Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-03 17:15

Geplaatst: 07-01-03 17:15

Het is wel grappig om te lezen hoe anderen er over denken.
Ik wil zelf geen kinderen, ik sluit niks uit, maar ben er bijna zeker van.

**Geplaatst**: 07-01-03 17:36

Geplaatst: 07-01-03 17:36

Ben ook wel benieuwd hoe hier tegenaan gekeken wordt door mensen die een beroep hebben waarbij ze de hele dag met kinderen optrekken. Leraren in het basisonderwijs bijvoorbeeld, of mensen die op een kinderdagverblijf werken. Dat lijken me uitgesproken beroepen waarin de mensen op dat prikbord NIET thuishoren als ze echt zo op hun rust gesteld zijn.

**Geplaatst**: 07-01-03 17:58

Geplaatst: 07-01-03 17:58

Ik ben nog maar 13 jaar ,maar denk weld at ik later kinderen wil (kan nog veranderen natuurlijk).Anyway ,mijn tante heeft ook geen kinderen , en ook geen man.Ze past wel vaak op mijn 2 nichten van 13 en 10 jaar , maar ze komt nooit naar ons thuis als ik en mijn zus er zijn.Als we haar zien isze wel vriendelijk maar ja.Ik vind persoonlijk , ieder eigen mening of je kinderen wilt of niet , er zijn wel meerdere mensen die geen kinderen hebben , heel veel denk ik zelfs.Kinderen kunnen wel lastig zijn , maar wat ik hier lees met , kindervrije supermarkten en zwembaden Scheve mond

.

**Geplaatst**: 07-01-03 18:17

Geplaatst: 07-01-03 18:17

Karin schreef:
Ben ook wel benieuwd hoe hier tegenaan gekeken wordt door mensen die een beroep hebben waarbij ze de hele dag met kinderen optrekken. Leraren in het basisonderwijs bijvoorbeeld, of mensen die op een kinderdagverblijf werken. Dat lijken me uitgesproken beroepen waarin de mensen op dat prikbord NIET thuishoren als ze echt zo op hun rust gesteld zijn.

Grappig dat je dat zegt, ik ben net de hele middag op zoek geweest naar werk. Hier nog geen 500 meter vandaan zit een kinderdagverblijf, Ballorig. Ze zoeken nog medewerkers. En nu twijfel ik. Ik, degene die zich tot een paar jaar geleden altijd stoorde aan het geschreeuw en gekrijs van kinderen?? Ik, die altijd riep dat ze geen kinderen wilde?
Mijn familie ligt in een deuk als ze horen dat ik hier misschien ga solliciteren. *LOL*

Maar er is een hoop veranderd. Ik ben een lerarenopleiding gaan doen, en wat blijkt: ik vind het hartstikke leuk om met kinderen te werken! Ze zijn eerlijk, hebben vaak een grote mond maar een o zo klein hartje. Ja, ze kunnen druk zijn, en ik ben erg op mijn rust gesteld, maar ik weet er nu beter mee om te gaan. Vandaag nog een heel leuk gesprek gehad in de trein met een jochie van 13 ofzo die baldadig met zijn vriendjes de trein binnen kwam stormen en de hele boel op stelten zette. Een paar jaar terug had ik me kapot aan hem geërgerd, maar nu maakte ik er een geintje over, en daarna kwam hij naast me zitten en hebben we heel leuk zitten kletsen.
Kinderen zijn wel de toekomst, die mag je idd niet afdoen met 'lastig' of 'een last'.
Of je zèlf kinderen wilt, dat is geheel je eigen keuze. Ik moest er ook nooit aan denken. Maar nu ik van het begin van de zwangerschap tot de 1-jarige verjaardag van het dochtertje van mijn schoonzusje heb gezien hoeveel plezier het ook met zich meebrengt, ben ik er toch anders over gaan denken. Dus ja, ik denk wel dat ik later kinderen zou willen, maar eerst m'n opleiding afmaken en een aantal jaren werken, dan zien we wel eens weer. (misschien hebben ze dan iets gevonden op de pijn van een bevalling Scheve mond

Dat heb ik dus ook gezien en de dagen erna was ik wel even genezen wat betreft mijn: "ik wil ook graag kinderen" Lips are sealed

)

**Geplaatst**: 07-01-03 18:46

Geplaatst: 07-01-03 18:46

Karin schreef:
Ben ook wel benieuwd hoe hier tegenaan gekeken wordt door mensen die een beroep hebben waarbij ze de hele dag met kinderen optrekken. Leraren in het basisonderwijs bijvoorbeeld, of mensen die op een kinderdagverblijf werken. Dat lijken me uitgesproken beroepen waarin de mensen op dat prikbord NIET thuishoren als ze echt zo op hun rust gesteld zijn.

Ik denk dat er een verschil is tussen professioneel met kinderen bezig zijn en het zelf hebben van kinderen. Eigen kinderen zijn er altijd en als je bv werkt in het onderwijs ben je er vanaf zodra je de deur achter je dicht doet. Neemt niet weg dat ik nooit met kinderen zou willen werken trouwens, ik moet er niet aan denken. Mijn moeder is lerares is het basisonderwijs, die help ik wel eens, maar ik moet er niet aan denken om elke dag krijsende kinderen om me heen te hebben

.

**Geplaatst**: 07-01-03 19:28

Geplaatst: 07-01-03 19:28

Ha Ha, tot ruim 4 maanden geleden had ik lekker met jullie meegedaan, voor mij geen kinderen. Ons leventje zoals dat tot nu toe is/was bevalt ons prima en ik kan me gigantisch ergeren aan jankende kinderen. Het moedergevoel is bij mij ondanks mijn 36 jaar nog niet te bekennen. Maar ja het leven/lot kan soms anders bepalen. Net zoals je kinderen niet 'neemt' (je zou ze de kost moeten geven die heel graag kinderen willen maar ze niet kunnen krijgen), krijg je ze soms ook als je ze niet verwacht. Opeens was ik zwanger, absoluut niet gepland en niet verwacht, en wat doe je dan Verward

. Ik ben absoluut voor zelfbeschikkingsrecht voor vrouwen (abortus) maar toen ik daar zelf voor stond was/is het toch een beetje anders en gaat dat tegen mijn gevoel in. We hebben dus samen besloten dat wij dit kind op de wereld gaan zetten (nou ja, ik dan he, hoewel mijn man me alle steun zal geven die ik nodig heb). We gaan er gewoon wat van maken, ik zie het maar als een uitdaging.

Dit is dus gewoon een andere invulling van mijn leven, ik ben er absoluut van overtuigd dat je leven ook zonder kinderen heel fijn en zinvol kan zijn.

**Geplaatst**: 07-01-03 20:52

Geplaatst: 07-01-03 20:52

Ik kan er volledig mee akkoord gaan dat mensen bewust geen kinderen willen omwille van de last, verlies van vrije tijd, wankele toekomst, druk en welke andere redenen ze ook mogen hebben. Ik kan dit zelfs begrijpen.
Maar kindervrije uren in zwembaden en supermarkten enzovoort vind ik te ver gaan. Jullie vragen begrip voor het feit dat jullie geen kinderen willen? Ok, maar heb dan ook begrip voor mensen die wel kinderen willen en hebben. Niet meer dan fair vind ik.
Bovendien zijn jullie zelf allemaal ook kind geweest, hoe had je het gevonden als je op bepaalde uren niet mocht zwemmen, gaan boodschappen doen, (op straat komen?) enzovoort omdat een bepaalde groep volwassenen geen kinderen kan horen of zien?
Dat vind ik dus net te ver gaan. Wil je geen kinderen? Goed, maar dring je mening niet op aan mensen die wel kinderen willen en hebben. Je baalt er toch ook van als zij hun mening aan jou willen opdringen?
Dit is niet bedoeld als aanval op alle mensen die bewust geen kinderen willen. Wel als opmerking voor diegenen die alle kinderen een last vinden en ze bijna willen "verbieden".

**Geplaatst**: 07-01-03 21:01

Geplaatst: 07-01-03 21:01

in een zwembad vind ik het wel kunnen, in een supermarkt niet.

**Geplaatst**: 07-01-03 21:02

Geplaatst: 07-01-03 21:02

Ja, ik heb geen kinderen en ik wil ze niet, maar dat betekent niet dat ik ze ook nergens wil zien... (soms weleens ietsje minder Schijnheilig

). Niet alle kinderen zijn irritant, en irritante kinderen zijn dat niet altijd, die zijn met regelmaat ook lief... Ik zie eigenlijk vaker irritante ouders, die hun kind of straal negeren, of eerst gillen "nee dat mag je niet" en dan bij aanhoudend gezeur "ok voor deze ene keer dan'', oftewel hoe leer je een kind zeuren!
Ook heel vervelend: ouders die met hun kindertjes naar stal komen om het paard van een familielid komen kijken, kindje (heel jong nog) begint aan een boxdeur van een paard te prutsen, ouders zeggen er niets van...

Ook meegemaakt: moeder komt met 3 kinderen op stal, oudste kind zet jongste kind in maxi cosi een halve meter achter mijn jonge hengst neer (!), wij roepen half in paniek "nee dat kan niet!" (stel je eens voor dat mijn hengst achteruit loopt, slaan hoeft nog niet eens), moeder zegt (in plaats van haar kindje in veiligheid te brengen) "dat kunnen jullie ook wel anders zeggen hoor, hebben jullie soms een hekel aan kinderen?"

Zou je d'r niet.... Lips are sealed

Nee hoor, de kindertjes mogen blijven, ik pleit voor irritante ouders-verboden Tong uitsteken

**Geplaatst**: 07-01-03 21:17

Geplaatst: 07-01-03 21:17

Ja Promptertje, daar heb je eigenlijk wel gelijk in. Ik ben nog een twijfelaar, weet nog niet zeker of ik wel of geen kinderen zou willen later (om heel uiteenlopende redenen) maar ik kan wel goed met kinderen om ALS ze deftig opgevoed zijn en zich gedragen. Ik erger me ook blauw aan krijsende kinderen in een restaurant, rondcrossende kinderen in een supermarkt en kinderen die gevaarlijk lopen doen op straat. Of onbeschofte kinderen. Maar dat is idd een probleem veroorzaakt door de ouders en niet de kinderen. Maar daarom zijn niet per definitie alle kinderen en ouders slecht.

**Geplaatst**: 07-01-03 21:20

Geplaatst: 07-01-03 21:20

Het is wat dat betreft nooit goed. Als mijn kind zich op de grond werpt in de supermarkt omdat ze snoep wil (doet ze nooit godzijdank) en ik negeer haar is het niet goed want men denkt dat ik doe alsof ik het niet zie en/of haar niet aankan, als ik haar een tik voor haar billen geef is het ook niet goed want ik mag mijn kind niet slaan, geef ik haar alsnog dat snoep is het weer niet goed want ik moet haar niet leren zeuren! Opvoeden is best moeilijk hoor Schijnheilig

Gelukkig heb ik een ideaal kind, wat mij nog nooit in verlegenheid gebracht heeft (afkloppen), maar soms heb je kinderen...
Ik ben eigenlijk zelf ook geen kindervriend. Erger me vrij snel aan kinderen. Gelukkig dus maar dat de mijne zo makkelijk is Lachen

**Geplaatst**: 07-01-03 21:32

Geplaatst: 07-01-03 21:32

lis schreef:
Ik ben eigenlijk zelf ook geen kindervriend. Erger me vrij snel aan kinderen. Gelukkig dus maar dat de mijne zo makkelijk is

En juist bij zulke mensen zie je dat die kinderen zich wel gedragen. Dus misschien toch een kwestie van opvoeding?

**Geplaatst**: 07-01-03 21:35

Geplaatst: 07-01-03 21:35

kayla"]
Eigen kinderen zijn er altijd en als je bv werkt in het onderwijs ben je er vanaf zodra je de deur achter je dicht doet.
[/quote]

Als je de supermarkt uit bent, dan ben je ook van die jengelende kinderen af. Op een gegeven moment kun je je echt wel overal aan gaan ergeren. En zoals Leentje al zegt (ben het roerend met haar eens):

[quote="leentje schreef:
Bovendien zijn jullie zelf allemaal ook kind geweest, hoe had je het gevonden als je op bepaalde uren niet mocht zwemmen, gaan boodschappen doen, (op straat komen?) enzovoort omdat een bepaalde groep volwassenen geen kinderen kan horen of zien?
Dat vind ik dus net te ver gaan.

Ook hier weer hetzelfde: kind = synoniem voor 'last'. Ik vind het erg jammer dat veel mensen alleen de lasten zien die kinderen met zich meebrengen, en niet het plezier dat je van ze kunt hebben. Ik zou me zelf niet met kinderen kunnen voorstellen, omdat ik niet 24/7 'in dienst wil staan' van iets of iemand (niet van mijn werk, niet van mensen en niet van dieren). Maar ik zeg nooit nooit: wie weet, op een dag.

**Geplaatst**: 07-01-03 21:38

Geplaatst: 07-01-03 21:38

lis schreef:
Het is wat dat betreft nooit goed. Als mijn kind zich op de grond werpt in de supermarkt omdat ze snoep wil (doet ze nooit godzijdank) en ik negeer haar is het niet goed want men denkt dat ik doe alsof ik het niet zie en/of haar niet aankan, als ik haar een tik voor haar billen geef is het ook niet goed want ik mag mijn kind niet slaan, geef ik haar alsnog dat snoep is het weer niet goed want ik moet haar niet leren zeuren! Opvoeden is best moeilijk hoor

Haha, drie keer raden waarom jouw dochtertje dat nooit doet - jij hoort niet bij de irritante ouders, da's wel duidelijk!
En met negeren bedoelde ik de volgende situatie: kindje maakt iets leuks mee, wil dat snel aan mama vertellen, mama zit met vriendin over GTST te praten en doet net of ze het kindje niet hoort of ziet, zegt niet eens "even mijn verhaal afmaken, dan mag jij" maar gewoon helemaal niks.... Ja duh, geen wonder dat zo'n kindje steeds harder gaat gillen om ook eens aandacht te krijgen...

**Geplaatst**: 07-01-03 21:40

Geplaatst: 07-01-03 21:40

Ik wil ook (bewust) geen kinderen.
Hierbij ook voor het gejengel ( wat ze echt niet altijd doen.)
Maar ook om veel diepgaandere dingen.

De fam. aan vaders kant is al half uitgeroeid door kanker. Inclusief mijn vader.
Idem dito aan mijn vriends kant.
Wat dus erfelijk kan zijn.

verder is de moeder van mijn vriend doof en verschillende fam. leden ook.
Wat dus ook erfelijk kan zijn.

Voor mij al een rede om extra over kinderen na te gaan denken.
ook mij eigen gezondhied is niet geweldig, en met veel vermoeidheid val je toch eerder uit tegen een kind, wat dan niet eerlijk is.

En voor de rest, kids genoeg op de wereld.
En 9 maanden niet paardrijden Lips are sealed

Nu kun je ook gaan en staan waar je wilt.
Uitslapen, te laat thuis komen enz.
En de rust doet me ook wel goed.
Als mijn broers met hun kinderen zijn geweest, vind ik het toch ook weer heerlijk als ze na een tijdje weer gaan en de kalmte wederkeert

En voor onderwijzers enz neem ik echt mijn petje af, ik zou het nog geen halve dag uithouden in een klas vol.

**Geplaatst**: 07-01-03 21:41

Geplaatst: 07-01-03 21:41

Tja,
ik heb altidj gezegd dat ik nooooit kinderen wilde.....

En daar blijf ik bij Haha!

Kinderen kan ik voor een half dagje nog wel hebben hoor, maar vaak heb ik er dan ook weken een lichte aversie tegen.

**Geplaatst**: 07-01-03 21:46

Geplaatst: 07-01-03 21:46

Citaat:
Kinderen kan ik voor een half dagje nog wel hebben hoor, maar vaak heb ik er dan ook weken een lichte aversie tegen

Beste voorbehoeds middel Knipoog

**Geplaatst**: 07-01-03 21:50

Geplaatst: 07-01-03 21:50

promptertje schreef:
En met negeren bedoelde ik de volgende situatie: kindje maakt iets leuks mee, wil dat snel aan mama vertellen, mama zit met vriendin over GTST te praten en doet net of ze het kindje niet hoort of ziet, zegt niet eens "even mijn verhaal afmaken, dan mag jij" maar gewoon helemaal niks.... Ja duh, geen wonder dat zo'n kindje steeds harder gaat gillen om ook eens aandacht te krijgen...

Maar (een opvoedkundige les

) als je dan tegen je kind zegt; "wacht even, jij mag zo" dan heeft hij/zij wel je aandacht en denkt "hey, zo moet dat dus"! Jaja, komt ie weer; opvoeden is best moeilijk Lachen

Maar serieus, ik vind dat sommige 'kindervrijen' en dan bedoel ik de fundamentalistische (?) kindervrijen, die gewoon een hekel aan kinderen hebben, gewoon niet realistisch en ze vergeten idd dat ze zelf ook ooit kind zijn geweest. Hebben het dan over; toen ik klein was, deed ik dat en dat nooit etc.. Maar de lastigste kinderen zijn 2 a 3 jaar en die leeftijd kunnen we ons allemaal niet meer heugen, volgens mij. ALthans niet hoe vervelend we destijds waren *LOL*

**Geplaatst**: 07-01-03 21:52

Geplaatst: 07-01-03 21:52

Heb dat artikel ook gelezen. Amen. Ik vind kinderen heel leuk als ik ze weer naar hun moeder kan brengen na een dagje of twee. Ik heb gelukkig de beschikking over twee hele leuke leenkinderen (voor als ik bijvoorbeeld zelf onder de paddestoelen van de efteling door wil lopen Haha!

)

Maar ik moet er niet aan denken zelf kinderen te hebben. Om te beginnen heb ik acute zwangerschapsangst, om van baren nog maar niet te spreken en als ze er eenmaal zijn, dan kun je ze ook niet meer terug stoppen.

Mijn omgeving zei altijd dat het nog wel overging. Dat ik vanzelf ook moeder zou willen worden. Awel, ik ben nu (bijna) 43 en mis ze nog steeds niet.

Ander terugkomend argument van de wel kinderwillende mensen: het is egoistisch om geen kinderen te willen. Misschien wel, maar niet minder egoistisch dan ze wel te willen hebben...Dat doen ouders toch in de eerste plaats ook voor zich zelf.

Maar dat artikel...en de reacties van meer Bewust Kinderloze Vrouwen: een verademing!

IK BEN NIET ALLEEN hahahaha

**Geplaatst**: 07-01-03 21:52

Geplaatst: 07-01-03 21:52

Karin schreef:
Ben ook wel benieuwd hoe hier tegenaan gekeken wordt door mensen die een beroep hebben waarbij ze de hele dag met kinderen optrekken. Leraren in het basisonderwijs bijvoorbeeld, of mensen die op een kinderdagverblijf werken. Dat lijken me uitgesproken beroepen waarin de mensen op dat prikbord NIET thuishoren als ze echt zo op hun rust gesteld zijn.

Ik ben dus een leerkracht uit het basisonderwijs. En ook ik ben ook erg op mijn rust gesteld. Alleen vind ik het een beetje een kromme redenering dat je dat alleen maar zou kunnen hebben als je geen kinderen hebt.
Ik heb zelf geen kinderen en misschien dat ik over een aantal jaren er wel 1 of 2 wil. Maar nu wil ik dat nog niet. Maar zeker niet omdat ze een hinderlijke last zouden zijn. (Dan zou ik wel het verkeerde beroep hebben gekozen Schijnheilig

)
Wat mij echter wel een beetje tegen staat is dan de mensen die er bewust voor kiezen om geen kinderen te nemen (en daar ben ik alleen maar blij om. Kinderen moeten eigenlijk pas in een gezin terecht komen als ze gewenst zijn, helaas gebeurt het ook nu nog wel dat dat absoluut niet het geval is...) Maar waarom wordt er zo hard tegen de "boze buitenwereld" (waar kinderen als "normaal" worden beschouwd getrapt? Als je niet wil dat anderen je een mening op dringen waarom doe jet het dan wel bij mensen die wel bewust voor kinderen kiezen? Het maakt toch niet uit of je kinderen wil/hebt ja of nee? Het gaat toch om je persoon en niet of je al dan niet kind of ouder bent?

Ik ben blij dat er steeds meer mensen voor kiezen om bewust kinderloos te blijven.
Dat zal je misschien vreemd vinden om dat uit een mond van een leerkracht te horen. Maar ik zie veel liever dat mensen geen kind nemen/krijgen, dan dat ze er wel eentje (of meer) nemen/krijgen omdat de omgeving dat van hen verwacht.
Een kind vraagt heen heleboel verantwoordelijkheid van de ouders en naar mijn idee moet je dat dus ook alleen maar doen als je er voor 200% voor wil gaan.

Helaas zie ook kinderen die eigenlijk ouders hebben die niet zo geschikt zijn voor het ouderschap. Terwijl die mensen het wel heel graag willen...

Ook vind ik het nu niet vanzelfsprekend dat alles moet wijken als er eenmaal een kind in een gezin is. Ik vind het erg belangrijk dat de ouders in dit geval een eigen leven blijven leiden en niet alleen "in dienst van" het kind komen te staan. Natuurlijk moet er rekening gehouden worden met het kind, maar men moet ook weer niet overdrijven.

In dit topic komt het op mij over dat kinderen een erge last zijn, en dat de mensen die er aan beginnen eigenlijk zich wel eena een aantal keren achter de oren moeten krabben. Ik vind het jammer dat de nadruk hier erg op komt te liggen. Kinderen hoeven niet een last te zijn, het kan ook een verrijking zijn van je eigen leven. Maar goed dat is iets wat niemand voor jou kan bepalen. Je vind ze leuk of je vind ze niet leuk. En als je ze niet leuk vind, begin er dan svp niet aan. Liever een kind minder dan een ongewenst kind rijker.

Laatst bijgewerkt door Mickey op 07-01-03 22:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-01-03 21:55

Geplaatst: 07-01-03 21:55

Ik noem ze altijd reuzelarven,
maar op de site kom ik 'poepmonster' tegen, die is nog leuker Gaaaap

**Geplaatst**: 07-01-03 21:58

Geplaatst: 07-01-03 21:58

Er is echt een onderscheid tussen een hekel aan kinderen hebben en ze zelf niet willen hebben. Dat is echt een veelverbreid misverstand.

Ik vind kinderen echt heel leuk, en ik heb in in een grijs verleden ook nog mijn PA-diploma (basis-onderwijs) gehaald om het te bewijzen. Ben uiteindelijk wat anders gaan studeren na mijn diploma, maar dat had meer te maken met de enorme hoeveelheid leerkrachten die er in die tijd nog van school kwamen dan met dat ik het vak niet leuk vindt. In vind kinderen echt heel leuk! Ik wil ze alleen echt niet zelf!

**Geplaatst**: 07-01-03 21:59

Geplaatst: 07-01-03 21:59

touwens ff bijvoegen.
Hebben jullie dat ook als er een baby geboren word en iedreen zit dan van oh wat leuk en schattig en lief. Iedereen wil het vasthouden.
Dan denk ik heel vaak bij mezelf, ik vind een puppie of een veulen schattiger. Haha!

Het klinkt erg lomp, maar wat kun je nu doen met een baby?
Zelf vind ik een kind tussen de 2 en 4 jaar het leukst.
je kunt er wat mee doen.

Natuurlijk zal dat bij een kind van jezelf heel anders aanvoelen, dat begrijp ik ook wel.
Maar nee, ik ben blij met de pil Haha!

**Geplaatst**: 07-01-03 22:01

Geplaatst: 07-01-03 22:01

hahahahaha heb ik ook kawa! Iedereen vind die baby dan heel schattig en dan doe ik maar of ik dat ook vind Verward

**Geplaatst**: 07-01-03 22:01

Geplaatst: 07-01-03 22:01

Poepmonster...dat kan geen reden zijn, kijk voor de lol even in je stallencomplex achter het huis Lips are sealed

Tinka wordt op stal ook de 'strontmachine' genoemd, maar daardoor kan ze nog wel erg lief zijn Tong uitsteken