het is jou dag jij moet stralen!

Ik ben verdrietig om dat ik steeds mijn lichamelijke pijn moet verbijten om maar de dagelijks leven door gaat en niemand mij werk uit handen zal nemen. Met een schouder uit de kom gewoon alle thuis werkzaam taken moeten doen en eten op tafel moeten zetten. Dan mijn huilbuien van pijn en frustratie gewoon worden genegeerd. M’n emmer is nu opneem druppel na vol dus weet niet wat er dan gebeurt maar niks goeds iig...

Vreselijk... kun je geen hulp inschakelen? Of even een dagje (of meer) zeggen en nu doe ik niets meer? Er is geen eten op tafel? Jammer, dan moet er maar wat besteld worden desnoods.
Let wel; ik ken de situatie niet hoor, of je bijvoorbeeld met iemand samen woont? Wens je veel kracht en beterschap toe!

wyoming schreef:
Dat ik zo gewend ben om te doen wat andere willen (moeder en ex) dat ik nu niet weet wat ik zelf wil.

Wat lastig en verdrietig tegelijk. Laat je eigen gevoel toe en luister naar wat dat zegt. Sterkte hoor!

_Nynke schreef:
Sterkte en een knuffel aan iedereen die het nodig heeft het is nogal een drempel om een onbekende een berichtje te sturen, maar ook mijn pb staat open.

Ik ben verdrietig omdat mijn paard afgelopen weekend verstoppingskoliek had en er nooit een einde lijkt te komen aan alle pech. In februari stond ze met dubbele einschuss meer dan een week in de kliniek omdat de dierenarts niet op tijd juist behandelde (weigerde AB te geven ondanks herhaaldelijk vragen omdat mijn stalgenoten zeiden dat ik er echt om moest vragen), ik wist niet beter want ik kende de aandoening alleen van naam..
Vervolgens zaten ze er in de kliniek ook naast want ze dachten dat ze mok + stalbenen had terwijl ze daar met koorts stond en alleen maar zieker werd ook daar moeten smeken om AB en pijnstiller..
Pas bij de second opinion in een andere kliniek kwamen ze met de juiste behandeling.

Ik ben gewoon verdrietig omdat het relatief 'simpel' had kunnen zijn. Door heel veel geld en tijd te investeren in herstel zie je het nauwelijks aan de achterbenen als je het niet weet. Maar toch zit het mij nog steeds dwars dat we niet gewoon direct zijn geholpen en dat niemand echt mn verhaal aan wilde horen naar mijn idee..

Ik vraag me echt af wat mijn paard en ik verkeerd hebben gedaan dat het gewoon nooit eens afgelopen is. Het is net alsof het ook alleen maar erger wordt naarmate je meer je best doet. En dan zie ik sommige mensen dingen doen met hun paard waarvan ik denk: als ik dat doe dan ligt die van mij morgen te creperen of is stokkreupel of weet ik veel wat

Verder loop ik nu al achter met mijn afstudeerscriptie waar ik ook nogal moedeloos van word.

Ik begrijp je helemaal! Hoe is het nu met je paard?
En onthou dat je paard weer genezen is van de dubbele einschuss dankzij jouw hulp en doorzettingsvermogen hè!
Hoop dat de ellende gauw ophoudt voor jullie.

Probeer aan je afstudeerscriptie te werken, ook al zie je er waarschijnlijk heel erg tegenop. Maar die opluchting als je er klaar mee bent, stel je die eens voor! Wat zal dat heerlijk zijn.
Succes en je kunt het hoor.

Voor iedereen die het (nog) nodig heeft; dikke knuffel en veel kracht! :knuffel:

**Geplaatst**: 10-09-20 10:04

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 10-09-20 10:04

Robijntjah ik wens je morgen een fantastische trouwdag toe.

Mensen en dieren verliezen is zwaar.

Candalisa sterkte met je lijf.
Ben je bekend met ergotherapie? Zij kunnen helpen.
En ja hulpmiddelen zijn stom, maar wel makkelijk.

**Geplaatst**: 10-09-20 11:09

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 10-09-20 11:09

Vandaag is de sterfdatum van mijn papa, zeven jaar alweer. De pijn blijft zo intens, ik heb hem nog steeds zó nodig. Ga gelukkig straks even wandelen met een vriendin als afleiding.

**Geplaatst**: 10-09-20 15:13

Geplaatst: 10-09-20 15:13

Door een hoop omstandigheden zitten wij nu al meer dan een maand zonder dak op ons stal. Ondanks alle maatregelen die wij hebben genomen om de voeders van mijn zaak zo goed mogelijk te beschermen heb ik toch voor meer dan €2000 aan schade

Hele harde klap voor een beginnend bedrijf.

**Geplaatst**: 10-09-20 16:46

Geplaatst: 10-09-20 16:46

Princess_ schreef:
Vandaag is de sterfdatum van mijn papa, zeven jaar alweer. De pijn blijft zo intens, ik heb hem nog steeds zó nodig. Ga gelukkig straks even wandelen met een vriendin als afleiding.

Dikke knuffel :knuffel:

**Geplaatst**: 11-09-20 09:19

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 11-09-20 09:19

Hier ook even een serieus baalmoment. Ik had een herexamen, enorm hard voor gewerkt. Goed geleerd, examen ging vlot dus dacht dat ik sowieso geslaagd ging zijn, meestal zit mijn gevoel ook altijd juist. Had er een vriendin van me die op de directie werkt van de hogeschool mijn punten al gezien en laten weten dat ik erdoor was en op beide oren kon slapen. Ze had het zelfs al tegen een andere vriendin verteld. Krijg ik gisteren mijn punten, en ben ik net niet geslaagd maar wordt gedelibereerd. Ik viel uiteraard helemaal uit de lucht, want het examen ging écht écht écht heel goed. En dan nog iemand die zogezegd je punten al gezien had zegt dat je erdoor bent. Ik heb even heel hard gehuild.

**Geplaatst**: 12-09-20 15:54

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 12-09-20 15:54

Anderhalve week geleden zijn mijn vriend en ik uit elkaar gegaan. Ik weet absoluut zeker dat het goed is zo. En ik krijg steun uit alle hoeken. Heel veel vrienden, familie en kennissen die klaarstaan. En toch heb ik soms een dag ertussen dat ik me verschrikkelijk voel. Gewoon eenzaam en verdrietig. Zo’n dag heb ik vandaag.

**Geplaatst**: 12-09-20 18:31

Geplaatst: 12-09-20 18:31

Vandaag een sippe dag. Vanmorgen mijn konijntje in moeten laten slapen

Het was beter zo en ik weet dat het eerlijker is naar hem maar man wat is dit rot.

Ik ben zelf al aardig over de zijk, maar zijn vriendin lijkt dondersgoed door te hebben wat er aan de hand is en ze is behoorlijk van de leg. Ik vind het bovenal zo zielig voor haar :(:)

**Geplaatst**: 12-09-20 18:48

Geplaatst: 12-09-20 18:48

CalipsoLover schreef:
Hier ook even een serieus baalmoment. Ik had een herexamen, enorm hard voor gewerkt. Goed geleerd, examen ging vlot dus dacht dat ik sowieso geslaagd ging zijn, meestal zit mijn gevoel ook altijd juist. Had er een vriendin van me die op de directie werkt van de hogeschool mijn punten al gezien en laten weten dat ik erdoor was en op beide oren kon slapen. Ze had het zelfs al tegen een andere vriendin verteld. Krijg ik gisteren mijn punten, en ben ik net niet geslaagd maar wordt gedelibereerd. Ik viel uiteraard helemaal uit de lucht, want het examen ging écht écht écht heel goed. En dan nog iemand die zogezegd je punten al gezien had zegt dat je erdoor bent. Ik heb even heel hard gehuild.

Wat vervelend zeg! Hoe kan het dan dat je vriendin zei dat je geslaagd was? Verkeerd gelezen? :(:)

**Geplaatst**: 12-09-20 20:29

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 12-09-20 20:29

Aankomende vrijdag is het 6 jaar geleden dat mijn moeder overleed en de 2,5 week daarvoor heeft ze gevochten voor haar leven op de ic. Mijn hoofd blijft maar een beetje hangen op alle herinneringen. Wat mis ik haar.

**Geplaatst**: 12-09-20 22:33

Geplaatst: 12-09-20 22:33

djinnie schreef:
Aankomende vrijdag is het 6 jaar geleden dat mijn moeder overleed en de 2,5 week daarvoor heeft ze gevochten voor haar leven op de ic. Mijn hoofd blijft maar een beetje hangen op alle herinneringen. Wat mis ik haar.

**Geplaatst**: 13-09-20 15:18

Geplaatst: 13-09-20 15:18

Wat een heftige berichten komen hier voorbij :knuffel:

Ondanks LZP is mijn ‘momentje’ wel paardgerelateerd. Ik heb nu ongeveer een jaar geleden afscheid genomen van mijn paard. Ze werd niet meer beter en ging langzaam achteruit. Ik merk zo vaak dat ik in mijn hoofd nog plannen maak op basis van ‘als ze er nu nog zou zijn, dan...’. Alsof ik nog steeds in de ontkenningsfase zit.

**Geplaatst**: 13-09-20 22:07

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 13-09-20 22:07

Verdrietig, omdat ik mijn zus zo mis. Vd week gaat urn en mijn ashanger gevuld worden. Alles van haar ziektebed en ‘gedoe’ (nooit goed afscheid kunnen nemen) eromheen komt weer boven.

**Geplaatst**: 14-09-20 09:30

Geplaatst: 14-09-20 09:30

MoniekJ schreef:
Verdrietig, omdat ik mijn zus zo mis. Vd week gaat urn en mijn ashanger gevuld worden. Alles van haar ziektebed en ‘gedoe’ (nooit goed afscheid kunnen nemen) eromheen komt weer boven.

**Geplaatst**: 14-09-20 10:57

Geplaatst: 14-09-20 10:57

emilyslaluna schreef:
CalipsoLover schreef:
Hier ook even een serieus baalmoment. Ik had een herexamen, enorm hard voor gewerkt. Goed geleerd, examen ging vlot dus dacht dat ik sowieso geslaagd ging zijn, meestal zit mijn gevoel ook altijd juist. Had er een vriendin van me die op de directie werkt van de hogeschool mijn punten al gezien en laten weten dat ik erdoor was en op beide oren kon slapen. Ze had het zelfs al tegen een andere vriendin verteld. Krijg ik gisteren mijn punten, en ben ik net niet geslaagd maar wordt gedelibereerd. Ik viel uiteraard helemaal uit de lucht, want het examen ging écht écht écht heel goed. En dan nog iemand die zogezegd je punten al gezien had zegt dat je erdoor bent. Ik heb even heel hard gehuild.

Wat vervelend zeg! Hoe kan het dan dat je vriendin zei dat je geslaagd was? Verkeerd gelezen?

Geen idee. Wel een berichtje gestuurd, maar ze had er niet echt een verklaring voor. Maakt het gewoon extra k*t.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-20 15:32

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-20 15:32

Sterkte en dikke knuffel allemaal!!
:knuffel:

**Geplaatst**: 14-09-20 16:39

Geplaatst: 14-09-20 16:39

Pestgedrag van de gemeente. Dit is echt mensen het bloed van onder hun nagels willen uithalen. Loze dreigementen, constant de ene onbenullige reden na de andere bedenken om ons toch maar lastig te vallen. Nu ze geen reden meer kunnen bedenken zijn ze gewoon weer begonnen met te bellen en ons lastig te vallen over het geen waar ze ons 2 maanden geleden mee lastig vielen. Wij zijn ondertussen al in gesprek geweest, adviesbureau is er mee bezig maar nu weet de gemeente opeens van niets en zijn wij nooit op het gemeentehuis geweest. Man man, ik krijg meer en meer zin om gewoon alles te koop te zetten. Dan hebben zij wat ze willen.

**Geplaatst**: 14-09-20 17:44

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 14-09-20 17:44

Ik heb zo met je te doen Molenhoek. Ik weet niet waar in België je zit, maar wij hebben een redelijk grote garage mocht je hulp nodig hebben met opslag of iets dergelijks zit ik een half uurtje bij Antwerpen vandaan :knuffel:

**Geplaatst**: 14-09-20 17:59

Geplaatst: 14-09-20 17:59

Dank je wel voor het aanbod

Wij zitten bovenin Limburg. Het is te gek voor woorden. Nu werden wij gewoon weer gebeld dat wij dit en dat niet mochten. Wij gaven aan daar al over in gesprek te zijn gegaan, dat het eerste al helemaal niet kon wat zij beweerden want daar hadden wij ook al informatie over gekregen van het adviesbureau en dat er over het ander al een afspraak en goedkeuring lopende was. Nu is dat volgens hun weer geen waar en gaan ze het uitzoeken. Want ja, diegene die wij 'beweren' te hebben gesproken is op verlof.

Ik word dat vingerwijzen echt beu. Kom er helemaal gek van.

De laatste tijd stoppen de mensen zelfs zonder schaamte en gaan ze foto’s trekken van het huis en de stallen. Als je dan op hun afloopt springen ze in de auto of op de fiets en zijn snel weg.

**Geplaatst**: 14-09-20 18:23

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 14-09-20 18:23

Ik snap je frustratie. Helaas zitten we niet bij elkaar in de buurt, hopelijk lost het allemaal op en kunnen jullie gaan genieten

**Geplaatst**: 14-09-20 19:28

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 14-09-20 19:28

Zo moe. Soort vermoeidheid die niet met slaap op te lossen is helaas.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-20 15:19

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-20 15:19

Paard acuut kreupel rechtsvoor sinds vanochtend en direct DA gebeld. DA is nu onderweg.

**Geplaatst**: 15-09-20 18:19

Geplaatst: 15-09-20 18:19

Mijn vader is weer een ongelofelijke zak. Hij is nu uit elkaar met zijn vriendin. Hij heeft een hond, groot ras. Beest is 7. Heeft nu artrose. Nu wil hij er uiteraard vanaf. Of wij er voor willen zorgen. Financieel gaat het eigenlijk niet voor ons, maar de gedachte wat er gaat gebeuren als wij het niet doen... Pfff

Zo iemand verdiend geen dieren.