Bokt.nl

Evelijn schreef:

Jemig dames, dat jullie die situatie laten bestaan. Zijn jullie zo lamgeslagen dat jullie niet realiseren dat dit geen leven is. Jezelf maar laten gebruiken als voetveeg, PinkyBubble, dat is echt triest. Ik weet niet of ik hier nou om moet gaan zitten huilen of kwaad moet worden.
Waarom niet gewoon erkennen dat het samenwonen is mislukt. Tja dan moet je waarschijnlijk weer terug naar pa & ma. Dan leidt je gezichtsverlies naar de buitenwereld toe.
Hij verandert niet! Probeer niet de reddende engel te zijn; reddende engels zijn meestal doodongelukkig. Het leven is al lastig genoeg om zelf gelukkig te zijn, dan moet je niet de verantwoordelijkheid willen nemen voor het geluk van iemand anders. (Zeker niet als deze al volwassen is!)
Een relatie weggooien... tja wat is een relatie als jij zo ongelukkig bent en hij dat niet eens ziet. Dat is geen relatie. Dat is een mooi laagje voor de buitenwereld. Jij bent zelf als mens meer dan genoeg, daar heb je die vent echt niet voor nodig.
Een relatie moet iets toevoegen en niet van alles van je afnemen.

PinkyBubble schreef:

geerke schreef:

als je niet meer kunt zijn wie je bent in een relatie stoppen er mee!!!

Dat is makkelijker gezegt dan gedaan... Ik denk dat de TS dat ook vind, je gooit neit zomaar een relatie van (Ts gezien 2 jaar geloof ik correct me if im wrong) Of van mij een relatie van 5 jaar weg.. Gebaseerd op 4 maandjes samenwonen nieuwe banen en stres.. Althans ik kan dat niet, heb verscheidene keeren met mijn koffers voor de deur gestaan om weg te gaan maar kan het gewoon nite.

Evelijn schreef:

Jemig dames, dat jullie die situatie laten bestaan. Zijn jullie zo lamgeslagen dat jullie niet realiseren dat dit geen leven is. Jezelf maar laten gebruiken als voetveeg, PinkyBubble, dat is echt triest. Ik weet niet of ik hier nou om moet gaan zitten huilen of kwaad moet worden.

Chiqa schreef:

Evelijn schreef:

Jemig dames, dat jullie die situatie laten bestaan. Zijn jullie zo lamgeslagen dat jullie niet realiseren dat dit geen leven is. Jezelf maar laten gebruiken als voetveeg, PinkyBubble, dat is echt triest. Ik weet niet of ik hier nou om moet gaan zitten huilen of kwaad moet worden.

Mss omdat zoiets niet van de een op de andere dag ontstaat?

PinkyBubble schreef:

@Nadya
Ik weet jammer genoeg wat borderline is, heb/had/weetniet er ook een vorm van
Het rare is dat ik me niet anders VOOR hem ben gaan voelen.. Ik snap het zelf ook niet zo erg, ik houd zielsveel van hem en ik geef mijn leven inderdaad gewoon voor hem. Denk ook wel dat hij dat soms beseft.. maar dit zijn inderdaad gewoon dingen die er POEF waren.
Praten erover helpt een week, zijn we een week lief voor elkaar, Soms vraag ik mij af of hij nogwel hetzeflde voor mij voelt, alleen durf ik het niet te vragen

geerke schreef:

oh,als je zielsveel van hem houdt verandert dat de zaak,ik dacht dat je zat was....

PinkyBubble schreef:

geerke schreef:

oh,als je zielsveel van hem houdt verandert dat de zaak,ik dacht dat je zat was....

Hoe ik behandeld word, ben ik zat ja, Maar ik houd wel van hem en dan kan er wel geroepen gaan worden hoe naief ik wel niet ben, maa rik heb al 5 jaar een relatie met deze jongen, ik dacht hem te kennen, maar sinds het samen wonen dusniet meer.

zoals ik al eerder zei spelen er nog een hoop andere dingen mee, kwa zijn gezondheid maar dit wil ik geweoon niet hie rin het topic plaatsen, mocht je het willen weten om mij misschien advies te geven hoe ik hier mee om kan gaan (graag zelfs) Stuur mij maar een pbtje..

Nadya schreef:

PinkyBubble schreef:

@Nadya
Ik weet jammer genoeg wat borderline is, heb/had/weetniet er ook een vorm van
Het rare is dat ik me niet anders VOOR hem ben gaan voelen.. Ik snap het zelf ook niet zo erg, ik houd zielsveel van hem en ik geef mijn leven inderdaad gewoon voor hem. Denk ook wel dat hij dat soms beseft.. maar dit zijn inderdaad gewoon dingen die er POEF waren.
Praten erover helpt een week, zijn we een week lief voor elkaar, Soms vraag ik mij af of hij nogwel hetzeflde voor mij voelt, alleen durf ik het niet te vragen

Ik weet dat ik een gecompliceerd mens ben, ook voor mijn vriend. Maar reken maar dat ik hem laat weten hoe gelukkig ik met hem ben. Hoe geweldig ik het vind dat hij me in de moeilijke tijden NOOIT heeft laten zitten, maar me zo enorm gesteund heeft en in me is blijven geloven. Zelfs toen ik de straat opging om me voor een auto te gooien of met de scheermesjes bezig was......... Moet voor hem zo beangstigend geweest zijn en nu ben ik een heel ander mens gelukkig.
Hij heeft daar echt altijd doorheen gekeken, omdat hij ook mijn andere kanten in zicht had. Wat ben ik hem daar nu dankbaar voor!!! Maar nogmaals, dan moet je als borderliner wel keihard je bes doen om iets te gaan veranderen....... Dat moet jouw vriend ook echt gaan doen, hoor, anders blijf je zo bezig......

Evelijn schreef:

.

@PinkyBubble en iets van relatietherapie al voorgesteld? Eigenlijk zouden de eerste maanden samenwonen alleen maar leuk, gezellig en spannend moeten zijn. Juist dat jullie zo snel in een voor jou onprettig patroon zijn belandt baart mij zorgen.

Angg schreef:

PinkyBubble schreef:

Je bent niet naief je wilt gewoon nog voor deze relatie vechten wat ik echt goed van je vind
Ik hoop echt voor je dat jullie samen toch nog een oplossing kunnen vinden

PinkyBubble schreef:

Ik zal ervoor blijven vechten tot "het bittere einde" sorry klonk zo lekker dramatish ahahha

Angg schreef:

Ik hoop echt voor je dat jullie samen toch nog een oplossing kunnen vinden

Nadya schreef:

PinkyBubble schreef:

Ik zal ervoor blijven vechten tot "het bittere einde" sorry klonk zo lekker dramatish ahahha

Dat is prima, mits jouw vriend er ook zo in staat. Anders zou ik er persoonlijk de energie niet meer in steken, want dan ga je stuk, hoor........ Nogmaals, sterkte met alles en hou jezelf goed in de gaten!!!

fargo schreef:

Volgens mij is borderline niets anders dan de nieuwe term voor manisch depressief. En deze mensen zijn dus of manisch (diep ongelukkig) of juist heel erg gelukkig, er zit bijna niets tussen. Dit is alleen beheersbaar door medicijnen omdat het een hormonaal/chemisch probleem is waar je vriend op zich niets aan kan doen dat ie het heeft, maar waar wel iets aan moet gebeuren. In zo'n relatie heb je als partner het altijd gedaan, of je doet te veel of je doet te weinig. Zolang hij niet behandeld wordt zal hij dat niet KUNNEN zien of voelen, dus als je niet zorgt dat hij behandeld gaat worden gaat het met jou van kwaad tot erger! Kies en zorg in ieder geval voor jezelf, er zal alleen iets veranderen als hij behandeld wordt en dus zijn fysieke staat waardoor hij zo doet meer op orde krijgt. Dit verbetert niet door liefde of lieve woordjes maar alleen door therapie en behandelingen. Heel veel sterkte en zorg ervoor dat er mensen zijn waarvan jij op aan kunt om je op te vangen.