Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Kwekker schreef:Daar komt ook bij dat hij mij de schuld ging geven. Toen ik hem begon te negeren ging hij zeggen dat ik er ook bij was, dat hij er niet alleen was! Dat het niet alleen zijn schuld was, en ik denk dat dat ook een grote reden is dat ik niet naar de politie wil/ga..
Kwekker schreef:Nou, een kleine (of eigenlijk voor mij érg grote) update......
Ik heb het aan mijn ouders verteld
Als ik hem aan wil geven zullen ze me steunen, en als ik dat (nog) niet wil staan ze ook achter me. Ze laten de keuze helemaal bij mij liggen. Toch is het een hele opluchting voor me
Even nog een afspraak maken om bloed te laten prikken om te kijken of er geen 'geintjes' achteraf meer zijn zeg maar, dat moet ik wel even doen, en dat begrijp ik goed en wil ik zelf ook. 
Kwekker schreef:Gisteren heb ik bloed laten prikken/uitstrijkje gemaakt, volgende week vrijdag krijg ik daar de uitslag van dus hoop dat het allemaal goed is
Er werd me daar aangeraden om toch ook (professionele) hulp te zoeken, dus heb een foldertje mee gekregen over waar dat bij mij in de buurt (anoniem) kan
ik vind het onwijs knap dat je hier je verhaal gedaan hebt!
Kwekker schreef:Gisteren heb ik bloed laten prikken/uitstrijkje gemaakt, volgende week vrijdag krijg ik daar de uitslag van dus hoop dat het allemaal goed is
Er werd me daar aangeraden om toch ook (professionele) hulp te zoeken, dus heb een foldertje mee gekregen over waar dat bij mij in de buurt (anoniem) kan
Wederom heel erg goed en dapper van je! Ik ga je helpen hopen dat het allemaal goed is! Niet om te zeuren, maar heb je ook nog overwogen om naar de politie te gaan? Nogmaals veel sterkte!
) heeft mij dus een paar keer een berichtje gestuurd. Toen ik een keer gereageerd had, heeft ze/hij daarna metéén het account verwijderd. Dus ik weet daar helemaal niks meer van af, en dat vond ik toen zo raar.. Helaas..
Ik blijf moed verzamelen, maar het is nog steeds niet helemaal genoeg
Ik merk wel dat ik steeds liever toch íéts wil doen tegen hem.
Op de een of andere manier druk ik het weg, en dat denk ik "zie je wel, gaat héél goed met me" En dan inééns, hup, zit ik weer even helemaal in een dip.

Vergeten kan ik het echt alleen nooit, dat weet ik nu al. Was het maar zo'n feest, maar er (beter) mee om leren gaan zou wel fijn zijn.
Ookal zou ik willen, ik kán het dan gewoon niet. En dat voelt zo vervelend. Ook als een van hen erover begint, dan draai ik erom heen, doe iets anders, er gebeurd iets anders, en hup ben ik er weer onderuit. En ookal wil ik het niet, het gaat gewoon zo..
Wist ik achteraf wel, maarjaaaa
Kwekker schreef:Pfieuw, wat een opluchting!
Moest gisteren voor de uitslag bellen. Erg fijn, ik zat op dat moment op school, dus in de pauze snel even naar buiten gegaan. De uitslag was negatief, dus ik schoot hélemaal in de stres! Maarja, uitslag is negatief betekent dus dat er niks aan de hand is![]()
Wist ik achteraf wel, maarjaaaa
![]()
Maar het is echt een hele opluchting voor me
Kwekker schreef:Pfieuw, wat een opluchting!
Moest gisteren voor de uitslag bellen. Erg fijn, ik zat op dat moment op school, dus in de pauze snel even naar buiten gegaan. De uitslag was negatief, dus ik schoot hélemaal in de stres! Maarja, uitslag is negatief betekent dus dat er niks aan de hand is![]()
Wist ik achteraf wel, maarjaaaa
![]()
Maar het is echt een hele opluchting voor me