Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-06-13 06:00

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 06:00

Hallo allemaal, even inhakend op de asbedel. Wij hebben hier thuis gekozen voor een glasreliek als herinnering aan papa. Ieder heeft een andere gekozen in z'n eigen kleur. De as zit in het reliek verwerkt, maar dat is zo mooi gedaan dat een buitenstaander eigenlijk niet direct weet dat het as is.
Het crematorium kan dit meestal wel voor je regelen. Onderstaand een linkje met voorbeelden.
http://www.uitvaartwinkel.nl/na-de-uitv ... et-as.html

**Geplaatst**: 17-06-13 06:48

Geplaatst: 17-06-13 06:48

K_im schreef:
Wil aan diegene die hun vader, op wat voor manier dan ook, niet meer in hun leven hebben, vandaag toch wat extra sterkte wensen. Het zijn toch dagen die wat moeilijker kunnen zijn. Veel mensen in de omgeving die extra aandacht aan hun vader willen gaan besteden..

dit was mijn 1e Vaderdag zonder vader,wat viel dat zwaar zeg vooral om mijn eigen kinderen bij hun vader cadeaus te geven en knuffels,baf daar knapte de bom,wat een tranen,en avonds naar m.n. schoonvader ik kon niet eens fijne Vaderdag uitspreken,ben niet naar het graf gegaan want vindt het dan een verplichte dag,maar had ik het maar wel gedaan,mijn schuld gevoel is zo hoog!! (niet alleen door gisteren).

Mijn vader ligt in Nijmegen op het jonkerbos en ik woon in Westervoort en ben afhankelijk van mn man of het openbaar vervoer en mn papa is nu bijna 7 weken begraven en was er na de begrafenis niet meer geweest geen vervoer,en afgelopen vrijdag toch heen gegaan,man wat schrok ik me rot!!
er lag helemaal niks op,geen tekening,kaars,bloempje niks!!
hop daar is het schuld gevoel weer,ik heb m.n. pa daar gedumpt en ben door gegaan,kan toch niet?
ik had zn graf mooi moeten houden.

ik weet wel dat ik niet alleen ben maar toch.

**Geplaatst**: 17-06-13 07:09

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 07:09

Dat is inderdaad schrikken als je dat ziet. Maar je zegt t zelf al, je bent niet alleen blijkbaar. Misschien een tip om een onderhoudsvrij graf te creeren. Zodat je er niet teveel werk van heb als je wel eens kan.
Maar dat is dus precies de reden waarom ik dus niet begraven wil worden... het is een soort van plicht ook al zal je vader dat nooit gewild hebben. het voelt gewoon zo, het zit tussen onze oren en waarom?
Sterkte en schud dat gevoel maar snel van je af dat hoeft niet.

**Geplaatst**: 17-06-13 07:23

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 07:23

Zo'n glasreliek heeft mijn stiefmoeder ook, vind ik opzich ook wel mooi,maar doordat wij niet mee zijn geweest zijn as ophalen zijn voorbeelden ed daarvan ook niet aan ons laten zien. Heb op internet ook een roos gevonden wat ik best mooi vind of een urn in de vorm van een beeldje van een paard.

Dat is ook de reden dat papa niet begraven is. Mijn ouderlijk huis is een paar meter van de begraafplaats en de stallen liggen er zelfs naast, maar we kwamen er nooit, terwijl de ouders van mijn vader er ook liggen. Papa zei altijd leg me maar onder de mesthoop, ik verga vanzelf wel. Mede door die reden hebben we hem op zijn verjaardag terug gebracht naar de enige plek waar hij echt thuis hoorde en hem op zijn verjaardag uitgestrooid in de wei bij de stal.

**Geplaatst**: 17-06-13 07:40

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 07:40

Ik heb mijn ouders samen verstrooid op een persoonlijke plek op hun trouwdag.

**Geplaatst**: 17-06-13 08:16

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 08:16

Ik ben weer een beetje bijgelezen, jeetje wat een schrijnende verhalen zijn er weer voorbij gekomen.
Een knuffel aan jullie allemaal, lieverds.. Gisteren was voor veel mensen een moeilijke dag. Erg genoeg besef ik me dat pas echt, nu ik mijn eigen moeder kwijt ben.

Afgelopen Moederdag was pas de eerste moederdag zonder mijn moeder, ik voelde me dagen ervoor al ontzettend rot.. Ik kon het niet eens opbrengen om naar mn schoonmoeder te gaan om haar fijne moederdag te wensen, het voelde niet goed. Dus ik ben in mn eentje naar Scheveningen gereden.
Daar was ik vorig jaar met moederdag, samen met mn moeder en mn broertje.. Toen hebben we nog een mooie fotoshoot laten maken van ons drietjes. Superfijne dag gehad, veel gelachen en lol gemaakt.
Dan loop je, precies een jaar later, weer over hetzelfde strand, met een akelig lege plek aan je zijde.
zie je alle herinneringen weer aan je voorbij trekken als een film.

het is gewoon te bizar om te bevatten allemaal. Hebben jullie ook bepaalde dingetjes die jullie enigszins helpen om met het verlies om te gaan?
Ik heb veel foto's van haar in de woonkamer en een speciaal plankje met haar foto, haar spulletjes, omringt door heel veel kaarsjes, die iedere avond allemaal aan MOETEN. En soms rijd ik naar Scheveningen, of een andere plek waar we graag kwamen.

**Geplaatst**: 17-06-13 10:06

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 10:06

het probleem is dat het een algemeen graf is (gemeentelijk) en ik dus niks er op mag plaatsen zoals op normale graven,wel een steen van 50 x 50cm ivm herbegraven!

Maar ik kan idd wel een mooie verplaatsbare steen erop leggen en vetplanten.
maar voel me gewoon erg k*t want mijn schuld gevoel steekt me nu de kop op,mn vader heeft dit zo niet gewilt dat weet ik wel maar toch.

**Geplaatst**: 17-06-13 10:09

Geplaatst: 17-06-13 10:09

shadow19871 schreef:
Ik ben weer een beetje bijgelezen, jeetje wat een schrijnende verhalen zijn er weer voorbij gekomen.
Een knuffel aan jullie allemaal, lieverds.. Gisteren was voor veel mensen een moeilijke dag. Erg genoeg besef ik me dat pas echt, nu ik mijn eigen moeder kwijt ben.

Afgelopen Moederdag was pas de eerste moederdag zonder mijn moeder, ik voelde me dagen ervoor al ontzettend rot.. Ik kon het niet eens opbrengen om naar mn schoonmoeder te gaan om haar fijne moederdag te wensen, het voelde niet goed. Dus ik ben in mn eentje naar Scheveningen gereden.
Daar was ik vorig jaar met moederdag, samen met mn moeder en mn broertje.. Toen hebben we nog een mooie fotoshoot laten maken van ons drietjes. Superfijne dag gehad, veel gelachen en lol gemaakt.
Dan loop je, precies een jaar later, weer over hetzelfde strand, met een akelig lege plek aan je zijde.
zie je alle herinneringen weer aan je voorbij trekken als een film.

het is gewoon te bizar om te bevatten allemaal. Hebben jullie ook bepaalde dingetjes die jullie enigszins helpen om met het verlies om te gaan?
Ik heb veel foto's van haar in de woonkamer en een speciaal plankje met haar foto, haar spulletjes, omringt door heel veel kaarsjes, die iedere avond allemaal aan MOETEN. En soms rijd ik naar Scheveningen, of een andere plek waar we graag kwamen.

ik heb juist geen foto's in mn huis van overleden dierbare,want ik heb dan het idee dat ik blijf hangen in het rouwen en ze willen juist dat je door gaat.
het enige wat ik in huis heb van mn papa is dit:

hij was toen die nog leefde gek op het hondenbeeld van mij (onze oude hond was een herder)
en heb er nu een kaarsje bij staan die savons aan is.
en een tatoage met de tekst papa op mn voet.

meer heb ik niet,maar iedereen verwerkt het op een andere manier.

**Geplaatst**: 17-06-13 12:09

Geplaatst: 17-06-13 12:09

xJurdyWonanx schreef:
ThreeFingers schreef:
Bah, bah, bah, wat een heftige verhalen komen hier voorbij het roept veel bij me op, misschien eens goed om het van me af te schrijven..

Allereerst wil ik iedereen heel veel sterkte wensen!

Toen ik 5 was overleed mijn vader aan een schedelbasisfactuur na 6 weken in coma gelegen te hebben. Mijn moeder, mijn zus en ik bleven achter. Maar het verlies van de boeg van het gezin liet zijn sporen na, mijn zus ontspoorde compleet en ging aan de alcohol en drugs..... veel elende heeft dit veroorzaakt, mijn moeder was nooit hertrouwd en stond er dus alleen voor.
Mijn moeder was mijn alles mijn steun en toeverlaat mijn rots in de branding en ohw jee kwam niet aan mijn moeder.
Toen ze 51 was kreeg ze kanker in haar onderlip, een klein bobbeltje, maar die moest er wel uit, daardoor werd ze ze toch behoorlijk zwaar verminkt...maar het mocht niet baten ze kreeg uitzaaien naar haar lymfeklieren, bestralingen volgde...lymfeklieren in haar hals werden verwijderd. Met de gevolgen een tumor aan haar slagader in haar hals...een tikkende tijdbom.
Ze werd in het ziekenhuis verzorgt, Ik voelde me zo gefrustreedr en machteloos ( nog steeds ben ik verdrietig en woest ) ze wilde graag naar huis en ik wou haar thuis hebben en helpen verzorgen. Er kwam natuurlijk ook verpleging thuis. Ze had een vieze wond/tumor in haar hals die schoongehouden en verbonden moest worden.
Maar zoals ik al schreef "een tikkende tijdbom"
Op een avond we waren aan het eten en (mijn moeder lag in een bed in de woonkamer) hoorde ik iets kletteren en druppelen ik keek en terwijl ik dit typ krijg ik de krampen in mijn buik tranen lopen over mijn wangen het bloed spoot eruit, dit was verschrikkelijk. Alle szat vol tot op de muur je eigen moeder. Nooit zal ik vergeten hoe ze nog mijn naam zei...

Nooit heb ik dit een plekje kunnen geven, nog dagelijks vreet dit aan me

Heb in het begin van het topic gereageerd, en tot pagina 6 of iets gelezen maar deze sprak me heel erg aan. Wow, geen woorden voor zo.. Ik weet dat mijn moeder naar zeggen ook zo moet zijn overleden, ook de tumor aan de halsslagader en daar is dan iets geknapt en alles zat ook onder toen we haar vonden en dat vond ik al zo verschrikkelijk.. Maar dat jij dat hebt moeten zien en meemaken, weet dat ik niks voor je kan betekenen maar wil je alsnog heel veel sterkte wensen..

Dank je, wat erg dat jou moeder ook zo heeft moeten gaan....

Tja, dan over herinneringen, boven heb ik een soort van fotoboekje van mijn moeder waar ook de foto`s in staan van toen ze net geopereerd was enz. Er zit ook een bloepje gedroogt in.....

Maar erin kijken kan ik niet, er hangt geen foto van haar hier aan de muur, geloof dat ik dan iedere dag een emotioneel wrak zou zijn.

**Geplaatst**: 17-06-13 12:19

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 12:19

ik heb juist best veel aan de foto van mijn vader die op de kast staat.
Maar het is ook echt alleen waar ik met mijn vader en de pony op staat.
De foto van zijn rouwkaart is een bewerkte versie hiervan mijn vader ingezoomd en de pony er nog op. Vind het persoonlijk heel fijn dat hij zo nog een beetje wat van ons leven mee kan krijgen voor mijn gevoel.
Ondanks dat ik het er nooit met mijn vader over heb gehad weet ik dat hij graag wilt dat we "gewoon" door gaan met ons leven en niet teveel treuren, dat maakt ook dat ik gewoon door wil gaan, wat vaak ten koste is van mijzelf.

Zo heeft mijn vader een tijd voordat hij overleed tegen een vriend van ons gezegd "maak van elke dag een feestje, ook als er niets te vieren valt" deze uitspraak word bij ons nu regelmatig gebruikt.

Maar echt andere dingen kijk ik niet, heb boven ook een fotoboek, als ik iets aan het zoeken ben en ik kom zijn foto tegen prima, maar ik ga er niet naar op zoek.
Foto's en film van zijn crematie en alles eromheen (bewust gemaakt, liever nooit naar kijken dan later spijt hebben dat we het niet terug kunnen kijken) en zijn koningsmedaille liggen zelfs veilig opgeborgen.

**Geplaatst**: 17-06-13 12:25

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 12:25

Ik heb ook nog veel foto's en filmpjes die ik nog niet kan bekijken, liggen allemaal nog op zolder. Evenals veel spulletjes van mijn moeder.
De foto's in de woonkamer maken me soms verdrietig, maar geven me ook veel steun. Op die manier, vooral met alle kaarsjes aan, heb ik het gevoel dat ze toch een beetje bij me is. Ik denk de hele dag aan mn moeder en het doet nog veel pijn. Maar ergens wil ik ook niet dat het minder wordt, ze mag zeker gemist worden.

**Geplaatst**: 17-06-13 12:27

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 12:27

Opnames van de crematie heb ik ook ja. Maar denk niet dat ik nog ooit de behoefte krijg om het te zien. Maar inderdaad, beter hebben en nooit naar kijken dan andersom.
Er zijn ook vingerafdrukken van mn moeder gemaakt, die ik graag in een tatoeage wil laten verwerken.

**Geplaatst**: 17-06-13 18:34

Geplaatst: 17-06-13 18:34

Ik heb een foto van alleen m`n vader en een foto van ons samen op m`n kamer.
Beneden in de woonkamer hebben we een muur met dingen van m`n vader. Een schilderij van hem (die m`n oom gemaakt heeft)
waarop die dwarsfluit speelt, de dwarsfluit hangt er en nog een paar instrumenten waar die altijd veel mee
heeft gespeeld.

Binnenkort laat ik een tattoo op m`n rug zetten ter nagedachtenis/herrinnering aan m`n vader en zus

**Geplaatst**: 17-06-13 19:38

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 19:38

Ik was in de efteling en dat was zon verkleedfiguur.
Hij zei oh gezellig met alle meiden! Lekker de mannen thuis gelaten. Dat deed echt pijn. Je moest een weten dat je graag met papa naar efteling kon gaan

**Geplaatst**: 17-06-13 19:55

Geplaatst: 17-06-13 19:55

Ladybird schreef:
Ik was in de efteling en dat was zon verkleedfiguur.
Hij zei oh gezellig met alle meiden! Lekker de mannen thuis gelaten. Dat deed echt pijn. Je moest een weten dat je graag met papa naar efteling kon gaan

Rot zijn dat soort dingen, je weet dat die mensen het goed bedoelen... maar het doet toch pijn. $:\$

Ik heb ook wat foto's van mijn vader in de kamer staan, hoewel ik er niet echt vaak bewust naar kijk. Soms maar. Een foto van hem met de hond (die was vooral van ons samen), met de huurauto in Kenia en eentje van ons samen in Kenia bij een tamme neushoorn. Verder nog een van ons gezinnetje de dag voor hij is overleden bij het nieuwe huis van mijn ouders/moeder, die toen nog gebouwd werd. Ik heb als ik er over nadenk eigenlijk alleen foto's van overledenen hangen die veel voor me betekenden (m'n vader en m'n vorige paard), maar niet echt foto's van andere mensen en dieren die nu belangrijk voor me zijn. Ik denk omdat ik ze nog gewoon kan opzoeken enzo.

**Geplaatst**: 17-06-13 20:12

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 20:12

Ik heb in totaal vier foto's van mijn moeder in huis staan. 2 beneden, 2 boven. Ik kijk er iedere dag naar, vooral in de avond..

Zijn er ook mensen die na het overlijden van een ouder op eigen benen moesten staan? Ik woonde altijd bij mijn moeder na de scheiding van mijn ouders. Mijn vader heeft een nieuw gezinnetje en een nieuw huis waar ik niet kan wonen. Nou ben ik inmiddels 21 jaar en dus oud genoeg om op mijzelf te gaan wonen, maar het is financieel af en toe wel lastig.. Emotioneel gezien trouwens ook. Ben benieuwd hoe anderen dat ervaren hebben en nog steeds ervaren.

**Geplaatst**: 17-06-13 21:00

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 21:00

Erg rot K-im. Kan me voorstellen dat er dan veel op je af komt.. Heb je wel veel steun/hulp aan de rest van de familie?

ik woonde gelukkig al op mezelf, maar mijn broertje zat in dezelfde situatie als jij. Hij moest ook ineens op zichzelf gaan wonen met zijn 20 jaar, maar hij kent/weet ook nog niks. De rest van de familie helpt nergens mee, met als resultaat dat hij het ook erg moeilijk heeft en ik met mijn 26 jaar ineens een kind van 20 heb gekregen :S Zo voelt het soms een beetje, maar we hebben gelukkig ook veel steun aan elkaar. tis niet dat hij heel erg op me leunt, maar ik maak me wel 24/7 zorgen om hem.

**Geplaatst**: 17-06-13 21:10

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 21:10

Ik ben nu gelukkig twee en een half jaar verder, maar heb nog geen vaste woning. Woon nu in een huis dat te koop staat en waar ik uit moet als het verkocht wordt. Ik woon er wel relatief goedkoop. Ik verdien te weinig om een huis te kopen of een huis te huren.. Voor een sociale huurwoning sta ik nog te kort op de wachtlijst in deze regio..

Mocht ik op straat komen te staan is er altijd wel iemand waar ik bij terecht kan. Daarnaast denken mijn oom, oma en vader echt wel mee. Alleen financieel sta ik er wel alleen voor. Ik studeer nog dus heel ruim heb ik het niet. Mijn moeder haar erfenis wil ik eigenlijk niet gebruiken.. Tenzij het echt niet anders meer kan.

**Geplaatst**: 17-06-13 21:22

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 21:22

Kim, Jeetje dat lijktme echt lastig zeg!! Ik ben vlak na et overlijden van pap wel het huis uit gegaan. Maar heb wel mama. Ook al kan die mij ook niet echt bijstaan want die krijgt ook niet zoveel. Das allemaal wel lastig.

Hoe zijn jullie bezig met het verwerken vanhet overlijden van ouders?

**Geplaatst**: 17-06-13 21:31

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 21:31

Wat heftig Kim, dat je met het verlies van je moeder ook gelijk je thuis eigenlijk kwijt was en op eigen benen moest staan. $:\$

**Geplaatst**: 17-06-13 21:47

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 21:47

Ik heb dankzij mijn broer nog een jaar in mijn moeder haar woning kunnen wonen. Echter was de woning aan de dure kant en is de relatie tussen mijn broer en mij alleen erg goed als wij niet 24/7 bij elkaar wonen. Vanaf 1 maart 2012 het ouderlijk huis verlaten en ik heb tussen 1 maart en 1 juli in 5 verschillende woningen gewoond (incl. ouderlijk huis en huis waar ik nu in woon). Het was niet anders en ik ging er gewoon maar in mee. Nu wel een soort van eigen plekje, maar dus nog niet ideaal..

Het verwerken van het overlijden.. Ik weet niet of ik dat al gedaan heb. Misschien wel, maar ik zou niet weten op wat voor manier dat verwerken mijn leven veranderd (zou hebben) ten opzichte van het leven waarin het haar overlijden niet verwerkt heb.

In verband met een operatie (maagverkleining) die ik 25 juni ga krijgen, heb ik begeleiding van een psychologe. We hebben het ook veel gehad over de rouwverwerking, maar ik kan er nog niet 'echt' over praten en mij openstellen voor de emoties die ik voel. Ook niet daar.. Het is zo moeilijk..

**Geplaatst**: 17-06-13 22:03

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 22:03

In het begin ben ik heel erg op zoek gegaan naar manieren van verwerken... Maar uiteindelijk is alles accepteren (vooral de willekeurige rouwmomenten dat het gewoon ineens pijn doet, of iets net teveel is omdat je ouder in die situatie er heel goed voor je geweest was / had kunnen helpen) het enige wat echt heeft geholpen, en tja, toch ook tijd. En zelf vond ik het echt heel erg prettig om te praten erover. Ik vertelde graag aan iedereen die ernaar vroeg (want ik vond het zo stom om er zelf over te beginnen

) van alles over mijn vader, over hoe hij was en hoe hij de laatste maanden was, over hoe hij zelf zijn hele uitvaart had georganiseerd en over wat ik had gezegd op de uitvaart. Dingen die we samen deden, hoe hij was... Dat deed me enorm goed.

Wat ik het meeste heb gemist is het knuffelen. Hij was een enorme knuffel, en dat miste ik echt gigantisch, zo'n stevige knuffel waar je in verzuipt en zijn baard langs mijn wang... Nu nog verlang ik soms wel naar zo'n knuffel, of een goed advies of gewoon wat enthousiasme, maar het gemis is gelukkig wel minder pijnlijk. Het helpt dat ik zoveel fijne herinneringen heb en weet dat hij altijd heeft gedaan waar hij gelukkig van werd en een vol leven had.

**Geplaatst**: 17-06-13 22:29

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 22:29

Mews
Ja dat laatste herken ik ook. Gewoon een fijne papaknuffel! Dat mis ik denk ik wel bijna het meest
Wat ik ook merk is dat ik me steeds meer realiseer dat ik ontzettend veel op mijn papa lijk. Dat is op zich heel mooi maar ook wel eng. Omdat je het nooit zo door had.

En wat ik merk is dat mijn vader veel meer van mij hield als dat ik gedacht had. Dat zie ik echt terug in alle foto's terwijl ik ne nooit dat zo gerealiseerd had.

**Geplaatst**: 17-06-13 22:35

Geplaatst: 17-06-13 22:35

Ladybird, wat mooi zeg, dat laatste.

Lijkt me wel heel bijzonder om daar achter te komen als je foto's terugkijkt.

**Geplaatst**: 17-06-13 22:40

Re: Bokkers die een ouder of ouders zijn verloren..

Geplaatst: 17-06-13 22:40

Is het ook! Mijn vader liet zich nooit zo uit. En natuurlijk weet je wel dat papa van je houd. Zeker toen hij leefde. Nu zie je dat echt terug op de foto's en dat is wel heel fijn!