Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-02-08 13:10

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:10

Zo dat is heftig! Vooral ook zo rot dat niemand je wilde geloven, waardoor je zelf ook niet meer weet of je je nu wel of niet aanstelt. Zeker van leraren vind ik niet dat ze zoiets kunnen maken. Ik hoop dat die leraar wel zn lesje heeft geleerd!

**Geplaatst**: 05-02-08 13:12

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:12

jeetje wat heftig zeg
lekker dat je zo serieus werd genomen zeg door je huisarts en andere huisarts NOT
gelukkig is het nu goed met je

**Geplaatst**: 05-02-08 13:12

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:12

Jeetje wat een verhaal.
Ik vindt ook dat de huisarts wat nalatig is. Een paar maanden je laten denken dat het een griepje is

Zoiets kun je niet doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-08 13:19

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-08 13:19

Maanling schreef:
Jeetje wat een verhaal! En die huisarts.... heb je daar nog stappen tegen ondernomen?

EDIT: ook je ouders begrijp ik niet zo goed. Als je kind zo lang, en zo erg ziek is, dan onderneem je toch eerder stappen? Of is dat iets dat in het tweede deel duidelijk zal worden?

Ik had al 2 jaar ongeveer last van klachten, minder goed horen enz.Dus ik denk dat ik op iedereen over kwam als aansteller?
Mijn ouders zijn echt heel vaak met me naar de huisarts geweest hoor!
Ik zie nu ook pas, na alles, in dat al die klachten door die tumor kwamen.. Ook omdat ik ook periodes heb gehad dat ik niet zo misselijk was!Dan was het even weg, al bleef ik wel heel moe en viel ik ook nog af.

**Geplaatst**: 05-02-08 13:19

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:19

walgelijk ,hoe die arts dan reageerd!!!
ik zit nu zelf in zoiets(minder erg als dat van jou),en je voelt gewoon al jaren dat er iets niet goed zit aan je lichaam
en dan neemt gewoon niemand je serieus!!!
ik wens je heel veel sterkte ,want neem aan dat je er nog niet bent!!!

**Geplaatst**: 05-02-08 13:23

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:23

Je zou voor minder een hekel aan mensen krijgen als ze je zo behandeld hebben!
Je toenmalige klasgenoten en leerkrachten mochten zich diep schamen voor HUN aanstellerij!
Ik zit al 4 jaar thuis met een systeemziekte, in het begin kreeg ik nog wat respons maar nu niets meer...
Ze vinden het ondertussen allemaal maar normaal dat ik ziek ben, beperkt ben in m'n mogelijkheden én geen recht heb op een uitkering... Ze moesten eens weten hoe fantastisch dat aanvoelt!

**Geplaatst**: 05-02-08 13:29

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:29

tinkerzzzz schreef:
Ik had al 2 jaar ongeveer last van klachten, minder goed horen enz.Dus ik denk dat ik op iedereen over kwam als aansteller?
Mijn ouders zijn echt heel vaak met me naar de huisarts geweest hoor!
Ik zie nu ook pas, na alles, in dat al die klachten door die tumor kwamen.. Ook omdat ik ook periodes heb gehad dat ik niet zo misselijk was!Dan was het even weg, al bleef ik wel heel moe en viel ik ook nog af.

Meid, dat is ook allemaal niet niks en dat mensen dan gaan zeggen dat je je aansteld, terwijl je je al ik weet niet hoe lang niet goed voeld ed. Maar wat je zegt; periodes dat je minder misselijk was enzo. Neem aan dat dat dan periodes waren dat je je wat beter voelde? Komt me bekend voor, ben zelf ook ziek geweest (ook een tumor) maar dan had ik telkens juik, dan was het weer ff weg, en dan was die jeuk er weer.. Mega irritant! Denk je dat 't beterder word, en dan komt 't weer opzetten!

**Geplaatst**: 05-02-08 13:37

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:37

Pfft wat een verhaal zeg! ik hoop dat het met je weer een stuk de betere kant op gaat! je hebt het mooi geschreven, voor zover je het mooi kan noemen !!! succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-08 13:38

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-08 13:38

_Jorien_ schreef:
tinkerzzzz schreef:
Ik had al 2 jaar ongeveer last van klachten, minder goed horen enz.Dus ik denk dat ik op iedereen over kwam als aansteller?
Mijn ouders zijn echt heel vaak met me naar de huisarts geweest hoor!
Ik zie nu ook pas, na alles, in dat al die klachten door die tumor kwamen.. Ook omdat ik ook periodes heb gehad dat ik niet zo misselijk was!Dan was het even weg, al bleef ik wel heel moe en viel ik ook nog af.

Meid, dat is ook allemaal niet niks en dat mensen dan gaan zeggen dat je je aansteld, terwijl je je al ik weet niet hoe lang niet goed voeld ed. Maar wat je zegt; periodes dat je minder misselijk was enzo. Neem aan dat dat dan periodes waren dat je je wat beter voelde? Komt me bekend voor, ben zelf ook ziek geweest (ook een tumor) maar dan had ik telkens juik, dan was het weer ff weg, en dan was die jeuk er weer.. Mega irritant! Denk je dat 't beterder word, en dan komt 't weer opzetten!

Ja inderdaad!En doordat het echt in vlagen was, dacht ik zelf, en mijn ouders natuurlijk ook dat het een griepje was die elke keer weer terug kwam!
Zelfs toen ik al in het ziekenhuis lag linkte ik die lange tijd dat ik ziek ben geweest niet eens aan die tumor.. alleen de laatste weken dat het niet meer ging.. heel raar !

**Geplaatst**: 05-02-08 13:40

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:40

Heb je nu nog klachten dan? Of nu helemaal alles over?

**Geplaatst**: 05-02-08 13:44

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:44

Pff..
je word gewoon meteen bestempeld als aansteller

de mensen uit je omgeving tonen niéts van begrip

en die huisarts met zijn griepje

nee dat kan er allemaal niet in bij mij
Gelukkig kan jij het nog navertellen! Lachen

**Geplaatst**: 05-02-08 13:54

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 13:54

Wat moet dat verschrikkelijk zijn om al die tijd te horen dat je een aansteller bent en dat je gewoon lui bent en dat ook je huisarts het afdoet als 'een griepje', bah. Echt gadverdamme, ik zou echt heel lang het m'n omgeving niet kunnen vergeten als ze zo'n houding hadden.

Maar inderdaad, gelukkig kan je het navertellen... ben benieuwd hoe de operatie en behandeling later is verleopn Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-08 13:58

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-08 13:58

Weer een deel Lachen

k zeg niks, het lijkt wel een droom.Geen leuke droom, maar een echte nachtmerrie!

Ik word in mijn rolstoel naar een andere kamer gebracht, daar moet ik een half uur in de scan liggen.Deze scan maakt veel meer lawaai dan de andere, en ik krijg een koptelefoon met muziek op.Ik lig heel de tijd na te denken, wat zouden ze hebben gezien op de scan?!?Hoe nu verder?

Het half uur is voorbij, ik word uit de scan geschoven en kleed me weer aan.
In mijn rolstoel word ik naar een ander kamertje gebracht waar een arts zit te wachten.

"Nikki we moeten je iets vertellen"zei hij.
"We hebben de scans bekeken en je hebt een grote tumor in je hoofd, we weten nu nog niet wat er verder gebeurt maar je moet nu met spoed naar een ander ziekenhuis in Tilburg, je word vanmiddag nog geopereerd".
"Dan moet ik wel eerst even langs huis, want ik moet de stallen nog uitmesten en de paarden binnen zetten"zei ik.
Maar dat was niet de bedoeling..

Ik kijk naar het computer scherm dat voor me staat.Er zit een grote ronde plek in mijn hersenen.
"Is dat die tumor?"vraag ik."Ja"zegt de arts.
Mijn moeder zit naast me, we staren beide even voor ons uit zonder iets te zeggen.
Ik begin erover dat we dan maar even naar mn vader moeten bellen, zodat hij het ook weet.Ik bel mijn vader op, en vertel dat ik in de scan ben geweest en ik een hersentumor heb."Jaaa Nikki, dat is niet grappig, geef mama even"zei hij."Nee echt waar, ik heb echt een hersentumor!Ik ben nu in het ziekenhuis!"roep ik, en ik geef de telefoon aan mijn moeder, die het bevestigde.
Ook bel ik even mijn tante."Hee met Nikki, ik ben in het ziekenhuis nu, en ze hebben scans gemaakt.Ik heb een tumor in mijn hoofd en moet nu met spoed naar Tilburg"vertel ik.

Ze zegt "huh?"en hangt op.

Mijn vader komt naar het ziekenhuis toe en ik word snel naar Tilburg gebracht.
Daar staan al een paar verpleegsters op me te wachtten met een rolstoel.
Ik word eerst naar een kamertje gebracht waar ze alles controleren(hartslag enz.) Daarna word ik naar een afdeling in het ziekenhuis gebracht, ik krijg een eigen kamer met zelfs een eigen badkamer!
Er komen gelijk verschillende artsen naar me kijken en met me praten, ook word telkens vanalles na gekeken.Ik krijg ook medicijnen, om de grote druk in mijn hoofd te verminderen, zeggen ze.Na een half uur voel ik me al beter!Mijn hoofd bonkt niet meer zo erg, en ik ben minder misselijk!
Een arts komt weer met me praten, en verteld me dat ik te erg afgezwakt ben voor een operatie, ik heb geen vet meer op mijn lichaam en ben er lichamelijk zo erg aan toe dat ik op dit moment een operatie niet zou overleven.Ik krijg een week lang medicijnen om de druk te verlagen en de misselijkheid tegen te gaan, zodat ik toch nog een beetje normaal kan leven.
In die week worden om het half uur de neurologische tests afgenomen, zelfs snachts!Ook word elke dag mijn bloed geprikt, 2 x.

Elke dag heb ik gesprekken met artsen, en ook mijn ouders.Er word uitgelegd dat ik een hersenoperatie krijg, en dat ik mogelijk kan overlijden.Ook is de kans groot dat ik iets aan de operatie over houd.
Ik zal door de 3 beste neurochirurgen van nederland geopereerd worden!
Deze week is raar, ik maak alles niet echt bewust mee, ik maak zelfs grapjes over mijn tumor.. heel raar allemaal!!

Laatst bijgewerkt door Wishper op 05-02-08 14:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-02-08 14:03

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:03

Wat een verhaal... weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen.

Ben blij dat het allemaal goed is afgelopen Lachen

**Geplaatst**: 05-02-08 14:13

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:13

Poeh hé ik heb alles van begin tot einde gelezen. Wat zul jij je ellendig gevoeld hebben zeg. En dan je klasgenoten en leraren

Hebben ze later nog tegen je gereageerd toen ze er achter kwamen dat het toch niet zo aanstellerig was als ze dachten?

**Geplaatst**: 05-02-08 14:13

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:13

pfffff. ik heb ademloos zitten lezen. Ik zou als ik jou was die klasgenoten en leraren persoonlijk om excuses gaan vragen. Laat ze maar heerlijk terugkomen op zulke opmerkingen.

ook je huisarts is wel erg nalatig geweest in mijn ogen. Ben wel blij dat je het kunt navertellen, dat beloofd een goed einde te worden van jouw verhaal. Maar het is heel wat voor iemand op die leeftijd.

**Geplaatst**: 05-02-08 14:14

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:14

Best heavy allemaal... Ben er even stil van...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-08 14:18

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-08 14:18

Mijn moeder heeft naar mijn school gebeld en toen heeft de directeur zn excuses aangeboden en een bosje bloemen gestuurd.
Toen ik weer kon lopen ben ik met een vriendin van me naar de school toe gegaan, en ik werd door de leraren gewoon genegeerd :s ze wisten wat er aan de hand was met mij, maar zeiden expres niets tegen me en deden alsof ik er niet was!Tegen het andere meisje hadden ze veel te vertellen, en ik stond daar maar !

**Geplaatst**: 05-02-08 14:19

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:19

Jeetje wat een verhaal zeg!!!
Huisarten, niet te vertrouwen blijkt maar weer.. Boos!

Heel veel sterkte er nog mee Lachen

**Geplaatst**: 05-02-08 14:20

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:20

krummel schreef:
Best heavy allemaal... Ben er even stil van...

Hier hetzelfde, heb gewoon kippenvel....

**Geplaatst**: 05-02-08 14:23

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:23

Hee Nikki,
Ik wist dat het heftig was maar ik vind het wel fijn om te lezen hoe het nu helemaal in elkaar zit.
Snap ik ook beter wat je hebt doorgemaakt.
Ik vind je sterk en super!

**Geplaatst**: 05-02-08 14:24

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:24

Jeetje meis, wat heb jij veel meegemaakt de afgelopen jaren dan.. Hard dat je gewoon als een aansteller werd afgeschilderd! Kinderachtig van de school dat ze je zelfs daarna negeerde..
Ben ook benieuwd hoe het nu met je gaat, het zal wel een grote impact op je hebben gehad. Knap van je dat je het nu zo goed kan opschrijven. Ben er ook stil van

**Geplaatst**: 05-02-08 14:41

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:41

tinkerzzzz schreef:
Mijn moeder heeft naar mijn school gebeld en toen heeft de directeur zn excuses aangeboden en een bosje bloemen gestuurd.
Toen ik weer kon lopen ben ik met een vriendin van me naar de school toe gegaan, en ik werd door de leraren gewoon genegeerd :s ze wisten wat er aan de hand was met mij, maar zeiden expres niets tegen me en deden alsof ik er niet was!Tegen het andere meisje hadden ze veel te vertellen, en ik stond daar maar !

Mooi stelletje honden dan die leraren. Echt ongelooflijk! Boos!

**Geplaatst**: 05-02-08 14:46

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:46

Jeetje, die leraren, wat erg dat ze je gewoon negeerden! Ze wisten dondersgoed wat er aan de hand was, maar hadden niet eens het fatsoen om hun excuses aan te bieden en met je te praten... In en intriest..

**Geplaatst**: 05-02-08 14:49

Re: Mijn verhaal :)

Geplaatst: 05-02-08 14:49

wat een heftig verhaal zeg! tjeetje!

even over die leraren he, niet om het goed te praten wat ze hebben gedaan hoor. Maar ik kan me hun reacties wel een klein beetje indenken, ik weet namelijk ook niet wat ik (op dit moment mijn oom in zijn laatste levens fase) moet zeggen op zoon moment. Denk dat ze zich schaamden voor wat ze gedaan hebben en dat ze zich geen houding wisten te geven. Snap dat dit het voor jou niet goed praat, maar ik kan het begrijpen.