Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-08-11 00:05

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 15-08-11 00:05

pff heb het topic met tranende ogen gelezen.
wat ontzettend zwaar zeg! ontzettend veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 15-08-11 00:11

Geplaatst: 15-08-11 00:11

Heel veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-08-11 00:16

Geplaatst door de TopicStarter : 15-08-11 00:16

Eefste schreef:
Meis, niemand vergeet dat je moeder er is geweest.. ookal lijkt dat misschien zo doordat mensen het er niet steeds over hebben. Iedereen verwerkt op zn eigen manier. Misschien in stilte. Ik moet zeggen dat ik de afgelopen weken veel aan je gedacht heb, maar niet wist of je het fijn zou vinden om benaderd te worden omdat ik je hier niet veel zag.. Uit ervaring weet ik dat mensen het heel moeilijk vinden je aan te spreken op het moment dat er iemand overleden is. Volgens mij zijn mensen bang voor het verdriet dat ze dan misschien weer oprakelen bij je.
Meis, ik denk aan je, en bij behoefte aan gesprek of contact mag je me altijd een berichtje sturen.
liefs

Ja mensen gaan echt in een boog om me heen lopen, ik merk het gewoon.. Ik ben zelf niet zoon prater en vriendinnen hebben t er ook niet echt over, dus uiteindelijk blijf ik maar mee zitten.
dinsdag en woensdag naar denhaag, naar een lief dinnetje van een ander paardenforum, even afleiding bij iemand waarbj ik wel echt mezelf kan zijn..

bijzonder om te lezen dat je zo intresseert in iemand die je niet eens persoonlijk kent, volgens mij ben je echt een toppersoon.

op www.helenbiemans.monutagedenkplaats.nl staat trouwens het filmpje van de begrafenis.

**Geplaatst**: 15-08-11 00:19

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 15-08-11 00:19

Ik heb je topic met tranen in mijn ogen gelezen. Gecondoleerd en heelveel sterkte in de komende tijd :(:)

**Geplaatst**: 15-08-11 00:29

Geplaatst: 15-08-11 00:29

VeraPopeye schreef:
pff 2 weken geleden dat mama dood ging, een jaar geleden dat mama te horen kreeg dat ze ziek was maar wel een antaal jaar zou leven.

leven gaat door, iedereen doet weer normaal, iedereen is het volgens mij weer vergeten.. alsof mama er nooit geweest is, alsof het leven altijd zo gweest is.

Het leven gaat ook door. Maar dat betekent niet dat je je daarin mee moet laten sleuren: neem de tijd voor je verdriet en je gevoel, gun jezelf dat meissie, dat is wat je moeder ook het allerliefste wil: dat je goed op jezelf past, voor jezelf zorgt en gelukkig kan zijn, en voor dat laatste moet er eerst een hele vervelende gebeurtenis verwerkt worden. Neem daar alsjeblieft de tijd voor.
En dat betekent ook echt niet dat iedereen haar vergeet of er al aan gewend is, iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om, en erover praten dat ze er niet meer is vinden veel mensen waarschijnlijk moeilijk. Afleiding zoeken en "gewoon doorgaan" is dan het makkelijkst.

Ik hoop dat je goed je ei kwijt kan bij je gezin, en dat jullie heel veel steun aan elkaar hebben. :(:)

Je bent een hele stoere meid, echt!!

**Geplaatst**: 15-08-11 01:28

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 15-08-11 01:28

Wat sneu dat mensen om je heen lopen. Dat hoor je wel vaak maar toch..
Er zijn wel we sites met lotgenoten, jongeren die ook een ouder hebben verloren. Heb je daar al behoefte aan?

**Geplaatst**: 15-08-11 01:33

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 15-08-11 01:33

Niemand vergeet je moeder. Maar iedereen moet en wil natuurlijk ook verder. Bedenk het je zelf eens: zou jij het fijn vinden als na jouw overlijden iedereen alleen maar verdriet had omdat je er niet meer was?

**Geplaatst**: 15-08-11 01:38

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 15-08-11 01:38

Ik heb net even het filmpje bekeken, indrukwekkend en heel verdrietig, drie vandie jonge meiden...zonder hun mama. Het is ook niet niks dat je je ontheemd voelt. Maar als ik zie hoeveel mensen er waren, ik denk dat zij jullie allemaal in hun hart hebben gesloten en echt wel over je moeder willen praten.

Maar voor buitenstaanders is dat gewoon lastig want je wilt ook niet dat je net iemand verdrietig maakt als ze het even niet was.

**Geplaatst**: 15-08-11 01:57

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 15-08-11 01:57

ik zit hier echt met tranen in mn ogen. wat heftig.
gecondoleerd, en heel veel sterkte !

ben er gewoon stil van..

**Geplaatst**: 15-08-11 11:23

Geplaatst: 15-08-11 11:23

Ik leef zo met je mee. Mensen weten gewoon niet wat ze moeten zeggen maar ze vergeten jouw mama echt niet daar was ze veel te bijzonder voor.
Neem je tijd probeer leuke dinge te doen lach en geniet dat is geen verraad dat mag en op de momenten dat je mama in je hoofd is geniet daar dan ook van op die manier krijgt het een plaats...... vergeten zullen we onze mama's nooit

dikke kus meisje je bent zo sterkt

**Geplaatst**: 16-08-11 22:38

Geplaatst: 16-08-11 22:38

Hai! Ik wilde je even laten weten dat jouw topic opgenomen is in het BNB van augustus! Die vind je hier: [FZ] [Dienstmededeling] Bokt NieuwsBrief van augustus

**Geplaatst**: 17-08-11 13:30

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 17-08-11 13:30

Ik lees het topic nu pas naar aanleiding van de Bokt Nieuwsbrief.
Wat ontzettend verdrietig hoe het allemaal is gelopen en wat moet het moeilijk zijn voor jou en je zusjes.
Vind dat je ontzettend dapper en heel erg sterk bent.
Jou mama is ontzettend trots op jou dat weet ik zeker.

Heel veel sterkte deze tijd.

**Geplaatst**: 17-08-11 13:55

Geplaatst: 17-08-11 13:55

Jeetje... Zelden word ik zo emotioneel van iets wat ik op internet lees. Wat een ontzettend heftige periode hebben
jullie als gezin meegemaakt. En voel jezelf niet vervelend, omdat er mensen zijn die hun moeder nooit hebben gekend
en jij wel. Hoe je het ook wendt of keert, je moeder op deze leeftijd verliezen hóórt niet :(:)

.

Heb ook even naar het filmpje van de dienst gekeken, ik kreeg het er ijskoud van. Ik wil je heel veel sterkte voor
nu en de tijd die nog komen gaat Y;(

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-08-11 22:17

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst door de TopicStarter : 28-08-11 22:17

pff.. sorry dat ik zolang niks gepost heb.
en vind het lief dat ik in de nieuwsbrief sta:)

veel gebeurd, druk gehad, drukte is nu voorbij. Bijna een maand geleden.. Ik besef t nog steeds niet, maar als de drukte zo voorbij is dan weet ik zeker dat ik de klap krijg.. gaat thuis allemaal niet zo lekker, maargoed.

ik ben altijd heel nachtmerrie gevoelig geweest, begon met twee weken geleden dat ik mama in me dromen steeds zag, werd er heel fijn van waker. Maar het beginnen te veranderen in nachtmerries, vanacht werd ik in paniek wakker, ik zag mama ergens op een bankje zitten. Precies zoals ze was voor ze ziek werd met haar lievelingskleding aan. ze zat op een muurtje ofzo met haar benen te wippen, ik mocht an iemand niet naar dr toe en ging helemaal door t lint, toen ik eindelijk naar dr mocht was ze ineenkeer weg.. en toen werd ik dus wakker.

bah, morgen school. vorig jaar eerste school dag wetend dat mama nog een paar jaar leefde, jaar geleden dat we te horen kregen dat mama ziek was. iets meer als een jaa rgeleden dat ze zeiden dat mama wel 70 werd ofzo, geen 80 maar de 70 moest ze wel halen zeker. 47 jaar is het blijven steken..

**Geplaatst**: 28-08-11 22:20

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 28-08-11 22:20

Sterkte.

Heel veel succes en sterkte morgen op school.

**Geplaatst**: 28-08-11 22:22

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 28-08-11 22:22

Heel veel sterkte meid!

**Geplaatst**: 28-08-11 22:35

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 28-08-11 22:35

Heel veel sterkte meis!! Kan je filmpje niet bekijken.

**Geplaatst**: 28-08-11 22:45

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 28-08-11 22:45

Jeetje meis...
Heel erg veel sterkte, ook morgen op school. Ik hoop dat je je draai een beetje kunt vinden maar als dat niet lukt dan is dat ook niet meer dan logisch en helemaal niet erg!!!
En vervelend dat je telkens zulke nachtmerries hebt, ze weergeven denk ik wel de emoties van het moment erg goed (je moeder is "onbereikbaar" geworden als het ware, niet meer tastbaar in deze wereld) maar dat maakt het niet minder erg of minder vervelend...

Als er iets is wat ik/wij bokkers kunnen doen, moet je het zeggen he!!!

Dikke knuffel!

**Geplaatst**: 29-08-11 10:46

Geplaatst: 29-08-11 10:46

Och meid.. Ik heb net met veel tranen de video bekeken van de begrafenis.
Wat hebben jullie mooi afscheid kunnen nemen maar wat is het ook moeilijk voor jullie.

Heel veel sterkte de komende tijd! En pas ook goed op elkaar als zussen! Jullie hebben alle drie een stukje van jullie moeder in je en probeer de band tussen jullie drieën zo sterk mogelijk te houden. Zet hem op :(:)

**Geplaatst**: 30-08-11 12:28

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 30-08-11 12:28

Hoe is het op school gegaan?

**Geplaatst**: 30-08-11 14:06

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 30-08-11 14:06

He meissie, hoe is het op school gegaan? Hopelijk is het meegevallen.

**Geplaatst**: 30-08-11 18:43

Geplaatst: 30-08-11 18:43

Jeetje, ik lees je topic nu pas (heb nog niet alles gelezen) maar wilde even zeggen dat ik je heel sterk vind! Ook een super mooi filmpje van de begravenis.
Mijn moeder is in maart overleden en geloof mij, op de meest idiote momenten mis je haar het meest. Ik ben wel iets ouder dan dat jij, maar het is gewoon super moeilijk om je moeder te missen als je er nog niet aan toe bent. Ik had nog zoveel dingen met haar willen doen en kan haar eigenlijk nog niet missen uit mijn leven.
Als je behoefte hebt om er een keer over te praten, je kan me altijd een pb sturen.

**Geplaatst**: 30-08-11 20:05

Re: Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.

Geplaatst: 30-08-11 20:05

jeetje.. wat heftig.. ik heb het hele topic gelezen...

paardrijden zorgt wel voor afleiding he??.. je gedachten even op 0 zetten...

heel veel sterkte ...

**Geplaatst**: 30-08-11 20:31

Geplaatst: 30-08-11 20:31

hee meis

Hoe gaat het nu met je? Ben je al weer naar school geweest?
Je kan hier altijd je hart luchten he :(:)

**Geplaatst**: 30-08-11 21:05

Geplaatst: 30-08-11 21:05

VeraPopeye schreef:
pff 2 weken geleden dat mama dood ging, een jaar geleden dat mama te horen kreeg dat ze ziek was maar wel een antaal jaar zou leven.

leven gaat door, iedereen doet weer normaal, iedereen is het volgens mij weer vergeten.. alsof mama er nooit geweest is, alsof het leven altijd zo gweest is.

Meid, wat ik nu ga zeggen, gaat heel vervelend aanvoelen denk ik.

Niemand, maar dan ook niemand, zal je moeder ooit vergeten.
Ik denk zelfs dat iedereen het er nog erg moeilijk mee heeft, want het is nog zo vers.
En dat mag!
Alleen niemand durft het te laten zien, omdat ze bang zijn jou en de rest van je dierbaren verdriet te doen.
Huilen is niet verboden, vergeet dat vooral niet.
Het is soms juist wel beter om er eens goed door te huilen.
Uithuilen is naar mijn mening een van de beste dingen die je kunt doen, als je verdriet hebt.

En nog even over die pony:
Is het niet fijn om juist die pony te hebben als een soort plek waar je je hart kunt luchten? Een plek waar je je altijd aan je mama zult blijven herinneren?

En wat Lucy_ zegt:
Ik denk dat je er nooit aan toe bent om iemand te verliezen.

Meid, je bent sterk, echt sterk, en praat er alsjeblieft over!
Want praten helpt!
Ookal is het hier op Bokt.

Mijn PB Box staat uiteraard altijd open!

Ik hoop dat het nu al wat beter met je gaat,

Dikke kus,

moelly