Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Maethoriel schreef:Toen ik merkte dat hij een toekomst met mij zag, en ik zelf niet verder kon/wilde denken dan de zomervakantie
Ik was simpelweg niet meer verliefd na 3 maanden, ik kon me enorm aan hem ergeren en voelde me alleen maar rotter als ik merkte hoeveel gekker hij op mij werd...
Mea schreef:Nou ik vroeg mij gewoon af hoe het voelt. Ik woon zelf al 5 jaar met hem samen en we hebben intussen een zoontje, maar ik voel me eenzaam, suf, saai en verveelt. Ik erger me vaak aan hem en ik betrap me erop dat ik allang blij ben als hij naar zijn werk is of een weekend naar zijn vrienden ipv dat we iets samen gaan doen. Dit terwijl het een aantal jaar terug andersom was. Ik begin steeds meer na te denken over de meningen die mensen om mij heen over hem gaven en ik heb steeds meer het gevoel dat we elkaars dromen in de weg zitten ipv aanvullen. Maar tegelijkertijd vraag ik mijzelf af of ik niet teveel van hem verwacht en meer naar mezelf moet kijken dan naar hem, want echt geen verkeerd woord over hem hoor, hij is lief, zorgzaam en doet erg zijn best op zijn manier dan en is een erg leuke vader, maar ik vind hem gewoon saai! Ik hou wel van spanning, verassingen en een goed gesprek maar zo is hij helemaal niet. Ik heb het gewoon goed met hem maar ik verveel me dood, of ben ik te verwend? Ik weet het gewoon niet meer. Natuurlijk hebben we ook wel andere problemen die steeds terugkomen, waardoor het steeds meer ophoopt allemaal. Nou ja.....
Renske_ schreef:je leeft maar 1x...
chipieke schreef:bij ons is het zo vaak bijna 'over' geweest, lag meeral omdat de communicatie tussen mij en manlief niet altijd even rooskleurig verloopt over bepaalde zaken.... Ik wil dit, hij wilt het zo en daar komen al eens strubbelingen van. Na drie jaar heb ik nog wel steeds het gevoel, hoe hard de ruzie ook is, wat zou ik zonder vent moeten? We hebben nogal een heftige geschiedenis achter de rug en zoals het er nu naar uit ziet blijven wij toch wel 'iets' hebben, net als een draadje dat ons altijd samen houdt. Komt er dan nog eens bij dat ventlief het spaans benauwd krijgt als ik nog maar dreig van er vandoor te muizen, dan bezwijk ik weer, ben gemakkelijk slachtoffer.