
Dat is echt triest

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Yessy schreef:Haha hebben niet alle 14-jarigen een kleintje dan? Jongens gaan ook pas laat groeien dus anders krijg je een kereltje van 1.40 hoog en een piemel van 15+ cm, dat ziet er volgens mij redelijk bizar uit
Tellie schreef:Yessy schreef:Haha hebben niet alle 14-jarigen een kleintje dan? Jongens gaan ook pas laat groeien dus anders krijg je een kereltje van 1.40 hoog en een piemel van 15+ cm, dat ziet er volgens mij redelijk bizar uit
Ik heb hem nooit gezien.
Hij zei dat hij het altijd onder de douche met gym stond te vergelijken, en dat hij toch wel klein uitviel bij de rest.
KBTP schreef:Er is ook een soortgelijk topic op een ander forum. Om dit verhaal heb ik dus echt 20 minuten op de vloer liggen rollen van het lachen!
Een jaartje of tig terug...Ik en mijn toenmalige vriendin hadden het huis voor ons alleen, we waren bij haar thuis. Affijn beetje liggen vozen op de bank in de woonkamer, de spanning liep op. Ze stond op en nam mij aan mijn hand mee naar haar kamer op de zolder. Onderweg richting de zolder gingen er wat kledingstukken uit...we kwamen aan op zolder. Daar ontdeed ze zich van haar kleding en ging gebukt staan, leunend op de trillende en werkende wasmachine. Ze keek me aan en zei "Ga er maar achter staan...dit trilt extra lekker".
Nou goed, ik ben de moeilijkste niet...mijn broek en onderbroek gingen richting mijn enkels, pakte haar heupen beet...en plop. We waren lekker bezig en de wasmachine was lekker aan het zoemen en trillen. Mijn vriendin werd wilder en wilder...ik pakte haar haren beet..en begon steeds harder te stoten. Diep kreunend stond ze tegen de wasmachine aangeplakt en ik erachter. We waren in ons eigen wereldje op dat moment...geen rekening houdend met de omgeving.
Na een minuut of 10 hoorde ik wat gekraak..maar dacht dat het van de wasmachine kwam, dus verder geen aandacht aan gegeven. Tot op een gegeven moment..hoorde ik gekuch achter mij...ik stop..en kijk om..Daar staat haar vader met haar topje en sokken in zijn handen Ik stond perplex...mijn mannelijkheid krimpte gelijk in elkaar. Mijn vriendin kwam bijna klaar...en riep toen "He, schiet eens op, niet ophouden, doorstoten....ik ben er bijna!!!" Ik kon mezelf niet meer bewegen...kon ook geen kant op...
Toen zei haar vader "Jij bent er bijna, maar ik ben er al...." Binnen luttele seconden was ze naar haar kamer gevlucht...en liet mij daar staan...De beste man gaf mij haar kleding en zei niks..maar die kop van hem zei genoeg...
Ik ben maar niet blijven eten die avond...
Amburtjoz schreef:Die beste jongen kwam destijds voor de eerste keer bij ons mee-eten, waarop mijn vader uiterst vriendelijk aan hem vraagt wat hij voor werk had etcetera. Kreeg het heerlijke antwoord terug dat hij een hele verantwoordelijke baan had bij de AH (dan gaat er toch wat komen denk je), hij was namelijk een soort hoofd-vakkenvuller.. Heb mn vader aangekeken en toen wisten we genoeg. Later is hij bij een bar gaan werken en sindsdien gebombardeerd tot "Chef-Sinas"