
Laui had me dus al gewaarschuwd via pb dat ik 'ze allemaal moest bewaren en dat het nog leuk kon worden'.
Ik wist nog niet wat ze bedoelde (dit topic was er nog niet), maar uh... oeps...
Ben er helemaal ondersteboven van!
Ik vind het ontzettend lief van jullie!

Schijnbaar is de mythe van de kraanvogel nu al zijn werk aan het doen, want ik kom net terug van het ziekenhuis en de arts had goede hoop wat betreft de werking van de nieuwe chemokuren.
Zucht.
Wat ik zonder Bokt zou moeten? Geen idee.

Als je bedenkt dat mijn billen en achterkant van mijn bovenbenen erg pijn doen, vooral als ik lang zit/lig...
Dit dankzij mijn verzwakte lichaam en verzwakte bloed, spieren, gewrichten en botten...

Dat ik ondanks de pijn TOCH elke dag zit te Bokken, meerdere malen zelfs, terwijl die bureaustoel niet ideaal is...
Zou ik van jullie genieten denk je? }>
Zou ik me interesseren voor jullie verhalen, zou ik leren van jullie ervaringen, zou ik lachen om jullie grappen en praatjes, wat denk je?
Zou ik mijn emoties kwijt kunnen, zou ik dankbaar zijn voor jullie lieve aandacht en medeleven elke keer weer?
Wat denk je:
zou ik houden van jullie op dit moment?

Over mijn toetsenbord gebogen
even wat vocht in mijn ogen
de pijn door het zitten op de stoel
maar alleen liefde
dat ik nu voel...

Thanks guys!
Chemo's: here I come!


