Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Die dingen bleven op de een of andere manier proberen dicht te gaan. Ik naar mijn vader roepen, die zo'n tien meter verder was. (de reden waarom ik dus er gauw tussendoor wilde
) en die ging toen voor die sensor gaan springen.

De deur kwam namelijk tegen mn voet aan van mn gebroken been!

Na 2 week was die pin er zover uit gegaan dat er nog maar een klein stukje in zat, voelde niet heel prettig, dus heb ik hem er zelf maar uitgehaald 
,

en elke keer denk ik "volgende keer kijk ik beter uit" en ja hoor, dag later "KABENG!" weer een knal 
had blijkbaar in een kapotte spiegel gestaan en zat een sneetje van lengte 3 cm in mijn voetzool
Nou ik dus. Loop over de wekeromse zand, over die heuveltjes en loop naar beneden
en weet niet wat ik deed maar opeens zakte ik pardoes in elkaar en kwam niet meer overeind
ook zo leuk
moest dus letterlijk hulp vragen om overeind te komen. Mensen dachten vast "wat een aansteller, kan niet eens normaal opstaan"
lol. Nou heb er nog 6 maanden last van gehad, eerste maanden veel moeite met traplopen etc
2 maanden geleden was het eindelijk bijna over, ookal blijft het een zwakke plek, dus ik had me voorgenomen om na Tunesie weer te gaan hardlopen...
en kreeg een natrap/tik tegen mijn been
Heb een bot/scheenbeen kneuzing en wat ingescheurde spieren (linker been) ... kan ik dus weer niet hardlopen
En niet paardrijden overigens
Dus hoop weer zo snel mogelijk te kunnen rijden maar dan moet die verdomde zwelling echt weg zijn
(is nu 6 weken geleden gebeurt en nog steeds dik)

dat wilde ik dus absoluut niet... toen ik hem wilde omdraaien om de andere kant te drogen glijdt hij weg. Op dat moment breng ik m'n knie omhoog om hem te vangen. Daarbij bukte ik ook iets naar voren om m'n rug te bollen. De plank komt op m'n knie, en als in een reflex breng ik m'n knie omhoog, Bang tegen m'n mond
allemaal bloed en een tand door m'n lip....