Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-06-08 21:41

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:41

Dit is een moeder met een zwaar probleem, aan de ene kant houdt ze verschrikkelijk veel van je en aan de andere kant kan ze er niet mee omgaan.
Ze heeft hulp nodig en jij ook, samenleven nu is voor jou zwaar, zoek goede hulp.
Jeugdzorg doet z'n best maar is niet altijd even snel met hulp bieden, je hebt nu meer aan een bekende waar je terecht kunt.
Misschien weet de huisarts meer? Heeft ze een verleden met psychische problemen?
Mijn schoonmoeder had ook altijd erg leuke reacties in deze richting dus kan me een beetje inleven.
Je mag me altijd pb-en

Laatst bijgewerkt door coydog op 17-06-08 21:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-06-08 21:42

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:42

avaluna schreef:
Mmm, ik heb het gevoel dat je moeder zelf misbruikt is en dit weggestopt heeft.

Voor jou hoop ik dat je iemand hebt waarmee je goed kunt praten, heel veel sterkte iig.
Ik weet niet of je vader in jullie leven is, maar misschien dat hij, of andere familieleden meer weten over bijvoorbeeld het verleden van je moeder. Zoals ik lees komt "vreemd" gedrag niet zomaar uit de lucht vallen bij haar, maar speelt al langer...

Dat gevoel kreeg ik ook meteen idd... Of dat de TS zelf ms voortkomt uit haar misbruik/verkrachting oid? En dat haar 'kleine meisje' nu groot begint te worden, en dat érg moeilijk te accepteren vindt Scheve mond

Bizar zeg dit... Als het nu al niet eens echt je vriendje is, hoe moet dat dan dadelijk als je wél een vriendje krijgt waar je ooit seks mee zal hebben Knipoog

Ik zou hier toch iets meer professionele hulp voor gaan zoeken.

**Geplaatst**: 17-06-08 21:43

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:43

Ze is meer dan alleen de weg kwijt hoor, wat ben ik geschrokken zeg!
Mijn advies is: ga daar zo vlug mogelijk weg, dat loopt op een dag uit de hand. Ga naar jeugdzorg/politie/familie of iets anders, maar zoek hulp, en als het even kan zo vlug mogelijk!!

**Geplaatst**: 17-06-08 21:44

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:44

Dit klinkt als een psychose.. mijn moeder heeft er ook wel eens in gezeten en een van de kenmerken is dat je heilig gelooft in waandenkbeelden. Voor je moeder is het dus een feit dat jij misbruikt wordt. Enige wat je kan doen is hulp zoeken voor haar, maar natuurlijk ook voor jezelf. Haar proberen te overtuigen heeft vrij weinig zin, maar je moet wel hulp inschakelen omdat dit niet vanzelf overgaat..
Als je wil kan je pb-en, om je hart te luchten of voor praktische hulp..

**Geplaatst**: 17-06-08 21:46

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:46

Klopt Batje, het lijkt sterk op een psychose, daar komt ze niet alleen uit en zal voor TS erg zwaar zijn om mee om te gaan.
Medicijnen kunnen, mits goed afgesteld, veel verbetering geven voor de moeder

Laatst bijgewerkt door coydog op 17-06-08 21:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-06-08 21:47

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:47

zou toch idd psychische hulp inschakelen .
want als ik dit zo lees vind ik het knap dat jij een tiener bent geworden die eigenlijk ook nog eens wijzer is als dr eigen moeder .

Ach gut

[/quote]

Als je opgroeit met zo'n moeder word je vanzelf snel groot en wijs, met voelsprieten voor stemmingen en behoeften van anderen, helaas veelal niet voor jezelf...
Voor TS; ik hoop dat je hulp zoekt en krijgt, want je geeft nu aan dat je ermee om kunt gaan en dat is natuurlijk knap, maar je zult opgegroeid zijn met heel wat "overlevingsstrategieën", maar eens komt een laatste druppel. Het is tijd voor jou zelf!

**Geplaatst**: 17-06-08 21:50

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:50

pffff, niet normaal, is er geen familie? kan begrijpen dat je natuurlijk ook niet graag naar jeugdzorg wil gaan (dan wordt je toch uit huis geplaatst?)

geen woorden voor

**Geplaatst**: 17-06-08 21:51

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:51

mams is overbezorgd, dat staat buiten enige discussie het verschil in het verhaal maakt of ts 14 is of 17 Haha!

**Geplaatst**: 17-06-08 21:52

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:52

Ik heb even zitten twijfelen of ik dit wel zou plaatsen.

Eerst heel veel sterkte!

Ik denk dat je moeder last zou kunnen hebben van manisch-depressivieteit. Klopt het dan dit periodes zijn dat ze inene omslaat? Eerst rustig en kalm beginnen? En dan ineens net alsof je in je vingers knipt omslaat als een blad van een boom?

Tja dan zou ik zeggen probeer zo min mogelijk over jezelf en je prive leven te vertellen, ze maakt er dan toch wel een verhaaltje van. Wat ik je aanraad is als je een dagboek hebt deze bij je te houden.

Neem iemand in vertrouwen aan wie je dit ook verteld. Die kan je eventueel helpen als het uit de hand loopt.

Als je meer info wilt kan je mij pben.

**Geplaatst**: 17-06-08 21:54

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:54

Overbezorgd....moet er niet aan denken dat ik een vriend van mijn dochter zulke smsjes zou gaan sturen.
Ze schiet wel een beetje erg door Lachen

Sharon, hoe minder je verteld hoe meer ze verzinnen.
Juist omdat ze het niet weten gaan ze het zelf maar bedenken.

**Geplaatst**: 17-06-08 21:56

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 21:56

Ja dat klopt maar ook je ze veel verteld wordt het omgedraaid en luchtig van alles en nog wat erbij verzonnen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-08 22:05

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-08 22:05

Om maar even wat vragen te beantwoorden:

Mijn ouders zijn nog altijd getrouwd, dus ik zie en spreek mijn vader bijna dagelijks. Hij weet van de conflicten tussen mijn moeder en mij, maar zodra de problemen op hem afkomen om het zo maar even te zeggen, 'vlucht' hij. Dan is hij van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat weg, of hij praat niet meer, of hij verstopt zich in iets anders. Ik vind het erg zwak van hem, maar ik kan het hem op de één of andere manier niet kwalijk nemen...

Ik heb een oudere broer van 18, en een jonger zusje van 9. Zelf ben ik 16.

Ik denk trouwens niet dat ze paranoia of psychotisch is. Iemand in mijn omgeving is dat wel (geweest) en die vertoonde hele andere 'verschijnselen'. Maar ik ben natuurlijk geen dokter. Lachen

Ik weet wel dat ze een aantal jaar antidepressiva heeft geslikt. Maar waarom, sinds wanneer, hoeveel en of dat ze dat nu nog steeds slikt, ik heb geen idee. Zou ik dit na kunnen vragen bij onze huisarts?

De band met mijn familieleden is belabberd slecht en ook hiervan weet ik niet in hoeverre ze op de hoogte zijn van onze thuissituatie. Ik heb wel een aantal vriendinnen met een stel fantastische ouders, die me iedere keer weer op het hart drukken dat ik altijd welkom bij hun ben en dat ik ze bij ze mag komen wonen als ik het echt niet meer trek thuis.
De vraag is alleen of ik dat wel wil, uit huis. Aan de ene kant zou ik niets liever willen, maar aan de andere kant moet het in mijn ogen nog mogelijk zijn om gewoon op een normale manier samen te leven hier in huis. En dan hoeft mijn moeder echt niet mijn beste maatje te worden, dat wil ik niet eens, maar gewoon.... vrede.

Over dat ik eventueel ongeweest zou zijn. Ze heeft me ooit eens verteld dat ik zowel gewenst als gepland was en 'mijn' bevalling was de makkelijkste en de snelste van de 3.

Uhh, heb ik nu alles gehad? Oja, ik zag nog iemand over het wel een echt vriendje hebben. Ik heb best een tijdje een vriend gehad en daar wel seks mee gehad. Ook hij heeft mij nóóit gedwongen of misbruikt, ik stond overal volledig achter. Ze weet daarvan en gek genoeg maakt ze daar totaal geen probleem van. Ze doelt echt op die jongen van 19.

Bedankt allemaal al voor de vele reactie's en pb's. Lachen

**Geplaatst**: 17-06-08 22:07

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 22:07

Het lijkt me dan wel verstandig dat je even naar HA gaat, niet om informatie van de medicatie van je moeder maar over je eigen welzijn.
Misschien kun je wel een weekje bij je vriendin logeren en kijken hoe het voelt.

**Geplaatst**: 17-06-08 22:09

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 22:09

Wow wat een indrukwekkend verhaal zeg!!
Ik ben ook benieuwd hoe oud je bent.
En hoe is het contact met je vader?
Hem hoor ik in dit verhaal niet dus daar was ik benieuwd naar.

Heb je geen familie lid waar je naar toe kunt met je problemen en verhalen?
Of eventueel de huisarts. Je huisarts moet je sowieso ondersteunen/helpen of doorverwijzen.

Ik heb wel met je te doen hoor! Ach gut

**Geplaatst**: 17-06-08 22:10

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 22:10

Misschien is ze vroeger sexueel misbruikt en is als de dood dat dat jou ook gebeurd?
Zo te horen heeft je moeder veel problemen en dat reageerd ze op jou af.
Is je moeder niet depressief?

Ik zou iig even uit huis gaan, volgens mij is deze situatie nou niet de geweldigste om in te zitten.

**Geplaatst**: 17-06-08 22:16

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 22:16

Meid, wat een verhaal. Het makkelijkste (en misschien verstandigste voor jou) is uit huis vertrekken. MAAR; wat gebeurt er met je broer en met name je jongere zusje? Is ze daar ook zo tegen? Wanneer dit het geval is zou ik zeker hulp inschakelen.

Misschien is het verstandig wat informatie in te winnen over het gedrag van je moeder en wat je opties zijn (en die van je broer en zusje uiteraard). Ik vind je heel sterk en volwassen overkomen, maar in zo'n situatie moet je aan jezelf denken en je niet verantwoordelijk voelen voor je moeder (en vader). Het zijn volwassen mensen en de rollen zouden omgekeerd moeten zijn! Wil je vanaf hier onwijs veel sterkte wensen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-08 22:23

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-08 22:23

Mijn broer en mijn zusje hebben he-le-maal geen problemen met haar, en andersom ook niet. Tuurlijk zijn er daar ook wel eens conflictjes, maar die schijnen erbij te horen. Tong uitsteken

Dus waarom het bij mij wel zo extreem is, het is me één groot raadsel.

MoonChloe: Sorry voor de wellicht stomme vraag, maar hoezo voor mijn eigen welzijn? Bloos

**Geplaatst**: 17-06-08 22:37

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 22:37

Als ik jou was zou ik gewoon een weekje bij een vriendin gaan logeren, zodat je zelf even tot rust kan komen en je moeder waarschijnlijk ook, het is echt niet normaal wat je moeder doet en zegt,

sterkte!

**Geplaatst**: 17-06-08 22:38

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 22:38

Ochjemig ts, ben behoorlijk onder de indruk van je verhaal en dan niet in positieve zin.

Wat vraagjes, ik hoor je hier zeggen dat ze je zusje en broertje niet zo behandeld? Hoe oud is je zusje, al aan het uitgaan enzo, de vriendjesleeftijd? Zoniet, dan heeft ze waarschijnlijk nog geen reden om haar zo te behandelen en zonen worden over het algemeen al anders behandeld.

De briefjes, de woorden die zij in het verleden heeft geschreven en uitgesproken. Afschuwelijk om zulke dingen van je moeder te horen.
Mss lijk je erg op je moeder? Dat je continue een spiege voor haar bent? Ik lees dat ze aan de antidepressiva heeft gezeten, of nog zit? Dat krijg je niet zomaar voorgeschreven lijkt me. Dus ze moet al niet best in haar vel hebben gezeten en dat blijkt wel, er mag nooit een reden zijn om zoiets tegen je kind te zeggen of schrijven, nooit.

Ik wil je moeder niet afvallen, want tis immers je moeder, maar ziek is ze wel als je het mij vraagt.
Ik zou als ik jou was naar je HA gaan en je verhaal vertellen, maar ook van de briefjes en woorden etc en dat je niet weet of ze die pillen nog slikt en dat je je zorgen om haar gedrag maakt en het zo niet langer kan. Vraag desnoods je vader of hij mee wil?

Ik wens je heel veel sterkte..

**Geplaatst**: 17-06-08 23:10

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 23:10

Jemig zeg! wat een verhaal ik zou echt met de jeugdzorg gaan bellen want een ouder moet echt niet zo reageren tegen kinderen en helemaal niet bedrijgen met een mes of dergelijke dingen die ze deed met jou.! en dat ze zich bemoeit met die jongen vind ik ook niet normaal. mijn moeder zou echt zulke dingen nooit doen ook al heeft ieder kind of ouder wel eens ruzie maar gaan echt niet zo ver hoor. mijn ouders zeggen joun ding is om nu zelf te kunnen begrijpen dat wij niet willen dat jij op je 16e al zwanger raakt van iemand en dat je hem helemaal niet kent ofzo. ik vind dat toch wel goeie praat maarja jij bent dan helemaal nog niet sexueel in contact geweest met die jongen van 19 weet niet wat je moeder mis zit hoor. zou echt een keer goed met de jeugdzorg praten. dus je vader die loopt ook van je weg? misshcien kan je dan toch terecht bij een andere familie ken iemand die is ook uit huis gehaalt omdat ze ook alleen maar ruzie had met haar moeder en haar vader zij op een gegeven moment dat ze niet meer thuis mocht wonen. en sinds nu ongeveer weer een maand is ze weer uit huis geplaats en heeft het erg naar haar zin waar ze nu zit! ze krijgt voldoende aandacht en word met respect behandelt. maar dat meisje die had ook wel meerdere dingen meegemaakt neet zoals jou en is vaker uit huis geplaatst maar mocht iedere keer toch weer terug, maar ze is nu erg blij dat ze toch niet meer thuis woont. ze heeft ook amper contactr met haar ouders..

nou ik wens je veel sterkte Knipoog

**Geplaatst**: 17-06-08 23:17

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 23:17

Hallo Miyavi,,

Ik ben zelf 16 en heb ook veel problemen met me moeder gehad ik zal mijn verhaal hier maar even typen zodat jij begrijpt waarom ik reageer.

Zomer 2006 ik had een verjaardag van me moeder haar vriendin en ik was ook uitgenodigd er waren een heleboel jongere mensen en vooral jongens. Eén jongen trok op die avond heel erg naar mij toe en werd verliefd op me, die eerste week bleef die jongen langskomen bij mij thuis (na de verjaardag dus).
Mijn moeder was het er helemaal mee eens dat het de perfecte jongen voor me bleek te zijn maar het ging goed tot een dag na mijn verjaardag. Ik ben jarig in november en we hadden toen 4 maanden verkering ongeveer. Ik kwam thuis van school en me moeder zei dat ik het ineens moest uitmaken met mijn vriend. Ik heb dit niet zelf gedaan maar me moeder heeft toen die jongen een smsje gestuurd met het is uit, me moeder heeft het dus uitgemaakt.
Ik ben de volgende dag weer naar school gegaan en heb die jongen op dat moment dus eigenlijk nog mijn vriendje ondanks dat smsje een mail gestuurd met de mededeling dat ik gewoon met hem door wilde gaan in de relatie die we hadden. Soms ondekte me moeder dat er iets niet helemaal klopte maar ze kon niet aantonen dat ik nog met die jongen had, toch veranderde de me moeder enorm. Ze kreeg stemmingswisselingen en werd aggresief en dreigde ook met kostscholen en internaten als ik ook maar niet luisterde. Me moeder is hier tot kerst mee door gegaan maar toen ging het fout ik kwam de buurman tegen toen ik folders aan het lopen met mijn vriendje was en die verraade me tegenover mij moeder dat ik dus nog met me vriendje had. Ik durfde niet naar huis maar ben toch gegaan maar goed ik kwam thuis en me moeder was woest, ze heeft me in de koelkast geduwd zo wat en me geprobeert te slaan maar dat is niet gelukt.
Ik ben een dag later gaan logeren bij me opa en heb me opa alles verteld zodra we de hoek omreden en me moeder uitzicht was.
Me opa heeft aan het eind van de kerstvakantie jeugdzorg gebeld met de mededeling dat ik niet meer terug kon naar me moeder. Ik ben ook niet meer naar mijn moeder terug gegaan. De mensen van jeugdzorg denken zelf dat mijn moeder borderline heeft doordat ze mij bij zich probeerde te houden doordat ze alles verbood wat ik leuk vond en waar ik een band mee had. Ze probeerde zich bij zich te houden. Ik denk dat je moeder jou ook probeert te beschermen maar op een verkeerde manier, probeer hiet is met iemand over te praten, je hoeft echt niet meteen het huis uit maar je kan hulp krijgen om de band tussen jou en je moeder te verbeteren.

P/S ik heb nu nog steeds met die jongen nu al bijna 2 jaar lang en woon ook nog bij me opa,
het is jou vriendej dan wel niet maar het is toch een jongen die in beeld is volgens je moeder terwijl het een goede vriend van je is.

**Geplaatst**: 17-06-08 23:30

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 23:30

Ik ben het eens met de andere wat jeugdzorg betreft. Geloof het of niet je moeder is de belangrijkste vrouw in je leven. Maar hoort dus ook te laten zien hoe het leven in elkaar zit en hoe het moet.
De natuur van het beestje is 'de jong' zo sterk mogelijk de wereld in brengen zodat het weet te overleven.

Ik denk dat er iets niet goed is wat dat betreft met je moeder, en zou zelf ook jeugdzorg inschakelen mocht ik dit ooit meemaken.

**Geplaatst**: 17-06-08 23:47

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 17-06-08 23:47

Vertel dit verhaal eens aan jullie huisarts. Hij (of zij) mag uiteraard niets vertellen aan jou over je moeder (privacy), maar hij kan wel beoordelen aan de hand van jou verhaal WAT er mis is en OF er iets gedaan moet worden aan de situatie. Jeugdzorg zou ook een optie kunnen zijn, maar die kennen je moeder niet, haar geschiedenis niet enz.

Doe jezelf (en je familie) een lol en zoek die hulp. Dit is niet een gezonde reactie van een moeder, ook niet van een bijzonder bezorgde moeder. Jullie huisarts is als het goed is bekend met jullie gezin en de voorgeschreven medicijnen. Hij zal waarschijnlijk jou goed advies kunnen geven over hoe je nu verder moet.

Wij hier op bokt kunnen wel tips geven, maar we kunnen nooit de situatie helemaal goed inschatten. Praat erover met mensen die jou, je moeder en je gezin kennen.

Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 18-06-08 08:16

Geplaatst: 18-06-08 08:16

.

Laatst bijgewerkt door kitty_gomez op 09-03-24 16:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-06-08 08:29

Re: Moeder is totaal de weg kwijt... of...?

Geplaatst: 18-06-08 08:29

Als ik jou 2e verhaal lees, vind jij het wel best thuis
Neemt de buien van je moeder voor lief.
Maar aan de andere is het ook een schreeuw om hulp.
Ik denk dat je toch eens het advies van de ouders van je vriendinnen moet aan nemen. Ga daar eens een poosje wonen. Dan zal je zien dat het heel anders kan.
Ook vind ik wel dat jou vader weleens aktie mag ondernemen
Hoe kan hij toezien dat ze jou de vernieling in werkt.
Je kan wel zeggen, ik ben sterk, kan het aan, neem de buien voor lief.
Nu knaagt het misschien niet zo aan je. Maar zodra je er achter komt dat het anders kan, zal je merken
dat het meer met je gedaan heeft dan dat je nu voelt.