Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-08-08 15:39

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst: 25-08-08 15:39

idd heel herkenbaar !!
ik zet hier een stipje voor de tips Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-09 23:16

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-09 23:16

Lange tijd geleden dat ik dit topic heb gestart, maar ik wil toch nog even een update-je geven.
Ik heb sinds vorig jaar iemand heel erg leuk gevonden, maar dat was niet wederzijds.
Nu kom ik hetzelfde probleem tegen als toen ik dit topic startte. Er is een jongen waarvan ik het gezelschap erg kan waarderen, en hij mijn gezelschap ook

Ik begin te trillen elke keer als ik met hem praat, en wordt al zenuwachtig als hij begint over een keer iets samen doen. Hij weet van de situatie van vorig jaar, en dus ook ongeveer waar het fout is gegaan.

Maar dit is echt een hele lieve jongen, en voordat ik dezelfde fout maak, zijn er nog mensen met tips om erachter te komen of ik hem echt leuk vind of dat het allemaal schijn is?
Moet ik gewoon in het diepe springen, of toch maar niet?

**Geplaatst**: 24-02-09 08:15

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst: 24-02-09 08:15

Gewoon zeggen wat er op je hart ligt! Vertel dat je bloedzenuwachtig bent, dat je bang bent om het te verpesten. Dan komt het vast wel goed, blijven praten!!
(Het komt wel goed met relaties, ik had mijn eerste vriendje toen ik 19 was, die liet zich niet afschrikken door mijn botte gedrag) en nu al 13 jaar getrouwd met vriendje nr 2! Met de eerste was ik dik 2,5 jaar samen.

**Geplaatst**: 24-02-09 09:17

Geplaatst: 24-02-09 09:17

Pff.. Wat ontzettend herkenbaar. Ik wist nooit hoe ik 'mijn probleem' moest verwoorden, maar jij zet het er precies neer hoe het bij mij is. Onderhand word ik er echt gek van hoor!! Meestal is het bij mij zo wanneer de jongen mij ook leuk begint te vinden en dit ook echt laat merken, dat ik af ga haken. Heel apart, maar misschien is dan de spanning weg ofzo? Ben in ieder geval heel blij te lezen dat er meer mensen met dit probleem zijn..

Wat misschien wel helpt is alles heeeeel rustig aan doen. Gewoon een hele tijd rustig daten, 1 keer per week ofzo. En als je 'm na al die tijd nog erg leuk vindt, je dan besluit je echt aan 'm te binden. Maar opzich is dat ook weer makkelijk gezegd, die jongen wil vast ook een keertje 'duidelijkheid'.

Nu vind ik ook iemand erg leuk, kijken of dit dan echt goed gaat..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-09 09:39

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-09 09:39

Ik hoop ook echt dat het deze keer goed gaat...
Het vreemde is, dat ik deze jongen nog niet zo heel lang ken, en me nu al op mijn gemak voel bij hem. Er zit nu dus wel een verschil in.

Maar waar ik het meest over twijfel is toch wel dat hij in de examenklas zit (vwo 6) en ik denk dan niet dat hij het erbij kan hebben als ik heel de tijd blijf twijfelen...
(nu twijfel ik dus of ik wel moet twijfelen, ik snap mezelf ook niet altijd)

**Geplaatst**: 24-02-09 11:00

Geplaatst: 24-02-09 11:00

Oeh, ik was voorheen heel erg. Kwam ik een jongen tegen, vond ik m he-le-maal geweldig! Druk aan het daten enzo, en dan na 5, 6 weekjes was de 'nieuwigheid' eraf, en begon ik me te ergeren aan vanalles. Nu heb ik een superleuk vriendje, iemand die ik al heeel lang leuk vond, en de 6 weken zijn inmiddels verstreken, vind m nog steeds helemaal leuk

Dus gewoon afwachten tot je een keer de jongen tegenkomt die je écht leuk genoeg vindt, tot die tijd gewoon lekker blijven flirten en daten (deed ik iig).

**Geplaatst**: 24-02-09 11:07

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst: 24-02-09 11:07

Hey, een westlander, geinig

. Je bent natuurlijk nog erg jong, misschien wordt het over een tijdje wel helder.. Verder herken ik je probleem niet, dus kan geen tips geven. Succes!

**Geplaatst**: 24-02-09 11:23

Geplaatst: 24-02-09 11:23

Hier meld zich nog zo'n hopeloze..
Momenteel heeft het noodlot weer toegeslagen :Y)

Was zaterdag na cafétje geweest en leuke jongen gezien, nja heel lichtelijk wat lopen flirten, maar durfde mijn nummer niet te geven, en ik had der spijt van, dus ging ik gisteren met vriendin weer terug naar dat café, en hij was der ook, nja uiteindelijk nummer gegeven vlak voor ik ging, heb hem daarna ook niet meer gezien, heeft nog niks van zich laten horen, maar straks gaan we weer erheen.
Maargoed, to the point, ik heb een ex, en daar heb ik nu inmiddels keer of 3 mee gehad en nu is het gewoon zo dat we af en toe wel weer es wat afspreken en dan vind ik het 3 x leuk en dan hoef ik hem de komende 3 maanden niet meer te zien ofzo, echt heel zielig eigenlijk

Maar ben dus nou idd ook zo bang, dat ik dalijk weer dat gevoel ga krijgen dat ik nergens aan vast wil zitten e.d. terwijl ik wel vaker denk van; ja leuk, een vriend, beetje serieuze relatie, gewoon lekker bij elkaar zijn e.d.

Ben btw 18.

Meestal hou ik het 4 weken vol en dan vind ik er geen bal meer aan

Heb wel al 2 x een 'relatie' van een half jaar gehad dus

*wat een wazig stuk hehe

**Geplaatst**: 24-02-09 11:29

Geplaatst: 24-02-09 11:29

Ik was precies zo. Na enkele "vergissingen" ben ik er op bijna 40-jarige leeftijd achter gekomen dat het kiezen van een partner voor een groot deel toch een rationeel proces is. Je kunt gemakkelijk op iemand verliefd worden, en hij op jou, maar vaak blijkt zoiemand achteraf toch niet helemaal de juiste voor je te zijn. Soms kom je daar pas (veel) te laat achter. Voordat je serieus met iemand in zee gaat moet je eerst een aantal dingen duidelijk hebben. Vaak doen we het precies andersom: we beginnen eerst een relatie en komen er vervolgens achter dat het niet werkt. Probeer je de situatie in te denken dat je 35 jaar bent en 2 kinderen hebt. De volgende dingen zou je je minimaal af moeten vragen, ik denk zelfs dagelijks bij een nieuwe relatie:

- voel je je er goed bij. Je kunt erg veel van elkaar houden, maar toch kom je altijd dingen tegen die je niet aanstaan. Als je zoiets merkt en het past niet bij je normen en waarden, kap het dan per direct af
- geen woorden maar daden. Blijft hij nu smorgens in zijn bed liggen en heeft hij er een hekel aan om je te helpen in het huishouden of de tuin te doen? Vraag je af of je dat zou accepteren als je de zorg hebt voor 2 kinderen en misschien ook een baan buitenshuis hebt. Is het antwoord "nee", dan kun je beter nu even genieten van de leuke tijd, met in het achterhoofd dat dit niet de man is waar je een gezin mee kunt stichten
- kwetst hij je en biedt hij daarna zijn verontschuldigingen aan? Dat kan één keertje voorkomen, maar bij de tweede keer omdraaien en hard weglopen
- heeft hij emotionele problemen en zoekt op dat gebied nogal wat steun bij jou? Zet de relatie op "hold" tot hij die heeft opgelost. Denk er niet over met zoiemand een gezin te stichten. Je zult het gevoel krijgen dat je de zorg hebt over drie kinderen in plaats van 2. Als je zoekt naar een vader voor je kinderen kies dan dus voor een relatie met een emotioneel stabiele man.
- hoe gaat hij met geld om? Moet jouw vriend iedere nieuwe gadget hebben, terwijl er andere onkosten zijn die in jouw ogen belangrijk zijn? Kijk dan maar uit dat jullie relatie geen financiële ramp wordt
- welke houding heeft jouw vriend tov zijn werk? Hij hoeft niet ambitieus te zijn, maar als hij zijn werk (of werken in het algemeen) serieus neemt dan kun je fluiten naar stabiliteit. Een gezin heeft dat nodig.
- vind je iemand leuk uit een andere cultuur? Verdiep je dan in die cultuur. Je zult je moeten aanpassen, maar hij moet dat óók. Is hij daartoe niet bereid dan kun je er beter op tijd uitstappen. Iriteert het je nu al dat hij pas om 20 uur ´s-avonds eet terwijl jij om 18 uur in je eentje aan tafel zit, dan is er een grote kans dat die irritatie alleen maar erger wordt of dat er nieuwe dingen bij komen die je niet aan staan, zeker als er kinderen zijn. Stel je voor dat je iedere avond alleen met de kinderen dineert en vervolgens om 20 uur zijn kostje op moet warmen, omdat hij vind dat jij dat moet doen en 18 uur te vroeg vindt om te eten

Het zit hem in de kleine dingen. We verkijken ons op de grote lijnen. De hartstocht kun je beleven met iemand waar je verliefd op bent, maar ben je op zoek naar een serieuze relatie dan raad ik alle jonge vrouwen aan daar een knock-out systeem te bedenken en geen compromissen te sluiten.

**Geplaatst**: 24-02-09 11:41

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst: 24-02-09 11:41

N.B. als ik het opnieuw kon doen dan zou mijn eerste doelstelling van een nieuwe relatie zijn: ervan genieten, terwijl ik op de achtergrond mijn knock-out systeem in werking zou zetten. Blijkt het niet in mijn profiel te passen dan zou ik er echt voortaan medogeloos een punt achter zetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-09 13:17

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-09 13:17

Mloes schreef:
Oeh, ik was voorheen heel erg. Kwam ik een jongen tegen, vond ik m he-le-maal geweldig! Druk aan het daten enzo, en dan na 5, 6 weekjes was de 'nieuwigheid' eraf, en begon ik me te ergeren aan vanalles.

Dat heb ik dus al voordat ik iets begin met een jongen zeg maar... Of het lag er gewoon aan dat hij helemaal niet bij me paste, want als ik zou het knock-out systeem van Macusa doorlees, herken ik veel punten die fout zijn gegaan.

Macusa schreef:
Voordat je serieus met iemand in zee gaat moet je eerst een aantal dingen duidelijk hebben.

Maar is het punt van een relatie beginnen niet dat je elkaar juist nog beter leert kennen? Want dan lijkt het me niet dat je al die dingen duidelijk kan hebben...

**Geplaatst**: 24-02-09 13:20

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst: 24-02-09 13:20

lijkt een beetje op bindingsangst

**Geplaatst**: 24-02-09 13:43

Geplaatst: 24-02-09 13:43

savasan schreef:
Maar is het punt van een relatie beginnen niet dat je elkaar juist nog beter leert kennen? Want dan lijkt het me niet dat je al die dingen duidelijk kan hebben...

Ja, zeker wel. Die relatie begin je precies om van elkaar te genieten en elkaar beter te leren kennen. Alleen pas als je alle antwoorden hebt besluit je of je ermee je leven wilt delen. Probeer je er voor dat moment dus niet zoveel aan te hechten dat je er niet meer van los kunt komen en onbewust je grenzen begint te verleggen.

Je besluit dus niet eerst: met die jongen zou ik mijn leven wel willen delen, dus begin ik er een relatie mee.
Denk bv ook niet: ik heb mij aan die jongen gegeven, dus nu moet ik mijn best doen er wat van te maken, terwijl je eigenlijk al weet dat het er niet (meer) in zit.

Mijn moeder zei tegen mij toen ik liefdesverdriet had: "Als je niet kunt dansen met de jongen waar je van houdt, houdt dan van de jongen waarmee je danst". Ik heb het echt geprobeerd hoor, maar dat is het stomste advies dat ze me ooit gegeven heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-09 14:06

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-09 14:06

Ok, dus eigenlijk zit je niet zo "vast" als dat ik dacht. Dat is eigenlijk een behoorlijke opluchting...

@ DebGizmo: Hoe kom je tot die conclusie als ik vragen mag?

**Geplaatst**: 24-02-09 17:05

Geplaatst: 24-02-09 17:05

savasan schreef:
Ok, dus eigenlijk zit je niet zo "vast" als dat ik dacht. Dat is eigenlijk een behoorlijke opluchting...

@ DebGizmo: Hoe kom je tot die conclusie als ik vragen mag?

In de tijd van mijn oma en mijn moeder, en ook nog in mijn tijd, werden meisjes opgevoed met het idee dat je een partner kiest voor het leven en dat als je je eenmaal aan hem "gegeven" hebt, dat je dat pas doet als er sprake is van een serieuze relatie en dat het voor altijd is. Ik denk alleen dat heel veel vrouwen van die generaties daarom een zeer ongelukkig huwelijk hebben moeten uitzitten (ik denk ook even aan de schande die een scheiding met zich meebracht in hun tijd). Dit speelde in ieder geval zeker een belangrijke rol in het Katholieke milieu waar ik vandaan kom. Tegenwoordig kijken we hier anders tegenaan, maar toch zit denk ik bij veel meiden nog steeds dat idee in het hoofd, van "ik ben een slet als ik een relatie aanga zonder de intentie om me te binden", laat staan dat je enkele relaties aangaat totdat je de ware hebt gevonden. Ik kan me voorstellen dat dit soort denkbeelden ook in de huidige generatie nog doorwerkt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-09 18:49

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-09 18:49

Dat is precies hoe ik dus nadenk/dacht. Ik zie genoeg vriendinnen van me die vriendjes aan de lopende band hebben, en dat is zeker niet wat ik wil. Maar het meteen binden voor altijd is nou ook niet echt iets wat ik zou willen. Ik moet de middenweg denk ik nog vinden, en ik heb het idee dat daar mijn probleem van snel weg zijn voor een deel wel vandaan komt...

**Geplaatst**: 24-02-09 21:37

Geplaatst: 24-02-09 21:37

Het feit dat je jezelf niet meteen verplicht aan je eerste vriendje betekent nog niet dat je vriendjes aan de lopende band moet hebben. Als je jezelf in ere wilt houden zou ik gewoon zo lang mogelijk wachten voordat je met iemand het bed deelt. Dan maar een wat langere periode van handjes vasthouden en samen de bibliotheek bezoeken. Als zo'n jongen daar het geduld niet voor heeft dan is hij jou in eerste instantie al niet waard. Of misschien moet hij eerst zijn wilde haren nog kwijt, maar dat hoeft niet noodzakelijk via jou. Blijf wel vasthouden aan je normen en waarden hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-09 22:03

Re: verliefd! of toch niet...

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-09 22:03

Ik verwacht niet dat deze jongen zo is dat hij geen geduld heeft, en zoiezo zou ik hem dan meteen laten weten wat ik daar van vind. Als ik over mijn twijfels kan stappen voor hem, kan hij het vast wel opbrengen om even geduld te hebben. Ik ben niet van plan om op mijn 14e met mijn eerste vriend meteen het bed te delen.

Morgen ga ik naar de stad met 2 vriendinnen, en hij komt misschien even langs... Ik ben benieuwd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-09 17:23

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-09 17:23

Na me vanochtend 3x afgevraagd te hebben of ik nog kon zeggen dat ik niet meeging, ben ik toch maar meegegaan. Dat ik op weg naar de stad (ik ging achterop de scooter van een van mijn vriendinnen) me bedacht dat een ongeluk niet zo heel verschrikkelijk klonk op dat moment, dat zal ik er maar even niet bij vermelden.

Uiteindelijk was het erg gezellig, we zijn met z'n 4en in een café gaan zitten, En het was totaal niet ongemakkelijk ofzo. Vooral omdat een van mijn vriendinnen niet kan stoppen met praten, maar dat vond ik wel handig.

Hopelijk blijft dit goed gaan, maar ik ga het steeds zonniger inzien, en dat terwijl ik normaal de werelds grootste pessimist ben