Bokt.nl

Citaat:

Ik heb een tijd niet gelest, wegens drukte was mijn concentratie 0,0. Zonde van mijn geld als ik lessen nam.
8 augustus (ik had 2 weken vakantie) ben ik weer begonnen. En het ging goed, ik was scherper dan ooit. Vooruitkijken, mijn 'zwakke punt', niets meer aan de hand. Ik kon anticiperen, meerijden, super toch?
Zo rond 13 augustus vroeg ik wanneer ik kon afrijden, want mijn theorie 'verloopt ergens in september, gelóóf ik. Zodra ik wist wanneer, kreeg ik een datum.

Thuis gekeken, *help*, 4 september! 3 september was nog een gaatje vrij. Ach toe dan maar.. Leuk voor de ervaring. Nieuwe manier van rijden had ik nog niet onder de knie.
Maar het rijden in de woonwijk was geen probleem. Ik kneep m op de snelweg. Dus flink veel snelwegen gereden, ik héél stom, mijn gas loslaten tijdens t spiegelen, in- en uitvoegen. Na een paar keer kwam er enige routine in en waarempel, ik kreeg er zelfs lol in!
Al is de spits nog steeds niets voor mij.

Anyway.. 3 september, half 1, mn instructeur staat voor de deur. Om 2 uur was hét moment.
Nog een uur alleen maar geschreeuw, WAT DOE JE NOU STOMME TRUT, geef dan gas!!!! Dus ik kijk mn instructeur aan, weet je zeker dat ik examen kan doen? Jaja, je doet niets fout. Ik wil je alleen scherp krijgen. :hammer:

En toen was het 2 uur en kon ik plaatsnemen achter tafel 3. Komt er een grijze maar toch wat gezellige ogende vent op ons aflopen. 'En jongedame, jij mag afrijden?' Nee hoor, zeg ik gauw, wijzend op mijn instructeur. Hij mag afrijden! En het ijs was gelukkig gebroken. Ik heb ook een keer een examinator gehad die zijn praatje begon: Als je dit doet ben je gezakt. Met dit en dit en dit ook. Succes. *walg*
Onderweg naar de auto nog even gevraagd of hij van appeltaart houdt. 'Hoezo?' Dan weet ik zeker dat ik slaag.

Ok, we kunnen gaan rijden (ik moet naar de bibliotheek in Eemnes). Voor mij zit er een vrouw in een rode polo die moet afrijden. Op de uitrit slaat haar motor af, ze probeert te starten en rolt de weg op, maar nog steeds met een aantal keer een afslaande motor. Die zenuwen.. kan het mij zo goed voorstellen, en zo'n situatie maakt het er niet beter op dus ik hoop vurig dat mij zoiets bespaard blijft.
Ok, dan de voorrangskruising bij het CBR. Ik kan de voorrangsregels dromen maar ben te nerveus om ze te herhalen voor mij zelf. Dan vergeet ik bijna voor te sorteren maar de examinator laat niets blijken. Bijna is gelukkig niet helemaal.
En wat een geluk! Ik hoef niet bang te zijn dat ik geen voorrang verleen. Naast mij slaat een connexxion-bus linksaf die de gehele weg blokkeert; gelegenheidsvoorrang.
Overigens moet ik er bij vermelden dat mijn grote bek in een keer weg was, en hoewel mijn collega's mij ongetwijfeld als ad-rem kennen, wist ik niets meer te zeggen. Te druk bezig met t verkeer om mij heen.

Ok, de snelweg. Voor mij wordt 60 gereden, ik kijk opzij, naar het verkeer, en besef dat het vrij druk is. Hoe kan ik nou met 60 invoegen, op mijn examen! notabene? Koppie koel houden. Ik zie een gaatje, spiegel, geef mijn richting aan, controleer nog eens en voeg in. Daar rij ik dan, 80 op de rechterstrook, links rijden ze minstens 110. Ik zie in de binnenspiegel, 1, 2, 3, 4 auto's voorbij razen. Tussen nummer 5 en 6 valt een gaatje. Vol gas (iets wat ik eng vind in kleine ruimtes) en erachteraan. Te laat besef ik dat we al bijna bij de afslag waren. Nogmaals plankgas, spiegelen, richting, nacontrole, opschuiven en uitvoegen. Zie ik een opel in de binnenspiegel haastig naar links gaan. Ik gooide toch niet werkelijk mijn auto zo voor zijn snufferd? Toen wist ik het zeker, 3x is niet scheepsrecht. Op naar nummer 4.
Vervolgens komt die rotafslag naar Almere, een wisselstrook in een bocht van 300 meter lang. Ja, precies. Dezelfde wisselstrook waar ik vorige keer op zakte. Wonder boven wonder maakte ik geen fout. Al in de bocht beginnen met kijken en mijn snelheid erop aanpassen. Zelfs mutsen leren wel :cheerleader: Enige nadeel nog: plaats op de weg. Reed ik tijdens mijn lessen overwegend rechts, ditmaal overwegend links. Gelukkig kon ik op tijd corrigeren

In de woonwijk geen fouten gemaakt. Misschien iets aan de langzame kant (45) maar kijken, kijken en nog eens kijken! Laten zien dat ik alles zie en daarop anticipeer. Ik heb het vermoeden dat ik niet zuinig reed, veel in zn 2 waar ik in zijn 3 had kunnen rijden, ook zenuwen. Maar als dat alles is..
Zelfs de bijzondere manoeuvres gingen vlekkeloos (Ik heb in al die tijd zelden bijzondere verrichtingen geoefend). 1x parkeren, en keren. Met keren heb ik moeite, weet tijdens de lessen nooit de juiste plek te vinden. Nu dus wel, links een oprit op, bochtje achteruit en wegrijden. Nog heel attent op een fietser gewacht ook, zal mij niet gebeuren dat ik die waarneem, en vervolgens onder de achterkant van de auto vandaan moet schrapen.

En toen moest ik rechtsaf, en reed rechtdoor. In plaats van terug door de woonwijk, weer de snelweg op. Niet het idee van mijn examinator. Maar al met al een fijne rit. Terug op het CBR vroeg hij wat ik ervan vond.
Tsja.. die snelweg.. Ik had rustiger moeten rijden, ging niet netjes *denkende aan de opel*. 'Ja, zonde he'. Ja, daar ben ik dus op gezakt.
'Nee hoor, dáár laat ik je niet op zakken.'
Ja, dan moest ik even over nadenken. Kon me geen grote fouten herinneren, die gemiste afslag wellicht?
'Ik zeg toch niet dat je gezakt bent?' Lacht hij. 'Gefeliciteerd! Je rijdt niet de sterren van de hemel, maar je rijdt wel veilig.' Mijn analyse van mijn fout heeft wel geholpen, hij gaf ook aan, ik wist precíes wat ik fout deed en hoe ik dat had moeten voorkomen. En hoewel ik maar een keer snelweg had moeten rijden, door mijn gemiste afslag kreeg ik onbewust een herkansing waar hij kon zien dat ik wel kon rijden op de snelweg.

Ik heb denk ik een hele tijd sprakeloos staan kijken. Meent hij dat? Nee.. Hij maakt een grapje. Ik droom, morgen moet ik echt afrijden. Maar nee, ik droom niet. Ik zit thuis, nog een nachtje slapen en ik mag mijn felbegeerde pasje ophalen. Nog een nachtje slapen en ik ga lekker met de auto touren. Naar mijn superpaardje, waar ik veel vaker en sneller heen kan met de auto. Nog een nachtje slapen, en ik rijd zelf! Zonder iemand die mij op de vingers tikt.
EINDELIJK.. van dat lessengezeur af.. Heerlijk!

Sorry voor het lange verhaal. Maar dit is iets wat ik nooit meer zal vergeten en eigenlijk ook nooit meer wil vergeten. En daarom schrijf ik het op. Want dit was ongetwijfeld een van de mooiste ritten ooit.